Το έχουμε μάθει πια καλά. Ο νικητής παίρνει όλη τη δόξα. Κάποιες φορές, μπορεί να λέει και κάποιες κουβέντες παραπάνω. Ακόμα και εάν όσα λέγονται έχουν παραληρηματικό τόνο, όπως όσα εμφανίζονται τις τελευταίες ώρες από τον οργανισμό του Ολυμπιακού. Γιατί ξέρετε, προσπαθούν απεγνωσμένα να δείξουν ένα υπεράνω προφίλ, να πείσουν (μάλλον τους εαυτούς τους) πως δεν ασχολούνται με μια ομάδα που τη νίκησαν με κάθε τρόπο φέτος, αλλά τους προδίδει αυτό το χαμόγελο αυταρέσκειας.
Η ύβρις που επιχειρήθηκε το βράδυ της Κυριακής, οι χειρονομίες, οι ψευτομαγκιές, οι κουτσαβακισμοί, τα παλικάρια της φακής που έκαναν τους νταήδες ως άλλοι Ζήκοι (όχι βέβαια ο Ακης), κάποια άλλα παιδιά που ξαφνικά άντρεψαν και έζησαν το όνειρο τους. Και μετά, κουβέντες και νουθεσίες πως όλα αυτά είναι υπερβολικά, πως δεν έγινε και τίποτα, πως το γήπεδο του Ολυμπιακού έχει χαρακτηριστικά ενός κανονικού γηπέδου της υπόλοιπης χώρας και δεν κυκλοφορούν άσβερκοι και ποινικοί.
Δυστυχώς για όλους μας, έπειτα από το εγκληματικό ολίσθημα της περυσινής χρονιάς και τη συμμαχία της ντροπής, άνοιξε η «Κερκόπορτα» που κρατούσε εκτός του οργανισμό που πρωταγωνίστησε στα χειρότερα σκετς και στους μεγαλύτερους εφιάλτες του ελληνικού αθλητισμού.
Οδεύουμε ολοταχώς για συνθήκες που βιώσαμε στο παρελθόν, πριν το 2016. Τότε που έπρεπε να φτιάχνεις ομάδα για να νικάς και τους διαιτητές, και τους γκρανκάσες και ό,τι άλλο ευδοκιμούσε με τους χιλιοτραγουδισμένους.
Ασχολούνται μόνο με την ΑΕΚ
Ετσι, από την επομένη της τέταρτης νίκης του Ολυμπιακού επί της ΑΕΚ, από την ίδια στιγμή που αναδείχθηκαν και τυπικά πρωταθλητές, δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να ασχολούνται με την ΑΕΚ. Και παρά τον εκνευρισμό που προκαλούν με τα καμώματα τους, ισχύει απόλυτα πως η καψούρα του νικητή μαζί σου, δείχνει πολλά ακόμα και για εκείνον που είναι ηττημένος. Φαίνεται, πως δεν τους αρκεί η ΑΕΚ να είναι στα σχοινιά και τραυματισμένη, θέλουν να την αποτελειώσουν.
Μετράμε ήδη ένα 48ώρο στο οποίο δεν τολμούν καν να διαψεύσουν την ύπαρξη μη διαπιστευμένων στα αποδυτήρια του «Καραϊσκάκης». Θα πείτε, έμαθαν από τους συμμάχους, που κάποτε άφηναν να εννοηθεί πως ήταν θύματα βίας με όσα συνέβησαν στο πάρκινγκ, αλλά ο φακός και το βίντεο της αλήθειας έκλεισε όλα τα στόματα. Ας δούμε τι θα βγάλουν οι περίφημες κάμερες ή αν θα ζήσουμε κάνα περίεργο με ποδοσφαιρικά «Τέμπη», όπου θα αλλοιώνονται τα βίντεο και θα εμφανίζονται μέσα σε κάδους.
