Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από την αρθρογραφία αθλητικών εφημερίδων και του διαδικτύου...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΗΦΑΚΗΣ – LIVE SPORT
Γι’ αυτό το ποδόσφαιρο είναι ο βασιλιάς των σπορ. Ο Παναθηναϊκός κέρδισε τον Αστέρα στην Τρίπολη με το γκολ του Γερεμέγεφ στις καθυστερήσεις, αλλά καλό για το Τριφύλλι θα είναι να μην κρύψει κάτω από το χαλάκι τις αδυναμίες του. Θέλει μεταγραφές. Επιθετικό με ταχύτητα που θα βάλει πίεση στον Ιωαννίδη και ένα παίκτη στυλ Μπερνάρ που θα αξιοποιεί τους επιθετικούς. Ο Παναθηναϊκός ήταν μέτριος στο πρώτο ημίχρονο. Εκτός παιχνιδιού ο Τετέ, πολύ λίγα πράγματα πρόσφερε ο Ιωαννίδης. Ειδικά η φάση που βγήκε τετ α τετ με τον Τσιντώτα και δεν την έκανε γκολ, δεν συγχωρείται για την κλάση του. Από τη στιγμή μάλιστα που δύο συμπαίκτες του ήταν ολομόναχοι δίπλα του και δεν έδωσε την πάσα.
Το ίδιο έκανε και στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου. Αυτό σημαίνει ότι έχει υπερβολικό άγχος για να σκοράρει, πράγμα που δεν του επιτρέπει να έχει καθαρό μυαλό στο παιχνίδι του και ζημιώνει την ομάδα του… Μπορεί λοιπόν ο Παναθηναϊκός να έπεσε από την Ακρόπολη και να βρήκε… πορτοφόλι με το γκολ του Γερεμέγεφ στις καθυστερήσεις, αλλά θα μπορούσε να ήταν χειρότερα τα πράγματα. Αν δεν κάνει τουλάχιστον δύο πολύ καλές μεταγραφές τον Ιανουάριο, ούτε το πρωτάθλημα θα διεκδικήσει, ούτε στην Ευρώπη θα κάνει κάτι σπουδαίο.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΛΑΚΗΣ – SPORTDAY
Όταν έχεις παίκτες επιπέδου Λιβάι Γκαρσία και Μαρσιάλ, τότε μπορείς να παίρνεις αποτελέσματα που η γενικότερη απόδοσή του δεν το προϋποθέτει. Όχι ότι η ΑΕΚ ήταν κατώτερη του ΟΦΗ. Ωστόσο η απόδοσή της όταν απομακρύνεται απ’ τη Ν.Φιλαδέλφεια πέφτει κατακόρυφα και της δημιουργούνται προβλήματα. Τέτοια θα είχε περισσότερα στο Ηράκλειο, αν ο Νους είχε λίγο μυαλό στο κεφάλι του και δεν ενεργούσε απαράδεκτα χτυπώντας τον Οντουμπάγιο. Ο Λιβάι έλυσε τον “Γόρδιο δεσμό” με ένα σλάλομ ανάμεσα σε τρεις αντιπάλους και -με τη βοήθεια του Πιερό- σέρβιρε στον Μαρσιάλ, που σκόραρε πάλι λυτρώνοντας την ΑΕΚ. Ο Αλμέιδα έχει να προβληματίζεται διότι η ομάδα του -και με αριθμητικό πλεονέκτημα- δεν καθάρισε νωρίτερα το ματς. Καλύτερα, πάντως, να πονοκεφαλιάζεις, ενώ έχεις νικήσει, παρά έχοντας αφήσει πάλι βαθμούς εκτός έδρας.
Το ίδιο πήγε να πάθει κι ο Παναθηναϊκός στην Τρίπολη, με τη διαφορά ότι αυτός έχασε ευκαιρίες με το… τσουβάλι. Ευκαιρίες, όμως, έχασαν και οι αντίπαλοί του. Λυτρωτής ο Γερεμέγεφ, που καλά τα καταφέρνει όταν έρχεται από τον πάγκο, όπως μας είχε δείξει και πέρυσι. Το θέμα εδώ είναι τι γίνεται με τον Ιωαννίδη, που για ένα ακόμα παιχνίδι έμεινε… άσφαιρος. Είχε δύο κλασικές ευκαιρίες και τις σπατάλησε. Πρώτος παίκτης των νικητών με διαφορά ο Τζούρισιτς. Ακατανόητη η απόφαση του Βιτόρια να βγάλει απ’ το ματς τον Τετέ...
