Θα κάνω μια σχετικά πρόχειρη και όχι ιδιαίτερα μελετημένη εκτίμηση, υπό την έννοια ότι δεν έχω όλα τα στοιχεία στα χέρια μου, ωστόσο θα την κάνω όπως και να 'χει: ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός, ο Ολυμπιακός Σύλλογος Φιλάθλων Πειραιώς δεν διαλύεται. Και δεν θα διαλυθεί. Δεν θα βαρέσει κανόνι, δεν θα ζητιανεύει για χορηγίες, δεν θα ψάχνει στα γαριδάκια για προέδρους, ηγέτες και λοιπούς... ηγεμόνες. Δεν θα παρακαλάει αθλητές, αθλήτριες και προπονητές. Δεν θα αντιγράφει τις μεθόδους και την τεχνογνωσία άλλων συλλόγων.
Ο Ολυμπιακός, αντιθέτως, θα βρίσκει πάντα τον δρόμο του και τον δρόμο προς την κορυφή, γιατί πολύ απλά είναι μια πανευρωπαϊκή υπερδύναμη, με τεράστια παράδοση, κληρονομία και εμπειρία πρωταθλητισμού σε όλα τα σπορ, σε όλα τα επίπεδα. Και όχι -για τους... ξυπνητζήδες αυτό- ο Ερασιτέχνης δεν ιδρύθηκε επί Κόκκαλη ή Μαρινάκη και σίγουρα οι επιτυχίες του δεν ξεκίνησαν από το 2010. Από τότε απλώς ξέφυγε! Όποιος δεν καταλαβαίνει όλα αυτά ή ακόμη χειρότερα, τα καταλαβαίνει αλλά επιλέγει να ανατρέχει στις κλασικές trendy δικαιολογίες για να «εξηγήσει» τις επιτυχίες του Ολυμπιακού ή να συγκρίνει την πορεία του με την μερική έως ολοκληρωτική ανυπαρξία των συλλόγων που υποστηρίζει, τότε μάλλον δεν έχει και πολλή σχέση με τον αθλητισμό.
Ο Ολυμπιακός δεν συγκρίνεται. Ο Ολυμπιακός είναι το μέτρο σύγκρισης!
Το απόγευμα του Μεγάλου Σαββάτου, τα κορίτσια του πόλο, αυτή η μυθική ομάδα του Χάρη Παυλίδη, πρόσφερε έναν ακόμη ιστορικό άθλο. Όπως πριν από δύο χρόνια οι άντρες του Θοδωρή Βλάχου ανέβαιναν στην κορυφή της Ευρώπης νικώντας το απόλυτο θεριό του ευρωπαϊκού πόλο, την καλύτερη ομάδα στην ιστορία του σπορ, την ιταλική Προ Ρέκο μέσα στο σπίτι της, έτσι και φέτος οι «ερυθρόλευκες» σήκωσαν την κούπα στη Βουδαπέστη, την πρωτεύουσα της Νο1 ευρωπαϊκής σχολής πόλο και... αγαπημένη του πόλη. «Καθάρισαν» δύο ουγγρικούς κολοσσούς, την Ουίπεστ στον ημιτελικό και την Ντουναϊσβάρος στον τελικό και ανέβηκαν στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου για δεύτερη φορά στην ιστορία του τμήματος. Χωρίς ξένες αθλήτριες! Με ένα ρόστερ φτιαγμένο από 16 Ελληνίδες. Αθλήτριες-μύθους, αθλήτριες μπαρουτοκαπνισμένες στο υψηλότερο επίπεδο αλλά και νεαρά κορίτσια που ξεχειλίζουν από ταλέντο και δίψα για επιτυχίες.
