Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς για πρώτη φορά φέτος αιφνιδίασε σε τακτική και πρόσωπα στην Λαμία και το αποτέλεσμα τον δικαίωσε. Μπορεί το δεύτερο γκολ να ήρθε στο 86, αλλά με βάση την εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου ο Παναθηναϊκός ήταν αυτός, που έπρεπε να κερδίσει. Δεν είχε μόνο τα τρία γκολ είχε και άλλες ευκαιρίες με τον Μακέντα, τον Βιτάλ, τον Παλάσιος. Καθαρές ευκαιρίες για γκολ. Το πρώτο με το δεύτερο ημίχρονο δεν είχε καμία σχέση. Στο πρώτο ο Παναθηναϊκός είχε την κατοχή, αλλά γύρναγε την μπάλα σε αργό τέμπο και δεν μπορούσε να πατήσει περιοχή. Στο δεύτερο ημίχρονο οι αλλαγές, άλλαξαν τον ρυθμό του αγώνα, η Λαμία κουράστηκε να είναι συνέχεια σε άμυνα και η ανατροπή ήρθε.
Θα πει κανείς, πως και ο Γιοβάνοβιτς έβαλε τρία χαφ; Η αλήθεια είναι, ότι από την αρχή της παρουσίας του στον Παναθηναϊκό ο Σέρβος τεχνικός στο μυαλό του είχε να βάζει τρία χαφ σε σχηματισμό 4-2-3-1. Για αυτό είδαμε εκεί τον Λούντκβιστ στα πρώτα παιχνίδια, σε θέση πίσω από τον φορ. Πότε άλλαξε αυτό; Όταν είδε ότι ο Καρλίτος νιώθει καλύτερα και έχει πιο εύκολα το γκολ, όταν παίζει ελεύθερα πίσω από τον επιθετικό. Ετσι τον βλέπαμε τον Ισπανό ,είτε πίσω από τον Ιωαννίδη, είτε πίσω από τον Παλάσιος. Βλέποντας τον Καρλίτος να σκοράρει ακόμα και στο εκτός έδρας ματς με τον Αστέρα παίζοντας πίσω από τον Παλάσιος ο Γιοβάνοβιτς δεν ήθελε αρχικά να το αλλάξει.
Το γεγονός, όμως, ότι η ομάδα στα τρία τελευταία παιχνίδια έδειξε να μην είναι δημιουργική με μία ήττα στην Τρίπολη από τον Αστέρα, με μία λευκή ισοπαλία με τον ΟΦΗ στην Λεωφόρο και την ήττα από τον ΠΑΟΚ πάλι στην Λεωφόρο οδήγησε τον Γιοβάνοβιτς στην αλλαγή. Την απόφαση να παίξει με τρία χαφ σε 4-3-3 κόντρα στην Λαμία την είχε πάρει από τις επόμενες ημέρες μετά τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ και την πήρε για τον εξής λόγο.
Με δεδομένο ότι η ομάδα θα έχει την κατοχή σε παιχνίδι, που ο αντίπαλος βάζει….πούλμαν όπως η Λαμία ο Γιοβάνοβιτς κατέληξε ότι είναι καλύτερο να παίξει με δύο παίκτες, που θα είναι σε θέση οκτώ στο γήπεδο, αλλά θα έχουν τα στοιχεία του 10. Αυτό είναι ο Βιγιαφάνιες και ο Λούντκβιστ. Ναι μεν εσωτερικοί μέσοι, αλλά κυρίως με την ικανότητα να πατάνε περιοχή και λιγότερο να βοηθάνε ανασταλτικά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός να πιέζει ασφυκτικά και να ψάχνει με διάφορους τρόπους να φθάσει στο γκολ.
Μπορεί να άργησε να κάνει καθαρή φάση, αλλά την βρήκε και ισοφάρισε. Ο Βιγιαφάνιες έκανε την εξαιρετική ενέργεια και ο Λούντκβιστ με ωραίο σουτ σκόραρε. Στο 1-1 ήρθε η δικαίωση της απόφασης του Σέρβου τεχνικού. Και όταν τραυματίστηκε ο Σουηδός χαφ και μπήκε στο παιχνίδι ο Μαουρίσιο ήταν και αυτός το ίδιο καθοριστικός. Κέρδισε το καθαρό πέναλτι, που μετέτρεψε σε γκολ ο Μακέντα και σημείωσε το τρίτο γκολ.
Πριν από το παιχνίδι θυμάμαι, ότι είχε κάνει αρνητική εντύπωση σε πολύ κόσμο η μη παρουσία του Αλεξανδρόπουλου στην ενδεκάδα. Του πιο γρήγορου χαφ της ομάδας, που έχει την κατά μέτωπο κίνηση με την μπάλα, που δεν έχει άλλο χαφ. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο. Το γεγονός ότι ο νεαρός μέσος δεν αποφεύγει τα λάθη στις πάσες και σε ένα παιχνίδι, που ο Παναθηναϊκός θα είχε πολύ ώρα την μπάλα στα πόδια του αυτό δεν θα τον βοηθούσε δημιουργικά.
