Να πω την αλήθεια, το περίμενα καιρό. Εβλεπα τους παικταράδες που υπήρχαν στο ρόστερ της ΑΕΚ, σκεφτόμουν τους συνδυασμούς που μπορεί να κάνει ο Αλμέιδα για να εμφανίσει μια ομάδα που θα… κεντάει μέσα στο γήπεδο. Υπήρξε μεγάλη αναμονή, αλλά αν το δείγμα είναι σαν αυτό που έδωσε η Ενωση κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης, τότε χαλάλι η αναμονή. Γιατί τόσο θεαματικό ποδόσφαιρο, τόσο εκπληκτικό θέαμα, έχουμε πολύ καιρό να δούμε στα μέρη μας από ελληνική ομάδα.
Πιθανότατα, έφτασε το πλήρωμα του χρόνου. Το λογικό είναι πως ο Αλμέιδα κατάφερε να βρει πλέον χρόνο για να ενσωματώσει μέσα στην ομάδα όλα τα αστέρια που έχει στη διάθεση του. Είναι δεδομένο, πως κάθε φορά η αναγγελία της 11άδας θα σηκώνει γκρίνια. Γιατί δεν παίζει ο τάδε, γιατί δεν παίζει ο δείνα. Δικαιολογημένα πολλά κάποιες φορές. Αλλά αν το αποτέλεσμα είναι σαν αυτό που εμφανίστηκε στο χορτάρι της Νέας Φιλαδέλφειας, ας γκρινιάζει όλος ο κόσμος συνεχώς.
Φαίνεται πως πολλά πράγματα έχουν μπει στις θέσεις τους. Ισχύει πάντα, πως ο προπονητής, εκείνος που ξέρει και δουλεύει με όλους τους παίκτες στην καθημερινότητα, ξέρει καλύτερα. Και όταν η ομάδα παίζει μπαλάρα και κάνει τον αντίπαλο μια χαψιά, τότε λογικά όλο αυτό προκαλεί ενθουσιασμό. Γιατί πέρα από τα ονόματα εκείνων που παίζουν και εκείνων που δεν παίζουν, όλοι κρίνονται από το αποτέλεσμα. Η ΑΕΚ κόντρα στην Τρίπολη έκανε την πιο εντυπωσιακή, ψαρωτική, ισοπεδωτική εμφάνιση της σεζόν και το 3-0 φαντάζει πολύ μικρό για να καταδείξει τη διαφορά ποιότητας.
Μέγας Μαρσιάλ
Πρώτος μεταξύ ίσων σε αυτό το αριστούργημα της ΑΕΚ, στην μπαλάρα που προσέφεραν οι «κιτρινόμαυροι» απλόχερα στο κοινό που δυστυχώς το απόλαυσε μόνο από απόσταση, ήταν στα δικά μου μάτια ο τεράστιος Μαρσιάλ. Κόντρα σε «Κασσάνδρες» που έλεγαν πως έχει τελειώσει ποδοσφαιρικά, πως ήρθε στην Ελλάδα για τουρισμό, πως δεν έχει κίνητρο και η ΑΕΚ φορτώθηκε ένα μεγάλο συμβόλαιο, ο Γάλλος έκανε… παπάδες.
Εντυπωσιακό φρέσκος, με απίστευτες εμπνεύσεις, συνεχής πηγή κινδύνων για την αντίπαλη άμυνα. Η πάσα που βγάζει στο πρώτο γκολ – έκανε δουλίτσα βέβαια και η τρομερή αντίληψη του Χατζισαφί – σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό. Και ξέρετε, αν είναι μια φορά μπορεί να είναι σύμπτωση. Αλλά εδώ ο άνθρωπος το έκανε 4-5 φορές μέσα στο παιχνίδι. Οσο πιο πολύ τον αντιλαμβάνονται οι συμπαίκτες του, τόσο πιο ωραία πράγματα θα δίνει ο «Αντωνάκης».
Μάνταλος και Λιβάι
Μαρσιάλ διαπλανητικός. Φοβερός ο Μάνταλος που φαίνεται σα να περνά δεύτερη νιότη. Μέγας μπαλαδόρος ο Φερνάντες, που πάντως θα πρέπει να βελτιώσει τις αποφάσεις και τα τελειώματα του. Και βέβαια, θωρηκτό στην επίθεση ο Λιβάι Γκαρσία. Ας μην πω σε λεπτομέρειες και συγκρίσεις. Είναι με διαφορά, ο πιο πλήρης επιθετικός στην Ελλάδα. Να κάνει ό,τι θέλει την αντίπαλη άμυνα, να σκοράρει εκπληκτικά, δεύτερο συνεχόμενο ματς και να κάνει τη διαφορά.
Δεν θέλω να γκρινιάξω. Ακόμα και για τον Περέιρα, τον είδα περισσότερο κινητικό, έκανε ένα εκπληκτικό κατέβασμα της μπάλας, δείχνει πως έχει τεχνική και σίγουρα προσφέρει ισορροπία στην ομάδα. Κατά την κρίση μου, Πινέδα δεν είναι, αλλά αφού είναι ένα πλάνο που αρέσει στον Αλμέιδα, πρέπει να το αποδεχθούμε. Αν και να πω την αλήθεια, όταν μπήκε ο «μάγος» από το Μεξικό, το τόπι χάθηκε και εάν ο Τσιντώτας δεν έπιανε τις… κάλτσες του, θα μπορούσε το σκορ να φτάσει σε αστρονομικά ύψη.
Η καλύτερη ομάδα
Θα πει κάποιος, καλά όλα αυτά, αλλά η ΑΕΚ τα πέτυχε σε αντίπαλο που έπαιζε με εννιά. Η απάντηση είναι πως το σκορ ήταν ήδη στο 2-0. Περί των αποβολών, έστω και εάν με τους «Λανουάδες» θα ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε, δεν νομίζω πως μπορεί κάποιος με σώας τας φρένας να υποστηρίξει πως δεν ήταν σωστές. Δεν άλλαξε κάτι στην ουσία του ματς, έτσι κι αλλιώς η ΑΕΚ θα κέρδιζε και ίσως να υπήρξε και χαλάρωση, από το αριθμητικό μειονέκτημα του αντιπάλου.
Συνοψίζοντας, η ΑΕΚ δείχνει να φορμάρεται στην κατάλληλη στιγμή. Να βρίσκει λύσεις, παίκτες που έχουν ρόλους και τις δίνουν τεράστια ποιότητα. Αναμφίβολα, είναι ένα θέμα η διακοπή, αλλά μόνο και μόνο πως πάει σε αυτήν με νίκη και άρα χωρίς μίρλα και εσωστρέφεια, όλα είναι για καλό. Και επιμένω, πως μέχρι εδώ που έχουμε φτάσει, η ΑΕΚ είναι που έχει δώσει το καλύτερο θέαμα σε σχέση με κάθε άλλη ομάδα και σίγουρα εκείνη που μπορεί να έχει τις υψηλότερες προσδοκίες για τη συνέχεια.