Ο Τζιοβάνι Γκουιντέτι αποτελεί τον σύγχρονο… Μίδα του παγκόσμιου γυναικείου βόλεϊ. Τα πέντε Champions League και τα τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων αποτελούν τα μεγαλύτερα «πετράδια» του στέμματός του. Όπως αναφέρθηκε σε «πηγαδάκι» κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου, στο οποίο ο Γκουιντέτι έκανε διάλεξη, ένας προπονητής πρέπει να έχει δόση τρέλας. Και αυτό σημειώθηκε καθώς ο Ιταλός προπονητής της Βακίφμπανκ αλλά και της εθνικής Τουρκίας μία μέρα πριν βρισκόταν στον Καναδά όπου η ομάδα του αγωνίζονταν στο VNL. Ο Γκουιντέτι, τρελός και παλαβός για το βόλεϊ, ήρθε στην Αθήνα, μίλησε στους συναδέρφους του και μία μέρα μετά αποχώρησε για την Άγκυρα όπου συνεχίζει την προσπάθεια του να οδηγήσει την εθνική Τουρκίας στην κορυφή του κόσμου.
Λέγεται πως οι προπονητές πρέπει να έχουν μια δόση τρέλας για να φτάσουν στην επιτυχία.
Αρχικά για να γίνεις προπονητής πρέπει να έχει μεγάλη υπομονή. Όταν έχεις πολύ υπομονή πρέπει να έχεις και λίγο τρέλα για αυτό που κάνεις. Κανονικά θα έπρεπε να είμαι κουρασμένος αλλά βρίσκομαι εδώ στην Αθήνα γιατί αγαπάω το βόλεϊ και απολαμβάνω να είμαι εδώ και να βλέπω το ίδιο πάθος από τους Έλληνες προπονητές.
Η σεζόν ήταν εντυπωσιακή με τη Βακίφμπανκ. Συνήθως οι προπονητές και οι παίκτες δε μιλάνε για εκδίκηση αλλά η κατάκτηση του Champions League κόντρα στην Κονελιάνο ήταν μια απάντηση στον περσυνό χαμένο τελικό της Βερόνα;
Για εμάς σαν σύλλογος ήταν πολύ σημαντική η κατάκτηση του Champions League κόντρα στην Κονελιάνο. Δεν έχει να κάνει με εκδίκηση γιατί πάνω από όλα θέλαμε να κερδίσουμε για εμάς και τους εαυτούς μας. Είμαστε σαν οικογένεια και θέλαμε τον τίτλο αυτό για το κλαμπ και φυσικά δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με την Κονελιάνο.
Η Βακίφ βρίσκεται τα τελευταία χρόνια στο υψηλότερο επίπεδο παγκοσμίως. Πως διατηρείτε το κίνητρο στις αθλήτριες σας;
Η νίκη είναι σαν ναρκωτικό. Όσο περισσότερο κερδίζεις τόσο περισσότερο θέλεις να το κάνεις ξανά. Επιπλέον, είμαστε πολύ καλοί στο να ξεχνάμε αμέσως ότι πετύχαμε και να στοχεύουμε στο να το ξανακάνουμε.
Η ομάδα σας έκανε μια από σπουδαιότερες μεταγραφές στην ιστορία του αθλήματος με την Εγκόνου. Ο κόσμος βλέπει μια πολύ εντυπωσιακή αθλήτρια. Τι βλέπει, όμως, ένας προπονητής σε μια παίκτρια όπως η Εγκόνου;
Η Εγκόνου είναι η καλύτερη επιθετική παίκτρια στον κόσμο. Φυσικά πάντα υπάρχουν πράγματα που μπορούν να βελτιωθούν και θα είμαι πολύ χαρούμενος αν μπορέσω να βοηθήσω σε αυτό. Είναι πολύ εντυπωσιακή στο παιχνίδι της και πάρα πολύ ικανή επιθετικά και είναι πολύ σημαντικό ότι έχουμε μια τέτοια αθλήτρια στην ομάδα μας.
