Ο λαός που ξεχνά δεν έχει μέλλον. Το SDNA επιχειρεί με την προσθήκη του «Zastro» να βουτήξει στο μακρινό παρελθόν, να ανασύρει άγνωστες ιστορίες, να θυμήσει υπέροχους ήρωες των παιδικών μας χρόνων ή να βοηθήσει τους νεότερους να γνωρίσουν σπουδαίες ιστορίες και πρόσωπα. Τα κείμενα του Zastro έχουν γράψει την δική τους ιστορία στον χώρο του Διαδικτύου καθώς βυθίζεται στη μηχανή του χρόνου και μαζί του μας ταξιδεύει σε μια άλλη εποχή. Άλλοτε μεταφέροντας ντοκουμέντα από τη σύγχρονη ιστορία κι άλλοτε από την παλαιότερη.
Και τι πιο ιδανικό για εκκίνηση - λίγο πριν την απονομή του πρωταθλήματος στον ΠΑΟΚ - από την αποκάλυψη της υπόθεσης δωροδοκίας των παικτών της Παναχαϊκής από ανθρώπους του Ολυμπιακού. Ήταν το μακρινό 1973...
Ιδού η ιστορία με πρωτοσέλιδα-ντοκουμέντα αλλά και άγνωστες μαρτυρίες:
Το 1976 ήταν «το δώρο της επιστροφής Καραμανλή μετά τη χούντα». Το 1985 «το πρωτάθλημα το χορήγησε το ΠΑΣΟΚ γιατί η Θεσσαλονίκη έγινε πολιτιστική πρωτεύουσα». Το φετινό είναι «το πρωτάθλημα των Πρεσπών». Για μια ομάδα με οσονούπω τρία πρωταθλήματα όλα κι όλα, μοιάζει μια αληθινά αλλόκοτη κουβέντα, μια ανάγκη αιτιολόγησης «μη κανονικότητας». Γιατί η κανονικότητα στην Ελλάδα θέλει ο ισχυρός να είναι πάντα κάποιος άλλος.
Ο φετινός ΠΑΟΚ δεν είναι ο καλύτερος όλων των εποχών, ακόμη κι αν όπως όλα δείχνουν κατακτήσει το πρωτάθλημα αήττητος. Καλύτερος ΠΑΟΚ όλων των εποχών ήταν ο ΠΑΟΚ της δεκαετίας του ‘70 με τον Λες Σάνον στον πάγκο και ένα μίγμα από βορειοελλαδίτες αρτίστες και πολεμιστές μέσα στο χόρτο: Κούδας, Σαράφης, Αποστολίδης, Παρίδης, Φουντουκίδης, Στέφας. Ονόματα που πιθανότατα λένε ελάχιστα στους περισσότερους. Εκείνη η τρομερή ομάδα λοιπόν, 46 χρόνια πριν, το μακρινό 1973, είχε μαζέψει 92 βαθμούς στο χορτάρι, έκανε 27 νίκες, σκόραρε 75 γκολ. Και πρωτάθλημα δεν πήρε. Το γιατί θα το διαβάσετε παρακάτω.
Εκείνο το ξεχασμένο πρωτάθλημα σου έκοβε την ανάσα, είχε απίστευτη ένταση. Η Ελλάδα ζούσε ιστορικές στιγμές με τη χούντα να οδεύει προς το τέλος της και το «θεσμικό κενό» επέτρεψε να συμβούν ίσως τα χειρότερα πράγματα που συνέβησαν ποτέ στο ερασιτεχνικό τότε ελληνικό ποδόσφαιρο. Η Θεσσαλονίκη ζούσε και ανέπνεε για την «πρώτη φορά» του ΠΑΟΚ, ο οποίος ήδη από την περασμένη σεζόν έχει γράψει τίτλο στο παλμαρέ του με την κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας στον τελικό με τον Παναθηναϊκό. Την τελευταία εβδομάδα του Απριλίου, το καθεστώς διατάσσει την κατάσχεση όλων των φύλλων των εφημερίδων ευρείας κυκλοφορίας «Βραδυνή» και «Θεσσαλονίκη» που φιλοξενούσαν δηλώσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή από το Παρίσι, ο αναβρασμός και οι αναταραχές σε βορρά και νότο είναι τεράστιες και στο πρωτάθλημα προηγείται ο ΠΑΟΚ.
