Και τώρα η Ρεάλ Μαδρίτης. Και τώρα ο τελικός της Euroleague. Και τώρα ο Βασιλιάς περιμένει τη… Βασίλισσα, μιας και αυτή είναι η αλήθεια του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Όπως είχε πει κάποτε… κάποιος για το ελληνικό μπάσκετ ότι πλέον μπήκε σε κανονικότητα, έτσι και τώρα. Η Ευρώπη μπήκε και πάλι στην… κανονικότητα.
Ιστορική ημέρα για τον Παναθηναϊκό. Ανεξαρτήτως του τι θα γίνει την Κυριακή το βράδυ κόντρα στους Ισπανούς. Ημέρα που θα στιγματίσει για πάντα την καρδιά και το μυαλό όλων των φίλων του “τριφυλλιού”. Όλων εκείνων που δεν άφησαν στιγμή την ομάδα. Όλων εκείνων που δεν έφυγαν από το πλευρό της. Που στα δύσκολα ήταν εκεί και έκαναν ότι χρειαζόταν για να την κρατήσουν όρθια.
Ιστορική ημέρα για τον Εργκίν Αταμάν. Για τον άνθρωπο που πίστεψε πρώτος απ’ όλους το όραμα του Δημήτρη Γιαννακόπουλου για την νέα εποχή του οργανισμού και ήρθε στο ΟΑΚΑ χωρίς δεύτερη σκέψη. Πίστεψε περισσότερο απ’ όλους στην ομάδα του, στους παίκτες του, στο σταφ του και κατάφερε να κάνει δυνατό το… αδύνατο. Να πάρει μια ομάδα από τη 17η θέση να την αναγεννήσει, να τη φέρει δεύτερη και πλέον να την έχει στον τελικό και να διεκδικεί την κούπα.
Ημέρα δικαίωσης για τον Κώστα Σλούκα. Ο οποίος το προηγούμενο καλοκαίρι πήρε την απόφαση να φύγει από τον Ολυμπιακό για να έρθει στον Παναθηναϊκό και να ζήσει όσα δεν... έζησε. Πήρε την απόφαση να αφήσει τους "ερυθρόλευκους" για να "χτίσει" μια νέα μεγάλη καριέρα η οποία θα αποπνέει υγεία και ο ίδιος θα είναι σε ένα περιβάλλον το οποίο θα σέβεται και θα τον σέβεται.
Ημέρα δικαίωσης για τους συνεργάτες του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Όλους εκείνους που έχουν κάνει όλη τη δουλειά που δε φαίνεται. Όλα εκείνα που δεν καταγράφονται στο φύλλο της στατιστικής. Όλους εκείνους που τρέχουν νυχθημερόν για την ομάδα.
Ημέρα δικαίωσης για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Τον… τρελό του χωριού. Τον άνθρωπο που είχε ένα όραμα και κάποιοι δεν τον πίστεψαν. Και πλέον έπαψε να είναι ο τρελός του… χωριού. Απλά όλοι οι άλλοι δεν τον καταλάβαιναν και δεν τον πίστευαν. Ο Γιαννακόπουλος όμως το είχε πάρει απόφαση να το κάνει και το έκανε. Έκανε το όνειρο του πραγματικότητα. Όπως είχε κάνει δεκαετίες πριν ο πατέρας του. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος. Ο κύριος Παύλος. Ο “Πατριάρχης” του Παναθηναϊκού. Ο άνθρωπος που οραματίστηκε τον Παναθηναϊκός ως την κορυφαία ομάδα της Ευρώπης και με την βοήθεια και τη στήριξη των αδελφιών του, του Θανάση και του Κώστα δεν υπολόγισε την παραμικρή θυσία και έκανε τον Παναθηναϊκό κορυφαίο και τα εκατομμύρια των φιλάθλων του περήφανους που είναι Παναθηναϊκοί.
Πλέον ο Παναθηναϊκός απέχει 40 αγωνιστικά λεπτά από ένα ακόμα όνειρο που μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Απέχει 40 λεπτά από το να διευρύνει ένα ακόμα εντυπωσιακό του ρεκόρ. Απέχει 40 λεπτά από τον 7ο νικηφόρο τελικό του σε 8 παρουσίες. Απέχει 40 αγωνιστικά λεπτά από το να ξαναγράψει ιστορία. Απέχει 40 λεπτά από το να επαναλάβει το προ δεκαπενταετίας κατόρθωμα του. Απέχει 40 λεπτά από το να “τελειώσει” και τη Ρεάλ.
Αλλά και να μην το κάνει αυτό που θα πρέπει να καταλάβουν όλοι, σε περίπτωση που δεν το έχουν καταλάβει ακόμα, είναι ότι ο Παναθηναϊκός επέστρεψε. Και ακόμα είμαστε στην αρχή. Προσδεθείτε…
ΥΓ1: “Αυστηρά 1 στο 1”
ΥΓ2: Για το αγωνιστικό κομμάτι του ημιτελικού αύριο. Για το αγωνιστικό κομμάτι του τελικού επίσης αύριο.
ΥΓ3: Όταν έχεις μαζί σου την... αύρα του Αλβέρτη, αυτά γίνονται!
ΥΓ4: Δυστυχώς η διοργάνωση αποδείχθηκε λίγη και επικίνδυνη. Αύριο και αυτά.
ΥΓ5: Ο Ολυμπιακός αποδείχθηκε κατώτερος των περιστάσεων, δεν μπήκε ποτέ στον ημιτελικό και ηττήθηκε δίκαια από τη Ρεάλ. Αύριο και τα υπόλοιπα.
ΥΓ6: Αύριο και για τις αστειότητες κάποιου... Άντιτς!
ΥΓ7: Όταν ο άλλος είναι κάτω και… βάλλεται δεν τον χτυπάς ποτέ. Περιμένεις τη στιγμή που θα είναι στο.. ύψος σου. Βασικός κανόνας που μαθαίνουμε από τα σπίτια μας και τις οικογένειες μας. Προφανώς όχι όλοι…
