Τι ξέρουμε; Όλα όσα μπορούμε να ξέρουμε. Τον Ιούνιο του 2019 διέρρευσε το ενδιαφέρον του Άρη για τον Ντάνιελ Μαντσίνι. Τον Αύγουστο τον απέκτησε. Τον Οκτώβριο του 2021 επέκτεινε το συμβόλαιό του ως το 2024. Μέσα στο 2022 έγινε πατέρας. Έχει γεννηθεί στις 11 Νοεμβρίου του 1996. Έχει ιταλικό διαβατήριο. Έχει ύψος 1μ.72. Το παρατσούκλι του είναι Nano. Και τη δική του τεχνολογία φέρνει στον Παναθηναϊκό.
Βελόνα και… κλωστή!
Στο γήπεδο ήταν περίπου 40 χιλιάδες θεατές. Η οικογένεια του, φυσικά και ήταν εκεί. Φίλοι, γνωστοί, συγγενείς – όσοι μπορούσαν να παραβρεθούν είχαν παραβρεθεί. 12 Ιουλίου του 2015. Δεν την ξεχνάς την ημερομηνία όταν την έχεις ζήσει. Το ντεμπούτο θα γίνει θέμα και στην Ελλάδα. Περίπου… Είναι εκείνη η αόρατη κλωστή που συνδέει τα γεγονότα και δεν είναι ορατή από το ανθρώπινο μάτι, παρά μόνο μετά από χρόνια. Η Νιούελς Ολντ Μπόις κέρδιζε 3-0 την Ρασίνγκ στην επανέναρξη του πρωταθλήματος. Σκόρερ (δις) ο Νάτσο Σκόκο. Ναι, είχε και εκείνο το καλοκαίρι πρόταση από την ΑΕΚ, οπότε κάθε του χαρά ήταν και… δική μας χαρά.
Ο Ντάνιελ Μαντσίνι ήταν 18 ετών και κάτι. Είχε κάνει το πρώτο του τατουάζ. Στο σπίτι δεν ξετρελάθηκαν με την ιδέα. Προσπάθησαν να το σώσουν. «Ποιος είσαι εσύ και κάνεις τατουάζ;», έβαλε τις φωνές ο πατέρας του – μια πρόταση που ακροβατεί λίγο ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία. «Επιτρέπεται να κάνεις ξανά, μόνο αφού παίξεις το πρώτο σου παιχνίδι στη μεγάλη κατηγορία». 12 Ιουλίου του 2015 και ο πατέρας του «Νάνο», όπως ήταν το παρατσούκλι, αναρωτιόταν πού πήγε και έμπλεξε τον εαυτό του! Ο γιος του έπαιζε για πρώτη φορά στη μεγάλη κατηγορία. Φυσικά και συνέχισε να κάνει τατουάζ. Συνέχισε, όμως, να κάνει και καριέρα.
Εκείνο το απόγευμα αντικαταστάθηκε στο 69ο λεπτό. Αποθεώθηκε από όλο το γήπεδο. Πήρε «εφτά» στην κριτική των εφημερίδων. Πήρε τα εύσημα του προπονητή του, ο οποίος τον είχε πιστέψει. Πήρε τη φανέλα του σπίτι. Πήρε και μια-δυο ψιλές από τον Ντιέγκο Μιλίτο, ο οποίος ως αντίπαλος δεν ξετρελάθηκε με τα κόλπα του πιτσιρικά. «Είχε έρθει η οικογένειά μου από την Κόρδοβα για να με δει – όλη η πόλη ήταν εκεί. Τους είδα με το που μπήκα στο γήπεδο και μου έδωσε κίνητρο», εξηγούσε το ίδιο βράδυ σε ραδιοφωνικό σταθμό που τον έψαξε κατευθείαν μετά το ματς. Ήταν το πρόσωπο της ημέρας, και άσε την ΑΕΚ να ψάχνει τον Νάτσο Σκόκο. «Ο προπονητής μου μού είπε να παίξω όσο πιο απλά γίνεται, αλλά μερικές φορές ξεχνιέμαι και παίζω πιο θεαματικά. Υπήρχε και μια φάση που ο Μιλίτο με έσπρωξε λίγο επειδή έκανα κάτι περίτεχνο».
