Τα όνειρα, όλα τα όνειρα, επιτρέπονται. Οι στόχοι όμως, ωφελεί να είναι ρεαλιστικοί. Η Ευρώπη έχει 55 Εθνικές Ομάδες. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο θα πάνε οι 13, κάτι λιγότερο από μία στις τέσσερις. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, πηγαίνουν οι 24. Σχεδόν, μία στις δύο. Η Ελλάδα, σε αυτές τις 55 ευρωπαϊκές Εθνικές Ομάδες, σήμερα είναι νούμερο-30. Και μωρό παιδί αντιλαμβάνεται, ποιο είναι το απόμακρο (από νούμερο-30 να χωρέσεις στις 13) και ποιο είναι το προσβάσιμο (από νούμερο-30 να χωθείς στις 24).
Το Πλάνο Κατάρ (2022), του Φαν 'τ Σχιπ και των συνεργατών του, θα έβγαζε πιο ουσιαστικό νόημα να ήταν Πλάνο Γερμανία (2024). Εκεί, στο μεθεπόμενο EURO δηλαδή, ακριβώς επάνω στη δεκαετία από την τελευταία συμμετοχή σε μεγάλη διοργάνωση (Βραζιλία 2014), δεν μπορεί παρά να εστιάζει ρεαλιστικά η ελληνική στόχευση. Εκεί, το 2024, είναι η καλύτερη πιθανότητά μας.
Τα άλλα, αυτό το Nations League, τα προκριματικά του Μουντιάλ, το επόμενο Nations League, είναι τα ενδιάμεσα στάδια προς τον εφικτό στόχο. Η ομάδα, πρώτα έχει ανάγκη να αναπτυχθεί και να μεγαλώσει, να χτίσει στέρεη προσωπικότητα, ώστε έπειτα να διεκδικήσει βάσιμα τα "μεγάλα πράγματα" ξανά. Εάν έπρεπε να χρησιμοποιήσω μονάχα μία λέξη για την ελληνική ομάδα τώρα, δεν θα έλεγα ούτε καλή ούτε κακή. Θα έλεγα, άγουρη. Οταν ωριμάσει, θα δούμε πόσο καλή μπορεί να είναι.
Σε αυτή τη φάση, η ομάδα είναι άγουρη για να επωμιστεί τη φιλοδοξία και την ευθύνη ενός Παγκόσμιου Κυπέλλου. Το Παγκόσμιο Κύπελλο έρχεται μεν σε δύο χρόνια, αλλά δεν είναι όσο μακρινό φαίνεται. Στην πραγματικότητα, για την Ελλάδα το Παγκόσμιο Κύπελλο έρχεται στην ατζέντα πιο νωρίς απ' ό,τι θα ήταν το φυσικό στην εξέλιξή της. Σε τρεις εβδομάδες, είναι η κλήρωση των ομίλων στη Ζυρίχη. Κι ύστερα, τα ματς τρέχουν με τη φαστ-τρακ διαδικασία. Τρία τον Μάρτιο, τρία τον Σεπτέμβριο, δύο τον Οκτώβριο, δύο τον Νοέμβριο, τέλος.
Αλλά...ποιο Παγκόσμιο Κύπελλο; Στην τρέχουσα φάση, η Εθνική αισθάνεται κανείς πως ενδεχομένως είναι άγουρη ακόμη και για το άμεσο. Τον προβιβασμό, από την τρίτη στη δεύτερη κατηγορία του Nations League. Η Σλοβενία έχει προβάδισμα +2 πόντων, από πουθενά δεν προκύπτει ότι η Ελλάδα είναι ανώτερη της Σλοβενίας, κατά βάσιν το επίπεδό τους είναι πάνω-κάτω το ίδιο, φαβορί λοιπόν, μέχρι ν' αποδειχθεί κάτι διαφορετικό, είναι η Σλοβενία που έχει το προβάδισμα.
Ας μη κοιτάζουμε (πολύ περισσότερο, ας μη βιαζόμαστε να συμπεραίνουμε από) τα φιλικά. Τα φιλικά παιγνίδια δεν είναι πραγματικοί, με την αληθινή έννοια, αγώνες. Με την ίδια-ολόιδια (ισχνής δυναμικότητας) Κύπρο, εάν το ματς στη Ριζούπολη ήταν επίσημο, θα ήταν ένα εντελώς άλλο ματς. Η Μολδαβία σε φιλικό, έφερε 0-0 με τη Ρωσία. Η Μολδαβία που στο ευρωπαϊκό ranking των 55, από κάτω βάζει μονάχα τέσσερα έθνη. Μάλτα, Λίχτενσταϊν, Γιβραλτάρ, Σαν Μαρίνο.
