Είναι μια από αυτές τις ημερομηνίες που αν είσαι ακραιφνής μπασκετόφιλος σου αφήνουν- ακόμα και τώρα, 27 ολόκληρα χρόνια μετά- μια στυφή γεύση στον ουρανίσκο: σαν σήμερα το καλοκαίρι του 1993 ο Ντράζεν Πέτροβιτς «έσβησε» στην άσφαλτο, επιλέγοντας τον ουρανό ως το ιδανικό μουσικό σπίτι για να εκτελέσει την ακροτελεύτια, και ημιτελή, 10η μπασκετική συμφωνία του Μότσαρτ.
Παράλληλα, με τον αδόκητο χαμό του Κροάτη σούπερ σταρ, έμεινε δια παντός μετέωρο ένα από τα μεγαλύτερα “what if...” στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ: τι θα γινόταν αν ο Ντράζεν- όπως επιβεβαίωσε για πολλοστή φορά ο αδερφός του (και) σήμερα- ερχόταν στην Ελλάδα για τον Παναθηναϊκό;
Ο «Γιος του Διαβόλου», ως γνωστόν, ήταν κοντά στο Τριφύλλι (χωρίς, ωστόσο, να έχει υπογράψει) και η σκέψη και μόνο πως θα βρισκόταν στην ίδια ομάδα με τον Γκάλη προκαλεί πένθιμους πορτοκαλί οργασμούς.
Με αφορμή τη μεγάλη... ανεκπλήρωτη μεταγραφή του Πέτροβιτς στον ΠΑΟ, λοιπόν, το SDNA θυμάται ακόμα 5 περιπτώσεις παικτών που έφτασαν κοντά στην Ελλάδα.
Η, μεταξύ μας, ίσως όχι και τόσο κοντά...
Κόμπε Μπράιαντ, Ολυμπιακός
Όχι, δεν πρόκειται περί τυπογραφικού λάθους ηλεκτρονικής μορφής: ο αδικοχαμένος Black Mamba, ένας εκ των κορυφαίων παικτών στην ιστορία, «ακούστηκε» στα μέρη μας για τους Ερυθρόλευκους, στο όχι και τόσο μακρινό 2008.
Η διοίκηση Αγγελόπουλων είχε ρίξει (τηρουμένων των αναλογιών) βόμβα ελεγχόμενων μεγατόνων με την απόκτηση του Τζος Τσίλντρες- που, θυμίζουμε, παίζοντας στους Χοκς ήταν ένας εκ των κορυφαίων 6ων παικτών του ΝΒΑ- και αποφάσισαν να πάνε για το μεγαλύτερο ψάρι στην από κει πλευρά του Ατλαντικού.
Το ρεπορτάζ της εποχής έλεγε πως προσέφεραν στον σούπερ σταρ των Λέικερς 60 εκατομμύρια δολάρια- που δεν τα λες και λίγα...- για ν' αποσπάσουν την υπογραφή του για 3 χρόνια, ενώ του έδιναν επίσης μπάτλερ, σοφέρ, ό,τι θα χρειαζόταν για τα παιδιά του, αλλά και ένα γιοτ μαζί με το πλήρωμα.
Φήμες λένε πως η γη και το ύδωρ ήταν επίσης μέρος της συμφωνίας, όμως ο Κόμπε προτίμησε να συνεχίσει στο ΝΒΑ προκειμένου να να πάρει το 4ο και 5ο δαχτυλίδι της απαστράπτουσας καριέρας του.
Έτσι είναι αν κάνεις λάθος επιλογές καριέρας...
ΛεΜπρόν Τζέιμς, Ολυμπιακός
Θα μπορούσε ν' αποτελεί συνέχεια εκ του προηγούμενου- αν, δηλαδή, συνεχίζει να περνάει κανείς καλά στην αγκάλη των παραισθησιογόνων ουσιών: και πάλι το φθινόπωρο του 2008, τότε που στον Ολυμπιακό ήταν η εποχή των παχύτερων αγελάδων που εθεάθησαν ποτέ στο ΣΕΦ, υπήρχε η φημολογία πως το καλοκαίρι του 2010, όταν και έληγε το συμβόλαιο του LBJ με τους Καβαλίερς, οι Ερυθρόλευκοι θα προσέφεραν 100 εκατομμύρια για 2 χρόνια στον «Βασιλιά», προκειμένου να υποβιβαστεί σε μπασκετικό υπήκοο ερχόμενος στην Ευρωλίγκα.
Μάλιστα, γινόταν λόγος πως ο ΛεΜπρόν το συζητούσε με ένα ποσό κοντά στα 50 εκατ./ χρόνο ή και λίγο παραπάνω (ναι, τέτοιος φραγκοφονιάς είναι), όμως στο τέλος επέλεξε το Μαϊάμι με την περίφημη “Decision”.
Κακό του κεφαλιού του: ο Τζέιμς έγινε ένας εκ των πιο μισητών παικτών για μια τετραετία με την επιλογή του να πάει στους Χιτ (βέβαια, θα πει κάποιος αφελής, έβαλε και πλώρη για να μπει στην κουβέντα για τον GOAT, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα).
Ποιος, αλήθεια, θα μπορούσε να του ζητήσει τα ρέστα αν στη live εκπομπή έλεγε “In this fall... this is very tough... in this fall I'm going to take my talents to Limani and join Olympiacos”;
Άρβιντας Σαμπόνις, ΑΕΚ
Δε μιλάμε για όποιον κι όποιον παίκτη- όχι. Μιλάμε για το «Θαύμα της Φύσης», ή, όπως γλαφυρότατα τον είχε περιγράψει ο Μάκαρος Ψωμιάδης, τον «Μεγάλο μπασκετμπολίστα του μπάσκετ».
