MENU
Χρόνος ανάγνωσης 5’

Λίνκολν: Οι μεροκαματιάρηδες της μπάλας

0

Οι μπάρες κατεβαίνουν. Τα αυτοκίνητα στην κεντρική οδική αρτηρία «Γουίνστον Τσόρτσιλ», που συνδέει την χώρα με την Ισπανία ακινητοποιούνται με απόλυτη πειθαρχία. Ακόμα μία προσγείωση αεροπλάνου, ακόμα μία ριψοκίνδυνη αποστολή για τον πιλότο σε μία από τις πιο μικρές πίστες που υπάρχουν, σε ένα μέρος που δοκιμάζεται σκληρά κάθε μέρα από θυελλώδεις ανέμους, που «δέρνουν» τον Βράχο, αυτή την κουκκίδα στο χάρτη του ενώνει την Γηραιά Ήπειρο με την Αφρική.

Το μοναδικό αεροδρόμιο της χώρας, τέμνεται με τον μεγαλύτερο δρόμο της, δεν είναι τυχαίο που το πρόγραμμα του History Channel για τα πιο παράξενα αεροδρόμια το κατέταξε στην πέμπτη θέση σε όλο τον κόσμο, αλλά και ως ένα από τα πιο επικίνδυνα που υπάρχουν.

Ο 38χρονος Ρόι Τσιπολίνα είναι ένας από τους πρώτους ανθρώπους που σε υποδέχεται στην χώρα. Δουλεύει στον έλεγχο των διαβατηρίων και στον ελεύθερο του χρόνο παίζει μπάλα. Για την ακρίβεια, είναι ένας θρύλος της Λινκολν Ρεντ Ιμπς, της πιο επιτυχημένης ομάδας της χώρας με 25 πρωταθλήματα (14 σερί από το 2003 ως το 2016), 18 κύπελλα: «Τα λεφτά δεν σε κάνουν επαγγελματία. Το να είσαι επαγγελματίας σημαίνει να κάνεις την δουλειά σου με τον καλύτερο τρόπο κάθε μέρα. Να αφιερώνεις τον εαυτό σου και να θυσιάζεις πολλά», λέει. Το καλογραμμωμένο του κορμί, θα το ζήλευαν όντως πολλοί επαγγελματίες. Εκείνος είναι απλώς ένας… χομπίστας.

Δίπλα του, ο 39χρονος Λι Κασκιάρο με στολή, πηλήκιο και όπλο τσεκάρει κάθε ύποπτη κίνηση, βρίσκεται εκεί για να εξασφαλίσει την έννομη τάξη. Βιοπορίζεται ως αστυνομικός, αλλά το βράδυ θα τον δεις να ιδρώνει στο Victoria Stadium, το μοναδικό γήπεδο της χώρας, στο οποίο συστεγάζονται και οι 11 ομάδες που συμμετέχουν στο πρωτάθλημα του Γιβραλταρ, το μοναδικό στον κόσμο που δεν έχει γηπεδούχους και φιλοξενούμενους.

Η οικογένεια του αποτελεί την ζωντανή ιστορία του ποδοσφαίρου της χώρας. Τρία αδέρφια, ο Ράιαν, ο Κάιλ και ο Λι. Ένας αμυντικός, ένας μέσος κι ένας επιθετικός. Ο Λι ήταν αυτός που σημείωσε το πρώτο γκολ στην ιστορία της εθνικής του ομάδας σε επίσημο παιχνίδι, στο 12ο λεπτό ενός αγώνα στο Χάμπντεν Παρκ απέναντι στην Σκωτία, στις 29 Μαρτίου του 2015. Συνάμα είναι πρώτος σκόρερ όλων των εποχών για την χώρα του με… τρία τέρματα: «Ναι, αλλά αυτά τα τρία γκολ για μένα είναι σαν ισάριθμες κατακτήσεις Champions League», λέει με καμάρι.

Πίσω στο 2016, η Σέλτικ στην πρεμιέρα του Μπρένταν Ρότζερς πίστευε ότι ταξίδευε για τουρισμό στον βράχο για τον αγώνα με την Λίνκολν για τον 2ο προκριματικό γύρο του Champions League. Ένας εκ των πιο γνωστών της ρεπόρτερ έψαχνε για ταξί έξω από το αεροδρόμιο, μέχρι που βρήκε έναν ελεύθερο «ταρίφα» για να τον μεταφέρει στον ξενοδοχείο. Όταν τον ρώτησε αν θα βρισκόταν στο γήπεδο το βράδυ, πήρε πληρωμένη απάντηση: «Δεν γίνεται να λείπω. Είμαι ο αριστερός μπακ της Λίνκολν».

Το 1-0 των ημι-επαγγελματιών από το Γιβραλτάρ, που όλοι μαζί εισέπρατταν από το ποδόσφαιρο, λιγότερο από ένα καλό συμβόλαιο των Σκωτσέζων, ακόμα και σήμερα θεωρείται η πιο ντροπιαστική ευρωπαϊκή βραδιά των Κελτών, το 3-0 της ρεβάνς δεν έσβησε τον λεκέ, ούτε την ρετσινιά. 

Ο Ρόι Τσιπολίνα δουλεύει στο τελωνείο. Ο αδερφός του Τζόσεφ είναι δεσμοφύλακας. Ο αριστερός μπακ Χεσούς Τοσκάνο είναι μηχανικός σε διυλιστήριο, ο τερματοφύλακας Μανουέλ Σολέρ δουλεύει σε συνεργείο επισκευών. Ο αναπληρωματικός γκολκίπερ Κάιλ Γκόλντγουϊν είναι ηλεκτρολόγος, ο Λι Κασκιάρο είναι αστυνομικός και ο αδερφός του Κάιλ δουλεύει στην Cory Brothers ως ναυτιλιακός πράκτορας.

