Στην ομάδα -που έγινε- της καρδιάς του
Η λαμπρή, όπως εξελίχθηκε, καριέρα του Κώστα Κατσουράνη ξεκίνησε στα «ξερά» γήπεδα της Αχαϊας. Η αρχή έγινε στην ομάδα του χωριού του, στη Δόξα Χαλανδρίτσας, όμως το ταλέντο του δεν άργησε να λάμψει στο τοπικό της ΕΠΣ Αχαϊας και σε ηλικία μόλις 17 ετών εντάχθηκε στη μεγάλη ομάδα της γενέτειράς του, την Παναχαϊκή. Πήρε το βάπτισμα του πυρός στην Α' Εθνική τη σεζόν 1996-97 και πλέον όλα είχαν πάρει τον δρόμο τους... Δεν άργησε να τραβήξει πάνω του τα βλέμματα των μεγάλων.
Πρώτος χτύπησε την πόρτα του ο Παναθηναϊκός. Η ομάδα που υποστήριζε από μικρό παιδί, έστω και αν τα πράγματα άλλαξαν στην πορεία, σε βαθμό που όταν τελικά φόρεσε τη φανέλα του και το περιβραχιόνιο του αρχηγού, δεν δίστασε να δηλώσει ότι πια θεωρούσε ομάδα της καρδιάς του την ΑΕΚ! Οι συζητήσεις με τους Πράσινους δεν προχώρησαν. Την ίδια τύχη είχε και το φλερτ με τον Ολυμπιακό. Τελικά, χρειάστηκε να περιμένει μέχρι το καλοκαίρι του 2002 για να κάνει το μεγάλο βήμα. Ο Μάκης Ψωμιάδης, ισχυρός άνδρας της ΑΕΚ τότε, τον είχε ξεχωρίσει και κατάφερε να τον εντάξει στο ρόστερ που θα καθοδηγούσε ο Ντούσαν Μπάγεβιτς στην επιστροφή του στην Ένωση, ως αντικαταστάτης του Φερνάντο Σάντος, τον οποίο δεν... πρόλαβε οριακά, αλλά έμελλε τα επόμενα χρόνια να ζήσουν πολλά μαζί.
Ο... ήρωας του Μπερναμπέου
Οι «παλιοί» οπαδοί της ΑΕΚ σίγουρα θυμούνται τον «Τσακατσούκα», τον μικροπωλητή έξω από το Νίκος Γκούμας που είχε γίνει γνωστός ως «ο ήρωας του Μπερναμπέου». Όταν φόρεσε την κιτρινόμαυρη φανέλα, ο Κατσουράνης δύσκολα θα φανταζόταν ότι λίγους μήνες αργότερα θα μπορούσε να του αποδοθεί το ίδιο προσωνύμιο. Ήταν 22 Οκτωβρίου του 2002. Η Ένωση έπαιζε απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης, εκτός έδρας, για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και από το ημίχρονο έχανε με 2-0. Στο 74', έπειτα από εκτέλεση κόρνερ, πέτυχε με κεφαλιά του πρώτο του γκολ με την κιτρινόμαυρη φανέλα, το πρώτο του γκολ σε ευρωπαϊκό ματς, αλλά και το γκολ που σήμανε την αντεπίθεση για να φτάσει η ΑΕΚ σε μια εντυπωσιακή (σχεδόν) ανατροπή, φεύγοντας από το Μπερναμπέου με το τελικό 2-2.
Εκείνη ήταν πιθανότατα και η καλύτερη στιγμή της πρώτης... περιόδου του στην ΑΕΚ, καθώς αν και ο ίδιος κάνει γεμάτες σεζόν, σε συμμετοχές και γκολ (9 τέρματα την πρώτη και 10 τη δεύτερη), για την Ένωση που έχει να αντιμετωπίσει τον... φάκελο Ψωμιάδη και τον εμφύλιο της επιστροφής του Μπάγεβιτς, έχει αρχίσει η... κάτω βόλτα, καθώς το πρόβλημα των χρεών έχει... φουσκώσει τόσο πολύ το χαλί που δεν κρύβεται πλέον από κάτω του. Το καλοκαίρι του 2004, ο ίδιος είναι πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική. Μπορεί να πάει... οπουδήποτε. Όμως, κόντρα στη λογική ενός ψυχρού επαγγελματία, αποφασίζει να μείνει στην ΑΕΚ, που με τον -κολλητό του- Ντέμη Νικολαϊδη πια στο τιμόνι του προέδρου, ξεκινά μια νέα προσπάθεια, με μικρό μπάτζετ, αλλά τεράστια συσπείρωση.
