Ο τελικός κυπέλλου ήδη έχει εξελιχθεί σε κωμωδία. Πάλι καλά να λέτε όλοι οι εμπλεκόμενοι που ο ένας φιναλίστ είναι ο Παναθηναϊκός. Αν ήταν καμιά ομάδα με διάθεση απάντησης σε κάθε επικοινωνιακό ντεμαράζ διαρροών, μέχρι τον Ιούνιο δε θα έβγαινε άκρη. Τώρα ίσως και να βγει, να δούμε τελικό σε κάνα ξερό γήπεδο παρουσία δύο πιτσιρικάδων να μαζεύουν τις μπάλες.
Θρίαμβος του ποδοσφαίρου, όμως δεν τρέχει κάστανο. Δε θα γίνει ο τελικός στο ΟΑΚΑ. Φουσκωμένοι με καμάρι στον Άρη θα έχουν να το λένε. Σα να πήραν την κούπα μετά από πενήντα-φεύγα χρόνια. Σε ένα επικοινωνιακό πανηγύρι χωρίς καμία ουσία, στερώντας απ’ τους ίδιους τους οπαδούς τους το δικαίωμα να είναι στο γήπεδο. Για να χαρούν στο ενδεχόμενο που όντως κατακτήσουν το τρόπαιο μετά από μισό αιώνα και βάλε.
Το πιο κωμικό απ’ όλα, είναι το πόσες διαρροές έχουν υπάρξει απ’ την ομάδα της Θεσσαλονίκης, για να δικαιολογήσουν το γεγονός πως στο τέλος θα γίνει ο αγώνας χωρίς κόσμο στο Βόλο. Βάζοντας μπροστά και πάλι αυτή την ελληνική λογική, πως ο τελικός δεν πρέπει να γίνει στο μεγαλύτερο στάδιο της χώρας, απλά και μόνο επειδή είναι στην πόλη του ενός φιναλίστ. Λογικές που ανήκουν στην εποχή που κατέκτησαν τον τελευταίο τους τίτλο.
Πραγματικά αν άφηναν τους οργανωμένους να βγάλουν άκρη μεταξύ τους, θα ήταν πιο πιθανό να πάνε όλα καλά. Το απέδειξαν πριν δύο σεζόν άλλωστε. Βλέποντας το ρεσιτάλ της ομάδας της Θεσσαλονίκης, με δεν θυμόμαστε πόσες διαρροές για το πόσα δίνει ο Καρυπίδης για να είναι έτοιμο το Πανθεσσαλικό, τι πρότεινε ο πρόεδρος, τι δε θέλει ο πρόεδρος, απλά αντιλαμβανόμαστε την πραγματική… πρεμούρα για το ποδόσφαιρο.
Πραγματικά αν το σκεπτικό τους είναι πως τελικός κεκλεισμένων στο Βόλο αποτελεί ισονομία και ΟΑΚΑ από 20.000 κόσμο είναι εύνοια του Παναθηναϊκού, τότε ας γίνει το ματς στο Βόλο. Σε φτάνουν στο σημείο να σκεφτείς «άντε να τελειώνουμε». Πάνω απ’ όλα επειδή δεν έχουν δύναμη στα media για να μην ξεχνιόμαστε και ο Παναθηναϊκός τα… κουμαντάρει. Αυτός που δεν έχει απαντήσει σε τίποτα απ’ όσα «διέρρευσαν».
Το κακό με τον Άρη δεν είναι η στάση του. Δε συμφωνεί σε κάτι, δικαίωμά του. Το κακό είναι πως όλο αυτό το βλέπει ως επίδειξη μεγέθους, για το οποίο οι άλλοι αμφιβάλουν πως υπάρχει. Δηλαδή θέλει να επιβάλλει ο Άρης απέναντι σε κάποιον που δεν ασχολήθηκε με το θέμα, πως είναι τεράστιο μέγεθος. Καλά κάνει, απλά ίσως να χάνεται το δάσος με όλη αυτή την πρεμούρα. Δηλαδή να βρεθεί μια λύση να παιχτεί ο τελικός με κόσμο.
Η βασική ευθύνη για το αλαλούμ βέβαια, είναι της ΕΠΟ. Αφήνει να υπάρχει μια προκήρυξη θρίαμβος των τοπικιστών και της διχόνοιας. Με πενήντα αστερίσκους, ανάλογα με την περιοχή προέλευσης της κάθε ομάδας. Κι από πάνω αντί να δώσει λύση, κάθεται και λέει στις ομάδες βγάλτε το φίδι απ’ την τρύπα.
Μπορεί στο μυαλό τους να λειτουργεί η διαδικασία ως κάτι που θα καταλήξει στο ξενέρωμα του Παναθηναϊκού, με επιπτώσεις στον τελικό. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει, διώχνουν την πιθανότητα να ήταν… κοιμισμένος. Κατά τα άλλα, συνεχίζουμε να παρακολουθούμε την αδυναμία του Άρη στα ΜΜΕ και το «πνίξιμο» της φωνής του. Κάτι που προφανώς και δε θα ήταν αποδεκτό, γιατί όντως είναι σημαντικό σωματείο, με κόσμο να το ακολουθεί, ανεξάρτητα απ’ τους τίτλους.
Μα γι’ αυτό μεγαλώνει και η απορία. Γιατί στο τέλος της ημέρας, δε θα τιμωρηθούν οι Παναθηναϊκοί. Οι φίλοι του Άρη θα τιμωρηθούν που επέστρεψε η ομάδα τους σε τελικό μετά από τόσα χρόνια, θέλει κύπελλο μετά από 54 χρόνια και θα τους μείνουν στο τέλος οι διαρροές αντί για ένα εισιτήριο ενός μεγάλου αγώνα και αναμνήσεις που θα διηγούνται. Ανεξάρτητα απ’ το τελικό αποτέλεσμα.
Ο Παναθηναϊκός για τώρα δεν μπορεί να έχει το μυαλό του στον τελικό φυσικά. Ως οργανισμός είναι επικεντρωμένος στο πρωτάθλημα, γιατί έχει στόχο, παρά τους εξαιρετικούς αντιπάλους, παρά τους Σκοπιανούς «μάγους» με σφυρίχτρα, παρά τις συμφωνίες, τις συναντήσεις κι ό,τι άλλο θέλετε.
Δε χρειάζεται ούτε μια πρόταση για το ματς με τη Λαμία στη Λεωφόρο προφανώς. Δεν πα να κατέβουν με σύστημα 10-0-0 και κράμπες απ’ το 1ο λεπτό. Νίκη και πας παρακάτω.