Δολοφονία χαρακτήρα
Όπως και να έχει, βρισκόμαστε σε πλήρη εξέλιξη μιας προσπάθειας για δολοφονία χαρακτήρα ενός ολόκληρου οργανισμού. Η ΑΕΚ κατά την αντίληψη που επιχειρούν να διαμορφώσουν, θα έπρεπε να είναι και κερατάς και δαρμένος.
Να είχε υποστεί ακόμα μια ντροπιαστική ήττα, αυτήν για την οποία καγχάζουν πως υπήρξε και μέσα από νέες αλχημείες του Μεντιλίμπαρ, αλλά θα έπρεπε να υποστεί και τους κουτσαβακισμούς εκείνων που πιστεύουν πως έγιναν κάτι σπουδαίο.
Αλήθεια, μπορεί κάποιος να εξηγήσει γιατί η ομάδα που στέρησε εν πολλοίς το περυσινό πρωτάθλημα, πανηγύρισε τη μεγαλύτερη στιγμή της στο γήπεδο της ΑΕΚ και επιστρέφει με θριαμβευτικό τρόπο στην κορυφή του πρωταθλήματος, αντί να πανηγυρίσουν ζητούσαν τον λόγο από τον Λαμέλα και τον κάθε Λαμέλα. Να ορμούν από πίσω στον Πινέδα, να χειροδικούν προς τον προπονητή, να επιτίθενται προς παίκτες. Πόσο μένος, πόση ανάγκη να φανεί μπορεί να αισθάνονται κάποιοι;
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, ο δυνατός δεν κοιτάζει καν προς τα κάτω. Εδώ, έχουν μπει μπροστά οι μονταζιέρες και δουλεύουν στο φουλ.
Η ιδιοκτησία του Ολυμπιακού φέρθηκε με απρεπή τρόπο προς τον ιδιοκτήτη της ΑΕΚ. Σκηνικά ειρωνείας, εκμετάλλευση της στημένης εικόνας και μιας συγκεκριμένης προπαγάνδας, μπορεί να πείθει το πόπολο πως γίνεται κάτι σπουδαίο, αλλά η ιστορία δείχνει πως όλα αυτά γυρίζουν πίσω. Ειδικά εάν η ΑΕΚ λύσει τα εσωτερικά της θέματα και βρει ξανά την ισορροπία της.
Καλό μάθημα
Ολο αυτό, είναι ένα καλό μάθημα για όλους. Για τον Ηλιόπουλο που καταλαβαίνει με βίαιο τρόπο, πως το «ευ αγωνίζεσθαι» είναι σαν το ταγκό και θέλει δύο. Οσο καλές προθέσεις και εάν έχεις, ανάμεσα στους λύκους δεν μπορείς να πηγαίνεις μόνος και απροστάτευτος. Στον Αλμέιδα πως πρέπει να δουλέψει πιο καλά, να βρει όλες τις λύσεις για να είναι ξανά η ΑΕΚ η ομάδα που τους νικούσε και τους έκανε να πετούν μπάλες. Οι παίκτες να τσιτώσουν από κάποιους που δείχνουν ασέβεια στην ιστορία και την πορεία τους στο ποδόσφαρο.
Ολο αυτό είναι μήνυμα και προς τον κόσμο της ΑΕΚ. Που παρά την απογοήτευση και τον εκνευρισμό που αισθάνεται από τα λάθη που συνέβησαν και οδήγησαν σε χαμηλές πτήσεις την τρέχουσα σεζόν, παρά την ένταση που φέρνουν οι συνεχόμενες αποτυχίες, είναι σημαντικό να κατανοήσει πως ποντάρουν πολλά στην αποσυσπείρωση και στην εσωστρέφεια.
Δεν χρειάζεται να κλείνεις τα μάτια, είναι αναγκαίο να υπάρξει κριτική και βελτίωση, αλλά ο «εχθρός» είναι εκτός.
