-
Δε περίμενα στη γωνία τον Παναγιώτη Τσιντώτα για να πω την εξυπνάδα μου. Ίσα – ίσα που του λέω μπράβο για τη προσπάθεια που έκανε και στα περισσότερα παιχνίδια πήγε από καλά ως πολύ καλά. Το γεγονός πως χρειάστηκε τελικά να γίνει κανονικά βασικός σε βάθος χρόνου, κάτι που από πέρσι ξέρουμε πως δε του ταιριάζει, δεν είναι δική του ευθύνη.
-
Δεν τα έχω καν μαζί του κυρίως για τη φάση του γκολ. Θα μπορούσε να συμβεί με τον Τσιντώτα. Αυτό που είναι πραγματικά εξοργιστικό, είναι αυτό που κάνει ο Μάνταλος στο τείχος. Για ποιο λόγο πάει να κάτσει στο τείχος, αν είναι με το που θα δει τη μπάλα να έρχεται πάνω του, να της κάνει χώρο να περάσει, με... πιρουέτα; Οι άλλοι δύο είναι κανονικά στις θέσεις τους, ο Μάνταλος κάνει αυτή την απίστευτη κίνηση.
-
Μάνταλος και Τσιντώτας. Πόσα πράγματα μαζεμένα εκφράζονται σε εκείνες τις στιγμές, σε αυτό το σκηνικό...
-
Απο νωρίς μου έλεγαν οι πάντες πως πίστευαν ότι η ΑΕΚ θα κέρδιζε. Το άκουγα κι απορούσα. Γιατί προσωπικά έχω φτάσει στο σημείο να μη μπορώ να δω τον τρόπο με τον οποίο η ΑΕΚ θα κερδίσει ένα τέτοιο ματς. Και πιστεύω πως το ίδιο συμβαίνει και με όσους παίζουν. Και με τους γύρω από αυτούς.
-
Είναι μια ομάδα ανθρώπων εντός και γύρω από την ομάδα που έχουν χάσει τη φλόγα, δε πιστεύουν στη νίκη, έχουν μόνο κίνητρο το να βρούμε ένα τρόπο να τη βγάλουμε. Περιμένουν τη στραβή, εύχονται απλά να πάει αν γίνεται λίγο πιο μακριά.
-
Φαίνεται παντού αυτό. Όταν διαμαρτύρονταν και χθες βράδυ από τον πάγκο του ΠΑΟΚ, κοίταζες και νόμιζες πως στον πάγκο τους κάθονταν... 50 άτομα! Έτσι όπως σηκώνονταν όλοι μαζί, σαν ελατήρια.
-
Με αφορμή τον Τσιντώτα, να σημειώσω κάτι. Η αγωνιστική κατρακύλα της ΑΕΚ έχει ξεκινήσει από τότε που έχασε τον Στάνκοβιτς. Κερδίζει τον Παναθηναϊκό στο τελευταίο του παιχνίδι πριν την επέμβαση. Κι αυτό ήταν...
-
Δεν είναι πως οι καθοριστικές αποτυχίες ήρθαν επειδή δεν ήταν καλος ο Τσιντώτας. Δεν είναι καν πως δεν έκανε κάποια άσχημα ματς και ο Στάνκοβιτς. Έκανε. Και στον ΟΦΗ στο Ηράκλειο και στον Απόλλωνα. Είναι όμως η αίσθηση.
-
Ο Στάνκοβιτς εκπροσωπούσε και ψυχολογικά τόσο στα μάτια των συμπαικτών του, όσο και – κυρίως- των αντιπάλων, μια σημαντική αλλαγή σε σχέση με τη περσινή ομάδα και την αίσθηση που αυτή είχε καλλιεργήσει στους πάντες. Πέρα από το γεγονός φυσικά πως έτσι κι αλλιώς είναι καλύτερος και πιο έμπειρος γκολκίπερ.
-
Η περίπτωση δε του Στάνκοβιτς, είναι άκρως δηλωτική των ζητημάτων της ομάδας. Έκλεισε πλέον τρεις μήνες από τότε που έκανε μια επέμβαση, από την οποία θα είχε επιστρέψει εδώ και δύο μήνες. Ακούς διάφορα σενάρια για τους λόγους που συμβαίνει αυτό. Ο επικεφαλής του ιατρικού τιμ της ομάδας δηλώνει πως δεν έχει κανένα πρόβλημα κι όλα πάνε φυσιολογικά. Ενώ ο παίκτης αδυνατεί να προπονηθεί κανονικά και ήδη είμαστε δυο μήνες παραπάνω από το χρόνο που υπολόγιζαν να γυρίσει.
