Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από την αρθρογραφία αθλητικών εφημερίδων και του διαδικτύου...
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΣ – SPORTDAY
Μετά τον Ναζ Μήτρου-Λονγκ ο Ολυμπιακός απέκτησε και τον Πετρούσεφ. Αν ο Μήτρου-Λονγκ αποκτήθηκε για το ελληνικό διαβατήριο, η περίπτωση Πετρούσεφ είναι για μένα κομμάτι μυστήριο: αν αποδειχτεί ότι μπορεί να παίξει “τεσσάρι”, πράγμα που προσωπικά δεν θυμάμαι, ο Σέρβος θα βοηθήσει πολύ διότι μπάσκετ ξέρει -και καλό μάλιστα. Αν παίζει μόνο στο “5”, ό,τι έγινε είναι παράξενο. Ο Ολυμπιακός με Μιλουτίνοφ και Φαλ είναι καλυμμένος διότι οι δύο είναι και συνηθισμένοι να αγωνίζονται πολύ, όχι μόνο όταν αυτό επιβάλλεται εξαιτίας ελλείψεων...
Από την άλλη, καταλαβαίνω πως η περίπτωση του Πετρούσεφ είναι του καλού παίκτη, που αν σου προκύψει πρέπει να τον αποκτήσεις ανεξάρτητα απ' το αν υπάρχει ή όχι χώρος γι' αυτόν: θα βρεθεί. Δείχνει επίσης η προσθήκη του μία δυναμική. Συνήθως μεσούσης της περιόδου οι ομάδες αποκτούν ρολίστες ή παίκτες για να καλύψουν μία ανάγκη που δημιουργήθηκε απρόοπτα. Ο Πετρούσεφ δεν είναι τέτοια περίπτωση: είναι παίκτης που τον αποκτάς το καλοκαίρι και γύρω του “χτίζεις” άμυνα κι επίθεση. Ο Ολυμπιακός έξανε με τον Σέρβο και τον Μήτρου-Λονγκ δύο προσθήκες που γέμισαν το ρόστερ του. Κατά τη γνώμη μου ατό που πιο πολύ του λείπει απ' την αρχή της σεζόν είναι κάποιος να παίξει πίσω απ' τον Κάναν έχοντας και τα χαρακτηριστικά του. Ελπίζω να κάνω λάθος.
ΝΙΚΟΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ – LIVE SPORT
Ο Φορτούνης διανύει ακόμη μία εβδομάδα αποθέωσης. Όσοι είδαν το ματς με τον Παναιτωλικό, ξέρουν ότι αν δεν ήταν αυτός, ο Ολυμπιακός, το πιθανότερο, δεν θα νικούσε. Το ίδιο έχει συμβεί και σε μερικά ακόμη παιχνίδια. Και φυσικά, δεν είναι δείγμα υγείας να κρύβονται τα προβλήματα πίσω από τη φανέλα με το 7. Παρακολουθούμε μία ολόκληρη ομάδα κρεμασμένη πάνω από έναν σαφέστατα ποιοτικό ποδοσφαιριστή, ο οποίος όμως στην πραγματικότητα παίζει μπάλα μίας ξεπερασμένης εποχής. Συμβαίνει επειδή το σύνολο δεν λειτουργεί. Ελάχιστα πράγματα φαίνονται δουλεμένα και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ένας παίκτης ξεχωρίζει σαν τη μύγα μέσα στο γάλα.
Αν υπήρχε μοντέρνος και συγκροτημένος τρόπος ανάπτυξης, τότε ο σημερινός σούπερ σταρ θα παρέμενε ενα απλό γρανάζι της κουρδισμένης και αποτελεσματικής μηχανής που δεν θα στηριζόταν στα κέφια ή στις δυνατότητές του. Από τη στιγμή που κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, αναδεικνύεται η προσωπικότητα του ενός. Το θέμα, όμως, είναι ότι δεν περπατάει σωστά η ομάδα. Έχοντας εικόνα για μεγάλο, πλέον, χρονικό διάστημα, μπορούμε να μιλάμε για ένα νέο δημιούργημα, το οποίο έφτασε σε ένα μέτριο επίπεδο, αλλά από κάποια στιγμή και μετά παραμένει στάσιμο. Δεν βελτιώνεται.