Ο Ολυμπιακός ταξιδεύει στην Καβάλα, με την πόλη να έχει και εκδρομείς φίλους του ΠΑΟΚ που έσπευσαν να υποστηρίξουν την τοπική ομάδα και το τελικό 1-1 είναι βάλσαμο για τον ΠΑΟΚ που υποδέχεται την Παναχαϊκή στην Τούμπα.
Μια Τούμπα που από νωρίς έχει φορέσει τα γιορτινά της, στο γήπεδο δεν πέφτει καρφίτσα και η ατμόσφαιρα είναι παραπάνω από καυτή. Ο ΠΑΟΚ μια ανάσα από το πρωτάθλημα, με 40 χιλιάδες κόσμο στις εξέδρες και τρομερή πίεση. Η θαυμάσια τότε Παναχαϊκή ωστόσο αντέχει. Τρέχει και παίζει δαιμονισμένα, δεν λυγίζει στη λάβα της Τούμπας. Το ημίχρονο λήγει ισόπαλο 1-1, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα επακολουθούσε.
Η Παναχαϊκή κόντρα σε λογική και προβλέψεις, βγαίνει μπροστά και στο δεύτερο ημίχρονο, παίζει λυσσασμένα. Μετά το λάθος του Στέφα ο Δαβουρλής κάνει το 1-2, λίγο αργότερα ο Στραβοπόδης το 1-3. Και τα δυο γκολ από ασίστ του Θέμη Ρήγα. Ο ΠΑΟΚ πιέζει έχει δοκάρια, μειώνει, βγαίνει όλος μπροστά.
Αντί όμως να ισοφαρίσει έρχεται το 2-4, μετά το 2-5, η Τούμπα παγώνει, το πρωτάθλημα απομακρύνεται. Το τελικό 3-5 με ένα αστείο πέναλτι που καταλόγισε ο διαιτητής Αρμόδωρος στα τελευταία λεπτά, είναι χρήσιμο απλώς για στατιστικούς λόγους.
Η ατμόσφαιρα στην Τούμπα είναι νεκρική, όλοι προσπαθούν να αντιληφθούν τι συνέβη, ξεκινούν οι πρώτοι ψίθυροι: «το ματς είναι πουλημένο». Οι περισσότεροι στοχοποιούν τον αείμνηστο Στέφα για το λάθος στο δεύτερο γκολ της Παναχαϊκής, ο ίδιος απαρηγόρητος ζει το δικό του δράμα στα αποδυτήρια. Μέχρι που στο διπλανή πόρτα μέλη της διοίκησης του ΠΑΟΚ ακούν έντονες αντεγκλήσεις και τους παίκτες της Παναχαϊκής να τσακώνονται μεταξύ τους: «Τί θα γίνει με τα 300;»
Η ατάκα μεταφέρεται άμεσα στον πρόεδρο του ΠΑΟΚ, Στράτο Σιμιτζή, έναν παράγοντα παλαιάς κοπής, ο οποίος επαγγελματικά δραστηριοποιούνταν στο χώρο του Τύπου όντας συνιδιοκτήτης και διευθυντής της εφημερίδας «Ελληνικός Βορράς». Σε γενικές γραμμές ένας άνθρωπος που ούτε κατά διάνοια δεν πλησίαζε την οικονομική επιφάνεια και ισχύ του προέδρου του Ολυμπιακού, Νίκου Γουλανδρή. Ο Σιμιτζής δεν αντιδρά και μοιάζει αποσβολωμένος, η Θεσσαλονίκη όμως βράζει.
Ο Στέφας δεν μπορεί να κυκλοφορήσει καν στην πόλη, τα συνομωσιολογικά σενάρια δίνουν και παίρνουν, μέχρι που σκάει μια είδηση σαν βόμβα: η Παναχαϊκή «διαγράφει» (τότε οι λύσεις συμβολαίων των ποδοσφαιριστών λέγονταν «διαγραφές» επειδή το ποδόσφαιρο ήταν υποτίθεται ερασιτεχνικό) τον ποδοσφαιριστή Θέμη Ρήγα από τα μητρώα του σωματείου. Εκδίδεται σχετική ανακοίνωση και το κουβάρι ξετυλίγεται: «πρόσωπο προσκείμενο στον Ολυμπιακό παρέδωσε στον ποδοσφαιριστή Θέμη Ρήγα 300 χιλιάδες δραχμές (ποσό ιλιγγιώδες και ασύλληπτο για την εποχή) προκειμένου να το διαμοιράσει στους συμπαίκτες του για να κερδίσουν τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα». Στην ίδια ανακοίνωση, το σωματείο της Πάτρας αναφέρει ότι ο Ρήγας - που είχε εξαιρετική απόδοση στο συγκεκριμένο ματς - δεν μοίρασε το ποσό ισομερώς στους συμπαίκτες του, αλλά όπως εκείνος θεώρησε σωστό.