-
Αλλά ας συνεχίσω μόνο με καθαρά αγωνιστικά θέματα. Η απώλεια του Στάνκοβιτς και η αποτυχία στη μεταγραφή του Λε Ταλέκ, είναι δύο αποφασιστικοί παράγοντες λόγω των οποίων η σεζόν πήρε τη τροπή που πήρε. Συμπληρωματικά θα έβαζα και τις επιπλοκές του Γαλανόπουλου, που στέρησαν άλλη μια επιλογή που θα έδινε πράγματα, εκεί που τελικά δεν έλυσες το πρόβλημα σου με μεταγραφή. Ούτε τον Γενάρη.
-
Ο Λε Ταλέκ ήταν η πιο σημαντική μεταγραφή του καλοκαιριού. Όταν τελείωσε η σεζόν, όλοι μιλούσαν για το «χαφ κολώνα» που είχε ανάγκη η ομάδα. Και λέγαμε πως εκεί θα κρίνονταν πολλά για τη σεζόν που θα ακολουθούσε. Τελικά ήρθε ο Λε Ταλέκ. Τον ζήτησε ο Μιλόγεβιτς, λένε. Ναι. Αλλά ο Μιλόγεβιτς δεν είχε ασκήσει βέτο υπέρ του Λε Ταλέκ. Έδωσε την εναλλακτική του συγκεκριμένου παίκτη, βλέποντας τέλμα.
-
Με αυτά κι αυτά, στον «σκληρό πυρήνα» της σεζόν, η ΑΕΚ βρέθηκε με τον ίδιο τερματοφύλακα με πέρσι και με το ίδιο βασικό αμυντικό χαφ με πέρσι. Με το ίδιο αμυντικό χαφ που είναι βασικός από το καλοκαίρι του 2015 δηλαδή. Και το πρόβλημα δε μπόρεσε να το λύσει ούτε τον Γενάρη. Το καλοκαίρι πήγε στον Λε Ταλέκ, τον Γενάρη πήγε... στον κανένα.
-
Είτε έμενε ο Γιαννίκης, είτε συνέβαινε αυτό που συνέβη, ρίσκο θα υπήρχε. Απλά με την αλλαγή ποντάρεις και σε κάτι διαφορετικό από πλευράς ψυχολογίας. Σε πρώτη φάση αποδείχθηκε πως εντός αυτής της ομάδας υπάρχει καλά ριζωμένο, κάτι που μπορεί να ακυρώνει οτιδήποτε καλό έχει να δώσει κάποιος νεοφερμένος, είτε προπονητής, είτε παίκτης.
-
Παράδειγμα: Ο Γιαννίκης άκουσε τα μύρια όσα επειδή άλλαξε δεξί μπακ στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων στη ρεβάνς με τον ΠΑΟΚ. Λοιπόν χθες ο Λουτσέσκου άλλαξε και δεξί και αριστερό μπακ στο 85'. Κι ενώ έπαιζε φουλ άμυνα. Έγινε κάτι;
-
Αυτό το καλά ριζωμένο κακό, που υποστηρίζεται κι από κακή νοοτροπία και γύρω και πάνω από την ομάδα, αυτή τη στιγμή είναι και η μεγαλύτερη απειλή για να μείνει κι εκτός Ευρώπης η ΑΕΚ. Κάτι που σε μεγάλο βαθμό όπως πάνε τα πράγματα, θα κριθεί κι από το τι θα γίνει με τους βαθμούς του Άρη.
-
Τον Οφρυδόπουλο για να πω την αλήθεια, αυτή τη στιγμή τον λυπάμαι. Θα περάσει πολύ δύσκολα με όσους θα είναι εκεί για να τον «βοηθήσουν» και δεν έχουν αντιληφθεί πως πρέπει πρώτα τους εαυτούς τους να κοιτάξουν να βοηθήσουν. Θα τον τρελάνουν τον άνθρωπο στο διάστημα που απομένει. Και είναι σοβαρό παιδί, που έκανε μια πολύ καλή δομημένη δουλειά στον τομέα που του ανατέθηκε φέτος και θα μπορούσε να δώσει μια αίσθηση ομαλότητας, ως το τέλος της σεζόν.
