Οι φλέβες στον λαιμό του πήγαν να ξεριζωθούν. Τα ουρλιαχτά του έφτασαν στα αυτιά όλων μέσα στο γήπεδο: «F@…ing hell Phil! F@…ing hell!».
Ήταν παράξενο. Παράταιρο. Η έμφυτη αστική του ευγένεια δεν τον είχε ταυτίσει ποτέ με τέτοια ξεσπάσματα. Κι όλα αυτά για μία κακή εκτέλεση φάουλ! Δεν έβγαζε νόημα: «Φιλ, δεν έκανες αυτό που είπαμε! Τι ήταν αυτό;».
Ο μικρός δεν απάντησε. Δεν γύρισε καν βλέμμα στον πάγκο. Μέσα του, όμως, έβραζε. Περίμενε καρτερικά το τελευταίο σφύριγμα εκείνης της «λευκής» ισοπαλίας στο Πόρτο για το Champions League της σεζόν 2020-21 για να εκραγεί κι αυτός για πρώτη φορά.
Ο Φιλ Φόντεν πλησίασε με αργό βήμα τον Πεπ Γκουαρντιόλα, δεν ήθελε ούτε αγκαλιά, ούτε χειραψία μαζί του: «Δεν θα μιλούσες ποτέ με αυτό τον τρόπο σε άλλο παίκτή. Μην τολμήσεις να μου μιλήσεις έτσι ποτέ ξανά!».
Ο Καταλανός… το βούλωσε. Δεν είπε λέξη. Μέσα του, όμως, πανηγύριζε. Είχε καταφέρει να δημιουργήσει την αντίδραση που ήθελε, την αντίδραση που περίμενε. Επιτέλους, ο μικρός από το Στόκπορτ είχε ορθώσει το ανάστημα του, είχε δείξει ότι είχε περάσει στο επόμενο επίπεδο. Δεν ήταν πια ο μικρός που θα άκουγε αδιαμαρτύρητα τον εξάψαλμο σε κάθε ματς, με το στόμα ραμμένο από συστολή. Επιτέλους…
Το μόνο που χρειαζόταν, πια, ήταν να το μαζέψει. Να το φέρει ξανά εκεί που ήθελε. Την επόμενη ημέρα, ζήτησε να δει προσωπικά τον Φιλ Φόντεν στο γραφείο του. Του απολογήθηκε προσωπικά, αναγνωρίζοντας το λάθος του.
Λίγο αργότερα κάλεσε όλη την ομάδα, μαζί με όλο το επιτελείο να μαζευτεί στο κέντρο του γηπέδου από το προπονητικό κέντρο της Μάντσεστερ Σίτι.
Ο Πεπ στάθηκε στην μέση και με σταθερό λόγο ξεγυμνώθηκε μπροστά σε όλους: «Θέλω να πω ότι χθες κατά την διάρκεια του παιχνιδιού είχα μία απαράδεκτη αντίδραση στον Φιλ. Έκανα λάθος και εδώ μπροστά σε όλους θέλω να απολογηθώ απέναντι σας. Είναι κάτι που υπόσχομαι ότι δεν θα ξανασυμβεί».
Εννοείται ότι δεν είχε να κάνει με εκείνο το φάουλ. Ποιος, στ’ αλήθεια, νοιάζεται για μία κακή εκτέλεση φάουλ;
Ήταν μία τεχνητή ένταση, μία τεχνητή πρόκληση, που ήθελε να φτάσει τον Φιλ Φόντεν στα πνευματικά του όρια. Άραγε πόσα θα μπορούσε να αντέξει χωρίς να σπάσει, χωρίς να απαντήσει; Εκείνο το βράδυ στο «Ντραγκάο», τελείωσε για πάντα, ο φέρελπις νέος, το μεγάλο ταλέντο, η χρυσή ελπίδα των «πολιτών» και γεννήθηκε ο επόμενος μεγάλος ηγέτης της Μάντσεστερ Σίτι.
Όπως το είπε ο Πεπ Γκουαρντιόλα λίγο μετά το μεγάλο ντέρμπι της πόλης πριν από δύο εβδομάδες: «ο καλύτερος παίκτης της Premier League αυτή τη στιγμή».
Υπάρχουν κάποιες λέξεις, κάποιες κουβέντες που σε κυνηγάνε για χρόνια. Και… όχι, δεν είναι εκείνα τα μπινελίκια στο Ντραγκάο: «Ο Φιλ Φόντεν μόλις συμφώνησε να κάθεται στον πάγκο για τα επόμενα έξι χρόνια», ήταν η ατάκα του δημοσιογράφου της Sun, Neil Custis όταν τον Δεκέμβριο του 2018, ο μικρός από το Στόκπορτ έβαλε την υπογραφή του σε νέο πολυετές συμβόλαιο, τετραπλασιάζοντας τις απολαβές του.
Χμμμμ. Όχι ακριβώς. Έκτοτε, έχει αγωνιστεί άλλες 231 φορές για την Μάντσεστερ Σίτι, έχει σκοράρει πάνω από 70 γκολ και… έχει στην συλλογή του κάτι σαν 13 τρόπαια. Για καλή του τύχη, έπεσε στα χέρια ενός τύπου που ξέρει όσο κανείς άλλος να μετατρέπει το ταλέντο, σε παγκόσμια κλάση.
Για καιρό προσπαθούσε να βγάλει από πάνω του μία ετικέτα που τον έκανε να αισθάνεται άβολα. Ο μύθος του «Ινιέστα από το Στόκπορτ», ξεκίνησε σαν αστείο ανάμεσα στους οπαδούς της Μάντσεστερ Σίτι, όμως κατέληξε να είναι ένας… στενός κορσές για τον ίδιο: «Σημαίνει πολλά για μένα να το ακούω, αλλά… συνέλθετε. Ο τύπος είναι σε διαφορετικό ποδοσφαιρικό πλανήτη. Με τιμάει η σύγκριση, αλλά νιώθω πολύ μικρός μπροστά του».
