Ο Ράζβαν Λουτσέσκου μας είχε προϊδεάσει για τον τρόπο διαχείρισης των τραυματισμών, όμως τα άσχημα αποτελέσματα δεν τον βοήθησαν μέχρι σήμερα να φανεί με καθαρό μάτι αυτό που έκανε. Μηδέν ρίσκο ακόμη και σε παιδιά που είχαν απλές ενοχλήσεις και πλέον για τον τελικό αμφίβολος είναι μόνο ο Αγκούστο. Σοβαρή απώλεια, αλλά για μία ομάδα που έμαθε να παίζει με έναν μ.ο. οκτώ απουσιών, ο Βραζιλιάνος δεν θα λείψει τόσο αν δεν τα καταφέρει.
Τόσες απουσίες είχε και ο ΠΑΟ στο σημερινό παιχνίδι της Τούμπας. Για την ακρίβεια, απέφυγε να τους χρησιμοποιήσει ο Γιοβάνοβιτς. Το ότι επέλεξε το εκτεταμένο ροτέισον αποτελεί ελαφρυντικό προφανώς για την εικόνα του Τριφυλλιού, όσο ελαφρυντικό όμως υπήρχε και για τα προηγούμενα παιχνίδια του ΠΑΟΚ.
Το καθαρό 2-0, διαμορφωμένο από νωρίς και οι αρκετές ευκαιρίες που θα μπορούσαν να το διευρύνουν, έφερε μία εικόνα απόλυτης κυριαρχίας του ΠΑΟΚ στο σημερινό ντέρμπι. Απλά κανένας δεν ξεγελιέται από αυτό που συνέβη. Προφανώς και ο ΠΑΟ θα είναι άλλος το Σάββατο. Όμως και ο ΠΑΟΚ θα είναι ο κανονικός έστω και αν θα πιάσει το 59ο παιχνίδι στη σεζόν. Δεκαέξι περισσότερα από τον αντίπαλό του, ο οποίος είχε και πολύ πιο εύκολα μονοπάτια να διαβεί για να φτάσει σε αυτό το παιχνίδι από αυτά του ΠΑΟΚ.
Το μπόνους για τον ΠΑΟΚ το έδωσε ο Μακέντα με μία από τις πλέον απερίσκεπτες στιγμές που έχω δει στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Ξεπέρασε αυτό του Καμαρά στη Λεωφόρο. Δεν είναι μόνο το τάιμινγκ, είναι κυρίως οι σκέψεις που βάζει στον Γιοβάνοβιτς. Θα είναι έτοιμος ο Ιωαννίδης και αν ναι, τον ξεκινάς; Μήπως να ξεκινήσει τον Καρλίτος που στα ντέρμπι και γενικά στα παιχνίδια υψηλής έντασης είναι μία ταχύτητα κάτω; Να ξεκινήσει με τρικ, αλλάζοντας τις εσωτερικές του ισορροπίες; Αυτό που έκανε ο Μακέντα ήταν ασύλληπτο.
Για τον ΠΑΟΚ το τέλος του πρωταθλήματος τον φέρνει στη θέση που του ανήκει. Μία θέση που κινδύνεψε λόγω του προγράμματος και όχι της ικανότητας της ομάδας. Δεν τίθεται καμία αμφισβήτηση για το τι θα συνέβαινε αν ο Άρης, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟ, έπαιζαν τα μισά τους παιχνίδια με εκτεταμένο ροτέισον μέσα στη σεζόν.
Η σημερινή εικόνα της ομάδας, δείχνει πως ξυπνά. Και όταν πλέον φέρνεις από τον πάγκο τους Καντουρί, Βιεϊρίνια, Μιτρίτσα και Ολιβέιρα, αντιλαμβάνεται κανείς πως για τον Ράζβαν τα δύσκολα πέρασαν. Πλέον, έχει να προετοιμάσει ένα παιχνίδι όπως θέλει. Να το ξεκινήσει όπως θέλει και να το πάει εκεί που θέλει.
Σήμερα η Τούμπα έδειξε ποδοσφαιρικό πολιτισμό. Η αποθέωση του Μαουρίτσιο στην αλλαγή του. Η αμηχανία του Βαρέλα στο τελευταίο του παιχνίδι με τον σύλλογο που πέτυχε τα περισσότερα στη καριέρα του, έγινε αντιληπτή από την κερκίδα που ουσιαστικά τον φώναξε για να τον αποχαιρετήσει. Περασμένα ξεχασμένα. Η προσφορά του είναι σημαντική και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς.
Η αύρα άλλαξε, η μουρμούρα αποτελεί παρελθόν, όλοι θα κατέβουν στην Αθήνα για έναν και μοναδικό σκοπό. Να κάνουν τη δουλειά.
Κλείνοντας, έχει ανοίξει μία κουβέντα για τα εισιτήρια του τελικού. Αν θα τα δώσουν οι ΠΑΟΚτσήδες και κάτι τέτοιες βλακείες.
Σε αυτή τη χώρα, θα πρέπει να καταλάβουν όλα τα παιδάκια μία αλήθεια. Όσα χιλιόμετρα κάνει στη ζωή του ο μέσος ΠΑΟΚτσής για την ομάδα του, χρειάζεται ένα χωριό από οπαδούς άλλων ομάδων να τα πιάσουν. Το ταξίδι είναι στο DNA μας, γίνεται αντανακλαστικά.
Δεν θυμάμαι μισό παιχνίδι στην ιστορία – τελικό κυπέλλου – από τους ελάχιστους που έγιναν εκτός Αθήνας, να μην επεστράφησαν εισιτήρια από τους πρωτεουσιάνους μας.
Ο ΠΑΟΚτσής, δεν μπορεί να μπαίνει σε διάλογο για τέτοια θέματα με κανέναν. Στο θέμα της μετακίνησης, έχει πάρει διδακτορικό και οι άλλοι είναι ακόμα στο Δημοτικό.