Στο 6 ο Ρούμπεν είναι η σίγουρη λύση για τον Γιοβάνοβιτς. Ναι είναι αργός ο Ισπανός, αλλά όταν έχει την μπάλα στα πόδια είσαι σίγουρος, ότι δεν θα την χάσει. Είτε θα την δώσει σωστά, είτε αν δει ότι πιέζεται θα την καλύψει με το σώμα του και θα κερδίσει το φάουλ. Ο Ρούμπεν θα γυρίσει και πίσω την μπάλα και αυτό είναι εκνευριστικό, αλλά είναι και σίγουρο για να μην φας επιθέσεις με ανοργάνωτη άμυνα.
Ο Αλεξανδρόπουλος είναι το μεγαλύτερο πρότζεκτ του Παναθηναϊκού και ο Γιοβάνοβιτς δουλεύει πολύ από το καλοκαίρι, για να τον βελτιώσει σε συγκεκριμένα σημεία, που ακόμα δεν είναι όπως πρέπει. Θεωρώ σίγουρη την παρουσία του στα χαφ σε αγώνες υψηλής έντασης, διότι είναι ο μόνος με τέτοια ενέργεια, ταχύτητα και τρεξίματα. Είναι εξαιρετικά αμφίβολο όμως αν θα παίζει σε παιχνίδια, όπως αυτό με την Λαμία, που αντίπαλος θα ενδιαφέρεται να παίζει μόνο άμυνα. Με λίγα λόγια θεωρώ σίγουρη την παρουσία του Αλεξανδρόπουλου με αντιπάλους την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ, τον Ολυμπιακό, τον Αρη ίσως και με τον Βόλο που είναι ομάδα που θέλει να παίζει και να απειλεί.
Στα παιχνίδια που ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει ομάδες, που κλείνονται στην άμυνα ο Γιοβάνοβιτς με οδηγό το ματς με την Λαμία θα στηρίζεται κυρίως σε χαφ όπως ο Μαουρίσιο, ο Βιγιαφάνιες, ο Λούντκβιστ, που πατάνε περιοχή μπορούν να σκοράρουν, μπορούν να κάνουν μία τελική πάσα διότι περισσότερο είναι επιθετικοί μέσοι. Ετσι εξηγείται και η μη παρουσία του Αλεξανδρόπουλου στην ενδεκάδα του αγώνα με την Λαμία και επειδή θεωρώ, ότι είναι πιθανό να πάει με τρία χαφ σε αρκετά παιχνίδια από εδώ και πέρα ο Γιοβάνοβιτς θα έχουμε τις αλλαγές προσώπων ανάλογα με τον αντίπαλο.
*Βγήκε λέει ο πρόεδρος της Λαμίας και μίλησε για την διαιτησία του αγώνα με τον Παναθηναϊκό. Καλό είναι να πάει σε έναν οφθαλμίατρο να δει τα μάτια του, η να τρώει περισσότερο ψαράκι. Θα του κάνει καλό. Διότι αν το πέναλτι που δόθηκε στον Μαουρίσιο για κλωτσιά από πίσω από τον Τζανετόπουλο δεν δοθεί στην ομάδα του σε κάποιο επόμενο παιχνίδι θα βγάλει 20 ανακοινώσεις.
*Μία νίκη ήταν στην Λαμία και τέλος. Το αυτονόητο έγινε. Τώρα πρέπει να γίνει το ίδιο με τον Παναιτωλικό.
*Αυτό το πράγμα με τα φθηνά και ανόητα γκολ, που δέχεται η ομάδα πρέπει κάπου να τελειώσει. Δεν μπορεί να συνεχιστεί. Γκολ με Αστέρα στην Τρίπολη, γκολ στα Γιάννινα, γκολ με τον Αρη στην Θεσσαλονίκη, γκολ με την Λαμία στον Βόλο. Κάπου έλεος! Τους τα λέει ο προπονητής, τους τα δείχνει 100 φορές και κάνουν το ίδιο και το ίδιο. Δεν είναι μόνο θέμα ικανότητας, όπου η αλήθεια είναι ότι λείπουν οι προσωπικότητες στην άμυνα( επιστρέφει ο Σένκεφελντ και θα φανεί η διαφορά πιστεύω), είναι και θέμα συγκέντρωσης. Και θεωρώ απαράδεκτο να παίζεις στον Παναθηναϊκό και να μην είσαι στην τσίτα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό.
*Πολλά μπράβο στα κορίτσια του βολεϊ που πήραν μια σημαντική πρόκριση στην Ευρώπη με το άνετο 3-0 επί της Οστράβα στο Μαρούσι και μπροστά σε έναν εκπληκτικό κόσμο που δημιούργησε εκπληκτική ατμόσφαιρα . Το βολεϊ γυναικών επέστρεψε όπως και πολλα αλλα τμήματα του ερασιτέχνη Παναθηναϊκού και αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους.
