Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από την αρθρογραφία των σημερινών αθλητικών εφημερίδων...
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΣ – SPORTDAY
Δύο μέρες τώρα βλέπω και ακούω πολλά για τον Παναθηναϊκό. Άλλα τα πιστεύω, άλλα δεν τα πιστεύω: το κακό είναι ότι πλέον ό,τι και να ειπωθεί για τον Παναθηναϊκό γίνεται πιστευτό. Ήταν ντροπή η ήττα από τον Ολυμπιακό; Για να είμαι ειλικρινής έχω δει και χειρότερες. Το πρόβλημα είναι ότι και ο Παναθηναϊκός, όπως έγραφα τις προάλλες για την ΑΕΚ, κάπου έχει χαθεί.
Ο Παναθηναϊκός δεν έχει έναν πρόεδρο που όλοι φοβούνται, διότι ο Αλαφούζος αυτό τον ρόλο δεν τον θέλει. Άλλα δεν έχει και προσωπικότητες που μπορούν να σηκώσουν την ομάδα επειδή έχει ξεχάσει την ανάγκη της ύπαρξής τους. Ψάχνει στελέχη ενώ οι οπαδοί του μιλούν για την ανάγκη αντιγραφής του μοντέλου του Ολυμπιακού. Και δεν μπορεί να ζήσει μια περίοδο ηρεμίας διότι έχει μάθει να αναζητεί εχθρούς. Μετά τους εμφυλίους προκύπτουν συνήθως σκληροί διοικητές – καμία φορά και δικτάτορες. Στον Παναθηναϊκό υπήρξαν μόνο συντρίμμια. Κι ενώ έχει ανάγκη από χτίσιμο, αναρωτιούνται ακόμα τι θα κάνουν με τα συντρίμμια. Έναν κανονικό Παναθηναϊκό σε τοπίο με συντρίμμια δεν μπορείς να φτιάξεις. Οποιος και να είσαι…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΗΦΑΚΗΣ - LIVE SPORT
Σας το έχουμε γράψει πολλές φορές, θα το γράψουμε μία ακόμα: ΑΕΚ και Παναθηναϊκός είχαν μία τραγική αγωνιστική χρονιά, παρότι η Ένωση βγήκε στην Ευρώπη, ενώ οι Πράσινοι, για ακόμα μία φορά, θα δουν τα ευρωπαϊκά παιχνίδια από τον... καναπέ. Η τεράστια διαφορά των δύο ομάδων, όμως, έγκειται στο αφεντικό τους.
Από τη μία, ο Παναθηναϊκός έχει τον Αλαφούζο, που εδώ και χρόνια είναι «αόρατος» (τον τελευταίο καιρό πάει ξανά στο γήπεδο, αλλά στον κόσμο έχει να απευθυνθεί κάτι... αιώνες). Από την άλλη, η ΑΕΚ έχει τον Μελισσανίδη. Τον άνθρωπο που κάνει πραγματικότητα το όνειρο κάθε ΑΕΚτζή με την «Αγια-Σοφιά», η ομάδα του τα τελευταία χρόνια κατέκτησε το πρωτάθλημα, έπαιξε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και συμμετέχει μόνιμα στην Ευρώπη. Μία σύγκριση ικανή να φέρει κατάθλιψη στον κόσμο του Παναθηναϊκού.
ΤΑΣΟΣ ΤΣΑΤΑΛΗΣ – ΩΡΑ ΤΩΝ ΣΠΟΡ
Γράφτηκε ιστορία. Πέρασε και ο Άρης την ΑΕΚ. Δεν λέω πως δεν άξιζαν να την περάσουν ως εικόνα ομάδας μέσα στη σεζόν. Όχι, δεν θα σας βγάλω τρελούς. Αυτό που ξέρω όμως είναι πως η θέση παίχτηκε την τελευταία αγωνιστική, σε μεταξύ τους αγώνα. Και στο 34΄ δεν δόθηκε εξόφθαλμο πέναλτι υπέρ της ΑΕΚ, στο χέρι του Σάκιτς.