Μπορεί μια δήλωση του Ντέμη να ξένισε αρκετούς («κάνει χάρη που παίζει στην ΑΕΚ ο Κατσουράνης»), όμως αναμφισβήτητα η επιλογή του να παραμείνει και μαζί με τον Νίκο Λυμπερόπουλο να γίνουν οι αγωνιστικοί ηγέτες σε αυτό το παραμύθι που μόλις ξεκινούσε, ήταν ιδιαίτερη. Υπό τις οδηγίες του Φερνάντο Σάντος, με τον οποίο η μοίρα ήθελε να συναντηθούν, κάνει μια απίστευτη σεζόν το 2004-05 και με την πιο παραγωγική χρονιά του (12 γκολ σε 41 συμμετοχές), κρατάει την ΑΕΚ σε τροχιά τίτλου μέχρι τέλους. Το ίδιο καθοριστικός ήταν και στη σεζόν που ακολούθησε, βοηθώντας την Ένωση να κερδίσει τη συμμετοχή της στο Champions League. Το καλοκαίρι του 2006, είχε έρθει η ώρα να φύγει και με την ΑΕΚ να βάζει χρήματα στα ταμεία της, ακολουθεί τον Σάντος στην Μπενφίκα.
Αμφότεροι, γνώρισαν την αποθέωση όταν το ίδιο καλοκαίρι (1η Αυγούστου), επέστρεψαν στο ΟΑΚΑ για το φιλικό της ΑΕΚ με την Μπενφίκα και τιμήθηκαν για την προσφορά τους στον σύλλογο, στον οποίο πάντα έλεγε ότι ήθελε να επιστρέψει για να κλείσει την καριέρα του, αλλά όσες φορές έφτασε κοντά, κάτι... στράβωσε.
Όταν τον... τσάκωσε στο ντους ο Σάντος
Το καλοκαίρι του 2006, μία ημέρα μετά τα 27α γενέθλιά του ο Κατσουράνης πήρε το αεροπλάνο με προορισμό τη Ρώμη, όπου ο Ντέμης Νικολαϊδης διαπραγματευόταν με τον γενικό διευθυντή της Μπενφίκα, Ζοζέ Βέιγκα. Οι συζητήσεις ήταν πια στην τελική ευθεία και ο Έλληνας μέσος έβλεπε να γίνεται πια πραγματικότητα το όνειρό του για να παίξει στο εξωτερικό. Η συμφωνία ανάμεσα στις δύο ομάδες έκλεισε, ο Βέιγκα πήρε τον Κατσουράνη και επιβιβάστηκαν στο αεροπλάνο με προορισμό τη Λισαβόνα. Κατά την άφιξή τους φυγαδεύονται και ο Βέιγκα τηλεφωνεί στον πρόεδρο της Μπενφίκα, Λουίς Φελίπε Βιέιρα, ο οποίος εκείνη την ημέρα είχε τα γενέθλιά του. Του ζητά να περιμένει στο «Ντα Λουζ» διότι έχει μια έκπληξη γι' αυτόν. Ο Βιέιρα κατεβαίνει στο πάρκινγκ του γηπέδου. Λίγα λεπτά αργότερα καταφθάνει το αυτοκίνητο στο οποίοι επιβαίνουν οι άνθρωποι της Λισαβόνας και ο Κατσουράνης.
