Πέτυχε πολλά φέτος, αλλά και πέρυσι, ο ΠΑΟΚ. Παίρνει το πρωτάθλημα αήττητος, νίκησε σε έδρες που κάποτε έχανε μόλις περνούσε τα Τέμπη (ΟΑΚΑ, Καραϊσκάκη, Λεωφόρος), κατέκτησε το Κύπελλο στην έδρα του βασικού ανταγωνιστή. Περισσότερα από κάθε τι, κέρδισε την εκτίμηση του ουδέτερου κόσμου για όσα πέτυχε μέσα στο γήπεδο. Είναι σπάνιο στην Ελλάδα να μην αμφισβητούν την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος κι αυτό είναι ένα σπάνιο επίτευγμα.
Η οικονομική ευρωστία του μεταφράστηκε σε ποδοσφαιρική υγεία και ο τίτλος έρχεται παρότι ο μεγάλος του αντίπαλος τα έπαιξε όλα για όλα, με επιθέσεις κατά πάντων. Μετά το γνωστό, επεισοδιακό 1-1 στην Ξάνθη και τα όσα ακολούθησαν με τον Τζήλο, ο Ολυμπιακός πέτυχε το απόλυτο 13/13. Θα ήταν 14/14 αλλά κατά σύμπτωση στο 14ο ματς, αυτό της Τούμπας, σφύριξε ξένος διαιτητής. Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, τα 25 εκατομμύρια έκαναν «φτερά» κι αυτό δεν καταπίνεται εύκολα.
Τι δεν είχε πετύχει ο ΠΑΟΚ; Να συσπειρώσει απέναντι του, τρεις μεγάλες ομάδες. Αυτοί που κάποτε τον είχαν του κλώτσου και του μπάτσου, στη συνεδρίαση της Λίγκας στάθηκαν απέναντί του ώστε να μην πάρει την «καρέκλα» ο αντιπρόεδρος του ΠΑΟΚ. Το ποιος θα είναι πρόεδρος στη Λίγκα, μικρή σημασία έχει, διότι και ο Μπαταγιάννης πρόεδρος θεωρούνταν, αλλά μια γλάστρα περισσότερο παρεμβατικό ρόλο θα είχε. Οι ίδιες οι ομάδες στη Λίγκα απαξίωσαν τον θεσμό, και μετέτρεψαν μια άκρως τιμητική θέση σε πεδίο αντιπαράθεσης.
Ο Λυσάνδρου είναι άξιο στέλεχος, με ευγένεια, σωστό λόγο, νομικές γνώσεις και κυρίως είναι άφθαρτος. Ως εκ τούτου, η παρουσία του από τη θέση του προέδρου σε έναν κανονικό Συνεταιρισμό θα μπορούσε να βοηθήσει. Θα ίσχυε και για τον Γκαγκάτση το ίδιο, αλλά πάντα υπό την προϋπόθεση ότι θα αφορούσε μια κανονική Λίγκα. Η Super League έχει γίνει παρανάλωμα του πυρός από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες που σφάζονται για οποιονδήποτε λόγο μπορεί κανείς να φανταστεί. Από τις ώρες των αγώνων μέχρι τα τηλεοπτικά, από τους χορηγούς μέχρι τον… πρόεδρο.
Η σημερινή εκλογή του Λυσάνδρου έχει δύο όψεις, την εξής μία: Πρόκειται για μια ιστορική σύμπραξη ΑΕΚ-Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού. Οτιδήποτε άλλο αποτελεί δευτερεύων θέμα συζήτησης. Οι ευκαιριακές συμμαχίες τέτοιου τύπου έχουν πάντα επεισοδιακό τέλος, όμως ας μην εξετάσουμε το μέλλον, παρά μόνο το παρόν.
Η σημερινή ψηφοφορία ανέδειξε ότι ο ΠΑΟΚ χάνοντας, πέτυχε τη μεγαλύτερη εξωαγωνιστική νίκη της χρονιάς. Για αυτό άλλωστε και δεν απέσυρε την υποψηφιότητά του, όπως συνηθίζεται από εκείνον που όλα δείχνουν πως χάνει. Ήθελε να «εκθέσει» τους ανταγωνιστές του στα μάτια της κοινής γνώμης. Πώς λέμε «νίκη γοήτρου»; Το αντίθετο! Ο ΠΑΟΚ πέτυχε μια «ήττα γοήτρου», συσπειρώνοντας τις μεγαλύτερες δυνάμεις του ελληνικού ποδοσφαίρου απέναντί του.
Να πω την αλήθεια, με ξένιζε το «όλη η Αθήνα ενωμένη» που ακουγόταν στην Τούμπα γιατί ΠΟΤΕ μέχρι σήμερα δεν είχε βάση. Ποτέ μέχρι σήμερα, δεν ενώθηκαν οι τρεις ομάδες της Αθήνας απέναντι στον ΠΑΟΚ.
Ενώθηκαν άλλες φορές ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, ή ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός ή Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός αλλά όλη η Αθήνα ενωμένη; Όχι! Ποτέ! Κι όποιος γνωρίζει τι συμβαίνει στο παρασκήνιο μπορεί να το επιβεβαιώσει. Σήμερα έχουμε μια νέα πραγματικότητα: Η «Αθήνα» ενώθηκε για να αντιμετωπίσει τον ΠΑΟΚ. Κι αυτό δείχνει τη νέα τάξη πραγμάτων και μεγεθών.
Είναι μια νίκη της ΑΕΚ η συσπείρωση που πέτυχε γύρω από τον Λυσσάνδρου, με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό να καθορίζουν το αποτέλεσμα: Η ψηφοφορία ήταν 5-5 βγάζοντας έξω τις ψήφους ΠΑΟΚ και ΑΕΚ. Ο ΠΑΟΚ ψήφισε Γκαγκάτση, η ΑΕΚ Λυσάνδρου, κι ήρθε η ψήφος Μαρινάκη και Αλαφούζου ώστε να γράψουν το τελικό 8-6. Μια ήττα… σαν νίκη για τον «Δικέφαλο του Βορρά».
Σήμερα, έγινε περισσότερο κατανοητό από ποτέ, ο τρόπος που υπολογίζεται από τους υπόλοιπους ο ΠΑΟΚ στα «κέντρα αποφάσεων». Όντας πανίσχυρος πλέον στο γήπεδο αλλά και έξω από αυτό, «υποχρέωσε» τους άλλοτε ανίκητους Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, να συστρατευθούν για να τον ρίξουν. Κι αυτό έχει τη σημειολογία του.
Όλες οι ψήφοι έχουν τη σημασία τους, είτε αυτές είναι του Άρη, είτε του ΟΦΗ. Η ψήφος του Παναθηναϊκού ίσως δεν έχει τόσο ειδικό βάρος από τη στιγμή που αποφασίζει ο Αλαφούζος με άλλα κριτήρια, πολιτικά ή επιχειρηματικά. Η στήριξη όμως, του Ολυμπιακού στον υποψήφιο της ΑΕΚ είναι η πρώτη ιστορικά, μετά από δεκαετίες κι έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία. Ανατρέπει τα καθιερωμένα και δημιουργεί ένα νέο χάρτη στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Μέχρι φυσικά στο… επόμενο πέναλτι να ξαναγίνει του Κουτρούλη ο γάμος.
