Ο Παναθηναϊκός κέρδισε την Μακάμπι και επιτέλους έσπασε το σερί των 6 ηττών που είχε στην διοργάνωση. Για ακόμα ένα ματς μετά και από αυτό της Φενέρ, είχε γενικά καλή εικόνα, όμως κάποια κομμάτια του παιχνιδιού του παραμένουν προβληματικά και εξαρτάται πολύ από την ατομική ικανότητα των ποιοτικών παικτών του.
Απέναντι σε μια ομάδα που αντιπροσωπεύει το πιο Υolo μπάσκετ στην Ευρωλίγκα, με καλούς ατομικά παίκτες, που όμως ο καθένας παίζει το δικό του παιχνίδι και ομαδικά οι λειτουργίες του είναι σε χαμηλό επίπεδο, αφού δεν διαβάζουν τις άμυνες. Ο Παναθηναϊκός γνώριζε ότι η Μακάμπι είναι ομάδα ρυθμού και έπρεπε να είναι πολύ συγκεντρωμένος, για να μην της δώσει την ευκαιρία να τρέξει στο transition που είναι η 3η καλύτερη ομάδα στην διοργάνωση. Τα κατάφερε, κυρίως από την σοβαρότητα του στις επιλογές, αφού έκανε μόλις 6 λάθη, τα λιγότερα που έχει κάνει φέτος σε αγώνα Ευρωλίγκας και δεν έδωσε ευκαιρίες για εύκολους πόντους.
Παρόλα αυτά, αμυντικά είχε προβλήματα από τους χειριστές της Μακάμπι, που είναι το δυνατό της σημείο. Οι Ισραηλινοί, είναι η πρώτη ομάδα σε πόντους μετά από πικ εν ρολ που επιτίθεται ο χειριστής της μπάλας, με τους Μπράουν και Μπόλντγουιν. Η άμυνα των «πράσινων», κατάφερε να περιορίσει σημαντικά τον Μπράουν, τον παίκτη που σκοράρει ή δημιουργεί 32.6 πόντους ανά αγώνα και τον άφησε στους 11 πόντους και 4 ασίστ (που έφεραν άλλους 9 πόντους), αλλά δεν μπόρεσε να κάνει το ίδιο με τον έτερο Αμερικανό. Τελικά δέχτηκε 14 πόντους από τον Μπάλντγουιν μετά από σκριν στην μπάλα και παραλίγο να το πληρώσει. Την μεγαλύτερη ζημιά βέβαια, την έκανε ο Μπόνζι Κόλσον, ένας πολύ καλός παίκτης που ήταν μια μόνιμη απειλή για το καλάθι του Παναθηναϊκού.
Καλή επίθεση για τρία δεκάλεπτα
Επιθετικά ο Παναθηναϊκός ήταν αρκετά καλός για τα τρία πρώτα δεκάλεπτα. Η άμυνα της Μακάμπι είναι κάπως περίεργη, αφού παίζει ένα υβριδικό man to man με ζώνη, κυρίως για να μπερδεύει την αντίπαλη ομάδα, ξεκινώντας με άμυνα χώρου που στην πορεία γίνεται προσωπική αφού έχουν γίνει πολλές αλλαγές στα σκριν.
Ο Παναθηναϊκός, σε συνέχεια του αγώνα της Τρίτης, προσπάθησε να κυκλοφορήσει σωστά την μπάλα, να μην είναι μονοδιάστατος, δημιουργώντας απειλές από πολλούς παίκτες και μετακινώντας την άμυνα της Μακάμπι που μετά την πρώτη περιστροφή κατέρρεε. Εν μέρει τα κατάφερε, αφού είχε σε καλή μέρα εκτός από τους συνήθεις υπόπτους, Μπέικον και Γουίλιαμς, τους Λι και Παπαγιάννη. Ειδικά ο Έλληνας σέντερ, έδειξε εντελώς διαφορετικός από την στιγμή που πέρασαν μπάλες από τα χέρια του και τροφοδοτήθηκε σωστά κοντά στο καλάθι, κάτι που δεν γινόταν μέχρι σήμερα.
Το πρόβλημα είναι ότι στην 4η περίοδο, εμφανίστηκε ο Παναθηναϊκός των προηγούμενων αγώνων, που έδινε την μπάλα στον Μπέικον και περίμενε τι θα αποφασίσει. Για τον Αμερικανό είχαμε γράψει μετά το ματς με τον Ολυμπιακό το παρακάτω κομμάτι:
«Αν ο Μπέικον δεν καταλάβει ότι είναι προτιμότερο να βάλει 20 πόντους και να δώσει και 4-5 ασίστ, από το να βάλει 30 και να δώσει 1-2, τότε ο Παναθηναϊκός δεν πρόκειται να βρει λύση στο επιθετικό του πρόβλημα».
