Επειδή το επικοινωνιακό σύστημα των υπόλοιπων, βρίσκεται σε μια διαρκή εγρήγορση. Τί κάνουν λοιπόν; Σε… δείχνουν με το δάχτυλο πως ψάχνεις δικαιολογία. Το λένε στους Παναθηναϊκούς αυτό, οι οποίοι αν η σκληρή αυτοκριτική ήταν χρήματα, θα ήταν όλοι τους Μπιλ Γκέιτς.
Eίμαστε στους 2 βαθμούς με τον Πανσερραϊκό και σε μια αλλοίωση με τον Άρη όπου κανείς δεν ξέρει αν θα ισοφάριζε ο Παναθηναϊκός ή αν θα «έτρωγε» πέντε σε περίπτωση που δεν υπήρχε το πέναλτι.
Φυσικά την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός ακούς πως… σφαγιάστηκε με την Τρίπολη, η ΑΕΚ είναι σε μια μόνιμη διαμαρτυρία, ο ΠΑΟΚ δε σταματά να φωνάζει. Και μένει στη μέση το Τριφύλλι που βλέπει και πάλι στην κρίσιμη καμπή της σεζόν να έρχονται… πριονοκορδέλες και να μην μπορεί να μιλήσει, για να μην του πουν πως ψάχνει δικαιολογίες. Αυτή είναι η κατάσταση στην Ελλάδα, δεκαετίες τώρα. Απλά τώρα είναι τρεις με την ίδια επικοινωνιακή πολιτική, ακολουθώντας πιστά εκείνη τη μία πλευρά που μέχρι πρότινος κατηγορούσαν. Κάτι θα άλλαξε.
Συγγνώμη, αλλά δεν μπορούμε να χαρούμε με τη νέα δικαίωση του Λανουά. Μπορούμε μόνο να εξοργιστούμε. Γιατί πλέον δεν είναι μία, δεν είναι δύο, δεν είναι τρεις. Είναι μαζεμένες οι αδικίες. Και δεν καλύπτονται απ’ τον μανδύα της όχι καλής εμφάνισης. Καθισμένοι στο χορτάρι να είναι οι 11 παίκτες του Παναθηναϊκού, ούτε καν να δείχνουν διάθεση να περπατήσουν, αυτά που δικαιούνται κανείς δεν έχει δικαίωμα να τους τα στερήσει. Τελεία και παύλα γιατί θα ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε.
Στις Σέρρες επειδή προηγήθηκε 2-0 τον… σταυρώσαμε για την ισοπαλία. Παρότι ο Λανουά επισήμανε πως λανθασμένα δόθηκε πέναλτι γιατί προηγήθηκε επιθετικό φάουλ. Αποβλήθηκε και ο Ντραγκόφσκι μετά, για μια φάση που έπρεπε να λήξει με την παρέμβαση του διαιτητή, όχι όταν έκανε το σόου ο Μπετανκόρ και «τσίμπησε» ο Πολωνός. Στην έδρα που σε λίγες μέρες περιμένουμε να δούμε μια… πραγματική μάχη ειδικά τώρα που ο Πανσερραϊκός κινδυνεύει για τα καλά με τον Λεβαδειακό και την Καλλιθέα να έρχονται από νίκες. Εκτός αν ξέρετε κάτι διαφορετικό, να μας το εξηγήσετε κι εμάς…
Μόλις ο Παναθηναϊκός έγινε για τα καλά διεκδικητής, -2 στην πόλη της Μακεδονίας. Μετά είχαμε τα αφηγήματα για πέναλτι με την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό να… σκίζει τα ρούχα του παρότι ήταν σωστές οι αποφάσεις στο ματς πρωταθλήματος και υπέρ του η διαιτησία στο ματς κυπέλλου. Για να έρθει το παιχνίδι με τον Άρη.
Κακός ο Παναθηναϊκός. Πρώτοι το είπαν οι Παναθηναϊκοί. Ο ίδιος ο Βιτόρια μίλησε για πέναλτι που δόθηκε εύκολα, αλλά δεν διαμόρφωσε αποτέλεσμα. Κάποιοι τον έβαλαν στο στόχαστρο τον Πορτογάλο, ενώ για παράδειγμα ο Αλμέιδα που μίλησε για διαιτησία μετά τον Παναθηναϊκό δεν έψαχνε άλλοθι. Η παραδοχή ήττας του Βιτόρια ήταν… δικαιολογία. Τέλος πάντων, πάει στο καλό, επικοινωνιακά δίνουν ρεσιτάλ από όλες τις πλευρές.
Δεν ήταν πέναλτι αυτό που δόθηκε υπέρ του Άρη. Ντόμπρα και με το χέρι στην καρδιά, δεν πιστεύουμε πως θα ισοφάριζε ο Παναθηναϊκός όπως έπαιζε και με τη νοοτροπία που είχε. Για μισό όμως ρε παιδιά. Το 1-0 θα κρατούσε τον Άρη σε μεγαλύτερη πίεση. Θα έδινε μια παραπάνω ελπίδα στους Πράσινους. Όχι για να «κρύψουν» την μπάλα, αλλά από μια στατική φάση, ένα κόρνερ, ένα φάουλ, να γίνει ένα τσαφ και να έρθει η ισοπαλία. Τόσο απίθανο είναι; Όπως έγινε στο Παναθηναϊκός-Ατρόμητος. Εκεί που στη μοναδική φάση των φιλοξενούμενων έκλεψε την μπάλα ο Ουεντραόγκο που του χαρίστηκαν δύο φορές δεύτερες κίτρινες και συνέχισε να παίζει. Είπαμε όμως, μη μιλάμε για διαιτησία… ψάχνουμε δικαιολογία.