Το πρόβλημα δεν ήταν ποτέ το ταλέντο: «Όταν ήρθα στο Μάντσεστερ, ήταν 17-18 ετών. Το είχε. Το ποδόσφαιρο ήταν στο αίμα του. Ζει για αυτό. Το πρόβλημα για τον Φιλ δεν είναι όταν βρίσκεται στο γήπεδο, εκεί είναι ο εαυτός του. Πίεση νιώθει άμα τον ρωτήσει κάποιος για το τελευταίο βιβλίο που διάβασε», λέει ο Πεπ που είχε ένα πολύ λεπτό ζήτημα να χειριστεί μαζί του.
Πως θα τον βάζει, όσο πρέπει, δίχως να τον «κάψει». Συνάμα, πως θα του εξηγήσει τι σημαίνει αυτό το «όσο πρέπει». Πως θα τον πείσει πως όλο αυτό γίνεται για το καλό του.
Ο Πεπ χρησιμοποίησε τα παραδείγματα του Τσάβι και του Ινιέστα για να αφαιρέσει πίεση, όχι να προσθέσει. Χρειάστηκε να γίνει 21 ετών, ώστε ο Τσάβι να κάνει την πρώτη του σεζόν με πάνω από 20 παιχνίδια στην Μπαρτσελόνα. Ο Ινιέστα έφτασε σε αυτό το ορόσημο στα 22 του. Στα 21 του, την σεζόν 2020-21 δηλαδή, ο Φόντεν έφτασε να έχει σεζόν 50 παιχνιδιών / 16 γκολ, πιθανώς στην κορυφαία ομάδα του κόσμου!
«Δεν ήθελα να τον διδάξω τίποτα επιθετικά. Το είχε. Ήταν επιθετικός με την μπάλα, είχε την ντρίμπλα, το σουτ, είχε σωστές αποφάσεις. Αυτό που χρειαζόταν ήταν να καταλάβει το παιχνίδι. Να καταλάβει τι πρέπει να κάνει αμυντικά. Δεν είχε ιδέα, πως είναι απαραίτητο για να γίνει ολοκληρωμένος παίκτης. Αυτού του είδους η ωριμότητα, η κατανόηση του παιχνιδιού έρχεται μόνο μέσα από τα παιχνίδια».
Τι είναι ο Φόντεν; Ας μην το προσδιορίσουμε με θέση, αλλά με ρόλο. Είναι ένας πλέι-μέικερ σε κάθε σημείο του γηπέδου που πατάει. Είναι αυτός που οδηγεί τα πράγματα, ώστε να συμβούν. Αυτός που παίρνει τις αποφάσεις. Αυτός που βλέπει τις «τρύπες» και χώνεται μέσα. Αυτός που ανάλογα με τον χώρο που κινείται, επιλέγει τα τρίγωνα που θα δημιουργηθούν.
Ο Πεπ προσδιόρισε την εξέλιξη του κάπως πιο απλοϊκά. Με βάση το οπαδικό φίλτρο: «Όταν έχει την μπάλα και βρίσκεται κοντά στην αντίπαλη περιοχή όλοι στις εξέδρες νιώθουν ότι κάτι θα συμβεί. Δεν έχει σημασία αν θα πιάσει ή αν δεν θα πιάσει αυτό που σκέφτεται. Σημασία έχει πως όλοι κρατάνε την ανάσα τους, νιώθοντας ότι κάτι θα συμβεί. Αυτό συμβαίνει μόνο με τους παίκτες παγκόσμιας κλάσης».
Τώρα πια ο Πεπ έχει περάσει στο επόμενο επίπεδο. Ο Φόντεν δεν χρειάζεται «γκάζια» για να βγάλει αντίδραση και να περάσει στο επόμενο επίπεδο. Χρειάζεται επαίνους, κομπλιμέντα, ίσως και σε υπερβολικό επίπεδο για να δείξει αν μπορεί να αντέξει στην πίεση, να ανταποκριθεί στις προσδοκίες.
Δεν είναι τυχαίο πως τον αποκάλεσε ως «τον κορυφαίο παίκτη της φετινής Premier League» -δεν είναι. Είναι ακόμα ένα mind-game, άλλη μία τεχνητή πρόκληση, που έχει ως στόχο την ωρίμανση.
Ο «Ινιέστα από το Στόκπορτ» απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί ως ένα ολοκληρωμένο πρότζεκτ. Μπορεί να μην έχουμε δει ακόμα τίποτα από την μεγάλη εικόνα, από αυτό που μπορεί να γίνει. Διότι το μυαλό του Πεπ τον προορίζει για κάτι άλλο, κάτι πολύ πιο επιδραστικό κι από την φετινή σεζόν των 18 γκολ και των 10 ασίστ σε 41 παιχνίδια.
«Ο Φιλ έχει παίξει αριστερά. Έχει παίξει δεξιά. Έχει παίξει στα μεσοδιαστήματα. Κάποια στιγμή στο μέλλον μπορεί να καταλήξει ένας αμυντικός χαφ. Για να γίνει αυτό πρέπει να κατανοήσει βαθιά το παιχνίδι στην ολότητα του, κι όχι μόνο τον δικό του ρόλο. Όταν θα είναι σε θέση να αντιλαμβάνεται κάθε συνθήκη στο γήπεδο, τότε μπορεί να γίνει ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο».