Η Χάακ, από την άλλη, ακολούθησε την αντίθετη διαδρομή και θα παίζει στην Κονελιάνο. Θα είναι προβλέψιμο για τους προπονητές ένα παιχνίδι ανάμεσα σε Βακίφ και Κονελιάνο;
Η Ισαμπέλε (Χάακ) είναι μεγάλη απώλεια για την ομάδα μας γιατί είναι επίσης μια σπουδαία παίκτρια και πολύ σημαντική για κάθε ομάδα. Μεγάλωσε και βελτιώθηκε στη Βακίφμπανκ και μας βοήθησε πολύ στο να κατακτήσουμε πολλά τρόπαια και δεν μπορούμε να ξεχάσουμε όλα όσα πρόσφερε. Θα έχει πολύ ενδιαφέρον ένα παιχνίδι κόντρα στην Κονελιάνο τη νέα σεζόν και θα το απολαύσουμε.
Το VNL είναι σκληρή διοργάνωση ωστόσο η Τουρκία διεκδικεί να το κατακτήσει για πρώτη φορά. Η ομάδα δείχνει να βελτιώνεται όσο τα παιχνίδια προχωράνε οπότε στα πλέι οφ θα δούμε τον καλύτερο εαυτό σας;
Η Τουρκία δεν ήταν ποτέ το φαβορί για να είμαι ειλικρινής. Η Βακίφμπανκ μπορεί να είναι πάντα το φαβορί στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις αλλά η εθνική ομάδα της Τουρκίας δεν είναι. Ωστόσο η Τουρκία είναι μια ομάδα με καλό υλικό, με νεαρές αθλήτριες, έχει τη δυνατότητα να φτάσει ψηλά και παίζει σε κάθε παιχνίδι για τη νίκη.
Πως γίνεται να βλέπουμε τόσο καλό υλικό στην Τουρκία και τόσο υψηλό επίπεδο καθώς μιλάμε για μια χώρα που πριν 20-30 χρόνια ήταν σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο;
Πραγματικά δεν ξέρω, είναι εντυπωσιακό! Αυτό που βλέπω είναι πως στην Τουρκία είναι τρελοί για το βόλεϊ. Πρέπει να σας πω ότι σε 3 μέρες πρέπει να κλείσουμε τις εγγραφές για τις ακαδημίες της Βακίφμπανκ καθώς δεν έχουμε αρκετά γυμναστήρια για άλλα παιδιά! Κάθε μικρό κορίτσι στην Τουρκία θέλει να παίξει βόλεϊ. Όλες οι οικογένειες στέλνουν τα παιδιά τους να παίξουν βόλεϊ. Σε κάθε παιχνίδια έχουμε γεμάτο γήπεδο και είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς εισιτήριο. Τώρα για το VNL έχουμε κάθε μέρα sold out, για έξι συνεχόμενες μέρες και για 15.000 εισιτήρια. Είναι τρελό! Είναι μια χώρα που ζει για το βόλεϊ.
Είδατε καθόλου ελληνικό πρωτάθλημα την περασμένη χρονιά;
Ναι φυσικά και μάλιστα παίξαμε και τρία φιλικά με τον Ολυμπιακό στην αρχή της σεζόν. Ο τότε προπονητής του Ολυμπιακού είναι πολύ καλός μου φίλος, ο Ζιλ Κουτίνιο. Γι’ αυτό άλλωστε ήρθαμε σε επαφή και παίξαμε αυτά τα φιλικά. Η Ελλάδα έχει προοπτικές και δεν πρέπει να σταματήσουν οι αρμόδιοι να προσπαθούν να βελτιώσουν τις υποδομές καθώς αυτό είναι το κλειδί της επιτυχίας.
Η Μάρετ Γκρόθες και η Σάσκια Χίπε είναι δύο αθλήτριες από το ελληνικό πρωτάθλημα τις οποίες έχετε προπονήσει. Τι έχετε να πείτε για αυτές τις αθλήτριες;
Έχω δουλέψει με την Μάρετ στην εθνική Ολλανδίας και με την Χίπε στην εθνική Γερμανίας. Οι δυο τους είναι εξαιρετικές αθλήτριες και σπουδαίες επαγγελματίες. Αγαπάνε πολύ το βόλεϊ και αγάπησαν πολύ την Αθήνα.
