Τα τελευταία 3 χρόνια ήταν πολύ δύσκολα για τον Κλέι Τόμπσον. Όσοι παρακολουθούν μπάσκετ και ιδίως το ΝΒΑ είχαν διαπιστώσει πόσο μεγάλη ήταν η απουσία του από τα παρκέ. Η ικανότητά του να εκτελεί τις αντίπαλες άμυνες χωρίς να ντριμπλάρει, η συνέπειά του στην άμυνα, η ενέργειά του μέσα στο γήπεδο και η αύρα του γύρω από την ομάδα τον έκαναν ξεχωριστό.
Ο Κλέι Τόμπσον είναι ξεχωριστός κι ας μην επιλέχθηκε στους 75 κορυφαίους της ιστορίας του ΝΒΑ. Αυτό ίσως να μην έχει και σημασία σε τελική ανάλυση, διότι τα τελευταία χρόνια έδωσε έναν αγώνα που ελάχιστοι θα μπορούσαν όχι απλώς να τον κερδίσουν, αλλά να βγουν και πιο δυνατοί σε όλα τα επίπεδα.
Εκείνος όμως το κατάφερε. Με σωστή διαχείριση από την πρώτη στιγμή, με υπομονή, με επιμονή και κυρίως με τεράστιο κίνητρο για να φτάσει και πάλι εκεί που είχε συνηθίσει άπαντες όλα αυτά τα χρόνια. Στην ελίτ του ΝΒΑ.
Διότι μιλάμε για έναν παίκτη επιπέδου ελίτ στο ΝΒΑ. Με χαρακτηριστικά που σπανίζουν, με συνέπεια μοναδική, με ικανότητα που ελάχιστοι παίκτες διαθέτουν. Όλο το πακέτο σε έναν παίκτη που είναι... εθισμένος με το μπάσκετ και τις νίκες. Με έναν γεννημένο νικητή.
Αν υπάρχει αμφιβολία για την τελευταία πρόταση, η στάση του μετά την επιστροφή του στη δράση ήρθε να δώσει απαντήσεις. Διότι ο Κλέι μπορεί να βίωσε πολλές σκοτεινές μέρες στα 2,5 χρόνια αποχής, όμως δεν επέτρεψε ποτέ στον εαυτό του να φτάσει στον πάτο. Το κίνητρο για απαντήσεις και η αγάπη του Ρόκο, του καλύτερου και πιο πιστού του φίλου, έπαιξαν τον ρόλο τους ώστε να σταθεί στα πόδια του πιο γενναίος, πιο δυνατός και πιο αποφασισμένος από κάθε άλλη φορά.
Πλεόν στα 32 του χρόνια μπορεί να περηφανεύεται πως έχει 4 πρωταθλήματα ΝΒΑ. Κι ας μην έπαιξε στο επίπεδο που ήταν μέχρι πριν από τον τραυματισμό του. Πράγμα απόλυτα λογικό. Οι δύο σοβαρές επεμβάσεις σε χιαστό και αχίλλειο πήραν εκρηκτικότητα από το παιχνίδι του. Όχι όμως και την αποφασιστικότητά του στο να βάλει τη μπάλα στο καλάθι.
Αυτή η ικανότητα δεν χάνεται όσες κακουχίες, όσα χειρουργεία και όσες ζόρικες στιγμές κι αν ζήσει στην πορεία του. Έτσι είναι το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένος.
Το βράδυ της 16ης Ιουνίου ήταν ξεχωριστό για τους Ουόριορς, που έφτασαν στον έβδομο τίτλο της ιστορίας τους. Ήταν όμως ξεχωριστό και για τον Κλέι Τόμπσον. Που 6 μήνες και 6 μέρες μετά το μεγάλο come back στα παρκέ στέφθηκε πρωταθλητής ΝΒΑ για ακόμα μια φορά.
Ποτέ άλλωστε δεν ξέχασε όσους δεν πίστευαν στην ομάδα. Τρανό παράδειγμα το tweet του Τζάρεν Τζάκσον τζούνιορ των Μέμφις Γκρίζλις. «Δύναμη σε αριθμούς», είχε γράψει χαρακτηριστικά και αυτό το μήνυμα είχε ανάψει το φυτίλι για τον Κλέι, που... στόλισε τον σέντερ των Γκρίζλις με τον δικό του τρόπο!
Θα μπορούσε να ήταν ένα σενάριο ταινίας Χόλιγουντ που θα μιλούσε για την δύναμη της θέλησης και της πίστης στις δυνατότητές σου. Όμως ήταν πραγματικότητα και ήταν η ζωή του Κλέι, ενός παίκτη που πέρασε ίσως πιο δύσκολα από κάθε άλλον μέχρι τώρα, αλλά όχι μόνο βρήκε φως στην άκρη του τούνελ, αλλά πήρε τέτοια χαρά που τα 2,5 χρόνια πόνου ξεχάστηκαν.
Η εξιλέωση του Κλέι Τόμπσον είναι η μεγάλη ιστορία των τελικών του ΝΒΑ και ταυτόχρονα το απόλυτο παράδειγμα θέλησης, μάχης και ικανότητάς να ξεπερνάς τα όριά σου όταν οι άλλοι δεν πιστεύουν σε σένα!
Για το τέλος, ίσως η πιο δυνατή στιγμή των τελικών. Ο Κλέι Τόμπσον στην αγκαλιά του γιατρού των Ουόριορς, του Ρικ Τσελεμπίνι, του ανθρώπου πίσω από τη μεγάλη επιστροφή του στα παρκέ 2,5 χρόνια μετά τον σοβαρό τραυματισμό του. Τόμπσον και Τσελεμπίνι πέρασαν ώρες ατελείωτες στην αποκατάσταση, με τον διευθυντή του ιατρικού επιτελείου των Ουόριορς μέχρι να επιστρέψει στα παρκέ. Αν υπάρχει ένας άνθρωπος που ξέρει πολύ καλά πόσα πέρασε ο Τόμπσον, είναι αυτός.
Γι αυτό και το συγκεκριμένο καρέ αποκτά ακόμα πιο μεγάλη αξία.
