Το συμβόλαιο του Στεφάν Λανουά ολοκληρώνεται εκείνη την εποχή και είναι μια καλή ευκαιρία για επανατοποθέτηση ενός θέματος που πάντα ήταν ταμπού. Την τελευταία δεκαετία ουδείς τολμούσε να μιλήσει για Ελληνα αρχιδιαιτητή.
Μάλιστα όταν ρωτήθηκε σχετικά ο κ. Βασάρας, που έχει μια πετυχημένη θητεία στη Ρουμανία, απάντησε αφοπλιστικά: «Γιατί να επιστρέψω στην Ελλάδα; Για να έχω διαρκώς ένα περιπολικό κάτω από το σπίτι μου;».
Το ζήτημα μπήκε από τον Δημοσθένη Κουπτσίδη, μέλος της Εκτελεστική Επιτροπής της ΕΠΟ. «Κάντε ένα χρόνο υπομονή και μετά θα επιδιώξουμε τη συναίνεση των ομάδων ώστε να αναλάβει Ελληνας αρχιδιαιτητής», είπε.
Φυσικά υπάρχει και ο αντίλογος: Οι ομάδες δεν συμφώνησαν ούτε καν για Ελληνα διαιτητή στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας. Γιατί να συμφωνήσουν σε ελληνικές σφυρίχτρες καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν;
Η στήλη θεωρεί ότι αυτή η συζήτηση πρέπει να περάσει από κάτι που αποτελεί υποχρέωση της ΕΠΟ και περιλαμβάνεται στην ολιστική μελέτη: Τη θεσμική εκπροσώπηση της διαιτησίας. Η Ομοσπονδία οφείλει να κάνει ό,τι ακριβώς έκανε με τους προπονητές, τους ποδοσφαιριστές και τις γυναίκες. Να έχουν ψήφο και φωνή οι διαιτητές μέσα στην ΕΠΟ.
Με αυτόν τον τρόπο θα δρομολογηθούν οι συνθήκες ώστε σιγά - σιγά να επιστρέψουμε στις ελληνικές σφυρίχτρες. Η εμπιστοσύνη δεν κερδίζεται από μεμονωμένα πρόσωπα, αλλά από θεσμικές παρεμβάσεις. Οσο η ελληνική διαιτησία δεν εκπροσωπείται στην ανώτατη αρχή του ελληνικού ποδοσφαίρου, άλλο τόσο θα απαξιώνεται.
Το γεγονός ότι η Ενωση Διαιτητών βρίσκεται κάθε τρεις και λίγο στα δικαστήρια με την ΕΠΟ, είναι η απόδειξη ότι η πληγή που άνοιξε από το 2009 μπορεί να κλείσει μόνο με συναίνεση. Αυτήν την στιγμή στην ουσία δεν εφαρμόζεται ο αθλητικός νόμος, οι διαιτητές ανήκουν στις Ενώσεις και όχι στους συνδέσμους τους και δεν υπάρχει ένα κεντρικό όργανο της διαιτησίας που να τυγχάνει της αποδοχής των ποδοσφαιρικών αρχών.
Αναγκαστικά οι δύο πλευρές θα οδηγηθούν στο τραπέζι του διαλόγου και μόνον τότε θα υπάρξει η δυνατότητα να επιστρέψουν οι ελληνικές σφυρίχτρες στα γήπεδα.