ΑΛΕΞΗΣ ΒΙΡΒΙΛΗΣ - ΦΩΣ
Ο Ολυμπιακός προχώρησε στην ενίσχυση της γραμμής των ψηλών με τον Φιλίπ Πετρούσεφ. Ένας παίκτης που έχει θητεύσει στην Ευρωλίγκα φορώντας τις φανέλες των Εφές και Ερυθρού Αστέρα, κυνήγησε το όνειρο του ΝΒΑ και σύμφωνα με τους καλά γνωρίζοντες αποτελεί κατά κάποιον τρόπο το… κερασάκι για να δημιουργήσει ο Ολυμπιακός μία από τις καλύτερες φροντλάιν στην ιστορία του: Μιλουτίνοφ, Φαλ, Πίτερς, Σίκμα και από χθες Πετρούσεφ.
Κατά την άποψη μας το σημαντικότερο είναι ότι ο Ολυμπιακός έκλεισε τον Σέρβο έως το 2026. Επενδύει πάνω του, θέλει να φτιάξει την ομάδα γύρω του και επιθυμεί να τον έχει κολόνα για την επόμενη τριετία. Οι ομάδες που κοιτάζουν και κινούνται με βάση το παρόν, τότε με μαθηματική ακρίβειες χτυπάνε το κεφάλι του στον τοίχο τα πεσμένα χρόνια. Οι ομάδες που χτίζονται και κινούνται μεταγραφικά έχοντας όχι μόνο βραχυπρόθεσμους αλλά και μακροπρόθεσμους στόχους συγκεντρώνουν πολύ περισσότερες πιθανότητες ναι παραμείνουν για χρόνια στην πρώτη γραμμή. Ο Πετρούσεφ ήρθε με την καρδιά του, έμαθε τα μυστικά του Ολυμπιακού από τον Σάσα Βεζένκοφ και ενσωματώνεται σε μία ομάδα που διακατέχεται από αρχές, ήθος και αποπνέει υγεία. Μια ομάδα που έχει έναν προπονητή για αρκετά χρόνια ένα στα που γνωρίζει τον δρόμο της επιτυχίας και με έναν ελκυστικό ρόστερ. Το θέμα πλέον είναι ο Πετρούσεφ να μπει γρήγορα στο «ερυθρόλευκο» κλίμα και να «κουμπώσει» με τους υπόλοιπους.
ΑΡΙΣ ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ - METROSPORT
Ο υπό ανοικοδόμηση -επιμένουμε σε αυτό- ΠΑΟΚ πάει στην Φρανκφούρτη φορτσάτος και αεράτος. Γνωρίζει καλά. Πολύ καλά γνωρίζει την διαφορά δυναμικής του με την Άιντραχτ. Η ίδια διαφορά ίσχυε και στην Θεσσαλονίκη. Να μην πούμε: Τότε ήταν μεγαλύτερη. Τούτο δεν επειδή ο ΠΑΟΚ τότε δεν πατούσε τόσο γερά, όπως τώρα. Γνωρίζει λοιπόν την διαφορά του. Συνάμα, γνωρίζει ότι αυτές οι διαφορες ισχύουν μέχρι να σφυρίξει ο διαιτητής την έναρξη του αγώνα. Μετά, πρέπει να αποδεικνύονται δια έργων. Και βέβαια, φαβορί είναι η γερμανική ομαδα, η ελληνική είναι το αουτσάιντερ. Ε και; Στο χορτάρι πρέπει να επιβεβαιωθούν οι χαρακτηρισμοί. Είναι και κάτι ακόμη… ο ΠΑΟΚ πάει στη Γερμανία για δυο αποτέλεσμα και η Άιντραχτ θέλει μόνο νίκη. Δίχως αυτό να σημαίνει οτιδήποτε για την στρατηγική του Λουτσεσκου.