Ο ίδιος μιλώντας στην κάμερα της Magic Euroleague, είπε ότι πλέον σκοπός του είναι να έχει 5 ασίστ σε κάθε αγώνα, που σημαίνει ότι έχει αρχίσει και καταλαβαίνει τι χρειάζεται η ομάδα για να αλλάξει τρόπο επίθεσης και να είναι πιο εύκολες οι συνθήκες για εκείνον.
Χθες ήταν πολλές οι φορές που πάσαρε, μέχρι να πάρει φωτιά στο τελευταίο πεντάλεπτο, κάνοντας όμως την επίθεση του Παναθηναϊκού πολύ προβλέψιμη. Προφανώς αυτό δεν είναι δικό του πρόβλημα αλλά του προπονητικού επιτελείου. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η καλύτερη επίθεση που έκανε ο Παναθηναϊκός στην τελευταία περίοδο είναι η τελευταία, με το winning shot του Γουίλιαμς όπως φαίνεται στο βίντεο.
Ο Αμερικανός βλέποντας και πάλι την κλειστή άμυνα της Μακάμπι, απέφυγε τον δεύτερο παίκτη που ήρθε επάνω του και πήγε κάθετα στην ρακέτα για ένα split out στον Γουόλτερς. Ο ξανθομάλλης γκαρντ ενώ θα μπορούσε να σουτάρει, πήγε και αυτός προς το κενό που υπήρχε και με μια kick out πάσα βρήκε τον Ντέρικ Γουίλιαμς, που είχε κινηθεί στις 45 μοίρες για να γεμίσει τον χώρο όπως έπρεπε, με όλους τους παίκτες να κινούνται δεξιόστροφα.
Ο Γουίλιαμς, που κάνει σεζόν καριέρας έξω από τα 6,75 από τότε που ήρθε στην Ευρώπη, ευστόχησε από ένα σημείο που το είχε ξανακάνει και με την Βίρτους, δίνοντας και τότε την νίκη στον Παναθηναϊκό. Όπως βλέπετε και στο shotchart του, από εκεί σουτάρει με 40% (12/30), σε μια θέση που πλέον αναμένεται να γίνει η αγαπημένη του.
Το λάθος που δεν πλήρωσε
Μετά το τρίποντο του Γουίλιαμς, η Μακάμπι είχε 7.8 δευτερόλεπτα για να σχεδιάσει μια καλή επίθεση και είτε να οδηγήσει το ματς στην παράταση, είτε να το κερδίσει. Το ερώτημα ήταν ποιος από τους Μπράουν και Μπόλντγουιν θα έπαιρνε την προσπάθεια, με τον Κάτας να επιλέγει τον δεύτερο που ήταν πιο «ζεστός» στον αγώνα. Ο Ντέγιαν Ράντονιτς, χρησιμοποίησε μια πεντάδα με τους Λι, Γουόλτερς, Πονίτκα, Καλαιτζάκη και Γουίλιαμς, με τον Γουόλτερς όμως πάνω στον Μπόλντγουιν. Ο Αμερικανός της Μακάμπι, εκτός ότι είναι μακρύς, ο τρόπος που εκτελεί μετά από τρίπλα και η μηχανική του είναι δύσκολο να κοπεί από ισοϋψή παίκτη, με αποτέλεσμα να δούμε το παρακάτω στιγμιότυπο την στιγμή του σουτ.
Ήταν πολύ τυχερός ο Παναθηναϊκός που αστόχησε ο Μπόλντγουιν, από ένα σημείο που σουτάρει με 45% (14/31). Θα περίμενε κανείς, ότι ίσως ο Καλαιτζάκης που έχει αντίστοιχο σώμα, μπορούσε να είναι πιο αποτελεσματικός σε αυτήν την άμυνα. Πάντως σίγουρα το «παίξαμε καλή άμυνα στην τελευταία φάση» που είπε ο προπονητής του Παναθηναϊκού δεν ισχύει.
Σίγουρα μια νίκη βελτιώνει την ψυχολογία και κάνει το περιβάλλον της ομάδας πιο αισιόδοξο, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν πρέπει να κρύψει τα προβλήματα του, πίσω από αυτήν. Παραμένει δυσλειτουργικός σε πολλά σημεία του αγώνα, κυρίως στην επίθεση, ενώ και αμυντικά παρόλο που έχει παρουσιάσει κάποια βελτίωση στην ομαδική τακτική του, εντούτοις απέχει πολύ από το επίπεδο που θα έπρεπε να είναι. Μπορεί αυτό να μην φάνηκε με την Μακάμπι, που είναι μια ομάδα που δεν ξέρει να σημαδεύει τις αδυναμίες, αλλά είναι βέβαιο ότι στην πορεία θα το πληρώσει ξανά, αν δεν το φτιάξει.