Το απλό και το περίτεχνο τον ακολουθούσαν από μικρό. Ξεκίνησε δώδεκα ετών στην Proyecto Crecer, η οποία λειτουργούσε εν μέρει ως ακαδημία της Μπορντό στην Αργεντινή. Υπήρχε μια ιδιότυπη συμφωνία: Η Newel’s Old Boys μπορεί κάθε χρόνο να διαλέγει πέντε παιδιά από την ακαδημία για την πρώτη της ομάδα. Ένα από τα πέντε παιδιά μπορεί να πάρει μετά η Μπορντό στην Γαλλία. Ναι, είναι υπέροχος ο κόσμος του ποδοσφαίρου, όταν τον γνωρίσεις καλύτερα… Και αυτός ο υπέροχος κόσμος τον υποδεχόταν σε εκείνο που θα γινόταν η πραγματικότητά του. Ο Μαντσίνι θα έμενε μόλις δύο χρόνια ακόμα στην Αργεντινή, θα πετύχαινε το πρώτο του γκολ, θα έγραφε εννέα συμμετοχές συνολικά, πριν κριθεί έτοιμος για την Μπορντό. Ήταν, όμως;
«Ήταν κάτι που το είχα πάντα στο μυαλό μου. Ήρθα πρώτη φορά όταν ήμουν 13ων ή 14ων ετών με την ακαδημία και στο κεφάλι μου έμεινε η ιδέα από τότε», θυμόταν ο Ντάνιελ Μαντσίνι, όταν πλέον με κάθε επισημότητα είχε ανακοινωθεί από τη γαλλική ομάδα.
Η αναζήτηση της ευκαιρίας!
Φυσικά και στο… διαφημιστικό φυλλάδιο για τα οφέλη της ευρωπαϊκής καριέρας, δε θα σου συμπεριλάβουν την περιπλάνηση ως δανεικός, τη δεύτερη ομάδα και τις λιγοστές ευκαιρίες, τις οποίες ΑΝ τις πάρεις, πρέπει να τις εκμεταλλευτείς στο απόλυτο για να έχεις μέλλον στον (όποιο) σύλλογο. Το πρώτο ζητούμενο για τον Ντάνιελ Μαντσίνι στην Γαλλία ήταν να προσαρμοστεί σε ένα νέο περιβάλλον, να μάθει τη γλώσσα, να συνηθίσει στη δύναμη του πρωταθλήματος και να πείσει τους προπονητές του. Οι συστάσεις που τον ακολουθούσαν, όσο εξαιρετικές κι αν ήταν, δεν ήταν αρκετές από μόνες τους.
«Είναι ένας παίκτης που δε φοβάται μέσα στο γήπεδο και παρότι υστερεί σε ύψος, δεν υστερεί σε αθλητικότητα», έλεγε στους Γάλλους δημοσιογράφους ο Γκιγιέρμο Ντι Μεόλα, για να προσθέσει ο Χουάν Πάμπλο Βοϊβόδα. «Έχει εκπληκτική επιτάχυνση με τη μπάλα στα πόδια του και μπορεί να κάνει τη διαφορά στο ματς με αυτό τον τρόπο. Ο Ντάνιελ είχε, ήδη, γίνει σημαντικός στην Νιούελς. Δεν τον τρομάζει η πίεση. Έχει παίξει μπροστά σε 40.000 κόσμου που έχουν πολλές απαιτήσεις από τους παίκτες».
Ο Ντάνιελ τα είχε όλα, αλλά δεν είχε ευκαιρίες. Πήγε δανεικός στην Τουρ, πήγε δανεικός στην Οσέρ, προπονούταν με τη δεύτερη ομάδα – δεν έπαιξε ούτε μια φορά με την Μπορντό. Ούτε μία. «Δεν κατηγορώ κανέναν. Έκανα το καλύτερο που μπορούσα για να πάρω την ευκαιρία. Είναι, όμως, αποφάσεις προπονητών και πρέπει να τις σέβεσαι. Πάντα έμενα σιωπηλός, δεν είπα ποτέ τίποτα και σεβόμουν τις αποφάσεις του συλλόγου. Δεν πήρα την ευκαιρία όταν θεωρούσα ότι την άξιζα, αλλά δεν μετανιώνω για τίποτα».
Η πορεία του συνεχίστηκε στην Ελλάδα κι από ‘κει και πέρα η ιστορία είναι λίγο-πολύ γνωστή. Ο Άρης, το συμβόλαιο, η επέκταση, η μεταγραφή, ο Παναθηναϊκός. Ο Ντάνιελ Νάνο Μαντσίνι φέρνει τη νανοτεχνολογία στην Λεωφόρο.