«Αυτό είναι το καλύτερο δώρο γενεθλίων» αναφωνεί ο Βιέιρα βλέποντας τον Έλληνα ποδοσφαιριστή. Ο Κατσουράνης είναι κουρασμένος από τα ταξίδια και ζητά να κάνει ένα γρήγορο ντους στα αποδυτήρια του «Ντα Λουζ». Ο Φερνάντο Σάντος έχει ήδη ενημερωθεί τηλεφωνικά και είναι καθ' οδόν. Φτάνει στο γήπεδο και ζητά να δει αμέσως τον Έλληνα άσο για να τον συγχαρεί. Είναι τόσο ανυπόμονος που ορμά στα αποδυτήρια και βρίσκει τον παίκτη στο ντους! Εκείνο το βράδυ έκλεισε η συμφωνία, από εκείνο το βράδυ και για τα επόμενα τρία χρόνια η Λισαβόνα ήταν σπίτι του. Πήρε από τη Μπενφίκα, αλλά και έδωσε. Την προσφορά του την αναγνώρισαν οι οπαδοί της ομάδας, καθώς είναι ένας από τους ξένους ποδοσφαιριστές που σέβονται και εκτιμούν απεριόριστα ακόμα και σήμερα. Μην σας κάνει εντύπωση αν βρεθείτε κάποια στιγμή στην πορτογαλική πρωτεύουσα και δείτε κάποιον πιτσιρικά να κυκλοφορεί με φανέλα του.
Ακόμα και όταν συνέβη η... μανούρα με τον Λουιζάο, δεν επηρεάστηκαν οι οπαδοί. Ήταν σε ένα παιχνίδι με τη Σετούμπαλ, όταν ο Έλληνας μέσος έκανε λάθος, ο Εντίνιο (παίκτης της Σετούμπαλ τότε) πήρε τη μπάλα, ο Λουιζάο αναγκάστηκε να κάνει φάουλ για να τον σταματήσει, δέχθηκε κίτρινη κάρτα και οι δύο συμπαίκτες παραλίγο να πιαστούν στα χέρια, ενώ ο Κατσουράνης πρόλαβε να κάνει χειρονομία... Με περιπετειώδη τρόπο πήγε στην Πορτογαλία, με... ταραχώδη έφυγε. Ο Παναθηναϊκός τον ήθελε, αλλά υπήρχε ρήτρα στο συμβόλαιό του, ενώ και η ΑΕΚ θα έπρεπε να λάβει χρήματα για την μεταπώλησή του. Όταν έγινε προσπάθεια να μείνει ελεύθερος, ήταν ο ίδιος που επέμενε να μην υπάρξουν... κολπάκια και τελικά 900.000 ευρώ κατέληξαν στα ταμεία της «Ένωσης»...
Το... οφσάιντ - φάντασμα και ο κολλητός του στον Παναθηναϊκό
Ο Κώστας Κατσουράνης αποκτήθηκε από τον Παναθηναϊκό (επί πολυμετοχικότητας και όταν το χρήμα έρεε εν αφθονία) το καλοκαίρι του 2009 από την Μπενφίκα με το παράσημο του πληρέστερου Ελληνα μέσου. Οι "πράσινοι" αναζητούσαν μία εμβληματική μορφή για τη θωράκιση της μεσαίας γραμμής και επιθυμούσαν ταυτόχρονα να ενισχύσουν περαιτέρω (πέραν των Ζιλπμπέρτο Σίλβα, Σισέ, Λέτο, Καραγκούνη) την προσωπικότητα της ομάδας, που είχε ως αδιαπραγμάτευτο στόχο την ανάκτηση των εγχώριων σκήπτρων. Με την πράσινη φανέλα και το τριφύλλι στο στήθος ο Κατσουράνης συνέβαλε τα μέγιστα στην κατάκτηση του νταμπλ το 2010, του πρώτου στην εν Ελλάδι καριέρα του, σημειώνοντας καθοριστικά γκολ και έχοντας καταλυτικές, ως προς την επίτευξη του στόχου, εμφανίσεις. Η πρώτη του σεζόν ήταν εν ολίγοις ονειρεμένη και ασφαλώς δεν είναι τυχαίο ότι τόσο επί Τεν Κάτε όσο και επί Νιόπλια υπήρξε βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος της ομάδας, αγωνιζόμενος ως αμυντικός μέσος, ως κεντρικός μέσος, ως επιτελικός χαφ, αλλά και ως στόπερ!
Τον Φεβρουάριο του 2011 «έζησε» σε... πρωταγωνιστικό ρόλο το πιο πολυσυζητημένο οφσάιντ - φάντασμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, στο ντέρμπι Ολυμπιακός Παναθηναϊκός!
