Τελείωσε ο τελικός και ο ΠΑΟΚ υπέγραψε την πιο πετυχημένη χρονιά της ιστορίας του και την πιο πετυχημένη ελληνικής ομάδας στην ιστορία. Νταμπλ με αήττητο πρωτάθλημα έχοντας ξεκινήσει με μείον δύο και έχοντας παίξει τον τελικό στην έδρα του αντιπάλου, πάλι.
Η πιο πετυχημένη σεζόν καταγράφηκε με αβάντζο στους ανταγωνιστές, αλλά και πάλι η κουβέντα δεν είναι ποδοσφαιρική.
Για μένα όλοι είναι πετυχημένοι. Ο ΠΑΟΚ που τα σάρωσε, ο Ολυμπιακός που είναι πρώτος σε πάσες και η ΑΕΚ που δεν ξέχασε πως είναι μία ΑΕ, με 25 εκατομμύρια ευρώ στο ταμείο της για να μπει ένα λιθαράκι στο πρότζεκτ του γηπέδου.
Ο απόηχος του τελικού βέβαια, μας έφερε και την πρώτη αμφισβήτηση του VAR. Στον περίγυρο της ΑΕΚ μάλιστα, μας λένε πως η φάση του Κάνιας είναι η ίδια με αυτή του Βάιγκλ στο Ντόρτμουντ – Σάλκε.
Μου είχαν πει πως ο αυνανισμός τυφλώνει αλλά δεν περίμενα να υπάρξει επιβεβαίωση μέσα από μία ποδοσφαιρική εικόνα. Στη μία φάση υπάρχει κόντρα, χτύπημα στο πόδι και μετά στο χέρι, στην άλλη υπάρχει σουτ, απλωμένο χέρι που ανακόπτει την πορεία προς το τέρμα. Μιλάμε για άλλες φάσεις.
Το ότι ακόμη και σήμερα παλεύουν κάποιοι στον περίγυρο της ΑΕΚ να πείσουν πως αδικήθηκαν από το VAR και την απόφαση που πήρε ο Τσβάιερ αφού είδε την φάση, σημαίνει αυτομάτως πως δεν έχουμε καμία τύχη. Και εννοείται πως η έναρξη της απαξίωσης του VAR, είναι και το κλασικό δείγμα ενός οργανισμού που θέλει τους Κομίνηδες στη πίστα.
Για να το τελειώνουμε, το VAR είναι ο μοναδικός τρόπος για να αισθανθούν ασφάλεια οι διαιτητές που τρώνε ξύλο κάτω από τα σπίτια τους και οι οργανισμοί πως υπάρχει ένα αίσθημα δικαιοσύνης. Απλά και κατανοητά.
Στη συνέντευξη Τύπου μετά τον τελικό λυπήθηκα λίγο τον Χιμένεθ που τον έκλεψαν στον τελικό του Βόλου. Αυτό πάλι που μέτρησε ένα γκολ που δεν έπρεπε να μετρήσει, αλλά ήταν σίγουρο μετά πως θα το πάρει, δεν ξέρω από που προκύπτει.
Επίσης, αυτό που σε τρεις τελικούς μου έβαλαν ένα γκολ και αυτό από το τραγικό λάθος του Γλύκου που ολοκλήρωσε την καριέρα του στον ΠΑΟΚ, κάποιον θα πρέπει να προβληματίσει. Όχι σίγουρα εμάς πάντως.
Η ουσία είναι πως βλέποντας την ΑΕΚ πονάει ο αυχένας μου από τις γιόμες. Ο καημένος ο Πόνσε πρέπει να πιέσει για να πάρουν τη δεύτερη μπάλα, πρέπει να σκοράρει, πρέπει να πιέσει στην ανάπτυξη του αντιπάλου, πρέπει να κάνει δουλειά για άλλους δέκα.