Λίγοι είναι αυτοί που βιοπορίζονται μόνο από το ποδόσφαιρο και βγαίνουν. Το Γιβραλτάρ αποτελεί έναν οικονομικό παράδεισο, η απουσία δασμών κάνει βασικά προϊόντα όπως η βενζίνη (κάτω από ένα ευρώ το λίτρο) να είναι φθηνά, όμως η έλλειψη χώρων σε αυτή τη στενή λωρίδα γης (6,8 τετραγωνικά χιλιομέτρα, στα οποία στριμώχνονται 34.000 ψυχές) κάνει τα ενοίκια και την διαβίωση ένα ανεκπλήρωτο όνειρο.

Μισθολογικό ταβάνι για την Λίνκολν είναι τα 1.500 ευρώ τον μήνα, ένα από τα καλά ονόματα της ομάδας, ο Αργεντινός εξτρέμ Μπράιαν Γκόμες, πέρασε και δεν ακούμπησε πέρσι τον φθινόπωρο στον μαγικό κόσμο της Super League 2 με την φανέλα της Δόξας Δράμας.

Στο ρόστερ της θα βρει και κάποιους «κανονικούς» ποδοσφαιριστές, παίκτες με θητεία στις ακαδημίες της Μπενφίκα (ο υπαρχηγός Μπερνάντο Λόπες), της μεξικανικής Κρουζ Αζούλ (ο Μεξικανός άλαν Αραΐθα) ή της Τβέντε (ο Γκανέζος μέσος Μουσταφά Γιαχάγια), αλλά και έξι Ισπανούς με θητεία στις μικρές κατηγορίες, όμως το ετήσιο μπάτζετ της δεν ξεπερνά τις 600.000 λίρες, αρκετά λιγότερα από τα μεγάλα συμβόλαια του ΠΑΟΚ.

Η μεγαλύτερη πρόκληση για το κλαμπ -όπως ομολόγησε ο πρόεδρος Ντίλαν Βιάγας, στέλεχος κατασκευαστικής εταιρίας- δεν ήταν η αγωνιστική προετοιμασία αυτών των 6 παιχνιδιών για τους ομίλους του Conference League. Έτσι κι αλλιώς πρόκειται για 6 γιορτές, 6 παραμυθένιες βραδιές, όπου το αποτέλεσμα πια δεν μετράει. Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν η άρτια οργάνωση των εντός έδρας αναμετρήσεων, αφού η Λίνκολν μέχρι πρότινος υπό-απασχολούσε 5 στελέχη, τα οποία «έτρεχαν» τα πάντα, αριθμός ελάχιστος για τις απαιτήσεις αγώνων αυτού του επιπέδου.

Ένα άλλο άλυτο πρόβλημα, μία καθημερινή περιπέτεια είναι οι προπονήσεις. Αυστηρά βραδινές, αφού η πλειοψηφία των παικτών εργάζεται ή κάνει βάρδια την υπόλοιπη ημέρα. Ελλείψει εγκαταστάσεων ολόκληρη η ομάδα μετακομίζει σε κοντινές ισπανικές πόλεις ((Σαν Ρόκε, Αλγεθίρας), όπου η ομάδα νοικιάζει γηπεδάκια με την μέρα, μία μοναδική ιδιαιτερότητα στον κόσμο του σκληρού επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Το μεγαλύτερο μέρος από τα χρήματα της ΟΥΕΦΑ για την πρόκριση στους ομίλους θα πάει σε γηπεδικές εγκαταστάσεις, οι ακριβές μεταγραφές είναι για άλλους.

Η Λίνκολν, που πήρε το παρατσούκλι Red Imps (κόκκινα διαβολάκια) από έναν Άγγλο χορηγό, ο οποίος στα μέσα της δεκαετίας του ’70 εποχή χρηματοδοτούσε την ομώνυμη αγγλική ομάδα, αλλά και από τα διαβολάκια που απεικονίζονται στον Καθεδρικό του Γιβραλτάρ, που αποτελεί πιθανώς το μεγαλύτερο αξιοθέατο και το σήμα κατατεθέν της χώρας, θα ζήσει ένα μοναδικό βράδυ, αφού θα είναι η παρθενική παρουσία ομάδας της χώρας σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Ένα θαύμα αν σκεφτεί κανείς πως πρόκειται για μία χώρα μόλις 34.000 κατοίκων.

Για να φτάσει έως εδώ περιπλανήθηκε φέτος σε τρεις διαφορετικές διοργανώσεις, το υγρό όνειρο της UEFA με τις δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες στις πρωταθλήτριες ομάδες. Απέκλεισε την Φόλα Ες από το Λουξεμβούργο στον πρώτο προκριματικό του Champions League (5-0, 2-2), όμως η ρουμανική Κλουζ δεν ήταν για τα δόντια της (0-2, 1-2). Έμεινε εκτός πλέι-οφ Europa League από την Σλόβαν Μπρατισλάβας (που θα ξαναβρεί στους ομίλους του Conference League) με 1-1 και 3-1, όμως μπήκε στους ομίλους του Conference League αποκλείοντας στην παράταση την λετονική Ρίγα (1-1, 3-1).

Όσο κι αν λήξει η αναμέτρηση με τον ΠΑΟΚ, ένα είναι σίγουρο. Το επόμενο πρωί θα βρει τον Ρόι Τσιπολίνα πίσω από τα γκισέ του αεροδρομίου, τον Λι Κασκιάρο με την στολή σε πρωινή βάρδια και τους υπόλοιπους ημι-επαγγελματίες να επιστρέφουν στο μεροκάματο…

Λίνκολν: Οι μεροκαματιάρηδες της μπάλας