ΠΑΝΟΣ ΛΟΥΠΟΣ – ΩΡΑ
Ήταν τεράστια η χθεσινή νίκη για την ΑΕΚ. Τεράστια! Το αν υπάρχει ζήτημα για να «ξεκλειδώνει» τα ματς η ομάδα μακριά από τη Νέα Φιλαδέλφεια, είναι κάτι που πρέπει να το δει ο Ματίας και να βρει τη λύση. Αλλά σημασία χθες είχε να μείνει η ΑΕΚ στο -3. Είναι πολύ διαφορετικό να παλεύεις να βρεις λύσεις στα όποια κακώς κείμενα της ομάδας, έχοντας νικήσει. Για να έρθει η χθεσινή νίκη, χρειάστηκε αυτή η παγκόσμιας κλάσης προσωπική ενέργεια του Λιβάι Γκαρσία. Αλλά γι’ αυτό έχει η ΑΕΚ παικταράδες, για να «καθαρίσουν» και με τέτοιες ενέργειες. Και χθες την έκανε ο Λιβάι, που τους πέρασε όλους, συνδυάστηκε υπέροχα με τον Πιερό και έδωσε την πάσα «πάρε βάλε το» στον Μαρσιάλ.
Πάμε και στη διαιτησία. Με την αγκωνιά του Γιουνγκ στον Ρότα, που έμεινε ατιμώρητη, φάνηκε όλο το… έργο από νωρίς. Ο Γιουνγκ που έβγαλε νοκ άουτ και τον Βίντα. Απίστευτο ότι χρειάστηκε ο Τσιμεντερίδης τη βοήθεια του VAR για να δει τον… Μάικ Τάισον του ΟΦΗ να ρίχνει γροθιά στον Οντουμπάτζο. Απίστευτο ότι έβγαλε μέχρι το τέλος αυτό το ματς ο Νέριρα, που πήγε κι έκανε τάκλιν με τα δύο πόδια στον Φερνάντες. Αλλά σε αυτά τα «απίστευτα», το πιο απίστευτο ήταν η γκολάρα της ΑΕΚ στο τέλος! Και κάπως έτσι, δεν τους… πέρασε!
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΕΓΓΛΙΔΗΣ - ΦΩΣ
Οι νίκες που πήραν η ΑΕΚ στο Ηράκλειο και ο Παναθηναϊκός στην Τρίπολη ήταν πάρα πολύ σημαντικές για την οικονομία του πρωταθλήματος, αλλά με εμφανίσεις που σαφώς δεν έπεισαν τους οπαδούς τους και τους αντιπάλους ότι βρίσκονται σε φάση σταθερότητας. Προφανώς είχαν τη δυνατότητα να τελειώσουν τα παιχνίδια με τον ΟΦΗ και τον Αστέρα αντιστοίχως πιο νωρίς και να μη χρειαστεί η σπέσιαλ κίνηση του Λιβάι Γκαρσία στο γκολ του Μαρσιάλ ή η εμφάνιση της δεινότητας του Γερεμέγεφ στο γκολ, η οποία είχε... αμφισβητηθεί εντόνως σε φάσεις νωρίτερα. Μπορούσαν, ωστόσο, ακόμη και να επιστρέψουν δίχως ούτε καν βαθμό. Ο ΟΦΗ έπαιξε έξυπνα μετά την ανόητη το αποβολή του Νους που όσο καλός παίκτης είναι δεν μπόρεσε να κρατήσει τα νεύρα του και έτσι διευκόλυνε το πλάνο του συμπατριώτη του τεχνικού της ΑΕΚ. Ωστόσο το γκολ του Καραχάλιου έκανε για την Ένωση πιο ζόρικα τα πράγματα, αλλά ευτύχησε να ισοφαρίσει στο τέλος του πρώτου μέρους. Κι αφού λαχτάρισε ουκ ολίγες φορές για ομάδα που είχε παίκτη παραπάνω, τελικά πήρε το τρίποντο στο τέλος και έκανε τους ανθρώπους της να αναθαρρήσουν και να λένε άλλα από αυτά που πιθανώς είχαν ετοιμάσει να πουν.
