Δύο πρόσωπα, ίδιο αποτέλεσμα. Ο κακός για κάποιο διάστημα ΠΑΟΚ του πρώτου ημιχρόνου που δέχτηκε φάσεις από τον εξαιρετικό Παναιτωλικό του Γιάννη Πετράκη, αποφάσισε στην ανάπαυλα να μην επαναλάβει τον άθλο της ΑΕΚ και τον παρολίγο άθλο του Παναθηναϊκού πριν από λίγη ώρα.
Κακά τα ψέματα, η απουσία των Ζίφκοβιτς – Τάισον από το αρχικό σχήμα, σου δημιουργεί μία αίσθηση βαρεμάρας κοιτώντας το παιχνίδι, αλλά το βασικότερο, ένα έλλειμα προσωπικότητας που περιορίζεται στις εμπνεύσεις του Ντέλια. Ειδικά όσο ο Ντεσπόντοφ είναι σε κακή κατάσταση και ο Μουργκ αναλώνεται στη λάντζα, τα πράγματα δυσκολεύουν.
Οι ίδιοι βέβαια ήταν αυτοί που με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου πήραν όλο τον έλεγχο του παιχνιδιού και πάτησαν πέντε στην αντίπαλη περιοχή κάνοντας τη ζωή εύκολη στον Ντεσπόντοφ που ήξερε που να βγάλει τη σέντρα που θα κατέγραφε την 3η του φετινή ασίστ. Και από τη στιγμή που ο Παναιτωλικός δεν βρήκε γκολ όσο ο ΠΑΟΚ ήταν κακός, παρατάχθηκαν τα πέντε εκατ. ευρώ κάπου στο 65΄, με τη σεμνή τελετή να λαμβάνει τέλος. Τόσο κοστίζουν τα συμβόλαια των Τισουντάλι, Ζίφκοβιτς, Οζντόεφ και Τάισον, που μπήκαν εκείνη την ώρα στο γήπεδο. Όσο δηλαδή όλος ο Παναιτωλικός με τα λειτουργικά του.
Ο Τισουντάλι κατέγραψε το πρώτο του γκολ με τον αγαπημένο του τρόπο. Σωστή πίσω πάσα και άμεση κίνηση στον χώρο. Ο Ζίφκοβιτς δεν θα μπορούσε να μη του περάσει αυτή τη πάσα για να του δώσει την ευκαιρία να εκτελέσει το πιο πειστικό τελείωμα της φετινής σεζόν μέχρι σήμερα.
Το γκολ του Μαροκινού, έδωσε την ευκαιρία στον Ράζβαν να βάλει για πρώτη φορά τον Σορετίρε στο γήπεδο. Ο Άγγλος έδειξε απευθείας. Είναι αδύνατο να ξέρεις τόση μπάλα και να μη δείξεις. Άσε που έχει αυτό το σουλούπι του baby Μπίσε και δεν γίνεται να μην τον αγαπήσεις με τη μία.
Ο μικρός είναι πρότζεκτ και του χρόνου τέτοιο καιρό, εφόσον πνευματικά δουλευτεί από τον προπονητή του, θα είναι σημαντικός. Βιαστική ίσως η τοποθέτησή μου, αλλά κάποια πράγματα φαίνονται. Προφανώς και θα έχει σκαμπανεβάσματα, αλλά και ποιος δεν έχει μέχρι να διαμορφωθεί ποδοσφαιρικά. Και επειδή το σκάουτινγκ του ΠΑΟΚ έχει ακούσει αρκετά, σε αυτό το κομμάτι ας του πούμε και ένα μπράβο που έξι μήνες τώρα, με ταξίδια και προσωπικές επαφές με τον παίκτη και την οικογένειά του, κατάφερε να του παρουσιάσει το πλάνο και να τον πείσει.
Θα ήθελα να σταθώ και στον Μιχαηλίδη που ήταν αυτός που κράτησε την ομάδα στο κακό της διάστημα. Η φυγή του Κουλιεράκη θα του έδινε χώρο για να γίνει πιο σημαντικός, όμως ο ΠΑΟΚ πάει να πάρει παίκτη πρώτης γραμμής γιατί βρήκε έναν τέτοιο. Δεν χρειάζεται να τρελαίνεται. Και τον χώρο του θα έχει και την βελτίωσή του θα έχει και θα φτάσει η στιγμή που θα είναι αυτός ο τοπ.
Κλείνοντας για το παιχνίδι, ο Καμαρά αρχίζει να ανεβαίνει και αυτό είναι από τα θετικά της βραδιάς.
Ο ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή διαπραγματεύεται με τον Κόλεϊ. Προφανώς δεν είμαι λάτρης των Αφρικανών στόπερ, επίσης δεν θεωρώ ποδοσφαιρομάνα την Γκάμπια, αλλά οφείλω και να μην αδικήσω τον αθλητή. Και όταν ένας επαγγελματίας αθλητής, σε όλη του την καριέρα, έχοντας περάσει εννέα χρόνια σε Βέλγιο, Καμπιονάτο και Τουρκία, είναι μονίμως βασικός, κάτι κάνει καλά. Συμπεριλαμβανομένου και του αθλητικού κομματιού, μιας και δεν έχει σχεδόν καθόλου τραυματισμούς.
Ο ΠΑΟΚ λογικά θα αποκτήσει τον Κόλεϊ αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά, θα προσπαθήσει να πάρει και τον Βιετέσκα από την Κάλιαρι για να κλείσει τα στόπερ, ενώ στα χαφ πλην του Μπακαγιόκο υπάρχει μία ακόμη περίπτωση που βρίσκεται σε συζητήσεις.
