Την ώρα που συντασσόταν το κείμενο ο Γιάννης Πουλακίδας δέχτηκε ακόμα δύο προσφορές από κολέγια...
Αν η παραπάνω πρόταση σου φαίνεται υπερβολική τότε διάβασε και την παρακάτω που δεν είναι αυτόφωτη, αλλά μεταφρασμένη από ειδησεογραφικό δίκτυο του Ιλινόι. «Κανένας παίκτης στην πολιτεία δεν ωφελήθηκε περισσότερο από την αξιολόγηση του Ιουνίου περισσότερο από τον Πουλακίδα. Ο γκαρντ του Neuqua High School έλαβε εννέα προσφορές από κολέγια μέσα σε ένα μήνα». Τον Ιούνιο του 2019 ήταν εννέα. Τον Φεβρουάριο του 2020 ήταν 19. Τον Μάρτιο του 2020 ήταν 20. Και ο Γιάννης Πουλακίδας – ήτοι John Poulakidas στο Σικάγο – έχει μπροστά του ακόμα ένα χρόνο να βελτιώσει περισσότερο το παιχνίδι του και να προσελκύσει περισσότερα ή ίσως και πιο γνωστά κολέγια. Όλες οι υποτροφίες που του έχουν προσφερθεί ως τώρα είναι από Division Ι κολέγια. Το Yale, θέλοντας και μη, σου τραβάει το μάτι.
«Το κολέγιο είναι για τέσσερα χρόνια, αλλά η μόρφωση που θα πάρω για σαράντα. Κάποια στιγμή η μπάλα σταματάει να σκάει στο παρκέ και η οικογένειά μου με δίδαξε ότι το πιο σημαντικό στην απόφασή μου είναι το ακαδημαϊκό». Η οικογένειά του, ε; Για να αφήσουμε λίγο το μπάσκετ στην άκρη και να πιάσουμε ένα μπαρ. «John’s beef and Beer», 701 Hill Avenue, Aurora, Illinois. 4,4 αξιολόγηση στο google, 5 αστέρια στο Tripadvisor, 4,2 στο Facebook, αλλά τι μας νοιάζει; Μπας και θα περάσουμε το βράδυ για παϊδάκια και αγώνα στην τηλεόραση; Η ιστορία του μαγαζιού ξεκινάει το 1974, όταν ο παππούς του Γιάννη, ο συνονόματός του Τζον, άνοιξε το μπαρ, το οποίο αργότερα πέρασε στον πατέρα του, Μάικ. Η ονομασία άλλαξε, ανακαίνιση έγινε, και το κλασικό μπαρ λειτουργεί σήμερα με διαφορετική προσωπικότητα και υπό την ονομασία «O’ Malley’s Pub and Eatery».
Ο Mike ή Michael Poulakidas, γεννήθηκε στο Σικάγο, έπαιξε μπάσκετ τόσο στο γυμνάσιο, όσο και στο κολέγιο, όμως τον κέρδισε η νομική. Σήμερα είναι δικηγόρος στην Ορόρα του Ιλινόι, μιλάει τρεις γλώσσες μεταξύ των οποίων και τα ελληνικά, είναι παντρεμένος, έχει τρία παιδιά και είναι εκείνος που δίδαξε – εν μέρει – στον πρωτότοκο Γιάννη, την τέχνη του σουτ. «Όσο και να μην θέλω να δίνω εύσημα στον πατέρα μου, είναι εν πολλοίς δική του κατάκτηση», παραδέχεται ο 17χρονος γκαρντ, αφού η απαγόρευση βοήθησε στην τελειοποίηση. «Όταν ήμουν μικρός, δε μου επέτρεπε να σουτάρω τρίποντα. Όχι μέχρι να φτάσω στην ηλικία των 11 ετών. Ήθελε να φτιάξω το στυλ που σουτάρω και να έχω την απαραίτητη δύναμη, ώστε να μην αλλοιώνεται το σουτ όταν επιχειρώ από πιο μακριά».