Η προσωπικότητα του ήταν σαφώς έντονη καθώς αποτελεί στοιχείο του χαρακτήρα του το να λέει ξεκάθαρα τη γνώμη του ιδίως όταν έβλεπε ότι τα πράγματα δεν κυλούσαν όπως θα έπρεπε. Κατηγορήθηκε μέχρι και για παρεμβατικότητα σε αρμοδιότητες που δεν σχετίζονται με την ιδιότητα του ποδοσφαιριστή, αλλά οι ίδιοι οι προπονητές του είθισται να του έπλεκαν το εγκώμιο. Μόνο επί των ημερών του Ζεσουάλδο Φερέιρα υπήρχε διάσταση απόψεων που ουσιαστικά υπήρξε η απαρχή του τέλους της συνεργασίας του με το Τριφύλλι τον Οκτώβριο του 2012. Στα αποδυτήρια είχε εξαιρετικές σχέσεις με τους περισσότερους Ελληνες και αδιάφορες, σε βαθμό παρεξήγησης, με τους ξένους. Κάποιοι ξένοι όπως ο Λέτο, για παράδειγμα, είχαν κρατήσει εμφανείς αποστάσεις.
"Κολλητός" του στον Παναθηναϊκό ήταν ο Ορέστης Καρνέζης (παρά το οξύμωρο γεγονός ότι ο τελευταίος χρωστάει πολλά στον Φερέιρα για την εξέλιξη της καριέρας του). Οι σχέσεις του με τον "Ορε" ήταν σχεδόν αδερφικές και προφανώς παραμένουν.
Πολύ κοντινή ήταν και η επαφή που είχε με τον Σωτήρη Νίνη, τον οποίο είχε σε ένα βαθμό υπό την προστασία του (όπως και ο Τζιμπρίλ Σισέ), ενώ παρά τη φημολογία περί "δεσίματος" με τον Καραγκούνη ουδέποτε οι δύο τους βρέθηκαν τόσο κοντά όσο υπαγόρευαν οι τότε, καφενειακού, τύπου φήμες.
To επεισόδιο με τον Μανιάτη και το... πειραχτήρι των αποδυτηρίων
Ηταν 11 Δεκεμβρίου του 2012, όταν ο ΠΑΟΚ ανακοίνωνε και επίσημα την απόκτηση του Κώστα Κατσουράνη. Μία μεταγραφή που είχε τη σφραγίδα του Ιβάν Σαββίδη, αφού ουσιαστικά αποτέλεσε την πρώτη «ηχηρή» κίνηση του ομογενή επιχειρηματία από τη στιγμή που ανέλαβε την ιδιοκτησία της ΠΑΕ ή αν προτιμάτε ήταν η πρώτη απόδειξη των προθέσεων που είχε ο Ιβάν Σαββίδης για τον ΠΑΟΚ των ονείρων του.
Ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, έτρεφε μεγάλο σεβασμό για το πρόσωπο του πρώην αρχηγού της Εθνικής Ελλάδος, και η απόκτησή του ήταν ουσιαστικά θέλημά του.
Ο Κώστας Κατσουράνης, έπαιξε στον ΠΑΟΚ μιάμιση σεζόν, έχοντας συνολικά 70 συμμετοχές και πέντε γκολ. Διάστημα στο οποίο κατάφερε να αγαπηθεί από τον κόσμο του Δικεφάλου.
Οι στιγμές του στον ΠΑΟΚ πολλές. Καλές και κακές. Σίγουρα αυτή που δεν θέλει να θυμάται είναι η σκηνή του επεισοδίου του με τον Μανιάτη, στον ημιτελικό του κυπέλλου Ελλάδος, αφού ο καυγάς και η κάρτα που αντίκρισε στάθηκε η αφορμή για να χάσει το ραντεβού με τον τελικό του ΟΑΚΑ, στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό.
Ο Κώστας Κατσουράνης, ήταν ανέκαθεν ηγετική φυσιογνωμία. Ισχυρή προσωπικότητα. Τόσο εντός, όσο και εκτός γηπέδου. Οσοι γνώριζαν πρόσωπα και καταστάσεις, εντός του ΠΑΟΚ, κάνουν λόγο για έναν ατελείωτο πειραχτήρι εντός αποδυτηρίων, αλλά και έναν άνθρωπο ευαίσθητο με τους νεαρούς παίκτες σε ηλικία (σ.σ. άλλωστε ποτέ δεν έκρυψε πως είχε αδυναμία στον Στέλιο Κίτσιου, αν και αυτό σε κάποια στιγμή παρεξηγήθηκε από πολλούς), τους οποίους συχνά συμβούλευε γύρω από το ποδόσφαιρο.
