Το πρώτο δείγμα για το πώς ορισμένοι αντιλαμβάνονται τη νέα εποχή της ΑΕΚ, την πήραμε από το καλοκαίρι. Η αποχώρηση του Δημήτρη Μελισσανίδη, άνοιξε την όρεξη σε διάφορους: νταραβεριτζήδες, μανατζεράκια, κάθε πιθανός και απίθανος που ήξερε πως δεν τον έπαιρνε κατά το παρελθόν να κάνει μαγκιές, πίστεψε πως είχε έρθει η ώρα του. Πως ο φρέσκος περί τα ποδοσφαιρικά Μάριος Ηλιόπουλος, θα ήταν εύκολος στόχος για να χτυπήσουν και να κάνουν δουλίτσα.
Τους είχε πει από νωρίς, πως δεν θα δεχθεί χτυπήματα κάτω από τη μέση. Σιγά που αυτό θα τους έκαμπτε. Σας έλεγα και πριν από ημέρες, πως όταν υπάρχει χρήμα στη μέση, δεν υπάρχουν ενδοιασμοί για πολλούς. Αφήστε που άλλοι, δαπάνησαν πολύ χρήμα και χρόνο για να καταφέρουν να ελέγχουν τις εξελίξεις. Αλλά η αντίδραση που βρήκαν, ήταν αναπάντεχη. Γι’ αυτό και εσχάτως έχουν περάσει σε άλλο στάδιο και πηγαίνουν πλέον σε προσπάθεια να ειρωνευτούν και να λοιδορήσουν.
Ο Λανουά και οι Ελληνες
Προσπαθώ απεγνωσμένα να κάνω καλά τον… ατίθασο εαυτό μου, να μην ασχολούμαι με τα παλαβά και απίθανα που συμβαίνουν στην ελληνική διαιτησία. Είδατε, πως στο ματς αίμα κι άμμος της Κρήτης, ο Λανουά βρήκε μια φάση να σχολιάσει, από την Τρίπολη και την αλλοίωση αποτελέσματος που κατήγγειλε ο Αστέρας, τίποτα δεν εντυπωσίασε. Είναι φανερό, πως το πάει σιγά σιγά στα χνάρια του Κλάτενμπεργκ, να καταργήσει τον δημόσιο σχολιασμό.
Ξάφνου, χθες έγιναν πολλά που δεν φαντάζουν τόσο αθώα και τυχαία. Σαν λαγός, σαν αστραπή, σαν μια ζαριά για να μετρήσει τι θα βγάλει στο τραπέζι, έπεσε η πληροφορία για Ελληνα διαιτητή στο ΑΕΚ – ΠΑΟΚ της επόμενης εβδομάδας. Από κοντά, ήρθε και το σύγκρυο πως πρώτον επιλαχών είναι ο Παπαπέτρου. Μέχρι το βράδυ – και αφού πρώτα προηγήθηκε η ρητή και κατηγορηματική θέση της Ενωσης – μάθαμε πως είναι ειλημμένη απόφαση της ΚΕΔ να πάει με ξένους διαιτητές στα μεγάλα ματς.
Για να μη χάσουμε το μυαλό μας και προς διάφορους εξυπνιτζήδες: αναμφίβολα, ο στόχος θα πρέπει να είναι μέσω της εκπαίδευσης και βελτίωσης, να φτάσει η στιγμή που δεν θα απαιτούνται ξένοι διαιτητές για να υπάρχει αίσθημα ισονομίας. Αλλά αυτή η στιγμή, με τους πίνακες που εμφανίστηκαν το καλοκαίρι και όσα έχουν μεσολαβήσει ως τότε, δεν φαίνεται κοντινή. Και για να μην μπερδεύεται κανείς, η ΑΕΚ του Ηλιόπουλου δεν πρόκειται να τους ανοίξει το δρόμο για να κάνουν τα κόλπα τους.
Πρόταση ανανέωσης στον Πινέδα
Σε άλλα νέα, επειδή δεν είναι μόνο ελληνικό το φαινόμενο εκείνων που πιστεύουν πως θα κάνουν δουλίτσα, αρχίζει πάλι να φουντώνει η μεταγραφολογία για τον Πινέδα και συνδυαστικά, έρχονται και σενάρια για τον Ελίασον. Αναρωτιέμαι, εάν βρίσκονταν σε άλλο γαλαξιακό σύμπλεγμα όσοι το καλοκαίρι είδαν τον Ηλιόπουλο να ρίχνει διαδοχικές «πόρτες» στους Μεξικανούς. Αν δεν πήραν χαμπάρι, πως η ΑΕΚ δεν εκβιάζεται και δεν μπορούν να της θέσουν την ατζέντα που εκείνοι επιθυμούν.
Για τον Πινέδα, τα πράγματα είναι συγκεκριμένα. Δυστυχώς, με την υπάρχουσα συμφωνία, έχει το δικαίωμα να μεταγραφεί το καλοκαίρι σε ομάδα της πατρίδας του εάν βρεθεί ομάδα που θα καταβάλει τη ρήτρα των 8 εκατ. ευρώ (κασαδούρα) ή 10 εκατ. ευρώ εάν είναι κάποια αραβική. Αν και πιστεύω, πως πολύ πιο άμεσα η ΑΕΚ θα κάνει αυτό που πρέπει και θα καλέσει τον Μεξικανό για ανανέωση της συνεργασίας με ευνοϊκότερους οικονομικά όρους.
Το αξίζει, γιατί είναι από τους καλύτερους παίκτες της ομάδας. Σταθερά εκείνος που κάνει τη διαφορά, μορφή που φτιάχνει τα αποδυτήρια. Το καλοκαίρι, σε ένα σύντομο τετ α τετ μαζί του, ο Ηλιόπουλος είχε καταφέρει να τελειώσει άπαξ και δια παντός τις βουλές των ατζέντηδων του. Εχει εξαιρετική διαπροσωπική σχέση με τον Πινέδα, εκτιμώ πως θα τη βρει την άκρη και θα τον φτιάξει, ώστε να θέλει να μείνει εδώ αυτός και η οικογένεια του.
Το θέμα του Ελίασον
Οσον αφορά τον Ελίασον, είναι βρωμερό να μπαίνεις σε διαδικασία διερεύνησης του «είδους» του προσωπικού προβλήματος που έχει. Ας δεχτούμε πως υπάρχει πρόβλημα, που κάνει ένα παιδί που γελούσε πλατιά και συνέχεια, να είναι σκυθρωπός εδώ και καιρό. Ωστόσο, πέραν από κάθε χαρά, εάν κάποιος κοντά στον Σουηδό μπορεί να ονειρεύεται πως μέσω της δυσαρέσκειας θα πιέσει για μεταγραφή μπιρ παρά, προφανώς δεν ξέρει τι του γίνεται.
Ο Ελίασον υπόγραψε το καλοκαίρι ανανέωση ως το 2028, με διπλασιασμό αποδοχών. Μάλιστα, γνωρίζω πως έλαβε σημαντικό ποσό ως προκαταβολή για κάποιες υποχρεώσεις που είχε. Η ΑΕΚ τον έβαλε σε τοπ επίπεδο, του έδωσε τη δυνατότητα να επανέλθει και να είναι βασικό στέλεχος της Εθνικής Σουηδίας. Μόνο και μόνο γι’ αυτά, δεν θα μπορούσε να υπάρξει καμία κουβέντα παραχώρησης εάν το ποσό που θα προσφερθεί δεν είναι οκταψήφιο ή κοντά σε αυτό.
