MENU

To θετικό για τον Παναθηναϊκό είναι πως έδειξε αντοχή και ψυχικά αποθέματα. Δεν είναι και τόσο μεγάλη πλέον η διαφορά του με την ΑΕΚ για να κερδίζει χωρίς να παίζει σωστό μπάσκετ. 

Επρεπε να συνέλθει από την κακή εβδομάδα, να ξεχάσει την αποχώρηση του Βόβορα και να αντιμετωπίσει το παιχνίδι σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Κι αυτό έκανε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Ο Χαραλαμπίδης και το υπόλοιπο τεχνικό τιμ του Παναθηναϊκού βάδισε στην πεπατημένη.

Αφησε εκτός ροτέσιον τον Φόστερ που μοιάζει να αποτελεί ξένο σώμα, χρησιμοποίησε ελάχιστα τον Ογκαστ και εμπιστεύτηκε τα «σιγουράκια», τους Νέντοβιτς, Παπαγιάννη, Μήτογλου και Παπαπέτρου. Ο πρώτος, με τις όποιες υπερβολές του, κάνει πάντα τη διαφορά, ενώ ο Παπαγιάννης και ο Μήτογλου έκαναν εξαιρετικό παιχνίδι, σημειώνοντας σχεδόν τους μισούς πόντους του Παναθηναϊκού και μαζεύοντας πάνω από το 50% των ριμπάουντ.

Ο Παπαπέτρου δεν είχε ιδιαίτερη παρέμβαση στο επιθετικό κομμάτι, αλλά η παρουσία του επί 30 λεπτά στο παρκέ αποδεικνύει πόσο πολύτιμο εργαλείο θεωρείται από το προπονητικό τιμ. Σ' αυτούς προσθέστε τη θετική εικόνα του Σαντ Ρος, την πολύ καλή παρουσία του Κασελάκη και κάπως έτσι βγάζει νόημα η δύσκολη νίκη απέναντι στην ΑΕΚ που βεβαίως θα μπορούσε να είχε καλύτερη τύχη, αν διέθετε Κατσίβελη, Ζήση και Σλότερ.

Το πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό είναι πως και αυτή τη φορά είχε ελάχιστη βοήθεια από τους ξένους του, με εξαίρεση τον Νέντοβιτς και τη θετική παρουσία του Σαντ Ρος. Στο μηδέν ο Μακ, μηδέν ο Γουάιτ, μόλις 4:36 συμμετοχής ο Μπέντιλ και κακά τα ψέματα μια ομάδα που θα ήθελε να έχει υψηλότερους στόχους δεν μπορεί να αγωνίζεται χωρίς βοήθεια από τους ξένους της.

Αναμφισβήτητα, ακόμη κι αυτός ο Παναθηναϊκός έχει προβάδισμα σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες ομάδες του πρωταθλήματος, αλλά συμφωνώ με τον Κοτζιά που έγραφε χθες πως όσο παίζει μ' αυτόν τον τρόπο τόσο δίνει περισσότερες ελπίδες στους αντιπάλους του. Σε σχέση με άλλες χρονιές, ο Παναθηναϊκός θα χρειαστεί να ιδρώσει για να κατακτήσει τους εγχώριους τίτλους, θα πρέπει να βελτιωθεί για να μην έχει μπελάδες.

Με την άφιξη του Οντετ Κάτας, οι «πράσινοι» θα πρέπει να γυρίσουν το τσιπάκι, να πάνε ένα βήμα μπροστά και να κάνουν μια-δυο κινήσεις, εφόσον αυτό επιτρέπεται βάσει του μπάτζετ. Ο Παναθηναϊκός έχει σίγουρα ανάγκη από παίκτη που θα βάζει εύκολα τη μπάλα στο καλάθι, έχει σίγουρα ανάγκη από έναν ακόμη ψηλό για να καλύψει την αδυναμία των Ογκαστ και Μπέντιλ να ανταποκριθούν.

Από την άλλη, η ΑΕΚ πάλεψε το παιχνίδι κι έχασε στις λεπτομέρειες. Θα είχε σίγουρα καλύτερη τύχη αν ήταν πλήρης, αλλά γενικά δείχνει ότι πατάει καλά στο παρκέ. Η «Ενωση» μου δίνει την εντύπωση πως είναι ένα χρόνο πιο μπροστά από τον Παναθηναϊκό. Δεν έχει την ίδια πληρότητα, έχει παίκτες με συγκρίσιμο ταλέντο σε κάποιες θέσεις, αλλά έχει ένα κι ένα σημαντικό πλεονέκτημα που μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στο τέλος: Διαθέτει σταθερή φιλοσοφία, ξέρει τι ζητάει μέσα στο παρκέ και πώς θα το πετύχει. Ο Παναθηναϊκός ακόμη ψάχνεται σ' αυτό τον τομέα, ακόμη αναζητά την ταυτότητά του, καλά - καλά δεν έχει προπονητή και οι διαφορές δεν είναι πλέον τόσο μεγάλες για να μην παίζουν ρόλο αυτά τα πράγματα.

Ο Παναθηναϊκός νίκησε, οι αντίπαλοι το πιστεύουν