Το στόρι με τον Σαμπόνις και την ΑΕΚ έχει ως εξής: στις 17/1/1989 η Ένωση κάνει πλάκα στην Ζαλγκίρις στο ΣΕΦ (109-95) σε αγώνα του κυπέλλου Κόρατς και λίγο μετά ο ισχυρός άνδρας της ομάδας βγαίνει στην κάμερα της ΕΡΤ και τον Χάρη Αλευρόπουλο και αποκαλύπτει πως υπήρξε κουβέντα «Με τον πρόεδρο και τον ομοσπονδιακό πρόεδρο του μπάσκετ της Λιθουανίας».
Πράγματι, λοιπόν, υπήρξε συμφωνία με τον Άρβιντας- σύμφωνα με τον Ψωμιάδη- έναντι 100.000.000 δραχμών, και με λίγη τύχη (την οποία ο Μάκης διέθετε εν αφθονία) θα φορούσε τα κιτρινόμαυρα την επόμενη σεζόν.
Φήμες που λένε ότι αφότου χάλασε η ιστορική μεταγραφή, ο Μάκαρος είπε κάτι σαν «Γ@μώ την τύχη μου» ελέγχονται ως ανακριβείς...
Μανού Τζινόμπιλι, Ολυμπιακός
Ή, αλλιώς, πώς να πυροβολήσετε εντέχνως τα πόδια σας: 1999 και οι Ερυθρόλευκοι έχουν κλείσει ήδη τον Ράτζα, και στρέφονται στον Τόνι Κούκοτς, ο οποίος έκανε σκέψεις ν' αφήσει το ΝΒΑ και να γυρίσει στη Γηραιά Ήπειρο. Οι δύο πλευρές δεν τα βρήκαν στη διάρκεια του συμβολαίου και οι Πειραιώτες στράφηκαν στον Μανού Τζινόμπιλι.
Ο τεράστιος Αργεντινός παικταράς (ναι, και «τεράστιος» και «παικταράς» στην ίδια πρόταση για να τονιστεί το μέγεθος του ταλέντου του, που μάλλον ξεπερνούσε ακόμα και αυτό της μύτης του) συμφώνησε με τον Ολυμπιακό, με το buy-out του για το ΝΒΑ να ορίζεται στα 750.000 δολάρια.
Κάπου εκεί μπήκε στο κόλπο η Κίντερ, που του προσέφερε τα ίδια πάνω-κάτω λεφτά στο συμβόλαιο, όμως μείωσε το buy-out στα 500.000.
Ο Μανού ζήτησε να κάνει το ίδιο και η ελληνική ομάδα προκειμένου να έρθει, ο Σωκράτης Κόκκαλης- λέει ο θρύλος της εποχής- αρνήθηκε, κι ένα από τα μεγαλύτερα deal- από αυτά που θα έκαναν ακόμα και τον Φερεντίνο να σκάσει από την ζήλια του- φόρεσε το μανδύα δύο αγγλικών λέξεων:
“What if...?”.
Όσκαρ Σμιντ, Άρης
Καλοκαίρι 1993. Ο Άρης έχει περάσει στη μετά-Γκάλη εποχή και, όπως αποδείχτηκε, και στη μετά-Τάρπλεϊ (πήγε στον Ολυμπιακό, παρόλο που είχε υπογράψει διετές με τους Θεσσαλονικείς το 1992). Ψάχνει, έτσι, το μεγάλο «μπαμ» που θα τον διατηρήσει στα υψηλά στρώματα της Α1.
Σύμφωνα με τα όσα γράφει στο βιβλίο του ο Θεόφιλος Μητρούδης (ο τότε πρόεδρος του «Αυτοκράτορα»), αποφάσισε να μην ανανεώσει το ακριβότατο συμβόλαιο του Γιαννάκη και αντί του Ομπράντοβιτς (που περίμενε το κάλεσμα από τον Άρη για να υπογράψει) έκλεισε τον Τζούροβιτς για τη θέση του προπονητή.
Στη συνέχεια, έστειλε τον Φάνη Ταρνατώρο στο εξωτερικό για να μιλήσει με τον Όσκαρ Σμιντ. Ναι, τον Όσκαρ Σμιντ, ένα από τα μεγαλύτερα «πολυβόλα» στην παγκόσμια ιστορία του μπάσκετ.
Ο Βραζιλιάνος παικταράς είχε μείνει ελεύθερος από την Πάβια και έψαχνε τον επόμενο σταθμό της καριέρας του. Ο Μητρούδης λέει πως υπήρξε οριστική συμφωνία με τον Σμιντ, και ο Ταρνατώρος έφυγε με τα χρήματα για την Ιταλία για να κλείσει την συμφωνία.
Λίγο πριν υπογράψει, όμως, ο ζωντανός θρύλος με τους Κιτρινόμαυρους, ο Μητρούδης... παίρνει, όπως ισχυρίζεται, ανάποδες γιατί μαθεύτηκε η συμφωνία και του την «έπεσαν» οι συνδεσμίτες και τηλεφωνεί στον Φάνη λέγοντάς του «Χαλάς τώρα το deal».
Μαζί (όπως γράφει) με το απορημένο βλέμμα του Σμιντ, έχασε σύσσωμος ο δημοσιογραφικός κλάδος μια ιστορική ευκαιρία για τον πιο κοινότοπο τίτλο στα χρονικά:
«Μεταγραφή για Όσκαρ ο Άρης!».