Με διαιτητή τον Λετονό Τρεϊμάνις που ήταν διαιτητής στον αγώνα των δύο ομάδων, στο ίδιο γήπεδο, που έληξε με ήττα της ΑΕΚ, για τον δεύτερο γύρο της κανονικής περιόδου. Και με έναν Ούγγρο στο VAR, ονόματι Τόμας Μπόγκναρ, ο οποίος δεν κάλεσε στον Τρεϊμάνις για επανεξέταση καν! Η φάση είναι άξια σχολιασμού, εξυπακούεται πως τόσο ο Κάκος, όσο και ο Βαρούχας είπαν πως ήταν ξεκάθαρο πέναλτι, αλλά και τι με αυτό; Πάει το πουλάκι, πέταξε. Η ιστορία έγραψε πως ο Άρης πέρασε την ΑΕΚ και η τελευταία έκανε την χειρότερη σεζόν της από τότε που επέστρεψε μετά την περιπέτεια στις χαμηλότερες κατηγορίες. Η πρώτη φορά ή η τελευταία ήταν που η ΑΕΚ πιστολιάστηκε φέτος; Έχει φάει τις περισσότερες πιστολιές και είναι η ομάδα που έχει μιλήσει λιγότερο, σχεδόν καθόλου, γι΄ αυτές.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΙΡΑΚΗΣ - SPORTIME
Με κακόγουστο αστείο μοιάζει αυτό που κάνει ο Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια. «Καίει» το ένα πλάνο μετά το άλλο, ξηλώνει ομάδες και αυτό που χτίζει είναι ίσως κάθε φορά και χειρότερο. Ακόμα και εάν υπάρχει μία δόση υπερβολής σε αυτό. Το θέμα είναι πως αυτός ο Παναθηναϊκός με τους παίκτες που έχει, πόσο καλά μπορεί να πάει;
Ακόμη και εάν προσληφθεί προπονητής και δεν γίνουν τα εγκλήματα που πραγματοποίησε ο Ντάνι Πογιάτος στην περσινή προετοιμασία ή τα όσα έκανε στη συνέχεια ο Λάζλο Μπόλονι όταν κοούτσαρε, φτάνει; Η απάντηση είναι «όχι». Χρειάζονται παίκτες, χρειάζεται η κατάλληλη νοοτροπία και μία αλλαγή φιλοσοφίας και συμπεριφοράς εντός αποδυτηρίων. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο Παναθηναϊκός πρέπει να το πάρει όλο από την αρχή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΕΓΓΛΙΔΗΣ - ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ
Ο Μαρτίνς έκανε από τη φετινή άνοιξη διπλή προετοιμασία για τον Ολυμπιακό. Έριξε το βάρος στον άμεσο σκοπό της πρόκρισης στον τελικό του Κυπέλλου, με την ομάδα του να εμφανίζεται σοβαρή στους ημιτελικούς με τον ΠΑΣ και να πηγαίνει φουριόζα και φορμαρισμένη στον τελικό του Κυπέλλου.
