Σε μια αγωνιστική όπου ο Μίλωνας συνεχίζει να μοιάζει με… τραίνο, που ο Παναθηναϊκός κάνει «παρέλαση», ο Φοίνικας εντυπωσιάζει και ο ΠΑΟΚ προβληματίζει τα φώτα έπεσαν κατά κύριο λόγω στη Μεσσηνία. Η Καλαμάτα πέτυχε μια ιστορική νίκη για την ίδια και την πορεία της κάτι που έμοιαζε με ντόμινο εξελίξεων για τον Ολυμπιακό.
Η εικόνα που είχε η Καλαμάτα το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό δεν ήταν πρωτοφανής ούτε έμοιαζε με έκπληξη. Το σύνολο του Άκη Χατζηαντωνίου είχε δείξει και κόντρα στον Μίλωνα και απέναντι στον Φλοίσβο πως είναι καλοδουλεμένο και έχει τη δυναμική ώστε να διεκδικήσει πράγματα από τη φετινή σεζόν. Συχνά υπάρχει το ερωτηματικό όταν γίνεται μια ανατροπή αν η μία ομάδα το κέρδισε ή η άλλη ομάδα το έχασε και τις περισσότερες φορές είναι ένας συνδυασμός.
Ο Ολυμπιακός έμοιαζε να επαναπαύεται μετά τα δύο κερδισμένα σετ και συχνά η ποιότητα και η εμπειρία του φαβορί είναι ικανά να οδηγήσουν στη νίκη με… αυτοματοποιημένο τρόπο. Επειδή όμως απέναντι βρισκόταν μια ομάδα γεμάτη «λύκους» αυτό δε συνέβη. Και η ανατροπή που έγινε στο τέταρτο σετ από πλευράς Καλαμάτας έδειξε ότι ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε αδράνεια.
Ο Γκαρντίνι δεν έχει ένα ρόστερ όμοιο με το περσυνό αλλά αυτό δε συμβαίνει λόγω κάποιας διαχείρισης ή οικονομικής στενότητας του συλλόγου αλλά λόγω του πλάνου του Ιταλού. Όταν ο Γκαρντίνι ανέλαβε τον Ολυμπιακό ένα χρόνο πριν είχε την ευτυχή συγκυρία να βρει μια ομάδα με χημεία και καλούς παίκτες και ότι προσθήκες έγιναν ήταν λίγες και συγκεκριμένες. Φέτος, με πολλούς παίκτες να έχουν μεγαλώσει, να έχουν αποχωρήσει και να βρίσκονται εκτός για άλλα θέματα όπως είναι γνωστό ο Γκαρντίνι έπρεπε να κάνει ένα μεγαλοπρεπές refresh. Σε αυτό απέτυχε, όπως φαίνεται στην πράξη, και κυρίως μοιάζει να μη μπορεί να εμπνεύσει τους παίκτες του.
Το αντίθετο δηλαδή από αυτό που συνέβη με τον Χατζηαντωνίου. Ο άλλοτε διεθνής κεντρικός έχει εμπνεύσει τους παίκτες του και έχει κερδίσει το σεβασμό τους κάτι που φανερώνεται στην πειθαρχία που έχει η ομάδα στον αγωνιστικό χώρο. Στη δεύτερη του σεζόν στην Καλαμάτα βλέπει το έργο του να έχει συνέχεια και συνέπεια και σαν κερασάκι στην τούρτα έχει την ευτυχή συγκυρία να βρίσκεται σε μια από τις λίγες ομάδες επαρχίας που έχει η Volley League με τον κόσμο να διψάει για βόλεϊ και να στηρίζει όλο αυτό το έργο θυμίζοντας εποχές 90s.
Και μιας και μιλάμε για επαρχία τι να πούμε για τον ΟΦΗ. Μπορεί να ηττήθηκε από τον ΠΑΟΚ αλλά έχει κάνει ένα πολύ καλό ξεκίνημα. Άλλωστε μιλάμε για ομάδα του Καλμαζίδη και αυτό από μόνο του είναι μια εγγύηση ότι τα πράγματα θα πάνε καλά. Ο Καλμαζίδης, όπως και ο Χατζηαντωνίου στην Καλαμάτα, καθοδηγεί την ομάδα για δεύτερη σερί σεζόν και μάλιστα μια ομάδα όπου έχει υπομονετική και σοβαρή διοίκηση κάτι που σημαίνει ότι ο χρόνος είναι σύμμαχος και η εξέλιξη είναι εμφανής.
Ο ΠΑΟΚ κέρδισε στην Κρήτη γιατί είχε Ερνάντεζ και αυτό είναι σαφές. Δεν εντυπωσιάζει και δεν πετάει… φλόγες ο ΠΑΟΚ αλλά στην περίπτωση αυτού του αγώνα υπάρχει το ελαφρυντικό ότι έπαιζε με υπηρεσιακό προπονητή τον Βαλάντη Μαμάη και αυτό είναι λογικό να σημαίνει ότι η ομάδα βρίσκεται σε σύγχυση. Όπως στον Ολυμπιακό έτσι και στον ΠΑΟΚ είναι ξεκάθαρο ότι μιλάμε για μια ομάδα που στήθηκε χωρίς σοβαρό πλάνο και αποδεικνύεται στην πράξη με τα αποτελέσματα και την εικόνα. Παρόλα αυτά με έναν νέο προπονητή και με τις προσθήκες που γίνονται ο ΠΑΟΚ έχει την ελπίδα για κάτι καλύτερο στη συνέχεια αλλά αυτό θα το δείξει ο χρόνος.
Όσον αφορά την περίπτωση Ολυμπιακού βέβαια η αποχώρηση Γκαρντίνι δίνει, έστω και προσωρινά, την ευκαιρία στον Αντώνη Βουρδέρη να λάβει τα ηνία. Ο Βουρδέρης είναι εδώ και πολλά χρόνια ένας πιστός εργάτης του Ολυμπιακού, ένας assistant coach που έχει συνεργαστεί με τους καλύτερους και έχει εξελιχθεί και επιπλέον το εξαργύρωσε όλο αυτό με την τέταρτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα με την εθνική Τσεχίας. Ενδεχομένως οι άνθρωποι του Ολυμπιακού να ψαχτούν για κάποιον πρωτοκλασάτο προπονητή διεθνούς φήμης ωστόσο η περίπτωση Βουρδέρη είναι άκρως ενδιαφέρουσα και σίγουρα ο Έλληνας κόουτς μέσα από την πορεία του κατά πάσα πιθανότητα να αξίζει να βρεθεί ως πρώτος προπονητής σε μια ομάδα με υψηλές απαιτήσεις. Φυσικά και η σεζόν δεν έχει τελειώσει, είμαστε πολύ νωρίς ακόμα για απονομές. Τίποτα δεν κρίνεται τον Νοέμβριο και με τις κατάλληλες επιλογές τόσο στον πάγκο όσο και με προσθήκες παικτών ο Ολυμπιακός μπορεί να μπει ξανά σε διεκδίκηση τίτλων όταν θα έρθει η ώρα.