Επιστρέφοντας...στο Κατάρ. Το τρέχον νούμερο-30 της Εθνικής στην ευρωπαϊκή κατάταξη, είναι απολύτως οριακό. Σημαίνει τρίτο γκρουπ δυναμικότητας, στην κλήρωση των δέκα ομίλων στη Ζυρίχη. Εάν (μετά από τα παιγνίδια Κυριακή/Τετάρτη με Μολδαβία+Σλοβενία) πέσουμε έστω ένα σκαλοπάτι, και πάμε στο νούμερο-31 ας πούμε, πράγμα καθόλου απίθανο, αυτό θα σημαίνει τέταρτο γκρουπ δυναμικότητας στην κλήρωση της Ζυρίχης.
Είτε στη μία περίπτωση είτε στην άλλη, η Ελλάδα στον όμιλο θα έχει πάνω απ' το κεφάλι της (δύο ή τρεις) ισχυρότερους. Θυμίζω ότι απευθείας πρόκριση από τον όμιλο, παίρνει μόνον ο πρώτος! Κι από τους υπόλοιπους, μονάχα ο δεύτερος παίρνει τη λεγόμενη "δεύτερη ευκαιρία" η οποία δεύτερη ευκαιρία αντιστοιχεί, μαθηματικά, σε 25% πιθανότητα πρόκρισης.
Συμπέρασμα. Εάν με τον Φαν 'τ Σχιπ στα προκριματικά αυτού του Μουντιάλ η Εθνική καταφέρει μέσες-άκρες ό,τι είχε καταφέρει στα προκριματικά του προηγούμενου Μουντιάλ με τον Σκίμπε, ένας "έντιμος" αποκλεισμός όπως τότε (κατ' αρχήν) στον όμιλο πίσω από το Βέλγιο και (μετά) στα πλέι-οφ πίσω από την Κροατία, κάτι τέτοιο θα είναι για να χειροκροτηθεί! Και να 'ναι το χειροκρότημα, η ώθηση προς το 2024.
Το ranking εννοείται, δεν είναι κάτι το αμάχητο. Οι 24 ομάδες που θα παίξουν το καλοκαίρι στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, δεν είναι αυτούσιο το top-24 του ranking. Ναι, από το top-16 θα παίξουν όλοι, αλλά στο σκέλος 17-24 υπήρξαν...διαρροές. Νοκ-άουτ η Σερβία, νοκ-άουτ οι δύο Ιρλανδίες, νοκ-άουτ η Ισλανδία, νοκ-άουτ η Νορβηγία. Πάντοτε, θα μένει ανοιχτό κάποιο φως. Αυτό το φως εν προκειμένω, είδαν από κάτω (και πήδησαν μέσα!) η Σκωτία, η Τσεχία, η Ουγγαρία, η Φινλανδία, η Βόρεια Μακεδονία.
Η Φινλανδία και η Βόρεια Μακεδονία στο ranking, είναι πίσω και από την Ελλάδα. Κι όμως, θα παίξουν στο EURO το 2021. Δεν θα κάνουμε εδώ τη θεωρητική συζήτηση, εάν οι κανόνες πρόκρισης είναι οι ιδανικοί. Θα κάνουμε την πρακτική συζήτηση ότι οι κανόνες πρόκρισης είναι αυτοί που είναι, κοινοί για όλους, και σε καλούν να κυνηγάς σαν τρελός την κάθε ευκαιρία. Γιατί στο τέλος, ποτέ δεν ξέρεις.
Σε αυτό το EURO, συνέβη το εξής καταπληκτικό και ανεπανάληπτο. Υπήρξε όμιλος πέντε ομάδων, από τον οποίο προκρίθηκαν οι τέσσερις! Το ένα (Κροατία) και το δύο (Ουαλία) απευθείας, το τρία (Σλοβακία) και το τέσσερα (Ουγγαρία) μέσω της δεύτερης ευκαιρίας. Μόνο το πέντε (Αζερμπαϊτζάν) αποκλείστηκε. Η Ουγγαρία πέρασε μόνο το Αζερμπαϊτζάν...κι όμως προκρίθηκε.
Η δεύτερη ευκαιρία από το Nations League, μοιάζει ένα παραθυράκι για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και μια τόση δα χαραμάδα για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Αλλά το επιμύθιο είναι, δεν αφήνεις τίποτα να πέσει κάτω...προτού πέσει. Γιατί πραγματικά, ποτέ δεν ξέρεις.
