Αναρωτιέμαι αν κοιμήθηκε χθες το βράδυ ο Στέφανος Τσιτσιπάς... Γιατί εγώ κούπα δεν σήκωσα, αλλά είχα στο μυαλό μου τόσα πολλά μετά τον θρίαμβο του Έλληνα τενίστα, που δεν μπορούσα να κοιμηθώ με τίποτα...
Σκεφτόμουν την πρώτη φορά που τον είδα να αγωνίζεται σε Grand Slam ως junior to 2015 και την... πλάκα που είχα πάθει. Τότε που «ίδρωνα» για να πάρω διαπίστευση για major...
Τη γνωριμία μας την ίδια χρονιά και τη μάχη που έδωσα για να τον κάνω να μου μιλάει στον ενικό.
Τα ματς των juniors που έβλεπα δίπλα στον πατέρα του στα εξωτερικά courts του Wimbledon, την ώρα που στα κεντρικά γήπεδα γινόταν... πάρτι με τους κορυφαίους τενίστες στον κόσμο.
Την ανακούφιση που ένιωσε όταν επιτέλους πέτυχε την πρώτη Grand Slam νίκη του το 2018 στο Roland Garros.
Toν πρώτο ξεσηκωμό που προκάλεσε η πορεία του στο Wimbledon λίγες εβδομάδες μετά.
Την τρέλα της Μελβούρνης φέτος τον Ιανουάριο, όταν πήρα κι εγώ λίγη... δόξα από τον Στέφανο δίνοντας συνεντεύξεις για εκείνον σε μέσα όλου του κόσμου.
Τα βουρκωμένα μάτια του μετά τον οδυνηρό αποκλεισμό από τον Σταν Βαβρίνκα στο Roland Garros. Μια ήττα που μάλλον πήρε πολλά από τον Έλληνα τενίστα.
Την απόγνωσή του στις δύο σερί αποτυχίες σε πρεμιέρες major στο πιο καταθλιπτικό καλοκαίρι του, αλλά και τα άδικα σχόλια των Ελλήνων φιλάθλων για το μέλλον του.
Το χαμόγελό του κατά τη διάρκεια του Davis Cup στο Τατόι, όταν χαλάρωσε με την «παρέα» και είδε ότι τελικά έχει την αγάπη του κόσμου.
Και μετά το μυαλό μου επέστρεψε σε αυτή την ονειρεμένη εβδομάδα του Λονδίνου...
Θυμήθηκα την συνέντευξη που μου έδωσε το Σάββατο πριν το τουρνουά, όταν μίλησε πολύ δειλά για το τρόπαιο και έβγαλε παράπονο για τη συμπεριφορά κάποιων...
Τον Απόστολο (Τσιτσιπά) που τον άκουσε να μου λέει «μπορεί να τα καταφέρω, μπορεί και όχι» και του είπε «θα τα καταφέρεις».
Τις συζητήσεις που έκανα για το τουρνουά με τους ξένους συναδέλφους στο Ο2, στους οποίους έλεγα ότι «ήρθα για την κούπα» και το εννοούσα.
Τις μαγικές πρώτες εμφανίσεις του στη βρετανική πρωτεύουσα, που έκαναν και τους υπόλοιπους δημοσιογράφους να... μπαίνουν στο κλαμπ και να τον βάζουν μεταξύ των διεκδικητών του τίτλου.
Θυμήθηκα όλους εκείνους που έλεγαν ότι κακώς τα έδωσε όλα κόντρα στον Ράφα Ναδάλ, ότι θα τον... πατούσε ο Ρότζερ Φέντερερ την άλλη μέρα!
Το λαμπερό πρόσωπό του στη συνέντευξη τύπου μετά τον θρίαμβο επί του ειδώλου του και την προσπάθεια να... συνειδητοποιήσει τι είχε κάνει στο ντεμπούτο του στη διοργάνωση...
Τη χαλαρότητά του τη μέρα του μεγαλύτερου ματς της ζωής του, όταν μας χαιρέτησε χαμογελαστός και μοίρασε αυτόγραφα σε ΟΛΟΥΣ.
Τα "Let's go Stefanos", "Forza Stefanos", "Davai Stefanos" από τους εκπροσώπους των media πριν τον τελικό.
Τα δικά μου απερίγραπτα συναισθήματα στον τελευταίο πόντο του αγώνα με τον Ντόμινικ Τιμ και τα «αυθεντικά» λόγια των ξένων συναδέλφων, που μιλούσαν για δικαίωση.
Και, τέλος, τη ζεστή αγκαλιά του Στεφ όταν ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις του με τα media και ετοιμαζόταν να φύγει με την κούπα.
Αυτό το παιδί είναι διαφορετικό από τα άλλα... Ζει σε έναν δικό του κόσμο, με τους δικούς του «κανόνες».
Έχετε ξανακούσει παίκτη να λέει ότι χαλαρώνει στα μπρέικ πόιντς; Έχετε δει πολλούς (ειδικά νεαρούς) παίκτες να μην επηρεάζονται από την υπερβολική υποστήριξη του κοινού προς τον αντίπαλο τους;
Τίποτα, όμως, δεν είναι τυχαίο...
Μετά από το «μίζερο» καλοκαίρι του ο Στεφ έκανε ό,τι χρειαζόταν για να ξαναγίνει το πιο «καυτό» όνομα της νέας γενιάς.
Έκοψε τα social media, αποφάσισε να είναι πιο ήρεμος στο γήπεδο και είδε ότι υπάρχει και ζωή εκτός του τένις.
Υποσχέθηκε ότι θα αποκαλύψει σύντομα τι συνέβη στη Νέα Υόρκη και βρήκε την ισορροπία του.
Υποψιαζόμαστε, πάντως, ότι ένα νέο πρόσωπο μπήκε στη ζωή του, αλλά αυτό θα το δούμε εντός της εβδομάδας στο νέο του vlog!
Ό,τι και να έχει γίνει, αυτό που έχει σημασία είναι ότι βρήκε τον... χαμένο εαυτό του και πως το 2020 θα είναι ακόμα καλύτερο.
Και μια σημείωση για όσους έλεγαν το καλοκαίρι ότι... την έχει δει, ότι έχει καβαλήσει το καλάμι: ο Στέφανος είναι το ίδιο αγνό και καλοσυνάτο παιδί που γνώρισα το 2015.
Μόνο που τώρα έχει περισσότερες κούπες! Πολύ λιγότερες, όμως, από όσες θα έχει του επόμενους μήνες...