Στη Θεσσαλονίκη ξεσπά σάλος, ο ΠΑΟΚ με τηλεγράφημα στην εισαγγελία Πατρών ζητά διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης της υπόθεσης, ενώ η Παναχαϊκή ρίχνει κι άλλο λάδι στη φωτιά εκδίδοντας συμπληρωματική απόφαση με την οποία τιμωρεί μόνο το Ρήγα με πρόστιμο ύψους 50 χιλιάδων, επειδή «οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές είχαν ενημερώσει το Διοικητικό Συμβούλιο για τα χρήματα».
Ο ΠΑΟΚ απαιτεί τιμωρίες, στρέφεται κατά παντός υπευθύνου και θέτει ζήτημα στην ΕΠΟ. Ο τότε πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γιώργος Δέδες στην τελευταία συνέλευση είχε εξομοιώσει την «πριμοδότηση» με τη δωροδοκία, αλλά δηλώνει άγνοια για το γεγονός και αναφέρει ότι θα περιμένει το πόρισμα της εισαγγελικής έρευνας για να τοποθετηθεί επισήμως. Την ίδια ώρα ο ίδιος ο Θέμης Ρήγας εκδίδει με τη σειρά του ανακοίνωση, αφού συμβουλεύεται δικηγόρο της εμπιστοσύνης του. Η ανακοίνωση είναι προσεκτική αλλά καταπέλτης: ο Ρήγας δηλώνει ότι εξεπλάγη από την αντίδραση της Παναχαϊκής, διαβεβαιώνει ότι μοίρασε το ποσό στους συμπαίκτες του «ανά κατηγορία και απόδοση» και ξεκαθαρίζει ότι δεν πήρε μόνον εκείνος χρήματα, επικαλούμενος και μαρτυρίες συμπαικτών του. Τα χρήματα – εξηγεί ο Ρήγας – τα έλαβε από «φίλαθλο του Ολυμπιακού» στη Θεσσαλονίκη, όπου και παρέμεινε μετά το τέλος του αγώνα με τον ΠΑΟΚ, χωρίς να επιστρέψει με την αποστολή της ομάδας στην Πάτρα.
Όλη η Θεσσαλονίκη έχει ξεσηκωθεί, πλησιάζει και το νέο εντός έδρας παιχνίδι εναντίον της Καβάλας και ουδείς είναι σε θέση να προβλέψει τις αντιδράσεις από τον κόσμο του ΠΑΟΚ. Στην Αθήνα στο μεταξύ, αναζητείται ο κανονισμός αφού πρόκειται για πρωτόγνωρη υπόθεση, εκτός πλαισίου και κανονισμών. Ως τότε υπήρχαν κυρώσεις μόνον για περιπτώσεις δωροδοκίας και «πριμοδότησης» για μειωμένη απόδοση, ουδέποτε για «υπερβάλλοντα ζήλο». Ο ΠΑΟΚ επικαλείται την εγκύκλιο της ΕΠΟ για την προηγούμενη χρονιά, όπου υπήρχε αναφορά σε περιπτώσεις «πριμοδότησης», η εγκύκλιος εκείνη όμως δεν ισχύει και για την επόμενη σεζόν, ενώ μεταξύ άλλων η ΕΠΟ κρίνεται αναρμόδια ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου και κρύβεται πίσω από την αδυναμία της να θεσμοθετεί κανόνες και να επιβάλλει κυρώσεις.
Ο επίσημος Ολυμπιακός κρατά αποστάσεις από όλη την υπόθεση, διαρρέει μέσω κύκλων ότι δεν έχει σχέση με το γεγονός της «πριμοδότησης» και αρνείται οποιαδήποτε ανάμειξη με το θέμα. ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός συνεχίζουν με νίκες, κανείς ωστόσο δεν ασχολείται με τα εντός γηπέδου. Η ΕΠΟ εκδίδει απόφαση στην οποία αναφέρει ότι «δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο για περιπτώσεις επίδοσης δώρου ή χρηματισμού σε ποδοσφαιριστές αντίπαλης ομάδας και κατά συνέπεια δεν συντρέχει λόγος τιμωρίας του Ολυμπιακού εάν και εφόσον αποδειχτεί ότι μέλη του Ολυμπιακού προέβησαν στην ενέργεια αυτή».
