Δεν είναι πια «ελληνικές ομάδες». Είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο. Είναι τα δύο τεράστια μεγέθη που σηκώνουν την ελληνική σημαία εκεί που ονειρεύονται: στο βάθρο της Ευρώπης. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός. Οι δύο αιώνιοι γράφουν, πλέον, ιστορία και εξελίσσονται ραγδαία σε παγκόσμιους οργανισμούς με αθλητικές, επιχειρηματικές και πολιτισμικές διαστάσεις.
Ο Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο έκανε το αδιανόητο. Πήρε ευρωπαϊκό τίτλο! Όχι φιλικό, όχι συμμετοχή, κούπα. Conference League, νικητής. Πρώτη φορά ελληνική ομάδα σήκωσε τέτοιο τρόπαιο και το έκανε με στυλ, με τσαγανό, με ψυχή. Ο Παναθηναϊκός, από την άλλη, επέστρεψε εκεί που ανήκει στο μπάσκετ: στην κορυφή της Ευρωλίγκας. Μετά από χρόνια, σήκωσε πέρυσι την 7η και φέτος βάζει πλώρη για την 8η. Το ΟΑΚΑ ζει ξανά μέρες μεγαλείου. Το Καλλιμάρμαρο πέρυσι ήταν –όπως φαίνεται- απλά προειδοποίηση για το φαντασμαγορικό και επικό θέαμα στο Σίδνεϊ, που με τη σειρά του δείχνει ότι βρισκόμαστε μόνο στην αρχή ενός νέου "πράσινου" ονείρου.
Μα πάνω απ' όλα, αυτοί οι δύο σύλλογοι –σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ- δεν μένουν στα λόγια. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν είναι απλά ιδιοκτήτης. Είναι οραματιστής. Ποιος άλλος Έλληνας βάζει λεφτά και πατάει πόδι στην κορυφαία παγκοσμίως Premier League και στην Πορτογαλία ταυτόχρονα; Ποιος άλλος χτίζει τέτοιο ποδοσφαιρικό δίκτυο, όχι μόνο για να πουλάει παίκτες, αλλά για να σηκώσει και Champions League μια μέρα; Ναι, το είπε, και το εννοεί.
Και από την άλλη, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος αποδεικνύει ότι δεν αστειεύεται. Έστησε τον Παναθηναϊκό όπως τον ξέραμε: μπασκετικό θηρίο, με μυαλό, καρδιά και βάθος. Στόχος; Back to back Ευρωλίγκες. Το έχει κάνει ο Ολυμπιακός (2012-13), γιατί όχι και ο Παναθηναϊκός τώρα; Ο Επτάστερος είναι η μοναδική ομάδα αυτή τη στιγμή που μοιάζει με NBA στην Ευρώπη και το αποδεικνύει σε κάθε ματς, σε κάθε εξωστρέφεια, σε κάθε εκδήλωση, σε κάθε… προπόνηση.
Μπορεί να ακούγεται τρελό το Champions League για ελληνική ομάδα. Αλλά δεν ήταν τρέλα να πάρουμε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 2004; Δεν ήταν τρέλα να σηκώνει ο Ολυμπιακός ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική κούπα; Ή να στήνει ο Παναθηναϊκός σκηνικά NBA στο Παναθηναϊκό Στάδιο; Δεν είναι τρέλα – είναι πίστη. Και πείσμα. Και δουλειά.
Είμαστε τυχεροί. Ζούμε στην εποχή που ΠΑΕ Ολυμπιακός και ΚΑΕ Παναθηναϊκός δεν ονειρεύονται. Το κάνουν. Το παλεύουν. Το διεκδικούν στα ίσα με τα μεγαθήρια της Ευρώπης. Και κυρίως: έχουν ανθρώπους που δεν χορταίνουν τίτλους, δεν θέλουν απλώς να «είναι πρώτοι στην Ελλάδα», θέλουν να γράψουν ιστορία. Να αφήσουν πίσω τους κάτι που δεν θα ξεχαστεί ποτέ.
Μαρινάκης και Γιαννακόπουλος δεν βλέπουν πρωταθλήματα. Βλέπουν κληρονομιά. Και όσο αυτοί συνεχίζουν να βάζουν το πάθος, τα λεφτά και τη δύναμή τους σε αυτούς τους συλλόγους, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσουν να είναι οι μεγαλύτερες σημαίες που κυματίζουν για την Ελλάδα στα πέρατα του κόσμου.
