Ήταν ο Φρανκ Λάμπαρντ, προτού εμφανιστεί ο Φράνκ Λάμπαρντ. Ένα οκτάρι που πατούσε κάθε μέρος του γηπέδου και ο οποίος είχε μία έμφυτη τάση να βρίσκει δίχτυα. Στην ρούκι σεζόν του στην Τσέλσι μετά από 7 χρόνια στην Ρεάλ Σαραγόσα έπαθε ρήξη χιαστού. Στην δεύτερη, έβαλε 14 γκολ. Στην τρίτη έβαλε 18. Αποχαιρέτισε το Στάμφορντ Μπριτζ με 36 τέρματα σε 105 παιχνίδια, σχεδόν ένα γκολ ανά τρία ματς. Καθόλου άσχημα για μέσο.
Εκείνο το καλοκαίρι του 1999, ο Τζιαλούκα Βιάλι οραματίστηκε την Τσέλσι του Ρόμαν Αμπράμοβιτς πολύ πριν έρθει ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς. Μία μέρα μετά τα Χριστούγεννα του ’99, οι μπλε έγιναν η πρώτη ομάδα στην Αγγλία που εμφάνισε ενδεκάδα με 11 ξένους, ήταν σαν σκηνή από ταινία προσεχώς.
Η πρώτη μεταγραφή εκείνο του καλοκαιριού για τους Λονδρέζους ήταν ένας… νεροκουβαλητής. Ένας… είλωτας πολυτελείας. Η Τσέλσι σκέφτηκε να μεγαλώσει την γαλλική αποικία των Μαρσέλ Ντεσαγί, Φρανκ Λεμπέφ, φέρνοντας στο Λονδίνο τον Ντιντιέ Ντεσάν, ο οποίος ένα χρόνο πριν είχε σηκώσει πρώτος το Παγκόσμιο Κύπελλο με την Εθνική Γαλλίας και έφερνε μαζί του winning mentality από την πενταετή παρουσία του στην Γιουβέντους, με την οποία είχε πάρει τα πάντα.
Η Τσέλσι είχε ξοδέψει 3 εκατομμύρια λίρες, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο για την εποχή, ειδικά για έναν παίκτη που ήταν τότε 31 ετών και δεν είχε κάτι εξόχως φανταχτερό στο παιχνίδι του.
Ο Βιάλι πίστευε ότι θα ταίριαζε τον Ντεσάν με τον Πογέτ στα χαφ, εκτιμούσε ότι θα έφτιαχνε ένα δίδυμο με χημεία που θα μπορούσε να κάνει την Τσέλσι διεκδικήτρια του τίτλου.
Ήταν τόσο αλλιώτικες οι εποχές που οι Λονδρέζοι χρειάστηκαν να δώσουν προκριματικά απέναντι στην Σκόντο Ρίγα από την Λετονία (!) για να μπουν για πρώτη φορά στην ιστορία τους σε ομίλους του Champions League, εκεί όπου περίμενε η Μίλαν, η Γαλατασαράι και η Χέρτα Βερολίνου.
Το ημερολόγιο έδειχνε 26η Οκτωβρίου του 1999 και η Τσέλσι έπαιζε στο «Σαν Σίρο» την πρωτιά του ομίλου, απέναντι στην πολύπειρη Μίλαν, που όμως βρισκόταν σε καθοδική πορεία.
Ήταν ένα παιχνίδι up and down, με πολλές φάσεις μέχρι το 74ο λεπτό, όταν μετά από σέντρα ακριβείας του Σερζίνιο, ο Όλιβερ Μπίρχοφ πετάχτηκε προ του Λεμπέφ και με μία από τις κεφαλιές που αποτελούσαν το σήμα κατατεθέν του έκανε το 1-0.
Ο Βιάλι από τον πάγκο αντέδρασε αστραπιαία και έκανε αλλαγή τον Πογέτ, σε μία κίνηση που απέδωσε καρπούς. Ο Ρομπέρτο Ντι Ματέο, ο οποίος μόλις είχε μπει στο παιχνίδι, με μία μπαλιά 40 μέτρων βρήκε τον Ντένις Γουάις στην πλάτη της άμυνας και ο Άγγλος με ωραίο τελείωμα έκανε το 11, το οποίο έμεινε ως το τέλος!
Ήταν η μία και μοναδική σεζόν του Ντιντιέ Ντεσάν στην Αγγλία, την επόμενη χρονιά βρέθηκε στην Βαλένθια, με την οποία έφτασε σε έναν ακόμα τελικό Champions League πριν αποσυρθεί σε ηλικία 32 ετών.
Σε εκείνη την περίεργη σεζόν, η Τσέλσι τερμάτισε 5η στο πρωτάθλημα, αποκλείστηκε στους «16» του Champions League από την Μπαρτσελόνα, όμως κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας, με τον νυν τεχνικό της Εθνικής Ελλάδας να σκοράρει δις στον ημιτελικό με την Νιούκαστλ (2-1) και να τελειώνει την σεζόν με 18 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις.
Αντιθέτως, με όσα πίστευε ο Βιάλι, ο Πογέτ με τον Ντεσάν δεν «κόλλησαν» ποτέ, δεν βρήκαν χημεία ούτε σαν παίκτες στο γήπεδο, ούτε σαν χαρακτήρες. Ο Ντεσάν αποχώρησε το καλοκαίρι του 2000. Ο Βιάλι λίγους μήνες αργότερα, έδωσε την θέση του στον Κλαούντιο Ρανιέρι. Ο Πογέτ αποχαιρέτισε το καλοκαίρι του 2001, θύμα της ανανέωσης που έκανε ο Ιταλός τεχνικός.
Έκτοτε, κύλησε πολύ νερό στο ποτάμι. Εδώ και 11 χρόνια ο Ντεσάν βρίσκεται στο τιμόνι της Εθνικής Γαλλίας, έγινε ο δεύτερος άνθρωπος που σήκωσε Μουντιάλ, τόσο ως παίκτης, όσο και ως προπονητής, την ώρα που ο Πογέτ ψάχνει την δική του εκτόξευση στον πάγκο της Εθνικής Ελλάδας.
Οι λογαριασμοί τους είναι ανοιχτοί εδώ και 24 χρόνια, μπορεί λόγω τακτ και πρωτοκόλλου να αγκαλιαστούν λίγο πριν από την σέντρα της αναμέτρησης της Γαλλίας με την Ελλάδα, όμως φίλοι δεν είναι και ούτε πρόκειται να γίνουν ποτέ…