Το πλάνο ήταν συγκεκριμένο στο «κομπιούτερ» του προπονητή που τείνει να γίνει ο πιο επιτυχημένος στην Ιστορία του συλλόγου. Αν δεν έχει γίνει ήδη. Ο Ολυμπιακός θα πάει στον τελικό με παίκτες που έρχονται από καλή έως πολύ καλή εμφάνιση σε δύο ντέρμπι, ενώ ο ΠΑΟΚ θα έχει πιο ξεκούραστους βασικούς, αλλά όχι με την απαραίτητη συνοχή για ένα τέτοιο ματς. Αφήστε στην άκρη την γκρίνια του Γκαρσία για τα εσωτερικά του κλαμπ ή για τη... διαιτησία. Μιλάμε καθαρά αγωνιστικά. Από τη μία θα είναι μια ομάδα με φόρα (και με απαραίτητες διορθώσεις στην άμυνα), ενώ από την άλλη θα είναι ένα συγκρότημα σε εκνευρισμό, με υποχρέωση να κερδίσει οπωσδήποτε για να σώσει μια αποτυχημένη χρονιά (-26 στο πρωτάθλημα, ενώ στην αρχή μιλούσε για τίτλο, τίποτα στην Ευρώπη), αλλά και χωρίς ρυθμό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΝΕΛΛΑΚΗΣ - METROSPORT
Κακά τα ψέματα, αυτό είναι το... ζουμί, πλέον, για τον ΠΑΟΚ. Ο τελικός είναι που θα κρίνει αν η σεζόν θα τελειώσει μες τη... μετριότητα, ή αν θα έχει ένα happy end, ικανότατο για να αλλάξει την ψυχολογία, να συμβάλλει καταλυτικά προκειμένου ο απολογισμός να έχει θετικό πρόσημο, να υποβοηθήσει τον σχεδιασμό για τη νέα αγωνιστική περίοδο. Εξαρτώνται πολλά για τον ΠΑΟΚ από την έκβαση του τελικού. Είναι άλλο πράγμα να λήξει η σεζόν με έναν τίτλο και τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα και άλλο να λήξει μόνο με τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα.
[...] Και επειδή για τον ΠΑΟΚ μιλάμε, αν στην ανατροπή των δεδομένων για το πρωτάθλημα από τν έναρξη των πλέι και μετά, έρθει να προστεθεί και η κατάκτηση του κυπέλλου, λίγοι θα είναι αυτοί που θα σταθούν για να συζητούν και να σχολιάζουν αρνητικά την απώλεια του πρωταθλήματος.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΦΙΝΑΣ - ΤΑ ΝΕΑ
Το ευρύ 4-1 του Ολυμπιακού επί του ΠΑΟ στη Λεωφόρο δεν ήταν μόνο αυτό που συνήθως χαρακτηρίζουμε ως...κερασάκι στην τούρτα μίας υπέροχης σεζόν. Αλλά και το επιστέγασμα της όλης προσπάθειας που έκαναν οι πάντες στο Λιμάνι. Κυρίως δε πρόκειται για ανταμοιβή της δουλειάς στον Ρέντη από Μαρτίνς και ποδοσφαιριστές. Δεν νικά κάθε μέρα, ούτε φυσικά κάθε σεζόν ο Ολυμπιακός τον ΠΑΟ εκτός έδρας με τέτοιας έκτασης σκορ.
Έχουν περάσει δεκαετίες για να σημειωθεί κάτι αντίστοιχο. Και ασφαλώς, ούτε το 5-1 στο ΟΑΚΑ απέναντι στην ΑΕΚ σημειώνεται συχνά. Το αντίθετο. Το βλέπουμε σπάνια. Σπανιότατα. Είναι από τα αποτελέσματα που απλά γράφουν ιστορία. Και αυτό δεν σημειώνεται με διάθεση να φανεί η αγωνιστική διαφορά του Ολυμπιακού με τις άλλες ισχυρές ομάδες. Δεν είναι άλλωστε μυστικό ότι και οι άνθρωποι του ΠΑΟ αλλά και αυτοί της ΑΕΚ γνωρίζουν ότι πρέπει να κάνουν πολλά για να ψαλιδίσουν την απόσταση. Είναι από τις φορές που η παραδοχή της ανωτερότητας θεωρείται κάτι το αδιαμφισβήτητο.
*Για να διαβάσετε ολόκληρο ένα άρθρο θα πρέπει να απευθυνθείτε στο περίπτερο της γειτονιάς σας. Ενισχύοντας την εφημερίδα που εκτιμάτε περισσότερο, δίνετε πνοή στην πολυφωνία του Τύπο.
