Το καλύτερο παράδειγμα για να πείσεις κάποιον ότι οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια, είναι ο εφετινός Ολυμπιακός. Ο χειρότερος ευρωπαϊκά Ολυμπιακός των τελευταίων ετών, ο Ολυμπιακός που δε μπορεί να σταυρώσει νίκη με ευρωπαϊκή ομάδα, που δεν έχει την ικανότητα να κρατήσει το σκορ κάτω από 0-3, που συνεχίζει σταθερά και αβίαστα από την περσινή χρονιά, ο Ολυμπιακός που έχει πια την εικόνα των δεκαετιών της πεντάρας και του ποδοσφαιρικού κομπλεξισμού όταν αντίκριζε ομάδα που δεν ήταν ελληνική.
Επειδή είπαμε για αριθμούς, καλό είναι να παρατίθενται συγκεκριμένα στοιχεία και επιχειρήματα:
- Μέσα στο 2022 ο Ολυμπιακός έχει γνωρίσει απανωτές εντός έδρας ευρωπαϊκές συντριβές από Αταλάντα, Μακάμπι Χάιφα, Φράιμπουργκ και Κάραμπαχ!
- Σε 15 επίσημα παιχνίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη, έχει αλλάξει ήδη δύο προπονητές.
- Η ήττα των «ερυθρόλευκων» στο Γ. Καραϊσκάκης με 0-3 από την Καραμπάχ, ήταν το 12ο συνεχόμενο ευρωπαϊκό ματς των Πειραιωτών χωρίς νίκη, σπάζοντας όλα τα... κοντέρ με αρνητική χροιά, αφού έγινε η μόνη ελληνική ομάδα που τρέχει σερί 12 αγώνων χωρίς νίκη!
- Εχει το χειρότερο συντελεστή τερμάτων και μηδέν βαθμούς μετά από τις τρεις αγωνιστικές των ομίλων του Europa League.
Για του λόγου το αληθές:
1. Ολυμπιακός 1-8 (-7) 0
2. Ζυρίχη 3-9 (-6) 0
3. Oμόνοια 3-8 (-5) 0
4. Μάλμε 2-6 (-4) 0
5. Ντ. Κιέβου 2-5 (-3) 0
Τα παραπάνω δεν είναι όλοι οι αριθμοί των ερυθρολεύκων, είναι, όμως, ενδεικτικοί ότι στο βασίλειο της Δανιμαρκίας κάτι δεν πάει καλά. Και δεν πάει καλά εδώ και πάρα πολύ καιρό και κάποιοι ελάχιστοι από εμάς το λέμε, το γράφουμε και το φωνάζουμε. Μας χλευάζουν στα social media, μας στοχοποιούν επειδή σε ένα υστερόγραφο γράφουμε «όμορφη η δεύτερη φανέλα του Παναθηναϊκού» (σε σελίδες με ψευδώνυμο φυσικά).
Δυστυχώς ο οργανισμός Ολυμπιακός πράττει ένα τεράστιο λάθος για ευρωπαϊκό club που... έχει στόχο τον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ. Αντί να βλέπει τους αντιπάλους του στα γήπεδα, τους ψάχνει έξω από αυτά. Σε δημοσιογραφικά γραφεία, σε κείμενα γνώμης, σε τίτλους, σε όλα τα γύρω-γύρω από την ομάδα, αλλά όχι μέσα στην ίδια την ομάδα.
Ακούμε τον Καρεμπέ κάθε λίγο και λιγάκι να μιλάει για ευρωπαϊκό τρόπαιο και, πλέον, κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά τις δηλώσεις του. Βλέπουμε έναν σχεδιασμό από το καλοκαίρι που περισσότερο με μουτζούρα σε λευκό χαρτί μοιάζει, παρά με στοχευμένο πλάνο και μεθοδικότητα. Λες και ξαφνικά στον Ολυμπιακό βάλθηκαν να γκρεμίσουν ό,τι έχτισαν την τελευταία τριετία. Λες και βάλθηκαν να αποδείξουν ότι τα πρόσφατα διαδοχικά πρωταθλήματα ήρθαν σαν «δώρα» από τον χαμηλό εγχώριο ανταγωνισμό.
Αν μετά και την τριάρα από το μεγαθήριο της Καραμπάγκ ο Ολυμπιακός δε σταματήσει τη σπασμωδική στρατηγική κι αν δεν επικεντρωθεί στην ελληνική λίγκα (7 βαθμούς πίσω από τον Παναθηναϊκό θυμίζω), τότε θα χάσει και τον μόνιμο μεγάλο στόχο του, το πρωτάθλημα.
Η ίδια η «φτιαξιά» της ομάδας μαρτυρά αυτό που γράφαμε από το καλοκαίρι, ότι οι πρωταθλητές είναι μια ομάδα μικρομεσαία ακόμα και για το Γιουρόπα, πόσω μάλλον για το Τσάμπιονς Λιγκ. Προς το παρόν, το μόνο που μπορεί να... ονειρεύεται ο Ολυμπιακός είναι το Κόνφερενς Λιγκ. Αν το προλάβει...
Το πιο σοφό που μπορεί να κάνει τώρα ο Ολυμπιακός είναι να παραδεχθεί εσωτερικά τα λάθη του. Να μετατρέψει σε πλεονέκτημα τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται, να κυνηγήσει τις εγχώριες υποχρεώσεις του και από του χρόνου να θυμηθεί τι έκανε πριν από τρία χρόνια.
ΥΓ. Ο Τζολάκης μας έδειξε για ποιο λόγο παραμένει στη σκιά άλλων.
ΥΓ2. Ο Μίτσελ φταίει. Βρσάλικο στόπερ, από τους δύο κεντρικούς αμυντικούς ο ένας έξω (Παπασταθόπουλος) σε ένα ματς κόντρα σε μια ομάδα που σκοράρει σα πολυβόλο (αρκεί να δει κανείς τα στατιστικά της), σε ένα παιχνίδι που κρίνεται η ευρωπαϊκή χρονιά. Ο Μίτσελ, όμως, είναι επιλογή...
ΥΓ3. Αναρωτιέμαι πού θα έφτανε το σκορ αν δεν προλάβαινε δύο φορές ο Εμβιλά τη μπάλα πριν από τη γραμμή του Τζολάκη...
ΥΓ4. Σε μια βραδιά που στο πρώτο ημίχρονο η ομάδα είναι καλή, έρχεται πάλι τρίμπαλο. Houston we have problem...