Μια ομάδα που στον πάγκο της έχει έναν τύπο που ακόμη και εν έτει 2021, χωρίς να υπάρχουν πλέον μυστικά, συνεχίζει να μαθαίνει... μπαλίτσα σε Ιταλούς, σε Ισπανούς σε Ούγγρους, σε Ρώσους, σε Σέρβους συναδέλφους του, οι οποίοι έχουν όλες τις ανέσεις, όλες τις παροχές από τις ομοσπονδίες και τους συλλόγους τους, όλα τα... μπάτζετ και όλες τις κατάλληλες συνθήκες για να θριαμβεύβουν. Ο Χάρης Παυλίδης πάλι, έχει πάνω του... άλλα βαριά πράγματα! Μια βαριά κληρονομιά, μια βαριά ιστορία ετών, μια τεχνογνωσία ενός συλλόγου που δημιουργεί ιστορικά πρωταθλητές και πρωταθλήτριες. Έχει φυσικά και όλες τις ικανότητες και γνώσεις, ίσως ακόμη περισσότερες σε σχέση με τους... άνετους συναδέλφους του.
Έχει και το πείσμα να κυνηγά ακόμη και σήμερα, μετά από τόσους τίτλους και επιτυχίες, αποδείξεις επί αποδείξεων. Να αποδεικνύει δηλαδή σε αυτούς που κάνουν κουμάντο στον αθλητισμό αυτή της χώρας ότι υπάρχει «ζωή» και πέρα από το ποδόσφαιρο. Ότι υπάρχουν προπονητές και αθλητές που φτάνουν στην κορυφή της Ευρώπης κάνοντας προπονήσεις και προετοιμασίες στην... τύχη, σαν νομάδες. Η ομάδα του κατέκτησε Ευρωλίγκα παίζοντας στα τελικά της ενάμιση μήνα μετά το τελευταίο ευρωπαϊκό παιχνίδι. Με λίγους αγώνες γενικότερα, με ακόμη πιο λίγες προπονήσεις. Με λίγες πιθανότητες να είναι ανταγωνιστική απέναντι στις παραδοσιακές υπερδυνάμεις του σπορ...
Και κάπως έτσι, η χρυσή ιστορία του συλλόγου συνεχίζεται.
Συνολικά -όχι αποκλειστικά για τα τμήματα του Ερασιτέχνη- αυτό ήταν το 13ο ευρωπαϊκό τρόπαιο σε ομαδικά σπορ για τον Ολυμπιακό! Και βεβαίως ο 35ος τελικός σε όλα τα σπορ. Όσον αφορά ειδικότερα στους διεθνείς τίτλους, υπάρχουν άλλοι τρεις, φτάνοντας το σύνολο στο 16. Υπάρχει το ευρωπαϊκό στην ελληνορωμαϊκή πάλη το 2006, σε ατομικό σπορ μεν αλλά σε διοργάνωση που έγινε για συλλόγους. Υπάρχει επίσης το βαλκανικό Κύπελλο στο ποδόσφαιρο το 1963 και υπάρχει και το διηπειρωτικό στο μπάσκετ το 2013.
Συνοψίζοντας: 13 ευρωπαϊκοί τίτλοι σε ομαδικά σπορ, 35 ευρωπαϊκοί τελικοί σε ομαδικά σπορ, 14 ευρωπαϊκοί τίτλοι ως σύλλογος και 16 διεθνή τρόπαια συνολικά.
Αυτοί οι 16 αποτελούν άνω του 30% των συνολικών διεθνών τίτλων (52) που έχει η χώρα μας σε όλα τα σπορ, ωστόσο το εντυπωσιακό δεν είναι αυτό για τον Ολυμπιακό. Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο πια, οι «ερυθρόλευκοι» έχουν κατακτήσει τίτλους σε 6 διαφορετικά σπορ (μπάσκετ, πόλο ανδρών-γυναικών, βόλεϊ ανδρών-γυναικών, πάλη) και αυτό τους φέρνει στην 3η θέση της ιστορικής λίστας. Μονάχα δύο ρωσικοί σύλλογοι, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 9 σπορ και η Ντινάμο Μόσχας με 8, έχουν τίτλους σε περισσότερα...
