Ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις του στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας, κάνοντας αυτό που το καλοκαίρι έμοιαζε ακατόρθωτο. Μετά από μια χρονιά στον πάτο της βαθμολογίας, να γκρεμίσει τα πάντα και να τα φτιάξει από την αρχή, κερδίζοντας το πλεονέκτημα έδρας και μάλιστα ως δεύτερος. Μπασκετικά, αυτό είναι από τις εξαιρέσεις που λέει ο κανόνας ότι οι ομάδες χρειάζονται χρόνο για να χτιστούν, όμως η καλή προπονητική δουλειά του Αταμάν, σε συνδυασμό με την ποιότητα του ρόστερ, πραγματοποίησαν αυτό το μπασκετικό παράδοξο. Δεν είναι πολλά αυτά τα παραδείγματα, για αυτό είναι πραγματικά σπουδαίο.
Ο παίκτης που τον άλλαξε επίπεδο
Μπορεί πλέον να μοιάζουν εντελώς μακρινά, αλλά το ξεκίνημα του Παναθηναϊκού στην σεζόν, δεν ήταν καλό, αλλά αυτό ήταν και κάπου λογικό. Νέα ομάδα που έψαχνε κώδικες επικοινωνίας, οι παίκτες αναζητούσαν τους σωστούς ρόλους και το τι πρέπει να κάνει ο καθένας. Η περιφέρεια τότε με Σλούκα, Γκραντ, Γκριγκόνις, Γκάι και Βιλντόζα, έμοιαζε σας μια δύσκολη εξίσωση, που δεν μπορούσε να λυθεί σε άμυνα και επίθεση. Εκτός του Γκραντ, οι υπόλοιποι ήταν παίκτες χωρίς μέγεθος, αργά πόδια αμυντικά και στην επίθεση με χαρακτηριστικά, που δεν ταίριαζαν μεταξύ τους.
Ο Γκάι έπρεπε να παίρνει πολλά λεπτά και αρκετά σουτ για να είναι αποδοτικός, όμως ο συνδυασμός του με τον Σλούκα, αδυνάτιζε πολύ την πρώτη γραμμή άμυνας. Ο Παναθηναϊκός δεν είχε εύκολο σκορ από κάποιον παίκτη και αναγκαζόταν ο Σλούκας να παίρνει πολλές προσπάθειες εκτός ρεπερτορίου του, προσπαθώντας να κάνει τον σκόρερ που δεν είναι. Ο Γκραντ παρόλο που αμυντικά ήταν ο πιο αξιόπιστος, στην επίθεση έκανε πολλές φορές κατάχρηση ντρίπλας μέχρι να αποφασίσει. Ο Γκριγκόνις είχε κάνει καλό ξεκίνημα, παίζοντας κυρίως μακριά από την μπάλα που το βολεύει και ήταν μια σταθερά, ενώ ο Βιλντόζα ψαχνόταν όπως κάνει ακόμα και τώρα.
Όλα αυτά τα κομμάτια του παζλ, μπήκαν στις σωστές τους θέσεις, όταν εμφανίστηκε στην ζωή του Παναθηναϊκού ο Κέντρικ Ναν. Ένας παίκτης που ερχόταν στην Ευρώπη, με την φήμη του σκόρερ, αλλά κανείς δεν ήξερε πώς θα μεταφράσει το παιχνίδι του στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ. Είναι σύνηθες για τους Αμερικανούς που έρχονται στα μέρη μας, να θέλουν αρκετό χρόνο να καταλάβουν πώς παίζεται εδώ το μπάσκετ, το spacing σε μικρότερους χώρους, τις άμυνες, ακόμα και το πως σφυρίζουν οι διαιτητές. Ο Ναν, είναι ίσως ο μοναδικός παίκτης που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, που έκανε τόσο ομαλή μετάβαση στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ, σε τόσο λίγο χρόνο, πράγμα που δείχνει και το υψηλό μπασκετικό IQ αλλά και την αντίληψη του.
Η αλλαγή στους ρόλους
Η είσοδος του Ναν στην λειτουργία του Παναθηναϊκού είχε πολλαπλά οφέλη που θα προσπαθήσουμε να καταγράψουμε. Καταρχάς, δεν είναι μόνο ότι μπήκε ο Ναν στην εξίσωση, αλλά ότι ταυτόχρονα, βγήκε ο Γκάι. Ο εξαιρετικός, κατά τα άλλα σουτέρ, που κάνει τρομερά παιχνίδια στην Τενερίφη, με την συγκεκριμένη στελέχωση της ομάδας ήταν πρόβλημα για τους συνδυασμούς πεντάδων. Βγάζοντας λοιπόν έναν αδύναμο αμυντικό και βάζοντας έναν άλλο, που μπορεί να μην είναι Γκραντ, αλλά είναι καλός στην προσωπική άμυνα, χρησιμοποιεί καλά τα χέρια του και έχει δυνατό κορμό, αυτομάτως ξεκλείδωσε και όλα τα σχήματα στα γκαρντ.
Η παρουσία του Ναν όμως έκανε και το μεγαλύτερο καλό στον Σλούκα. Βασικά, του επέτρεψε να είναι ο εαυτός του και όχι κάτι άλλο που δεν μπορεί να είναι. Παίρνοντας από πάνω του, το επιθετικό βάρος για σκορ, καθώς ο Έλληνας γκαρντ δεν είναι volume scorer, του επέτρεψε να εστιάσει σε αυτά που τον κατατάσσουν στους κορυφαίους γκαρντ της Ευρώπης. Έλεγχος ρυθμού, σωστές αποφάσεις όταν η μπάλα καίει και δημιουργία είτε μέσα από πικ εν ρολ, είτε από drive and kick. Σε αυτό το πακέτο, αν προσθέσουμε και την άνεση του Σλούκα να σκοράρει διψήφια νούμερα με μικρό αριθμό προσπαθειών, τότε μπορούμε να καταλάβουμε γιατί διανύει μια πάρα πολύ καλή σεζόν. Γιατί απλά ήταν ο εαυτός του.
Το ίδιο ισχύει και για τον Γκριγκόνις, αφού πλέον οι άμυνες ρίχνουν όλο το βάρος στον Ναν και έτσι βρίσκει καλύτερα και ποιοτικότερα σουτ. Αυτό το impact του Ναν, δεν θα βρεθείς σε στατιστικές, όμως είναι δεδομένο ότι άλλαξε προς το καλύτερο όλη την λειτουργία της ομάδας και όλοι οι παίκτες μπήκαν στους ρόλους που μπορούν να υπηρετήσουν.
Πέρα από αυτά όμως ο Ναν, είχε και μετρήσιμη συνεισφορά. Ήταν ο πρώτος σκόρερ του Παναθηναϊκού, παίζοντας με usage στο 32%, ενώ είναι και ο παίκτης που έχει σκοράρει τους περισσότερους πόντους στα τελευταία πέντε λεπτά των αγώνων. Ειδικά σε αυτά που κρίνονται στους +/- 5 πόντους, ο Ναν είναι αυτός που σκοράρει περισσότερο με 61% στα δίποντα και 44.4% στα τρίποντα.
Πολλοί μπορεί να πουν ότι ο Σλούκας είναι ο MVP της χρονιάς μέχρι τώρα, άλλοι μπορεί να επιλέξουν τον Ματίας Λεσόρ που κουβάλησε την ομάδα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Προσωπικά θα επιλέξω τον Ναν, όχι μόνο για αυτά που έκανε εκείνος, αλλά γιατί και οι γύρω του απελευθερώθηκαν με την παρουσία του.
