MENU

Την παραμονή του αγώνα Ολυμπιακός-Ζαλγκίρις, ο Αντρέα Τρινκιέρι προκάλεσε θύελλα ενθουσιασμού στο ερυθρόλευκο TL με μια τοποθέτηση του: «Έβλεπα τον Ολυμπιακό πριν δύο χρόνια, μας διέλυαν εκείνη την ώρα και νόμιζα ότι παίζαμε με τη Βραζιλία του Πελέ». 

Μέσα από ωραίες υπερβολές, ο Τρινκιέρι αποτύπωσε την πραγματικότητα. Εκείνη τη χρονιά που ο Ολυμπιακός πήγε τρένο χάνοντας τελικά την Ευρωλίγκα στον τελικό, έπαιζε μπασκετάρα. Με βασικό άξονα δημιουργίας τον Σλούκα που θα μνημονεύεται για δεκαετίες καθώς ο προπονητής τον έστειλε δώρο με φιόγκο στον Παναθηναϊκό και βασικό άξονα εκτέλεσης τον Βεζένκοφ που έκανε σεζόν MVP. 

Ξαφνικά, το βράδυ της Πέμπτης ο Τρινκιέρι έγινε ένας «γελοίος, ταβερνιάρης». Γιατί; Την απάντηση θα τη διαβάσετε στο μοναδικό ελληνικό Μέσο που τολμά να καταγράφει τα γεγονότα όπως είναι κι όχι όπως τα φανταζόμαστε ότι είναι. Διότι είπε και μια άλλη αλήθεια: «Ο Βεζένκοφ ξεκινάει το ματς με 10 βολές. Κοιτάζει αριστερά… δύο βολές. Κοιτάζει δεξιά… δύο βολές. Ο αντίπαλός μας είχε 43 βολές». Σε ματς 70 πόντων το λες και οξύμωρο (sic).

Ωστόσο τίποτα δεν είναι οξύμωρο. Ο Τρινκιέρι είναι μέσα στην πιάτσα, ξέρει, βλέπει, καταλαβαίνει, δεν είναι κανένα κορόιδο. Είδε Ράντοβιτς, ήξερε. Όπως ξέρουν όλοι. 

Το κοντέρ μετά από δύο αγωνιστικές γράφει στις βολές: 

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - 64
ΑΡΜΑΝΙ ΜΙΛΑΝΟ - 45
ΠΑΡΙ - 44
ΒΙΡΤΟΥΣ ΜΠΟΛΟΝΙΑ - 44
ΜΟΝΑΚΟ - 41
ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ - 41
ΜΠΑΓΕΡΝ ΜΟΝΑΧΟΥ - 39
ΜΠΑΣΚΟΝΙΑ - 38
ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ - 37
ΑΝΑΝΤΟΛΟΥ ΕΦΕΣ - 35
ΖΑΛΓΚΙΡΙΣ - 34
ΒΙΛΕΡΜΠΑΝ - 32
ΜΑΚΑΜΠΙ ΤΕΛ ΑΒΙΒ - 30
ΠΑΡΤΙΖΑΝ - 30
ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ - 28
ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ - 26
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - 26
ΑΛΜΠΑ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ - 25

Εχει τη σημασία του ότι ο Ολυμπιακός παίζει σε αυτά τα πρώτα ματς χωρίς τους βασικούς του πύργους. Κι έπαιξε απέναντι σε δύο ομάδες που φημίζονται για την καλή τους αμυντική συμπεριφορά. 

Μπορούν οι βολές να δείξουν την αλήθεια; ΟΧΙ και με κεφαλαία γράμματα. Μια διάθεση δείχνουν, δεν αποδεικνύουν τίποτα. Αν θες να αποδείξεις, βλέπεις, ακούς, κρίνεις. Αντιλαμβάνεσαι προθέσεις από τον επόμενο ορισμό, τους επόμενους ορισμούς. 

Μην πάτε πολύ μακριά. Εδώ στην Ελλάδα. Ο Ηλίας Κορομηλάς που τον κατηγορούν ότι συμβούλευε διαιτητές πέρυσι, και τυχαίνει αυτοί που σφύριξαν στο Game 4 να είναι φίλοι του, έγινε Νο1 στη διαιτησία. Πρώτη κίνηση. Ανανεωσε τους διαιτητές του Game 4, Παπαπέτρου και Θεωνά παρότι ήταν μερικά χρόνια μεγαλύτεροι από το ηλικιακό όριο. 

Όρισε τον Παπαπέτρου στο Super Cup για μια ρεπετισιόν Παναθηναικός-Ολυμπιακός κι έκανε τη δουλειά. Τον Θεωνά τον έστειλε αύριο στη Λεωφόρο πάλι σε Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός, στις γυναίκες. Και σε 2 εβδομάδες παίζουν στο ΣΕΦ για την GBL, περιμένετε και θα δείτε ποιοι θα παίξουν. Όσο ακούς και σφυρίζεις όπως πρέπει, δηλαδή το 50-50 που θέλει ο Λιόλιος, ορίζεσαι ξανά και ξανά. 

Ετσι παίζεται το παιχνίδι στη διαιτησία. Σου δίνουν ευκαιρίες, αν είσαι όσο καλός θέλουν, ξαναπαίζεις. Άλλωστε όπως έγραψε αυτή η 75χρονη ιδιοφυΐα με το μωβ μαλλί στη φυλλάδα που αρθρογραφεί «όταν το 77% των ΚΑΕ δείχνει ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ στη διοίκηση Λιόλιου και την επιβραβεύει με δεύτερη τετραετία, θα πρέπει η μειοψηφία να το βουλώσει ή αν δεν τους αρέσει να φύγουν από το πρωτάθλημα». Αυτοί νομίζουν πως επειδή ο Ολυμπιακός αμαύρωσε την ιστορία του φεύγοντας από το πρωτάθλημα, θα πρέπει να φύγουν κι όσοι δεν συμφωνούν με τις πρακτικές που παραπέμπουν σε σκληρή παράγκα. Βέβαια εδώ δεν ξέρει ότι στις εκλογές δεν ψήφισαν οι ΚΑΕ αλλά εντάξει μπορεί η βαφή να πέρασε και μέσα από τη ρίζα, μικρό το πρόβλημα. 

Το θέμα, φεύγοντας τώρα από το εσωτερικό της χώρας που θα μας απασχολήσει για τα επόμενα 4 χρόνια και τη λύση δεδομένα θα τη βρει η δικαιοσύνη όπως έγινε και στο ποδόσφαιρο καθαρίζοντας τον χώρο, είναι το τι συμβαίνει στην Ευρωλίγκα. Όπου από τη 2η αγωνιστική τα μηνύματα γίνονται εξόχως ανησυχητικά. 

Εκτός αν ο Τρινκιέρι είναι βαλτός ή δε μπορεί να καταλάβει τι έγινε στα τρία μέτρα από τον πάγκο του, με το φάουλ από τον τράκο του Παπανικολάου στην πλάτη του Μπιρούτις, το γκολ φάουλ του Βεζένκοφ και τα δύο επιθετικά φάουλ πάνω στο σκριν που δόθηκαν στη Ζαλγκίρις στα πρώτα 28 δευτερόλεπτα του αγώνα και τις 43 βολές. Κι όμως, στο γήπεδο τα συνθήματα αφορούσαν τη μάνα του Μποντιρόγκα. Δεν αντέχεται το 70-30, γιατί να μην το κάνουμε 100-0 όπως στα τελευταία λεπτά χθες και στο Game 4 πέρυσι;

Η θρυλική πρωτιά και οι πικρές αλήθειες του Τρινκιέρι