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΛΗΣ – ΩΡΑ
Ακούγοντας τον τρόπο που ο Αλμέιδα τοποθετήθηκε παίρνοντας το βραβείο του κορυφαίου προπονητή της περσινής σεζόν, συνειδητοποίησαν και οι τελευταίοι, πως ακόμα κι αν δεν υπήρχε αυτός ο προπονητής, αυτός ο ποδοσφαιράνθρωπος, έπρεπε να βρούμε τρόπο να τον εφεύρουμε. Τον έχουμε ανάγκη. Με τον τρόπο που σκέφτεται, με τον τρόπο που λειτουργεί, με τον τρόπο που προσεγγίζει την ΑΕΚ, το ποδόσφαιρο, τη ζωή.
Ευτυχώς, μάλιστα, είναι ένας άνθρωπος πολύ προσηλωμένος στις αρχές του και στην… μπάλα του και προχωρά τον δικό του θαυμαστό δρόμο, χωρίς να βλέπει καθόλου τους απέναντι. Διότι εκεί υπάρχει και μιζέρια και μικροψυχία και απ’ όλα όσα είναι πολύ μακριά από τη φιλοσοφία και όσα ο Ματίας πρεσβεύει για το αγαπημένο του ποδόσφαιρο. Δείτε λίγο τι έγινε προχθές, στη βράβευση του Αλμέιδα ως κορυφαίου προπονητή της περσινής σεζόν. Ένα βραβείο που προφανώς και δεν μπορούσε να πάει πουθενά αλλού, από τον προπονητή που σάρωσε όλους τους τίτλος. Πήρε λοιπόν στα χέρια του ο Ματίας το βραβείο και μίλησε για το ποδόσφαιρο που πρέπει να φέρει περισσότερο φως, για την μπάλα που ενώνει και για το γεγονός πως θέλει να μοιραστεί αυτό το βραβείο με τους συνυποψηφίους του.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΦΙΝΑΣ - ΤΑ ΝΕΑ
O Oλυμπιακός «έχτισε» μία ομάδα πολύ δυνατά για τη σεζόν που διανύουμε. Και μπράβο στον Μπαρτζώκα που μολονότι έχασε τους Βεζένκοφ και Σλούκα, δημιουργεί ένα σύνολο με άλλους πρωταγωνιστές, σταδιακά «κερδίζει» παίκτες, δείχνει κάτι διαφορετικό για πολλοστή φορά στην προπονητική του καριέρα. Αλλά υπήρχε κάτι που τον προβλημάτιζε. Το πώς πέρασε ο ΠΑΟ από το ΣΕΦ. Πώς, δηλαδή, έκανε καταπληκτική εμφάνιση ο Μήτογλου στο Νέο Φάληρο και διαμόρφωσε νέα δεδομένα στις μονομαχίες Πράσινων και Ερυθρόλευκων. Ο Έλληνας διεθνής, ύψους 2.10 και με ταλέντο να παίζει και έξω από το καλάθι, ακόμη περισσότερο να σουτάρει καλά και να έχει εξελίξει αυτό το στυλ του παιχνιδιού του, μοιάζει ως ένα έξτρα όπλο, απρόβλεπτο στη δυναμική του, για τον Αταμάν.
Ο Πίτερς, ασφαλώς και δε μπορεί να τον ακολουθεί πανοτύ. Ο δε Σίκμα, το έτερο «τεσσαροπεντάρι» του Ολυμπιακού, προφανώς και έχει αυτό που ορίζεται στη γλώσσα του μπάσκετ ως «αργά πόδια». Και ο Πετρούσεφ; Δεν αποκλείεται ο συγκεκριμένος παίκτης να «ενοχλήσει» αρκετά παραπάνω τον Μήτρογλου. Γιατί με τα 2,11 ο Σέρβος σέντερ κοιτά κατάματα τον Έλληνα αντίπαλό του, διαθέτει σουτ εξαιρετικό από την περιφέρεια, παίζει καλή άμυνα στον αέρα και θεωρείται «ελαφρύς» στις κινήσεις που κάνει στο παρκέ. Προφανώς και όλα θα αποδειχθούν στην πράξη στο απώτερο μέλλον.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ
*Για να διαβάσετε ολόκληρο ένα άρθρο θα πρέπει να απευθυνθείτε στο περίπτερο της γειτονιάς σας. Ενισχύοντας την εφημερίδα που εκτιμάτε περισσότερο, δίνετε πνοή στην πολυφωνία του Τύπου.
