MENU

Πολιτική και αθλητισμός, στη Θεσσαλονίκη συνδέονται περισσότερο. Πιο κλειστή κοινωνία, σίγουρα πιο συναισθηματική. Δεν είναι αυτό το απρόσωπο της Αθήνας που έχει τα χαρακτηριστικά της μεγαλούπολης.

Στη Θεσσαλονίκη λοιπόν, υπάρχει αυτή τη στιγμή μία μάχη που σου δίνει να κατανοήσεις πως με την απλή αναλογική, όποιος και αν βγει, θα πρέπει να συμφωνήσει με τουλάχιστον τρεις ακόμη συνδυασμός για να διοικηθεί η πόλη.

Στις δημοσκοπήσεις αυτή τη στιγμή είναι μαζί ο εκλεκτός της Νέας Δημοκρατίας Νίκος Ταχιάος και ανεξάρτητος έχοντας βγει εκτός κάδρου Νέας Δημοκρατίας Γιώργος Ορφανός. Ακολουθεί η Κατερίνα Νοτοπούλου η εκλεκτή του ΣΥΡΙΖΑ και ο ανεξάρτητος Κωνσταντίνος Ζέρβας. Κάπου λίγο πιο κάτω έρχεται ο Σπύρος Βούγιας με στήριξη ΚΙΝΑΛ – Ποταμιού.

Οι τέσσερις πρώτοι είναι από 18% μέχρι και 10%, άρα κάποιον που να επικρατεί εντυπωσιακά δεν έχουμε. Είναι αρκετά ιδιόμορφη η κατάσταση είναι η αλήθεια.

Η επιλογή της ΝΔ του Μητσοτάκη, ο Νίκος Ταχιάος, είναι μία προσπάθειά της να συσπειρώσει έναν σκληρό πυρήνα. Δεν της βγήκε ιδιαίτερα γιατί και η ΝΔ είναι αντιπαθέστατη στην εποχή του Κυριάκου, αλλά και γιατί ο Ταχιάος επέλεξε να ανοίξει μέτωπα που φανέρωσαν μία διάθεση να παίξει την ατζέντα του κόμματος. Οι τοποθετήσεις του για ΠΑΟΚ, Ιβάν κάτι τέτοιο φανερώνουν. Η άγνοια και η αδιαφορία της συγκεκριμένης παράταξης για τη Θεσσαλονίκη, φανερώνεται και στο γεγονός πως η επιλογή της ΝΔ είναι ένας πρώην αντιδήμαρχος του Παπαγεωργόπουλου. Του φτερωτού γιατρού με τα φτερωτά ταμεία. Σαν να μη συνέβη τίποτα τότε για την ιστορική παράταξη.

Η ιστορία έχει καταγράψει πως όποτε διοικήθηκε η Θεσσαλονίκη από τη ΝΔ, η πόλη μαρτύρησε. Μέχρι να βγει ο Γιάννης Μπουτάρης που άλλαξε την αύρα της πόλης, η Θεσσαλονίκη σε επίπεδο υποδομών ήταν μία κωμική περίπτωση. Ο κυρ Γιάννης κάτι έδωσε, αλλά το έχασε την τελευταία τριετία, όπως βέβαια και χρεώνεται το γεγονός πως δεν ετοίμασε την επόμενη μέρα.

Για να εξηγήσω τι εννοώ μαρτύρησε, η Θεσσαλονίκη είχε ανενεργό λιμάνι, αεροδρόμιο για γέλια, δρόμους αστείους, σύνδεση με Χαλκιδική να γελάνε και οι πέτρες, μηδέν τουρισμό, μηδέν εξωστρέφεια. Κάτι παπάδες να μας κουνάνε το δάχτυλο και κάτι ανοργασμικούς να μας το παίζουν βλαχοvip μας είχαν απομείνει.

