Ο Μιτρίτσα, με ύψος γύρω στο 1,60 μ. σκόραρε με το κεφάλι. Ο αριστερός μπακ Σίντκλεϊ σκόραρε με το δεξί. Ο Καρέλης από το ένα μέτρο και με όλο το τέρμα στη διάθεσή του πέτυχε τον -και πάλι καλό – Πασχαλάκη. Και ο ΠΑΟΚ πήρε δεύτερο συνεχόμενο πολύ δύσκολο διπλό, χωρίς να παίξει καλά (πολύ καλός ο Παναιτωλικός παρεμπιπτόντως, να αποδώσουμε τα εύσημα στην ομάδα του Αγρινίου).
Η μεταφυσική δεν έχει και δεν μπορεί να έχει θέση στο ποδόσφαιρο. Ωστόσο τη δεδομένη στιγμή, με τα αγωνιστικά προβλήματα που δεδομένα αντιμετωπίζει ο «Δικέφαλος» κι αυτή ευπρόσδεκτη είναι. Αν όλοι στο κλαμπ χρειάζονται να πιστέψουν, μεταξύ σοβαρού κι αστείου, ότι η ζακέτα του Λουτσέσκου είναι το νέο σκουφί (άχαστο γούρι σαν να λέμε), ας το πιστέψουν. Στην πραγματικότητα άλλωστε δεν μιλάμε για τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτοπεποίθηση.
Η αυτοπεποίθηση είναι απολύτως απαραίτητη για κάθε ομάδα με φιλοδοξίες. Και χτίζεται με νίκες. Οι δε νίκες που έρχονται με αίμα και ιδρώτα, σε παιχνίδια που υποφέρεις είναι ενίοτε ακόμα πιο σημαντικές από εκείνες που προκύπτουν με απόλυτη κυριαρχία. Διότι εκεί, στην Τρίπολη και στο Αγρίνιο, όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά και η πίεση του αντιπάλου σε φέρνει στα σχοινιά, εφόσον αντέξεις να φύγεις όρθιος, εκεί ακριβώς είναι που αρχίζεις να πιστεύεις ότι τίποτα δεν μπορεί να σε λυγίσει.
Τούτο υπήρξε το βασικότερο χαρακτηριστικό του ΠΑΟΚ στην πρώτη θητεία Λουτσέσκου. Και αποτελεί ενδεχομένως και το χαρακτηριστικό που τον ξεχωρίζει από οποιονδήποτε άλλο προπονητή στην Ελλάδα. Ο τρόπος που σφυρηλατεί το γκρουπ των ποδοσφαιριστών του και τους περνά την απόλυτη, αταλάντευτη βεβαιότητα ότι δεν χάνουν! Ο κόσμος να χαλάσει, εκείνοι θα πάρουν το αποτέλεσμα που θέλουν. Είτε με πολύ καλό ποδόσφαιρο, είτε δια πυρός και σιδήρου, είτε με κορυφαίους τους μεσοεπιθετικούς, είτε με κορυφαίο τον Πασχαλάκη, είτε με σκουφί, είτε ασκεπής, ο ΠΑΟΚ του Ραζβάν δεν λύγιζε ποτέ και πουθενά.
Αυτά στην διετία 2017-2019. Την διετία 2019-2021 συνέβαινε το αντίθετο. Σχεδόν με το που έφυγε ο Ρουμάνος, ο ΠΑΟΚ άρχισε να αλλάζει. Χωρίς να παίζει υποχρεωτικά χειρότερα από όσο έπαιζε στο ξεκίνημα κάθε σεζόν με τον Λουτσέσκου, ο ΠΑΟΚ του Αμπέλ έμοιαζε να ζει διαρκώς στη σκιά του Μέρφι: Αν κάτι μπορούσε να πάει στραβά, κατά πάσα βεβαιότητα θα πήγαινε. Η ψυχολογία χάλασε, η νοοτροπία πλαδάρεψε, η απόσταση από την κορυφή άνοιξε πολύ. Σε κρίσιμα σημεία βέβαια, επειδή τα μεγάλα παιδιά του ΠΑΟΚ έχουν μάθει να κερδίζουν τελικούς, έκανε την επανεμφάνισή του το πνεύμα νικητή που οδήγησε τους «Ασπρόμαυρους» σε αήττητο πρωτάθλημα. Όμως αυτά τα κρίσιμα σημεία συνολικά ήταν λίγα.
Ο Λουτσέσκου στην δεύτερη θητεία του, ταυτόχρονα με την προσπάθειά του να φτιάξει ξανά μια ομάδα που θα παίζει όμορφα και αποτελεσματικά, έχει ξεκινήσει σχεδόν από το μηδέν το χτίσιμο της αυτοπεποίθησης των παικτών του. Για αυτό πανηγυρίζει ακόμα και την αυτονόητη νίκη στο Γιβραλτάρ. Για αυτό μίλησε δικαίως «για fantastic three points» μετά την επικράτηση στο Αγρίνιο. Για αυτό χαμογελάει πλατιά σε όσους τον βρίζουν και παίζει με άνεση το παιχνίδι της ζακέτας και του σκουφιού. Για αυτό κυρίως έχει αναφέρει περισσότερες από μια φορές την ανάγκη να αποβάλλει ο ΠΑΟΚ την αρνητικότητα από τον περίγυρο του. Διότι ξέρει καλύτερα από τον καθένα ότι μεταφυσική μπορεί να μην έχει θέση στο ποδόσφαιρο, όμως η ψυχολογία και η αυτοπεποίθηση έχουν και μάλιστα πολύ σημαντική.
Ο ΠΑΟΚ με τις νίκες και με όλο το επικοινωνιακό παιχνίδι του Ραζβάν κερδίζει χρόνο για να βελτιωθεί αγωνιστικά και να ατσαλωθεί ψυχολογικά. Και είναι απολύτως βέβαιο ότι θα βελτιωθεί.
Πόσο; Μένει να αποδειχθεί. Ας είμαστε ρεαλιστές: τα προβλήματά του είναι σημαντικά και δομικά – δεν διορθώνονται από την μια μέρα στην άλλη, ούτε θα λυθούν ως δια μαγείας μόλις επιστρέψουν οι τραυματίες.
Όμως παρότι διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις κατά πόσον με αυτό το ρόστερ ο ΠΑΟΚ θα μπορέσει να διεκδικήσει τον τίτλο μέχρι τέλους, σκέφτομαι ότι εφόσον με νίκες όπως αυτές κόντρα στον Αστέρα και στον Παναιτωλικό καταφέρει να μείνει κοντά στην κορυφή μέχρι τον Δεκέμβρη, τότε προσωπικά δεν θα πόνταρα εναντίον του.
Αρκεί ο Λουτσέσκου να βρει τρόπο να βγάλει τον χειμώνα με την ζακετούλα, χωρίς να πάθει πνευμονία…