Ο Δέδες μάλιστα, είναι κατηγορηματικός και δηλώνει σε δημοσιογράφους της εποχής, ότι ακόμη κι αν αποδειχτεί πως μέλος της Διοίκησης του Ολυμπιακού έδωσε τα χρήματα στο Ρήγα, δεν συντρέχει λόγος τιμωρίας γιατί απλούστατα η πράξη δεν τιμωρείται. Η συμπεριφορά των αρχών εξαγριώνει τον ΠΑΟΚ και πιέζει για νέα εισαγγελική έρευνα. Ο τότε ΓΓΑ Γιώργος Βλαδίμηρος μετά από ασφυκτικές πιέσεις, δίνει την εντολή σύστασης Ειδικής Ανακριτικής Επιτροπής για να διερευνηθεί σε βάθος και να διαλευκανθεί πλήρως το θέμα. Η Επιτροπή συνεδριάζει σχεδόν άμεσα και ψιθυρίζεται ότι πρόκειται να εκδώσει πόρισμα-καταπέλτη.
Ο ΠΑΟΚ εντελώς αποσυντονισμένος μένει στο 0-0 με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη και ο Ολυμπιακός που κερδίζει τον τοπικό Ολυμπιακό στο Βόλο, τον προσπερνά με δυο βαθμούς στη βαθμολογία δυο μόλις αγωνιστικές πριν το τέλος. Κανείς δεν ασχολείται με το αγωνιστικό, όλοι περιμένουν το πόρισμα της Επιτροπής που περιέργως εξακολουθεί να μην δημοσιεύεται. Ο εντεταλμένος από τη διοίκηση γενικός γραμματέας του ΠΑΟΚ, Βασίλης Σεργιαννίδης, αποστέλλει διάβημα στην ΕΠΟ και στρέφεται στον υπουργό δικαιοσύνης, Ιωάννη Αγαθαγγέλου. Το κλίμα της εποχής είναι πολύ σκληρό, ανεπισήμως κυκλοφορεί ότι ο δικτάτορας Ιωαννίδης έχει δώσει εντολή το πόρισμα να δημοσιευθεί μετά το τέλος του πρωταθλήματος.
Ο Ολυμπιακός κερδίζει στη Λευκωσία και κατακτά τον τίτλο με δυο βαθμούς διαφορά, τερματίζει με 26 νίκες και μια «στα χαρτιά» από τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκης που διακόπηκε σε βάρος των πρασίνων. Μια επίσης αμαρτωλή ιστορία που θα εξετάσουμε στο μέλλον στο sdna.
Μόλις δυο ημέρες μετά την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος, ως δια μαγείας εμφανίζεται το πολυπόθητο πόρισμα της Ανακριτικής Επιτροπής. Δια βίου διαγραφή του ποδοσφαιριστή Θέμη Ρήγα, ένας χρόνος στον μεσάζοντα Λεβεντάκο, αφαίρεση φίλαθλης ιδιότητας από το μέλος του Ολυμπιακού, Πέτρο Βασσάλο. Με το πόρισμα παραπέμπεται και ο προπονητής του Ολυμπιακού, Λάκης Πετρόπουλος, διότι δεν παρουσιάστηκε να καταθέσει. Οι μάρτυρες ισχυρίζονταν ότι η συναλλαγή έγινε στο σπίτι του. Το πόρισμα κατέληγε ότι η υπόθεση χρήζει επιπλέον διοικητικής εξέτασης γιατί υπάρχουν αξιόποινες πράξεις που πρέπει να διερευνηθούν σε βάθος.
Ο ΠΑΟΚ δεν αντιδρά όσο έντονα θα περίμενε κανείς, οι περισσότεροι κάνουν λόγο για κίνηση τακτικής αφού σε λίγες μέρες θα κατέβαινε στην Αθήνα για τον τελικό του κυπέλλου με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη. Στην ανακοίνωσή «περιμένει τη διαλεύκανση της υπόθεσης από την τακτική δικαιοσύνη» και περισσότερο γκρινιάζει για τον τελικό στην έδρα του αντιπάλου, παρά για το χαμένο πρωτάθλημα.