Επιστρέφοντας στα του Ερασιτέχνη, ας εξετάσουμε λίγο τι έγινε και φέτος. Πήρε την Ευρωλίγκα στο πόλο γυναικών και πήρε το πρωτάθλημα Ελλάδας στο βόλεϊ ανδρών. Στο βόλεϊ γυναικών έμεινε χωρίς κούπα αφού διεξήχθη μόνο το Κύπελλο και ενώ άφησε τα μεγάλα ονόματα της ομάδας να φύγουν λόγω της διακοπής του πρωταθλήματος. Στο πόλο ανδρών, μετά από μια... χιλιετία, έμεινε δεύτερος στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, όμως παίζει στα ημιτελικά με τον Απόλλωνα. Επιπλέον, προκρίθηκε για ακόμη μια σεζόν στο Final-8 του Champions League όπου θα αντιμετωπίσει την Μπαρτσελονέτα. Το πόλο ανδρών, συν φυσικά των γυναικών, ήταν και τα μοναδικά δύο σπορ που η διοίκηση επέλεξε να δηλώσει για τις φετινές ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Στο μπάσκετ γυναικών, παίζει τελικό με τον Παναθηναϊκό. Τέλος, αποσύρθηκε από το πρωτάθλημα και το Κύπελλο στο χάντμπολ αντρών. Δύο τίτλοι, ο ένας ευρωπαϊκός, ένα ακόμη ευρωπαϊκό final-8, ένας ημιτελικός και ένας τελικός είναι ο έως τώρα απολογισμός.
Όχι άσχημα για έναν σύλλογο που εν μέσω πανδημίας, εν μέσω της απόλυτης αβεβαιότητας στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, με ομοσπονδίες που συνήθως δεν ξέρουν τι τους γίνεται και μια κυβέρνηση που αποφάσιζε με «μπει δε μπει» για το μέλλον των πρωταθλημάτων, πήρε πολλές και δύσκολες αποφάσεις πριν ξεκινήσει η φετινή «λειψή» σεζόν. Και τι δε διαβάσαμε το καλοκαίρι! Για λευκές πετσέτες, για διάλυση, για κανόνια, για πιστόλια, για σκούπες και όλα τα... παραδοσιακά. Αφιερώματα επί αφιερωμάτων και αναλύσεις επί αναλύσεων. Όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως συμβαίνει σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, έτσι και στα ερασιτεχνικά τμήματα, ο αγωνιστικός χώρος ήταν και πάλι ο καθρέφτης της πραγματικότητας. Όχι η ζωηρή φαντασία όσων φαντασιώνονται τη διάλυση ενός πολυαθλητικού οργανισμού που έχει βάσεις για να επιβιώνει, για να πρωταγωνιστεί και να παίρνει τίτλους για πολλά χρόνια ακόμη, έστω κι αν λειτουργεί στο... ρελαντί!
Το μόνο σίγουρο σήμα κινδύνου που εκπέμπει είναι αυτό για την τροπαιοθήκη του. Για να αντέξει τόση ταλαιπωρία και τόσο βάρος που έρχεται, είναι βέβαιο ότι θα χρειαστεί μια καλή μελέτη και έναν ντόπιο, «οικονομικό» μηχανικό να αναλάβει τις εργασίες υποστήριξης. Θα μπορούσε να προσλάβει κάποιον εγνωσμένης αξίας ξένο, όμως δεν αντέχει το μπάτζετ βλέπετε...