Καμία πίεση προς την κεντρική εξουσία να γίνουν έργα υποδομής, μία στυγνή διάθεση της τελευταίας να διατηρηθεί ένα μονοπώλιο ειδικά στο λιμάνι του Πειραιά, με αυτό της Θεσσαλονίκης να είναι λιμάνι φάντασμα. Για να καταλάβετε τι εννοώ, στη Θεσσαλονίκη ακόμη και τώρα δεν υπάρχει σύνδεση με τις Σποράδες. Για να πάω Σκόπελο που είναι δίπλα, πρέπει να περάσω από τον Μπέο και να πάρω πλοίο από εκεί.

Από τη στιγμή που έφυγε η ΝΔ από την εξουσία της χώρας και του δήμου, είδαμε το λιμάνι να περνάει σε χέρια ιδιώτη, είδαμε το αεροδρόμιο να κάνει την επέκτασή του και είμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι για τον τόπο.

Η Θεσσαλονίκη μπορεί να γίνει η πρωτεύουσα των Βαλκανίων, εκμεταλλευόμενη την γεωγραφική της θέση και ήρθε η ώρα να πάρει αυτό που της αξίζει.

Είμαι υποχρεωμένος λοιπόν να συνδυάσω την ιστορική συνεισφορά της ΝΔ στη πόλη, με την σημερινή της ηγεσία. Η σύνδεση Κυριάκου Μητσοτάκη – Μαρινάκη, είναι τόσο ξεδιάντροπη που δεν μου αφήνει κανένα περιθώριο να πιστέψω πως ο έλεγχος της πόλης από την παράταξη δεν θα είναι προβληματικός.

Μιλάμε για έναν αρχηγό κόμματος που τον καλύπτει επικοινωνιακά ο ισχυρός άντρας του Ολυμπιακού, είτε μιλώντας ο ίδιος, είτε μέσα από τα ΜΜΕ του, μιλάμε για έναν αρχηγό κόμματος που δεν βρήκε το σθένος να δώσει συγχαρητήρια στην ομάδα που πήρε το νταμπλ. Μη πιάσω και το άτυπο γραφείο Τύπου του Μαρινάκη, τον αντιπρόεδρο της παράταξης Άδωνι.

Προσωπικά και γενικά σε όλο τον κύκλο μου, δεν υπάρχει καμία εμπιστοσύνη στη συγκεκριμένη παράταξη όσο βρίσκεται στην ηγεσία της αυτός ο άνθρωπος. Αν αλλάξει, το συζητάμε.

Όλα τα παραπάνω τα αναφέρω γιατί κάποιοι μίλησαν για την ποδοσφαιροποίηση της εκλογικής μάχης. Δεν υπάρχει καμία ποδοσφαιροποίηση. Υπάρχουν γεγονότα που έχουν φέρει τη Θεσσαλονίκη στα τάρταρα μέσα από την αδιαφορία της κεντρικής εξουσίας.

Απλά είναι τόσο ξεδιάντροπη η σχέση της συγκεκριμένης παράταξης με τον οχτρό, που ένα κομβικό έργο – το λιμάνι – και ένα κομβικό έργο για εμάς αλλά και την ευρύτερη περιοχή – η νέα Τούμπα – δεν γίνεται να περάσουν υπό τον έλεγχό τους.

Από κάτω θα εμφανιστούν αρκετά τρολ να πούνε τα δικά τους. Ότι ο Κόλκας είναι το ένα ή το άλλο. Αυτός είναι και ο λόγος που έκανα συνέντευξη με όλους τους άλλους και όχι με τον εκπρόσωπο αυτών. Δεν είμαι εδώ για να δώσω γραμμή για το ποιον θα ψηφίσετε. Εδώ είμαι για να υπενθυμίσω το ποιον δεν πρέπει και γιατί δεν πρέπει.

Όταν αποφασίσουν να μας αντιμετωπίσουν σοβαρά, ας έρθουν. Είχαν το χρόνο να το κάνουν και δεν το έκαναν.

Εχθρός προ των πυλών της Θεσσαλονίκης