Ο τελικός είναι από εκείνους που μένουν στην ιστορία: ο Ολυμπιακός θέλει να αποδείξει ότι κατέκτησε δίκαια το πρωτάθλημα, ο ΠΑΟΚ ότι είναι η καλύτερη ομάδα και αδικημένος. Το ματς είναι φανταστικό, από τους καλύτερους τελικούς μέχρι τότε, με φάσεις εκατέρωθεν. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός προηγείται με γκολ του Αγγελή, ο ΠΑΟΚ ξυπνάει αργά και στο επόμενο διάστημα πιέζει αφόρητα. Ακυρώνεται σωστά ένα γκολ του Κούδα στο 67’ αφού χρησιμοποιεί το χέρι του για να στρώσει τη μπάλα πριν πλασάρει, δέκα λεπτά αργότερα όμως ο Βέλγος διαιτητής Λορό κάνει λάθος: ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού ο Κελεσίδης κάνει άτσαλη έξοδο, γκρεμίζει στο έδαφος τον Κούδα και κατόπιν μπλοκάρει τη μπάλα. Ο διαιτητής αρνείται το πέναλτι, ο Κούδας μεταφέρεται με φορείο εκτός αγωνιστικού χώρου και αντικαθίσταται. Παρά την έξοδο του Κούδα, ο ΠΑΟΚ χάνει κι άλλες ευκαιρίες, αλλά λίγο πριν το 90 ο Βέλγος σφυρίζει τη λήξη.
Ο Ολυμπιακός κατακτά το νταμπλ, είναι το εφαλτήριο για τη δυναστεία που χτίζει ο Νίκος Γουλανδρής, με μια από τις μεγαλύτερες ομάδες στην ιστορία του. Πριν κοπάσουν οι πανηγυρισμοί και λίγο πριν ξεκινήσουν οι θερινές διακοπές, η ΕΠΟ ανακοινώνει ότι θα αλλάξει ο κανονισμός και στο εξής η «πριμοδότηση αντιπάλου» θα εξετάζεται και θα τιμωρείται εξ ίσου με τις υποθέσεις δωροδοκίας. Οι αντιδράσεις από πλευράς ΠΑΟΚ ήταν και πάλι χλιαρές. Παλιότεροι και όσοι θυμούνται καλά εκείνη την εποχή, ισχυρίζονται ότι προτιμήθηκε να μην «ανοίξει το θέμα» γιατί οι περιπτώσεις δωροδοκίας και πριμοδότησης αντιπάλων εκείνη την εποχή, ήταν πολύ περισσότερες κι ας μην είδαν ποτέ το φως τη δημοσιότητας. Ποτέ άλλοτε όμως μια τέτοια υπόθεση δεν έκρινε πρωτάθλημα.
Η συγκεκριμένη υπόθεση του Θέμη Ρήγα πήρε το δρόμο για τα τακτικά δικαστήρια και 31 Μαΐου του 1974 εκδικάστηκε στο Τριμελές Πρωτοδικείο Πειραιά. Στο δικαστήριο αποδείχτηκε ότι όντως ο Πέτρος Βασσάλος έδωσε 300 χιλιάδες δραχμές στους ποδοσφαιριστές της Παναχαϊκής προκειμένου να κόψουν βαθμούς από τον πρωτοπόρο ΠΑΟΚ και οι παίκτες της Παναχαϊκής παραδέχτηκαν ότι πήραν τα χρήματα.
Ο Στράτος Σιμιτζής που στο μεταξύ είχε παραιτηθεί από πρόεδρος του ΠΑΟΚ, κατέθεσε ότι εκείνο το μεσημέρι του Απρίλη στην Τούμπα, η Παναχαϊκή με 5 «κατεβασιές» σημείωσε 5 γκολ, ότι ο ΠΑΟΚ ήταν και είναι καλύτερη ομάδα, αλλά στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντοτε ο καλύτερος. Συμπλήρωσε ότι τα χρήματα ήταν ένα πολύ δυνατό έξτρα κίνητρο και σίγουρα έπαιξαν το ρόλο τους για την απόδοση των παικτών της Παναχαϊκής.