Για την Ιστορία, ακολουθούν οι 35 τελικοί και τα 13 ευρωπαϊκά του Ολυμπιακού σε ομαδικά σπορ:
* με bold οι νικηφόροι τελικοί
Μπάσκετ Ανδρών (8)
Κύπελλο Πρωταθλητριών / Euroleague: 1993-94, 1994-95, 1996-97, 2009-10, 2011-12, 2012-13, 2014-15, 2016-17
1993-94 Μπανταλόνα – Ολυμπιακός 59-57
1994-95 Ρεάλ Μαδρίτης – Ολυμπιακός 73-61
1996-97 Ολυμπιακός – Μπαρτσελόνα 73-58
2009-10 Μπαρτσελόνα – Ολυμπιακός 86-68
2011-12 Ολυμπιακός – ΤΣΣΚΑ Μόσχας 62-61
2012-13 Ολυμπιακός – Ρεάλ Μαδρίτης 100-88
2014-15 Ρεάλ Μαδρίτης – Ολυμπιακός 78-59
2016-17 Φενέρμπαχτσε – Ολυμπιακός 80-64
Βόλεϊ Αντρών (7)
Κύπελλο Πρωταθλητριών / Champions League: 1991-92, 2001-02
Κύπελλο Κυπελλούχων / Top Team's Cup: 1995-96, 1996-97, 1997-98, 2004-05
Challenge Cup: 2017-18
1991-92 Ραβένα – Ολυμπιακός 3-0
1995-96 Ολυμπιακός – Μπάγερ Βούπερταλ 3-2
1996-97 Κούνεο – Ολυμπιακός 3-0
1997-98 Κούνεο – Ολυμπιακός 3-0
2001-02 Ματσεράτα – Ολυμπιακός 3-1
2004-05 Ολυμπιακός – Ορτέκ Νεσελάντε 3-0
2017-18 Ραβένα – Ολυμπιακός 3-1, Ολυμπιακός – Ραβένα 1-3
Βόλεϊ Γυναικών (2)
Challenge Cup: 2016-17, 2017-18
2016-17 Ολυμπιακός – Μπούρσα 3-2, Μπούρσα – Ολυμπιακός 3-0
2017-18 Ολυμπιακός – Μπούρσα 2-3, Μπούρσα – Ολυμπιακός 1-3
Πόλο Ανδρών (9)
Κύπελλο Κυπελλούχων: 1997-98, 1998-99
Champions League: 2000-01, 2001-02, 2015-16, 2017-18, 2018-19
Super Cup: 2002, 2018
1997-98 Ολυμπιακός – Φερεντσβάρος 7-6, Φερεντσβάρος – Ολυμπιακός 8-6
1998-99 Μλάντοστ Ζάγκρεμπ – Ολυμπιακός 13-4, Ολυμπιακός – Μλάντοστ Ζάγκρεμπ 10-6
2000-01 Γιουγκ Ντουμπρόβνικ – Ολυμπιακός 8-7
2001-02 Ολυμπιακός – Χόνβεντ 9-7
2002 Βάσας – Ολυμπιακός 5-6
2015-16 Γιουγκ Ντουμπρόβνικ – Ολυμπιακός 6-4
2017-18 Ολυμπιακός – Προ Ρέκο 9-7
2018 Ολυμπιακός – Φερεντσβάρος 9-11
2018-19 Ολυμπιακός – Φερεντσβάρος 13-14
Πόλο Γυναικών (9)
LEN Trophy: 2007-08, 2013-14, 2017-18
Euroleague: 2014-15, 2016-17, 2018-19, 2020-21
Super Cup: 2014, 2015
2007-08 Ρόμα – Ολυμπιακός 10-9
2013-14 Ολυμπιακός – Φιρέντσε 10-9
2014 Σαμπαντέλ – Ολυμπιακός 9-8
2014-15 Ολυμπιακός – Σαμπαντέλ 10-9
2015 Ολυμπιακός – Πάντοβα 10-6
2016-17 Κίνεφ Κίρισι – Ολυμπιακός 7-6
2017-18 Ολυμπιακός – Ντουναϊσβάρος 11-13
2018-19 Ολυμπιακός – Σαμπαντέλ 11-13
2020-21 Ολυμπιακός – Ντουναϊσβάρος 7-6
