Τα λεφτά από μόνα τους, δεν φέρνουν την επιτυχία. Η ικανότητα στη διοίκηση χωρίς χρήματα, επίσης δεν φέρνει αποτελέσματα. Κι αν αυτά έρθουν, θα έχουν σύντομη ημερομηνία λήξης. Το… σπορ της ποδοσφαιρικής ιδιοκτησίας-διοίκησης ειδικά σε χώρες όπως η Ελλάδα και ομάδες μεγέθους όπως ο ΠΑΟΚ, μόνο εύκολη υπόθεση δεν είναι.
Είναι ξανά η στιγμή να καταλάβει ο κάθε ΠΑΟΚτσής πόσο τυχερός είναι που ζει την καθημερινότητα της εποχής Ιβάν Σαββίδη. Ενός δώρου που ούτε ο… Άγιος Βασίλης δε θα μπορούσε να φέρει στο σύλλογο, σε κάποιο παιδικό παραμύθι. Ο κορυφαίος διοικητικός παράγοντας/ιδιοκτήτης στην ιστορία του Δικέφαλου. Ακόμη και στις εποχές της αμφισβήτησης και της γκρίνιας, βρίσκει πάντα τον τρόπο να το υπενθυμίσει σε όλους.
Θυμίζουμε πως είμαστε στην περίοδο όπου δεξιά κι αριστερά συζητιόταν το αν έρχεται στην Ελλάδα, γιατί δεν είναι συχνή η παρουσία του στη χώρα, μήπως έχει τεράστια προβλήματα με τον πόλεμο στην Ουκρανία ή μήπως βαρέθηκε να δίνει τα ωραία του χρήματα και είπε να ρίξει… μαύρη πέτρα πίσω του. Σκεφτείτε τώρα αυτά τα σενάρια, δείτε την ακολουθία γεγονότων και την πραγματικότητα του ΠΑΟΚ κι απαντήστε μόνοι σας στον εαυτό σας.
Η συμφωνία για νέο συμβόλαιο με τον ΡαζβάνΛουτσέσκου είναι αυτό που… θα μπορούσε να διαβάζει ο Ιβάν στα παιδικά γράμματα. Η επιθυμία όποιου αγαπά τον ΠΑΟΚ και βλέπει πως προχωρά η ομάδα του, πως εξελίσσεται η προσπάθεια αυτή και την προοπτική που χαρίζει. Αυτό το δώρο του ιδιοκτήτη όμως, είναι ένα απ’ τα πολλά του τελευταίου ενός χρόνου και κάτι.
Κάτι τέτοιες στιγμές, με την ομάδα να… χορεύει στο γήπεδο, τα γκολ να έρχονται με ζηλευτή συχνότητα, τα αποτελέσματα να σε κάνουν να τσιμπιέσαι, είναι που έρχονται στις μνήμες οι φωνές για να φύγουν όλοι. Γιατί τότε τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά. Αυτό έφερνε σενάρια κακών σχέσεων ανάμεσα σε στελέχη. Φήμες που λειτουργούσαν σαν δηλητήριο στο «κορμί» του ΠΑΟΚ χωρίς κανείς να το αντιλαμβάνεται.
Πέραν απ’ αυτόν που συνεχίζει να παραδίδει δωρεάν μαθήματα διοίκησης και αποφάσεων. Ο Ιβάν Σαββίδης δεν επέτρεψε να διαλυθεί το πλάνο που τέθηκε σε εφαρμογή. Αυτός όρισε την κατάσταση υπομονής ως το στοιχείο που χρειάζεται ο ΠΑΟΚ. Κόντρα στις φωνές για να φύγουν οι πάντες.
Δεν ήταν μόνο την περασμένη σεζόν στα συνεχή άσχημα αποτελέσματα. Δεν ήταν μόνο μετά την απώλεια του κυπέλλου απ’ την ΑΕΚ. Δεν ήταν μετά την ήττα απ’ τον ΟΦΗ και την ισοπαλία με τον Άρη στην αρχή της σεζόν. Δεν ήταν μετά την ήττα στην έδρα της ΑΕΚ. Είναι το σύνολο της πυγμής και την επιμονής. Σε κάτι που ήξερε πως θα φέρει αποτελέσματα. Η δική του αντοχή, του ανθρώπου που πλήρωνε και ουσιαστικά δεχόταν την γκρίνια των απαιτήσεων από όσους επέμεναν πως… πετά άδικα τα λεφτά του. Αυτό ήταν που οδήγησε εκ του ασφαλούς τον ΠΑΟΚ στο σήμερα. Στις γιορτές με νέο συμβόλαιο στον Λουτσέσκου και στον κόσμο που δεν σταματά να τρίβει τα μάτια του για το ποδόσφαιρο που παρακολούθησε και φιλοδοξεί πως θα συνεχιστεί μετά τη διακοπή.
Αν απλά ήταν κάποιος που είχε ρίξει… μαύρη πέτρα, θα ακολουθούσε το κύμα των απαιτήσεων του κόσμου. Ο Ιβάν Σαββίδης δεν αγαπά απλά τον ΠΑΟΚ, τον διοικεί κιόλας. Με τρόπο υποδειγματικό και κυρίως απόλυτα επιτυχημένο. Χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς θορύβους επικοινωνιακούς. Αφήνει πρώτα τη δουλειά να κάνει το θόρυβο και μετά τα υπόλοιπα έρχονται από μόνα τους.
Η δική του εποχή θα μνημονεύεται για πάντα. Ως η καλύτερη περίοδος διοίκησης που γνώρισε ποτέ ο ΠΑΟΚ. Όσοι τώρα τη ζείτε, απλά χαρείτε τη. Είναι πραγματικό προνόμιο κι ας θεωρούν κάποιοι πως είναι υποχρέωση. Ο Ιβάν Σαββίδης έχει βάλει τον εαυτό του ασπίδα σε εξωτερικούς εχθρούς και εσω-ΠΑΟΚτσήδικεςλανθασμένες εκτιμήσεις. Φτάνοντας στο σημείο η ΠΑΕ ΠΑΟΚ σχεδόν να μην… ακούγεται μέχρι να εμφανιστεί και να «σαρώσει» τα πάντα στο πέρασμά της.