Η… ρετσινιά που τον συνόδευε αναφορικά με τη συμπεριφορά του στα αποδυτήρια, τον σημάδεψε σε κάποιες περιπτώσεις και στον ΠΑΟΚ, αφού παρά το γεγονός πως ουδέποτε δημιούργησε ουσιαστικό πρόβλημα, υπήρξαν διαστήματα «μουρμούρας» γύρω από το πρόσωπό του. Ο Κατσουράνης στον ΠΑΟΚ συνεργάστηκε με τους Γιώργο Δώνη, Χουμπ Στέφενς και Γιώργο Γεωργιάδη.
Επί θητείας Δώνη, αγωνίστηκε ως στόπερ, κάτι που δεν του άρεσε ποτέ είναι η αλήθεια, αφού η προτίμησή του ήταν να αγωνίζεται στα χαφ, δηλαδή στη φυσική του θέση. Ο επίλογος της καριέρας του στον ΠΑΟΚ, γράφτηκε πέρυσι το καλοκαίρι, όταν το συμβόλαιό του ολοκληρώθηκε, χωρίς οι δύο πλευρές να συζητήσουν ποτέ επί της ουσίας για την ανανέωσή του.
Το πέρασμα από την Ινδία και το γκολ της χρονιάς!
Θυμηθείτε το tweet της Pune City, μιας και το βίντεο έχει κατέβει από τους λογαριασμούς!
Από την κορυφή της Ευρώπης στο «Όχι Κατσουράνη με Κόστα Ρίκα»
Τόσο το ντεμπούτο του με τη φανέλα της Εθνικής, όσο και η τελευταία του εμφάνιση έμελλε να είναι σε φιλικά παιχνίδια. «Πιστός στρατιώτης» της Ελλάδας από το 2003 έως το 2015! Ένα ταξίδι γεμάτο επιτυχίες, δόξα, αλλά και (λίγες) άσχημες στιγμές!
Στις 20/8/2003 ο Κατσουράνης φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα με το εθνόσημο, σε ένα φιλικό με τη Σουηδία! Και έναν χρόνο αργότερα έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης υπό τις οδηγίες του (μεγάλου) Ότο Ρεχάγκελ! Αυτός και τα... άλλα παιδιά υπέγραψαν τη μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όλοι τους έγιναν «ήρωες». Έγιναν σύνθημα στα χείλη (όλων) των Ελλήνων και ινδάλματα για τα νέα παιδιά! Οι ίδιοι, βέβαια, αργότερα θα γνώριζαν την απαξίωση!
Ο Κατσουράνης «έζησε» ακόμα δύο Euro (2008, 2012) και δύο Μουντιάλ (2010, 2014). Στα γήπεδα της Βραζιλίας, βέβαια, ήρθε αντιμέτωπος με την... κοντή μνήμη (κάποιων) Ελλήνων, οι οποίοι θεωρούσαν πως δεν έπρεπε να αγωνίζεται πλέον στην Ελλάδα και ότι παίζει λόγω της εξαιρετικής σχέσης που έχει με τον Σάντος. Μέχρι και γκρουπ στο Facebook δημιουργήθηκε για χάρη του! «Όχι Κατσουράνη με Κόστα Ρίκα», ήταν ο τίτλος του!
Ο Κατσουράνης έπαιξε ακόμα σε δύο ματς με το εθνόσημο: ένα επίσημο με την Ουγγαρία και στο φιλικό με την Πολωνία. Σίγουρα οι τελευταίες αναμνήσεις του από την Εθνική δεν είναι όμορφες, αλλά μπορεί να περηφανεύεται ότι έδωσε τα πάντα για τη χώρα του και γεύτηκε μαζί της στιγμές απόλυτης επιτυχίας και ευτυχίας.
Επιμέλεια: Χ. Ζευγαδέλλης, Μ. Τριβιζάς, Κ. Μανωλιουδάκης, Β. Πρεβεζιάνου, Θ. Μίχος
