«Είναι 31 ετών, κατάγεται από την Κρήτη και είναι bartender.Σπούδασε μηχανολογία στο Λονδίνο αλλά δεν ήθελε να το ακολουθήσει ως επάγγελμα. Περνάει πολλές ώρες στο γυμναστήριο και είναι πολύ αυστηρός με τη διατροφή του. Είναι άνδρας κυνηγός, όπως ο ίδιος δηλώνει, και θέλει πάντα να κάνει το πρώτο βήμα. Δεν αντέχει την ακαταστασία και ενοχλείται όταν πειράζουν τα πράγματά του» έλεγε το συνοδευτικό κείμενο της παρουσίασης του παίκτη που αποβλήθηκε από το Big Brothet. Κυνηγός, λοιπόν, αυτός ο άντρακλας από τον οποίο ξεχειλίζει, όπως ο ίδιος πιστεύει, η τεστοστερόνη.
Μπαίνοντας στο Big Brother, ο Αντώνης Αλεξανδρίδης, είχε δηλώσει στην κάμερα: «Το σεξ στη ζωή μου παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο. Δηλαδή και άρρωστος να είμαι, άμα δεν έχουμε σεξ θα πεθάνω. Ο τύπος της γυναίκας που μπορεί να με τρελάνει, είναι μια γυναίκα να με γράφει κι εγώ να την κυνηγάω σαν τον σκύλο».
Και είχε συμπληρώσει για να καταλάβουμε τον χαρακτήρα του: «Δεν μπορώ να κάνω σίγουρα παρέα με τους γκέι. Δεν θέλω να μου τρίβονται, σαλιαρίζουνε, να με φιλάνε… Δεν θέλω τέτοια, μακριά καλύτερα». Εντάξει, καταλάβαμε.
Και αν κάποιοι υποστήριξαν ότι όσα είπε περί βιασμού ήταν απλά μια άτυχη στιγμή ας σκεφτούν πως αυτός ο άνθρωπος έφυγε από ένα ριάλιτι για να γυρίσει στην κοινωνία. Σε μια κοινωνία που είναι γεμάτη από τέτοιους άντρακλες, συνήθως αμόρφωτους, που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους, που θεωρούν ότι μπορούν να επιβάλονται με τη βία, που μπορούν να χτυπούν, να βιάζουν και να επιβραβεύονται κιόλας για τη συμπεριφορά τους αυτή σε κάποιες περιπτώσεις.
Κάτι τέτοιοι σαν αυτόν δεν σκότωσαν την Ελένη Τοπαλούδη, τον Βαγγέλη Γιακουμάκη, τον Ζακ Κωστόπουλο; Ο ρατσισμός, ο σεξισμός, η ομοφοβία οδηγούν σε δολοφονίες. Ποιοι είναι αυτοί που συμφωνούν με απόψεις όπως αυτή που εξέφρασε ο συγκεκριμένος παίκτης; Ποιοι είναι αυτοί που πιστεύουν πως προωθεί το σωστό παράδιεγμα άνδρα;
Υπάρχουν πολλοί Αντώνηδες στην κοινωνία. Δεν θρέφονται μόνο από ένα κανάλι σε ένα ριάλιτι, αλλά σε πολλά σπίτια οι μισογύνηδες και οι ομοφοβικοί, αυτοί που κάνουν bullying και αφαιρούν ανθρώπινες ζωές. Και κάποιοι τους δικαιολογούν, άλλοι (ευτυχώς ελάχιστοι) τους δικαιώνουν: «άντρας είναι θα πει και μια κουβέντα παραπάνω, θα σηκώσει και το χέρι να ρίξει και καμία». Κάποιοι χασκογελάνε, άλλα ίσως έτσι αναγνωρίζονται αυτά τα «τέρατα» μεταξύ τους. Κάποιοι γονείς καμαρώνουν για τους άντρακλες που ανέθρεψαν.
Κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας έχουν μείνει, δυστυχώς, πολλές δεκαετίες πίσω. Αντιλήψεις που θα έπρεπε να έχουν εξαλειφθεί είναι ακόμα βαθιά ριζωμένες μέσα τους. Για αυτούς τέτοιοι άνδρες είναι λεβέντες, τα καμάρια του τόπου.
Κάθε πράξη μας είναι πολιτική πράξη. Είμαστε όλοι συνένοχοι για πράξεις που κάνουν όμοιοι του Αντώνη καθημερινά. Στο διπλανό σπίτι ο άνδρας που χτυπάει τη γυναίκα του, στη γειτονιά αυτός που κακοποιεί τα ζώα, στο σχολείο το παιδί που ασκεί βία σε ένα άλλο. Συνένοχοι όταν δεν μιλάμε, όταν τους ανεχόμαστε.
Φταίμε όλοι. Οι γονείς που μεγαλώνουν τα παιδιά τους έτσι, οι κοινωνίες που ξέρουν και σιωπούν, η δικαιοσύνη που δεν τιμωρεί, όλοι που αντί να απαιτούμε την τιμωρία προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε πράξεις.
Δεν καμουφλάρονται όλα σε πέπλο «χαλαρής κουβέντας» και «χαβαλέ». Ειδικά όταν πρόκειται για νταήδες και κάφρους με ρατσιστικές απόψεις που μπορεί να οδηγήσουν σε εγκληματικές ενέργειες. Και στην επόμενη Τοπαλούδη, στον επόμενο Γιακουμάκη, στον επόμενο Κωστόπουλο όλοι θα... πέσουν από τα σύννεφα. Θα κάνουν τους ανήξερους. Κι ας ξέρουν.
Δεν αρκεί να εκδιωχθεί ένας παίκτης από ένα ριάλιτι. Πρέπει να μην επιβάλεται και στην κοινωνία. Αυτός που είπε: «πάω κάθε μέρα σε μια, να αδειάσω το πακέτο, αλλιώς έχει βιασμό» είναι και πάλι στην κοινωνία. Οι «Αντώνηδες» βρίσκονται ανάμεσά μας. Kαι κάποιοι τους (ανα)θρέφουν.