Η δίκη είχε διεξαχθεί νυχτερινές ώρες, εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν διακοπές μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία και έβγαλε στην επιφάνεια πολλές πτυχές της υπόθεσης. Την παρακολούθησε πάρα πολύς κόσμος, ακόμα και οπαδοί του Ολυμπιακού ήταν παρόντες στην αίθουσα. Ειπώθηκε ότι τα χρήματα τα πρόσφερε ο Λαναράς και όχι ο Βασσάλος, ότι μοιράστηκαν στο σπίτι του προπονητή του Ολυμπιακού Λάκη Πετρόπουλου. Δεν είχε καμία σημασία διότι όλοι οι εμπλεκόμενοι αθωώθηκαν ελλείψει νομικού πλαισίου και επειδή η πράξη δεν κρίθηκε αξιόποινη. Τιμωρήθηκε μόνο ο Θέμης Ρήγας με ισόβιο αποκλεισμό, ίσως επειδή έκανε το λάθος και μίλησε.
Η χούντα λίγους μήνες μετά έπεσε, η τιμωρία του Ρήγα ακυρώθηκε, δόθηκε χάρη από τον Καραμανλή σαν ένδειξη του νέου αέρα που φυσούσε στη χώρα. Η μοίρα τα έφερε πάλι έτσι και το Φεβρουάριο του ’75 η Παναχαϊκή ξανανέβηκε στην Τούμπα να αντιμετωπίσει τον ΠΑΟΚ με το Ρήγα στη σύνθεσή της. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ τον περίμεναν εξαγριωμένοι, αν δεν υπήρχε πολύ ισχυρή παρουσία της αστυνομίας στο ξενοδοχείο «Ολυμπία» η Παναχαϊκή ίσως να μην έφτανε ποτέ στο γήπεδο της Τούμπας.
«Δώστε το Ρήγα στο λαό» κραύγαζαν χιλιάδες στόματα εκείνο το απόγευμα στην Τούμπα, χιλιάδες αντικείμενα στο γήπεδο, ζαρζαβατικά, κλειδιά, αναπτήρες, ό,τι βάζει ο νους έπεσε στο γήπεδο. Οι παίκτες του ΠΑΟΚ παρασύρθηκαν από την ατμόσφαιρα και έδωσαν στο κοινό αυτό που απαιτούσε: μια παράσταση όπως στο Κολοσσαίο. Ο αγώνας διακόπηκε αρκετές φορές, ο Κώστας Ιωσηφίδης χτύπησε εν ψυχρώ το Ρήγα λίγο πριν λήξει το ημίχρονο για να μην μπουκάρει ο κόσμος μέσα και λιντσάρει τον παίκτη της Παναχαϊκής. Προφασιζόμενος τραυματισμό, ο παίκτης δεν ξαναβγήκε στο χορτάρι και αντικαταστάθηκε.
Ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε με ανύπαρκτο πέναλτι που έδωσε ο διαιτητής για να ηρεμήσει ο κόσμος, παρόλα αυτά αρκετή ώρα πριν τη λήξη, το γήπεδο άδειασε γιατί οι περισσότεροι κατευθύνθηκαν έξω από τα αποδυτήρια. Υπό απόλυτο καθεστώς φόβου, η αποστολή της Παναχαϊκής περίμενε τρεις ώρες για να αποχωρήσει από το γήπεδο της Τούμπας, ενώ ο ίδιος ο Ρήγας φυγαδεύτηκε με αυτοσχέδια επιχείρηση της αστυνομίας. Δεν ξαναμίλησε ποτέ ούτε για τη δωροδοκία, ούτε για τον τρόμο που έζησε την επόμενη χρονιά. Χάθηκε πρόωρα το 1984 σε ηλικία μόλις 38 ετών και δεν ακούστηκε ποτέ η δική του ψύχραιμη εκδοχή για εκείνη την υπόθεση, μακριά από δικηγόρους και καθεστώτα.
Μαζί με την «αρπαγή του Κούδα», το χαμένο πρωτάθλημα του 1973, είναι ο κύριος λόγος της τεράστιας βεντέτας μεταξύ ΠΑΟΚ – Ολυμπιακού και βασικός παράγοντας για μια παράδοση που κράτησε 23 ολόκληρα χρόνια, με τον Ολυμπιακό να μην μπορεί να κερδίσει στην Τούμπα. Μάχες ομηρικές, ορισμένες αξιομνημόνευτες, απ’ εκείνες που δεν θα ξεχαστούν ποτέ.
