Η ομορφιά είναι διαχρονική. Είναι αιώνια. Είναι αθάνατη. Καμιά φορά αρκεί ένα εκατοστό το δευτερολέπτου, όσο κρατάει ένα ανοιγόκλεισμα των ματιών.
Μία στιγμή πριν, μία στιγμή μετά, τίποτα δεν θα είναι το ίδιο.
Υπάρχει όμως μία στιγμή, μία μαγική στιγμή, που όλα είναι όπως πρέπει, όλα είναι εκεί που πρέπει, όλα είναι στην θέση τους, συνυπάρχουν σε μία τέλεια αρμονία.
Ένα αιώνιο αποτύπωμα, προϊόν της απαράμιλλης φαντασίας και της άρτιας τεχνικής. Ένα έργο τέχνης, που μπορεί να αποτυπωθεί με δύο χρώματα στον καμβά.
Το μαύρο της μελαγχολίας, της ασχήμιας, του σκότους.
Και το λευκό της καθαρότητας, της αγνότητας, της ελπίδας, του φωτός.
Οι περισσότεροι είδαν μία υπέροχη φωτογραφία. Μία αέρινη φιγούρα να ίπταται, τα μαλλιά να ανεμίζουν, μία μπάλα να «κολλάει» με μαγικό τρόπο στο πόδι, κόντρα στους νόμους της φυσικής.
Μία ρωγμή του χρόνου.
Ένα έργο τέχνης.
Ναι, αλλά αυτό είναι κάτι πολύ πιο πάνω. Είναι ένα trademark. Ένα σήμα κατατεθέν. Είναι ένα logo. Είναι ο Γιάννης Κωνσταντέλιας! Είναι ο χαρισματικός τρόπος που επέλεξε να εκφράζεται σε αυτόν τον πλανήτη.
Το δικό του… airness!
Εκεί βρίσκονται όλα όσα θέλεις να ξέρεις για εκείνον. Η αλεγρία του. Η παιδικότητα του. Η φαντασία του. Η τεχνική του. Η ανεμελιά του. Η δημιουργικότητα του. Η αρτιότητα του. Η ευστροφία του.
Είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνεται τον χώρο, τον χρόνο, την μπάλα, το ποδόσφαιρο, το χορτάρι, το παιχνίδι.
Αίφνης, δεν χρειάζεται πια να μάθεις τίποτα άλλο για εκείνον. Είναι σαν να τα ξέρεις όλα.
Ήρθε για να ραντίσει την ασχήμια γύρω μας, με την δική του ομορφιά. Ευλογημένο το ταλέντο του, μα ακόμα πιο ευλογημένοι οι κοινωνοί του, όλοι εμείς.
Ο «σκοτεινός» Γάλλος ποιητής, Σαρλ Μπωντλαίρ έλεγε πως: «δεν μπορώ να συλλάβω κάποιο τύπο ομορφιάς, στον οποίο δεν υπάρχει μελαγχολία».
Το σήμερα είναι συναρπαστικό, μαζί του, γύρω του, κοντά του.
Το αύριο;