Βέβαια με αυτές τις δικαιώσεις του Λανουά, ούτε ηθική δικαίωση υπάρχει ούτε τίποτα. Οι βαθμοί παραμένουν χαμένοι και απλά σου λένε «ναι ξέρεις έχεις δίκιο πως σε… σφάξαμε». Μήπως να πουν κι ευχαριστώ οι Πράσινοι; Να στείλουν τίποτα πάστες να βγάλουν την υποχρέωση;
Σε μικρό χρονικό διάστημα, ο Παναθηναϊκός στερήθηκε 2 βαθμούς στις Σέρρες, στερήθηκε το δικαίωμα να παλέψει μπας και ισοφαρίσει τον Άρη αλλοιώνοντας τις συνθήκες του ματς, στερήθηκε το 50-50 στο ματς-πρόκριση για το κύπελλο απέναντι στον Ολυμπιακό. Δεν πάμε και στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ και τις δύο φάσεις πιθανών πέναλτι, αυτά τα… χαρίζουμε.
Όταν ο Παναθηναϊκός έχει 15 χρόνια να πάρει πρωτάθλημα, αυτές οι διαδικασίες δε μένουν ως αδικίες εις βάρος του. Γι’ αυτό ακριβώς και κάθε επικοινωνιακή δύναμη των αντιπάλων δουλεύει στο φουλ. Ξέρουν πως δεν υπάρχει συσπείρωση, γνωρίζουν πως είναι εύκολο να επηρεαστεί το κλίμα στο Τριφύλλι. Λόγω της πίκρας του κόσμου και της κακής μνήμης που ξυπνά σε κάθε τέτοιο αποτέλεσμα.
Σαφώς και δεν αναιρούνται οι ευθύνες της διοίκησης που και πάλι δεν έχει βρει τρόπο να χρησιμοποιήσει την ίδια τη δύναμη που από μόνο του δίνει το κλαμπ. Χωρίς να απειλεί κανέναν και χωρίς να πέφτει στο επίπεδό τους. Απλά για να προστατεύσει την προσπάθεια της ομάδας η οποία ξανά μοιάζει να προσπαθεί μόνη της. Χωρίς να αφαιρεί κανείς τις ευθύνες της, αλλά είναι η μόνη χωρίς αυτή την ασπίδα προστασίας. Εκείνης που αν απουσιάζει, πρωτάθλημα δεν παίρνει κανείς.
Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια, απλά η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα για τον Παναθηναϊκό. Ο οποίος «τσιμπά» εύκολα στα… δολώματα περί δικαιολογίας αναφορικά με τη διαιτησία, περί τύχης λόγω νικών με ένα γκολ διαφορά ή αποτελέσματα που έρχονται στο τέλος. Την ίδια ώρα οι υπόλοιποι βρίσκουν την τρίχα και την κάνουν τριχιά στο οτιδήποτε που τους αφορά, για να το παίξουν… Μάρθα Βούρτση, όπου η άτιμη κοινωνία τους πρόδωσε και δεν τους επιτρέπει να ορθοποδήσουν.
Σε θεωρητικό επίπεδο τα ματς με Βίκινγκουρ, Βόλο εντός, Λαμία εκτός που ακολουθούν, είναι μια εύκολη σειρά αναμετρήσεων. Να βρει η ομάδα τα πατήματά της ξανά, την αυτοπεποίθησή της και να διορθώσει τα δεδομένα λάθη της. Γιατί ξανά και ξανά, δεν έχει απέναντί της μόνο τους αντιπάλους, έχει πολλά περισσότερα. Μεταξύ άλλων τη συλλογή… καρτούν που είχαν «εντοπίσει» Πράσινη εύνοια και αδικία άλλων αποχρώσεων.
Η σεζόν δεν πρέπει να ολοκληρωθεί με τον Παναθηναϊκό να έχει την εντύπωση πως ο ίδιος δεν έκανε κάτι. Τουλάχιστον αγωνιστικά, γιατί σε άλλους τομείς είναι σαφές πως θα μπορούσε να κάνει περισσότερα. Απλά μην παραμυθιαζόμαστε. Δεν έχουμε απέναντι υπερομάδες που δεν μπορούν να «χτυπηθούν». Η μόνη διαφορά είναι πως αν ο Παναθηναϊκός νικήσει με ένα γκολ διαφορά πρέπει να του βάλουν προβληματισμό γιατί δεν έβαλε κι άλλα, ενώ οι άλλοι έρχονται ισοπαλία με την κάθε Τρίπολη και εξυμνούν τον εαυτό τους για ευκαιρίες που δημιούργησαν και την καλή τους φυσική κατάσταση.
Με αυτό το κλίμα γύρω απ’ την ομάδα και κυρίως με αυτή την αντιμετώπιση απέναντί του από διαιτητές, οι Πράσινοι αυτή τη στιγμή θα απείχαν κάποιες εβδομάδες από την οριστικοποίηση της κατάκτησης. Και για να μην μπερδευόμαστε, δεν το αναφέρουμε ως δικαιολογία, αλλά ως πρόβλημα του Παναθηναϊκού.