Ο Παναθηναϊκός είχε φυσικά μεγάλες ευκαιρίες, ειδικά με τον Ιωαννίδη και τον Γερεμέγεφ στο «Θ. Κολοκοτρώνης», αλλά είχε και τον Ντραγκόφσκι σε μεγάλη ετοιμότητα. Ειδικά στην ευκαιρία του Μακέντα που θα μπορούσε να πληγώσει ανεπανόρθωτα για το συγκεκριμένο ματς την πρώην ομάδα του. Στο τέλος όλοι φώναζαν για τη διαιτησία, όπως συμβαίνει συνήθως, αν και η φάση της διεκδίκησης Ίνγκασον-Ντέλι στο νικητήριο γκολ ίσως θα έπρεπε να εξεταστεί περισσότερο. Για τους «πράσινους» αυτή η τακτική της «κόψης του ξυραφιού» σε κάθε ματς από τότε που ανέλαβε ο Ρουί Βιτόρια είναι προφανώς επικίνδυνη, όπως έχει ήδη αποδειχτεί. Και σίγουρα κάτι θα πρέπει να αλλάξει. Διαφορετικά…
ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΦΙΝΑΣ - ΤΑ ΝΕΑ
Δύο χρόνια πίσω. Πρώτο Νεκροταφείο. Τέτοια εποχή. Δεκέμβριος. Και κρύο. Μία από τις τελευταίες φορές που είδα το Νίκο Σαργκάνη. Στο αντίο που ήρθε και εκείνος να πει στο Γιάννη Διακογιάννη.Τον ξεχωριστό δημοσιογράφο με τον οποίο ο Σαργκάνης είχε ζεστή σχέση. Τον άκουγε, συζητούσαν πολύ. Από τα χρόνια που έκανε πτήσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη ο αξέχαστος Ζανό είχε αποθεώσει το ταλέντο του. Μία ακόμη φορά τον είδα πριν από λίγο καιρό στην Αίγινα. Και έπειτα χάθηκε.... Οριστικά χτες. Μετά τον αγώνα που έδωσε με τον καρκίνο, δεν τα κατάφερε. Το ποδόσφαιρο δάκρυσε και αυτό είναι μεταφορικό. Στη κυριολεξία όμως, ένα δάκρυ κύλησε από όλους τους φίλους του σπορ που αγάπησαν τους αγώνες και όσα είδαν από έναν γκολκίπερ-θρύλο.
Με την Καστοριά το 1980 ακόμη και όταν υπέπεσε σε πέναλτι με μία έξοδό του άκρως ριψοκίνδυνη, έπεισε πως ένα αστέρι γεννιέται και δεν φοβάται το παραμικρό στο χορτάρι. Αργότερα με τον Ολυμπιακό έγραψε ιστορία για πέντε χρόνια. Ο κόσμος των ερυθρολεύκων πικράθηκε, δεν τον συγχώρησε που φόρεσε τα πράσινα και αυτό είχε να κάνει αφενός με την ισχυρή του και ασυμβίβαστη προσωπικότητα και αφετέρου επειδή στον τελικό του κυπέλλου το 1988 πανηγύρισε με έντονο τρόπο τη νίκη του ΠΑΟ και λέγοντας πράγματα που ενόχλησαν. Μολονότι δήλωνε αρκετές φορές Ολυμπιακός, η σχέση με το κοινό ουδέποτε αποκαταστάθηκε. Όταν είσαι κορυφαίος και πληγώνεις όσους σε λατρεύουν παθολογικά, η σελίδα μπορεί να γυρίσει. Ο Νίκος Σαργκάνης δεν μένει πια εδώ. Αλλά οι εντυπωσιακές του αποκρούσεις θα θυμίζουν για πάντα το ποιος «άσος» ήταν ο κορυφαίος όλων των εποχών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ
*Για να διαβάσετε ολόκληρο ένα άρθρο θα πρέπει να απευθυνθείτε στο περίπτερο της γειτονιάς σας. Ενισχύοντας την εφημερίδα που εκτιμάτε περισσότερο, δίνετε πνοή στην πολυφωνία του Τύπου.