Ξέροντας πως παίζει ο Χιμένεθ, φαγώθηκα όλη την εβδομάδα στο ράδιο να παίξει ο Κάνιας. Να έχω έναν γρήγορο να καλύπτει τους χώρους, έτσι ώστε να μη πιεστούμε και να μη πάρουν πολλές δεύτερες μπάλες. Ο Ισπανός την έκανε τη δουλειά, έκανε και το σουτ που κόντραρε και πήγε η μπάλα στον Πέλκα στη φάση του γκολ, η δουλειά μας έγινε.
Όταν συνοψίζω βέβαια το τι συνέβη ποδοσφαιρικά στην ΑΕΚ, βλέπω το πόσο πληγώνει έναν οργανισμό το ότι δεν σκέφτεται δίκαια. Ο μοναδικός που έκανε ουσιαστική δουλειά στην ΑΕΚ ήταν ο Ουζουνίδης, ο οποίος παρότι έμεινε χωρίς λύσεις ήταν αυτός που έφερε τα χρήματα στα ταμεία της Ένωσης.
Το τι διάβασα εκείνη την περίοδο που υπήρχε προσπάθεια να φαγωθεί ήταν απίστευτο. Ειδικά αυτό με τη φυσική κατάσταση ήταν θλιβερό. Με 14 παίκτες έπρεπε να αντέξει ομίλους Τσουλού και Ελλάδα. Και πάλι, δεν ήταν πως η ΑΕΚ δεν έτρεχε, ποιότητα δεν είχε και εξτρέμ.
Όμως φταίει το VAR για όλα τα δεινά και όχι ένας θλιβερός περίγυρος που δεν έχει την ψυχή να καταγράψει την πραγματικότητα.
Κλείνοντας με την ΑΕΚ λοιπόν, το πιο αστείο είναι πως σκέφτονται λέει να κρατήσουν τον Χιμένεθ. Κανέναν Χιμένεθ δεν θα κρατήσουν γιατί θα είναι μία παραδοχή πως δεν θέλουν να παίξουν ποδόσφαιρο.
Στα δικά μας τώρα, θα πρέπει πολλοί από εσάς να κατανοήσετε πως η στάση σας για τον Πέλκα ήταν άδικη. Ήταν κάτι που με ενοχλούσε όλη τη σεζόν και τώρα ήρθε η ώρα να το πιάσουμε το θεματάκι.
Πάντα είμαι πιο ευαίσθητος με τους γηγενείς, κάτι που μάλλον δεν συμβαίνει με τη μεγαλύτερη μερίδα. Του Δημητράκη η χρονιά δεν του πήγε καλά, αφού έσκασε να τρέχει το καλοκαίρι για να μπορέσει η ομάδα να μπει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, μετά έβγαλε τρεις τραυματισμούς και ουσιαστικά δεν μπόρεσε να βρει ρυθμό.
Όταν η ομάδα τον χρειάστηκε στο τέλος, ήταν εκεί. Στον τελικό βγήκε μπροστά, έκανε τη δουλειά, για εμένα ήταν ο MVP. Σήκωσε το τρόπαιο ζώντας το όνειρό του και αυτή η εικόνα πιστεύω πως άρεσε σε όλους σας.
Ο Πέλκας έχει δύο σεζόν με διψήφια νούμερα σε γκολ – ασίστ. Φέτος απλά στράβωσε η χρονιά γιατί πιέστηκε τρέχοντας για τρεις στα παιχνίδια υψηλής έντασης του καλοκαιριού. Δεν χρειάζεται να αποδείξει σε κανέναν τίποτα, από τη στιγμή μάλιστα που αρνήθηκε 1,5 εκατ. συμβόλαιο από τη Φενέρ τελευταία μέρα των μεταγραφών.
Αυτό που θέλω να γράψω δημοσίως για τον Πέλκα ως διάθεση κριτικής, γιατί χθες παρακολουθούσα ήρεμος πολλά παιχνίδια της σεζόν, είναι πως πρέπει να βελτιώσει την τεχνική στο σουτ του. Τα πλασέ που επιχειρεί είναι εύκολο ψωμί για τους τερματοφύλακες. Αν δουλέψει λίγο στα τελειώματα με πιο δυνατές εκτελέσεις, θα είχε πολύ μεγαλύτερα νούμερα.
