Οι πολύ «χαρούμενοι» ραδιοφωνικοί παραγωγοί, με το προκάτ κέφι και τις επιτηδευμένες τσιρίδες «πάμε λίγο να ανεβούμεεεεε», μου δημιουργούν συνήθως τη διάθεση -όχι να ανέβω φυσικά μα - να κατέβω στον 7ο κύκλο της κολάσεως αρκεί να τους πάρω μαζί μου για να τους βλέπω και καίγονται σε βάλτους αίματος που βράζει –κι ας βράσω κι εγώ, δεν πειράζει. Δεν είναι δηλαδή και το καλύτερό μου, νομίζω κατέστη σαφές.
Τη δεδομένη χρονική περίοδο, εξαιτίας της μιζέριας μέσα στην οποία με έχει βυθίσει ο ΠΑΟΚ από τον τελικό του Κυπέλλου και μετά, μόνο τέτοιους θέλω να ακούω. Χαρούμενους παραγωγούς, χαζοχαρούμενα τραγουδάκια και «πάμε λίγο να ανέβουμεεεε»! Εκεί κατάντησα.
Η ήττα από την ΑΕΚ ήταν κατά την γνώμη μου η χειρότερη του ΠΑΟΚ επί εποχής Σαββίδη. Υπήρξαν κι άλλες δύσκολες βραδιές και αποτυχίες μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, οι οποίες μάλιστα έκαναν σαφώς μεγαλύτερη ζημιά στον σύλλογο –ο αποκλεισμός από την Λέφσκι έρχεται αμέσως στο μυαλό. Ωστόσο η συγκεκριμένη, αφενός θέτει σε μεγάλο κίνδυνο και την επόμενη ευρωπαϊκή σεζόν του ΠΑΟΚ (τρεις προκρίσεις μέσα στο καλοκαίρι, χωρίς περιθώριο λάθους, είναι δύσκολο πράγμα) και αφετέρου με τον τρόπο που ήρθε διέλυσε την ψυχολογία όλων μας.
Ευτυχώς ή δυστυχώς (ευτυχώς) «όλοι μας» δεν έχουμε λόγο στον σχεδιασμό του ΠΑΟΚ. Εμείς μπορούμε να σκάμε και να στεναχωριόμαστε και να αφορίζουμε όλο το καλοκαίρι. Οι υπεύθυνοι της ομάδας δεν μπορούν. Έχουν υποχρέωση να ξεπεράσουν άμεσα το σοκ της περασμένης εβδομάδας και να κινηθούν όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα για την ουσιαστική ενίσχυση του ρόστερ. Θεωρητικά έκαναν το πρώτο βήμα γρήγορα. Σύσκεψη με πρωτοβουλία του Γιώργου Σαββίδη, συμφωνία σε βασικό πλάνο, κοινή εισήγηση στον Ιβάν. Σωστές κινήσεις εκ πρώτης όψεως αν και θα συμφωνήσω με τον Σωτήρη Μήλιο ότι το πρόβλημα του ΠΑΟΚ είναι βαθύτερο.
Προσωπικά όμως, όπως και η συντριπτική πλειονότητα των ΠΑΟΚτσήδων, έχω κουραστεί από την θεωρία που στην πράξη μετατρέπεται σχεδόν κάθε καλοκαίρι σε αστοχία και αργοπορία. Άρα, συγγνώμη κιόλας, δεν με ενδιαφέρουν πια οι συσκέψεις. Με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα.
Επειδή μια ολόκληρη χρονιά δεν κρίνεται σε ένα ματς, όσο οδυνηρό κι αν ήταν, επαναλαμβάνω ότι για εμένα το πλάνο στήριξης νέων παικτών δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί. Ο ΠΑΟΚ μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό με Κωνσταντέλια και Κουλιεράκη και τους υπόλοιπους που έρχονται από τις ακαδημίες. Αρκεί να μην φορτώνεται με προϊόντα - στοιχήματα που είναι κατώτερα των δικών του και αρκεί φυσικά οι έμπειροι οι οποίοι θα πλαισιώσουν τους νεαρούς να διαθέτουν ποιότητα σαφώς μεγαλύτερη των φευγάτων. Ας μη χαθούμε πάλι στη συζήτηση ποιανού ευθύνη είναι να συμβούν τα παραπάνω.
Κυρίως ας μην χαθούν οι ίδιοι οι επιτελείς. Ας βρουν επιτέλους ένα αποτελεσματικό modus operanti για να πετύχουν την αναβάθμιση του ρόστερ , χωρίς άλλη καθυστέρηση και χωρίς άλλα πεταμένα λεφτά.
Και ας μας δώσουν μια πραγματικά θετική είδηση να βγούμε για λίγο από τη μιζέρια μας.
Η κατάστασή μας είναι τέτοια που πανηγυρίζουμε τις ανακοινώσεις απομάκρυνσης παικτών. Δεν αρκεί. Θέλουμε κάτι καλό και το θέλουμε γρήγορα.
Αλλά και ανεξάρτητα της δικής μας «κατάθλιψης», η ομάδα θέλει κάτι καλό και το θέλει γρήγορα. Το χρειάζεται αγωνιστικά, το χρειαζόμαστε ψυχολογικά. Οι μεταγραφές, εκτός των άλλων, βοηθούν και στην δημιουργία θετικής ενέργειας γύρω από μια ομάδα, πράγμα πολύ χρήσιμο συνολικά.
Στον ΠΑΟΚ εδώ και μια τριετία δημιουργούν σταθερά αρνητική ενέργεια πριν καν ξεκινήσουν οι αγώνες. Ήρθε η ώρα να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος. Πρέπει να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος.
Ή για να το θέσω αλλιώς, πάμε λίγο να ανέβουμε!
