Κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει το γεγονός ότι η Κούμπουρα ήταν βαρόμετρο για τον Ολυμπιακό, ότι η Αρτακιανού έδωσε όσα έλλειπαν στην πίσω ζώνη και ότι η Ντι Ιούλιο διαχειρίστηκε άψογα τις συμπαίκτριές της. Ωστόσο η Εμμανουηλίδου ήταν μια σταθερά που αποτέλεσε ξανά και ξανά τον x factor του Ολυμπιακού.
Η ιστορία, όμως, δεν είναι one off καθώς μπορεί φέτος λόγω του τρεμπλ ο Ολυμπιακός να έχει πάνω του ακόμα περισσότερα φώτα αλλά η πορεία αυτή είναι προϊόν εξέλιξης. Η δεύτερη θητεία της Εμμανουηλίδου στον Ολυμπιακό ξεκίνησε το 2021 όταν και οι ερυθρόλευκες είχαν μεν μια καλή ομάδα αλλά δεν λογίζονταν ως μοναδικό και ακλόνητο φαβορί. Και για αυτό άλλωστε στο φινάλε έμειναν χωρίς τίτλο όπως έγινε και την επόμενη σεζόν.
Την τριετία που ο Παναθηναϊκός κατέκτησε τα πρωταθλήματά του και ο Ολυμπιακός πανηγύρισε μόνο το Κύπελλο του 2024 η ομάδα του Πειραιά παρουσίασε πολλά σκαμπανεβάσματα. Ακόμα και η εξαιρετική φέτος Κούμπουρα λύγισε στις κρίσιμες στιγμές της περασμένης διετίας. Ο Ολυμπιακός, όμως, διέθετε μια κεντρικό που ήταν σταθερά θετική και αυτή ήταν η Εμμανουηλίδου.
Σε μια περίοδο που η Λαμπρούση έλλειπε και όταν ξαναγύρισε δεν ήταν μόνιμα βασική, όταν η Φαριόλ δεν είχε πιάσει ακόμα το 100%, όταν η Γιώτα ήταν σε φθίνουσα πορεία ήταν εκεί η Εμμανουηλίδου. Έχοντας ξεπεράσει δύσκολους και επίπονους τραυματισμούς και την ώρα που η ομάδα της είχε διακυμάνσεις και δυσκολευόταν σε παιχνίδια τίτλων αυτή ήταν μια σταθερή μονάδα που αρκετές φορές έκανε τη διαφορά.
Στη φετινή πορεία του Ολυμπιακού η ομάδα είχε ισορροπία και αυτό ανέβασε όλες τις παίκτριες ένα, ή και παραπάνω, βήματα. Εκεί δεν ήταν εύκολο να ξεχωρίσει όπως πέρυσι αλλά παρόλα αυτά η έμπειρη κεντρικός ήταν ελάχιστες φορές σε όλη τη σεζόν αρνητική. Και μάλλον το γεγονός ότι έφτασε να πάρει τον πρώτο τίτλο MVP ήταν στον δεύτερο ημιτελικό μοιάζει συγκυριακό. Το σημαντικότερο για την ομάδα της, όμως, ήταν πως μαζί με τη Λαμπρούση αποτέλεσαν την σύνδεση του πριν και του μετά. Ήταν δύο παίκτριες που είχε ζήσει την περίοδο των τίτλων και των επιτυχιών από τα προηγούμενα χρόνια και μετέφεραν αυτή τη νοοτροπία και τον χαρακτήρα στην τωρινή ομάδα.
Είναι αλήθεια πως το ελληνικό βόλεϊ έχει πληθώρα καλών κεντρικών πλέον. Θέση στην εθνική ομάδα ενόψει του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος διεκδικούν η Τοντάι, η Τερζόγλου, η Παπαγεωργίου, η Χατζηευστρατιάδου αλλά σίγουρα η Εμμανουηλίδου ανήκει και αυτή στις καλύτερες. Σε μια πολύ καλή αγωνιστική ηλικία, με πλήρη ωριμότητα στο παιχνίδι της, όντας υγιής μπορεί να ηγηθεί εκτός από τον Ολυμπιακό και στην εθνική ομάδα αυτό το καλοκαίρι.
