Τον Ολυμπιακό δεν μπορείς να τον «πιάσεις» φέτος. Τουλάχιστον εμείς προσωπικά. Δεν είναι εύκολο να εκτιμήσεις, δηλαδή, πως μπορεί να είναι στο ένα παιχνίδι και πως στο άλλο. Δεν είναι η ομάδα η περυσινή, έφυγε ο Σλούκας με τον Βεζένκοφ, προέκυψαν σημαντικοί τραυματισμοί, η μορφή της ομάδας (και όχι μόνο) διαφοροποιήθηκε σημαντικά. Η σκληράδα των Πειραιωτών πάντα ή σχεδόν πάντα είναι εκεί, αλλά ορισμένες φορές δεν φτάνει για να έρθει το αποτέλεσμα.
Λίγο πριν, πάντως, στην Βαλένθια αυτή η σκληράδα έφτασε και παραέφτασε. Εφτασε μάλιστα τόσο πολύ, που η νίκη κόντρα στους Ισπανούς ήρθε σχεδόν τόσο εύκολα όσο μαρτυράει το τελικό 78-65.
Πριν από το τζάμπολ ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του είχαν δύο ξεκάθαρα δεδομένα:
Α) Επρεπε να παίξουν άμυνα μέχρι εκεί, που δεν πάει απέναντι σε μία από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης στο αμυντικό κομμάτι.
Β) Επρεπε να αξιοποιήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τη γύμνια της ισπανικής ομάδας στην θέση του σέντερ από την στιγμή, που απουσίαζαν λόγω τραυματισμών τόσο ο Μπράντον Ντέιβις (κυρίως αυτός) όσο και ο Μπουμπακάρ Τουρέ.
Και τα δύο, λοιπόν, τα έκαναν σε κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό βαθμό οι «ερυθρόλευκοι». Η αποτελεσματικότητα της άμυνας τους μιλάει μόνο και μόνο από το γεγονός ότι η Βαλένθια σημείωσε 65 πόντους. Σημείωσε όσους σχεδόν είχε σημειώσει και στο ματς του ΣΕΦ μόνο που τότε ο Ολυμπιακός πετούσε αετό: εκείνη την βραδιά είχε κάνει τρομερά άθλια εμφάνιση. Αθλια όσο δεν πάει.
Ξύλο, λοιπόν, χθες το βράδυ οι της Βαλένθια, ξύλο και ο Ολυμπιακός. Σε αυτό το μπρα ντε φερ επικράτησαν οι Πειραιώτες για τον επιπλέον λόγο ότι είχαν και την υπεροπλία στη φροντ-λάιν.
Ο Φαλ επέστρεψε στην δράση, δεν έκανε κάποια διαφορά, αλλά τουλάχιστον έδειξε ότι είναι σε καλή κατάσταση. Ο Πετρούσεφ έδωσε και ποντάκια και ριμπάουντ (από έξι) με τον Μόουζες Ράιτ να αναδεικνύεται και πάλι ο κορυφαίος ψηλός της ομάδας του Πειραιά. Ο παίκτης, που ήρθε από τα…κατσάβραχα της Τουρκίας έδειξε για ένα ακόμη παιχνίδι σαν έτοιμος από καιρό και όπως είναι φυσιολογικό το χαμόγελο του Μπαρτζώκα και των συνεργατών του θυμίζει διαφήμιση από οδοντόκρεμα. Τόσο καθαρό και λαμπερό δηλαδή.
Ο Ράιτ έδωσε 10 πόντους, πήρε 4 ριμπάουντ, έκανε 3 κλεψίματα, αλλά το βασικότερο είναι ότι για ένα ακόμη ματς δεν έχασε φάσεις. Δεν τσίμπησε σε προσποιήσεις, δεν έκανε εύκολα λάθη, έπαιξε σαν να παίζει χρόνια στην Ευρωλίγκα. Δεν είναι ο Ταβάρες ή ο Βέσελι, αλλά είναι ένα παιδί, που για μεταγραφή μεσούσης της σεζόν ως τώρα τα πηγαίνει περίφημα. Καλύτερα από ό, τι θα περίμενε κανείς αν αναλογιστούμε ότι δεν έπαιζε σε κάποια ομάδα της Ευρωλίγκα αλλά στην τουρκική Μερκεζεφέντι.
Πάντως, MVP χθες του Ολυμπιακού δεν ήταν (για μας) ο Ράιτ, αλλά ο Τόμας Ουόκαπ. Ο Αμερικάνος πλέι-μέικερ φέτος δεν έχει την συνέπεια, που είχε κυρίως πέρυσι, αλλά αυτό είναι κάτι φυσιολογικό. Υπό την έννοια ότι και η ομάδα του έτσι είναι. Ο ένας παρασύρει τον άλλον σε τέτοιες καταστάσεις.
Χθες, όμως, θύμισε τον περυσινό Ουόκαπ. Πέτυχε 7 πόντους με τρία σουτ, που επιχείρησε και δύο βολές. Ουδείς, όμως, ασχολήθηκε με το σκοράρισμά του, γιατί στην οργάνωση ήταν σχεδόν άψογος και στην άμυνα σχεδόν τέλειος. Οποιον παίκτη πήρε τον στραγγάλισε και εκεί, που έκανε την διαφορά ήταν στον Κρις Τζόουνς. Ο δυναμικός Αμερικάνος της Βαλένθια είναι ο καλύτερος της σκόρερ οριακά μαζί με Οτζελέγιε και Ντέιβις. Όχι, όμως, χθες. Χθες έμεινε στους 2 πόντους και αυτό οφείλεται στην παρουσία του Ουόκαπ. Ο Τζόουνς φέτος στην Ευρωλίγκα έχει κάτι παραπάνω από 12 πόντους ως μέσο όρο.
Με αυτά και με αυτά ο Ολυμπιακός έσπασε την αρνητική για αυτόν παρουσία φέτος με τις ισπανικές ομάδες (είχε χάσει και τα 7 προηγούμενα ματς), αύξησε τις ελπίδες του για την εξάδα καθώς και για το πλεονέκτημα της έδρας, και βέβαια πάει με την καλύτερη δυνατή ψυχολογία στο φάιναλ-έιτ της Κρήτης. Εκεί, όπου θα τα δώσει όλα για να πάρει και τον δεύτερο τίτλο της χρονιάς.
Το μυαλό του πλέον είναι στο Ηράκλειο. Πουθενά αλλού. Με την Ευρωλίγκα θα ασχοληθεί και πάλι μετά την διακοπή. Ολοι στον Πειραιά θέλουν -και- το Κύπελλο για να προσθέσουν μία ακόμη κούπα στο ενεργητικό τους και να δείξουν ότι παραμένουν η πρώτη ελληνική δύναμη με τον Παναθηναϊκό από την πλευρά του να έχει επανέλθει στη κανονικότητα (και πολύ παραπάνω θα λέγαμε) και να είναι ικανός για όλα, Οι μέρες περνάνε γρήγορα, το βράδυ της επόμενης Κυριακής θα έχουμε την απάντηση και σε αυτή μας την απορία!