Τα θεμέλια μπήκαν – παραδοσιακά και αμερικάνικα – στην αυλή του σπιτιού, όμως το χτίσιμο έγινε στο κοντινό γήπεδο. «Πέρασα πολλά βράδια και πολλά πρωινά στο γυμναστήριο, προσπαθώντας να τελειοποιήσω το σουτ μου», θα πει ο Τζον και το άρτιο σουτ του ήταν μια καλή αρχή. Τι έπρεπε να κάνει μετά; Να δουλέψει το παιχνίδι του συνολικά, ώστε να ξεφύγει από το καλούπι του σταθερού σουτέρ που απλώς περιμένει τη δημιουργία των συμπαικτών του για να σκοράρει. Το μέγεθός του – έχει ύψος 1μ.98 και περιθώριο να ψηλώσει περισσότερο – «φώναζε» για να εκμεταλλευτεί το παιχνίδι στο low post, ενώ τα μεγάλα άκρα του, του δίνουν τη δυνατότητα να αναπτύξει το αμυντικό του παιχνίδι.
Σταδιακά, άρχισε να βελτιώνεται. Να προσθέτει κομμάτια στο παιχνίδι του. Να διαβάζει καλύτερα τις καταστάσεις. Στο youtube μπορείς να βρεις το παιχνίδι που έβαλε 49 πόντους, όμως υπάρχει και το παιχνίδι που έδωσε εννέα ασίστ. Θεωρείται εκπληκτικός σουτέρ τριών πόντων, αλλά την ίδια στιγμή έμαθε να σουτάρει και από ντρίμπλα. «Ναι, ήμουν πάντα καλός σουτέρ, αλλά έπρεπε να βρω μια διέξοδο για εκείνα τα βράδια που μπορεί το σουτ μου να με απογοητεύσει. Δούλεψα πολύ το καλοκαίρι για να βρω τρόπους να έχω επιρροή στο παιχνίδι, ακόμα και όταν δεν είμαι σε καλή μέρα», εξηγεί για να έρθει η επιβεβαίωση και από τα λόγια του προπονητή του στο γυμνάσιο, Τοντ Σάτον. «Αν τον έβλεπες πέρυσι, θα έλεγες ότι είναι απλώς ένας σουτέρ. Και ήρθε φέτος και τα κάνει όλα: Σουτάρει από ντρίμπλα, παίζει στο χαμηλό ποστ, μοιράζει ασίστ και εσχάτως τον βλέπω να προσπαθεί σκληρά και στην άμυνα μακριά από τη μπάλα».
Δεν είναι παράλογο. Για να προσελκύσεις σχεδόν είκοσι κολέγια πρέπει να έχεις να προσφέρεις ένα καλό πακέτο. Και για να σε πείσουν τα κολέγια να δεσμευτείς πρέπει να σου παρουσιάσουν με τη σειρά τους ένα καλό πακέτο. «Μια πολύ σημαντική παράμετρος για μένα είναι η εξέλιξη που μπορεί να μου προσφέρει ένα κολέγιο σε αθλητικό επίπεδο. Γνωρίζω ότι είμαι ένας αθλητής που θα μείνω τέσσερα χρόνια, οπότε παίζει ρόλο το πόσο μπορούν να με βελτιώσουν μέσα σε αυτά τα χρόνια», σημειώνει με αξιοσημείωτη ωριμότητα και προσπαθώντας να μην παρασυρθεί από τις πάντα θελκτικές επισκέψεις στις πανεπιστημιουπόλεις ή από τις υποσχέσεις των προπονητών.
Προέχει να τελειώσει το γυμνάσιο και να εμφανιστεί – κορωνοϊού επιτρέποντος – ακόμα καλύτερος την επόμενη χρονιά. Έτσι ώστε να μην χρειάζεται καν να δίνει ο ίδιος συστάσεις για τον εαυτό του, αλλά να τον γνωρίζουν όλοι. «Θα με περιέγραφα ως ένα σκόρερ τριών πόντων και μια χαρακτηριστικά υποτιμημένη ικανότητα να πασάρει. Τα αμυντικά τρικ των αντιπάλων μου φέτος, με βοήθησαν να βελτιώσω την αντίληψη του παιχνιδιού μου και πιστεύω ότι είμαι μόνο στην αρχή όλων όσων μπορώ να γίνω στο μέλλον».
Εδώ θα είμαστε να το περιμένουμε... Μέχρι να δημοσιευτεί το κείμενο, ο John Poulakidas δέχτηκε ακόμα μια πρόταση υποτροφίας από κολέγιο.
