MENU

Υπάρχουν κάποιοι που θυμίζουν το παρελθόν. Τότε που ο Ολυμπιακός έπαιρνε τα ματς στα χαρτιά. Ισχυρίζονται ότι αφού ο ίδιος το έκανε, καλά να πάθει (παρότι δεν πρόκειται για ίδια περίπτωση). 

Υπάρχουν κάποιοι άλλοι που λένε ότι οι αγώνες πρέπει να κρίνονται στο γήπεδο. Επικαλούνται τον απαράδεκτο Πειθαρχικό Κώδικα που δείχνει έλλειψη βούλησης από τις ΠΑΕ και ανικανότητα από την πολιτεία να εφαρμόσει τον αθλητικό νόμο.

Οι δύο πλευρές κινούνται σε απολύτως αντίθετη κατεύθυνση. Η μία αναμένει τον μηδενισμό του Ολυμπιακού και η άλλη την επανάληψη του αγώνα κεκλεισμένων των θυρών.

Η στήλη είναι υπέρ της απαρέγκλιτης εφαρμογής των κανόνων. Η συνέχιση ή επανάληψη ενός αγώνα μπορεί να γίνει μόνο αν το αθλητικό δικαστήριο έχει αμφιβολίες για την υπαιτιότητα της ομάδας.

Είναι σωστό αυτό που λένε ακόμη και ανώτατοι εισαγγελείς ότι πρέπει να εξαντλούνται τα νομικά περιθώρια ώστε να κρίνονται οι ποδοσφαιρικοί αγώνες στο χορτάρι γιατί οτιδήποτε άλλο δημιουργεί ένα τοξικό νέφος αμφισβήτησης πάνω από το ελληνικό ποδόσφαιρο και διώχνει τον φίλαθλο κόσμο από τα γήπεδα.

Όμως οι ομάδες τηρούν τις υποχρεώσεις του αθλητικού νόμου με μέτρα άκρας επιμέλειας; Διανέμουν τα εισιτήρια σε πιστοποιημένους φιλάθλους, κάνουν ταυτοπροσωπίες, ελέγχουν τα εισερχόμενα αντικείμενα, διαθέτουν τεχνικά μέσα και κάμερες καταγραφής; Αν πράγματι τα έκαναν όλα αυτά, θα μπορούσε να καμφθεί και νομικά η αντικειμενική ευθύνη των ΠΑΕ.

Δυστυχώς οι ελληνικές ομάδες στους αγώνες του εγχώριου πρωταθλήματος δεν τηρούν τα μέτρα που προβλέπει ο νόμος. Περιφρονούν τον αθλητικό νόμο. Οπότε σωστά μία μεμονωμένη εγκληματική ενέργεια ενός ανεγκέφαλου οπαδού καταλογίζεται στην ΠΑΕ.

Μη γελιόμαστε: Όλα αυτά τα πυρομαχικά βρίσκονται στο γήπεδο 24 ώρες πριν αρχίσει το ματς. Από την προηγουμένη. Ουδείς ανέλαβε την ευθύνη να κλείσει το γήπεδο το πρωί, να γίνει η σχετική έρευνα, να βρεθούν τα βεγγαλικά και οι κροτίδες και να απομακρυνθούν. Υπάρχει μία συνενοχή των ομάδων με τους οργανωμένους οπαδούς, η οποία καταδεικνύεται κάθε φορά.

Διερωτάται κανείς πως γίνεται στους ευρωπαϊκούς αγώνες των ελληνικών ομάδων να υπάρχουν λιγότερα πυρομαχικά. Λες και ένα μαγικό χέρι τα παίρνει και τα πάει κάπου αλλού. 

Αυτός και μόνον ο προβληματισμός αρκεί για να υποστηρίξει κάποιος ότι οι τιμωρίες πρέπει να είναι σκληρές ώστε να μην δημιουργηθεί νομολογιακό προηγούμενο που θα επιτρέπει στους θερμόαιμους με τις κροτίδες να σημαδεύουν ανεμπόδιστα.  

Φτάνει πια με την ατιμωρησία