Ας το ξεκαθαρίσουμε από την πρώτη γραμμή: Το Βέλγιο δεν μπορεί να νικήσει την Ελλάδα σε ένα …τίμιο αγώνα μπάσκετ και προφανώς δεν θα μπορούσε ποτέ να την αποκλείσει σε μια σειρά αγώνων, όπως τα πλέι οφς! Ελα, όμως, που η ζωή δεν είναι δίκαιη!
Ναι, το Βέλγιο θα μπορούσε να κλέψει ένα αγώνα από την εθνική μας! Μόνο, όμως, αν οι διεθνείς μας έδιναν το δικαίωμα στον Ματ Λοτζέσκι και τους συμπαίκτες του να τους ανταγωνιστούν! Και μόνο το γεγονός ότι το Βέλγιο είναι στους 16, ενώ έμειναν εκτός η Γερμανία και η Ρωσία ( σε άλλους ομίλους φυσικά και υπό διαφορετικές συνθήκες) κάτι λέει! Το ότι νίκησε την Λιθουανία στην Ρίγα, επίσης στέλνει ξεκάθαρα μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση: Όποιος δεν πάρει σοβαρά τους Βέλγους θα μπλέξει άσχημα, όπως και αν τον λένε…
Γιατί είναι το Βέλγιο επικίνδυνο; Πολύ απλά διότι γνωρίζει τις αδυναμίες του και προσπαθεί να τις μετατρέψει σε πλεονέκτημα! Και όπως φαίνεται από τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα στο Ευρωμπάσκετ, η προσπάθεια του κόουτς Καστέλς και των παικτών του παίρνει εξαιρετικό βαθμό. Αν και δεν έχουν σχεδόν κανένα αληθινό σέντερ στην σύνθεση τους, καταφέρνουν με ένα έξυπνο τρόπο παιχνιδιού να παρασύρουν μακριά από το καλάθι τους αντίπαλους ψηλούς, να τεντώνουν την άμυνα στα οκτώ μέτρα και στη συνέχεια ψάχνουν με υπομονή να βρουν την καλύτερη και ελεύθερα σουτ.
Ο 55χρονος Ερικ Καστέλς, δουλεύει σαν προπονητής στην Ολλανδία, αλλά βρίσκεται από …πάντα στον πάγκο της εθνικής Βελγίου. Είναι έμπειρος τεχνικός και δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει ανορθόδοξα σχήματα, όπως θα δούμε και πιο κάτω, σε μια προσπάθεια να κάνει τον εκάστοτε αντίπαλο του να σκεφτεί, να βιαστεί, να μην δει τα προβλήματα που έχει το ρόστερ του.
Η αλήθεια, λοιπόν, είναι ότι το Βέλγιο δεν διαθέτει ψηλούς. Παίζει με ημίψηλα σχήματα με τα «τεσσαροπεντάρια» να σουτάρουν τρίποντα. Και με πλάτη στο καλάθι παίζουν τα γκαρντ του με πρώτο και καλύτερο τον Ματ Λοτζέσκι, τον γκαρντ του Ολυμπιακού, που είναι και ο πρώτος σκόρερ της ομάδας του.
Το σημείο κλειδί, όμως, στην επιτυχία του Βελγίου είναι η άμυνα του και όχι τόσο η επίθεση του. Ο κόουτς έχει καταφέρει να πείσει τους παίκτες του να αμυνθούν σε κάθε ματς στο όριο του φάουλ, να είναι πολύ επιθετικοί πάνω στην μπάλα, να αλλάξουν σε κάθε σκριν χωρίς φόβο για την ανισορροπία που δημιουργείται! Ο Ερβέλ, που πολλές φορές ξεπερνάει τις γραμμές και γίνεται από εριστικός μέχρι και βρώμικος, είναι ο αμυντικός ηγέτης των Βέλγων και εκείνος που φροντίζει να πάρει σάρκα και οστά το πλάνο του κόουτς Καστέλς.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι το Βέλγιο νίκησε την Λιθουανία του Βαλατσιούνας στην Ρίγα (με τον παίκτη των Ράπτορς να βάζει 25 πόντους που αποδείχθηκε ότι δεν ήταν αρκετοί). Το ίδιο έγινε και με τον Φεζένκο που έβαλε 20 για λογαριασμό της Ουκρανίας, τον Βέσελι που σκόραρε 21 για την Τσεχία! Το Βέλγιο, όμως, σπάνια στέλνει παγίδες στο λόου ποστ ή, κάτω από το καλάθι. Προτιμάει το ένας εναντίον ενός και να μένει η άμυνα πάνω στους σουτέρ. Επιλέγει να ζήσει με το πόσα θα βάλουν οι αντίπαλοι ψηλοί!
Στην επίθεση το Βέλγιο σκέφτεται και πάλι ανάλογα με τα προσόντα των παικτών του: Οι ψηλοί όταν κάνουν σκριν στην μπάλα δεν ρολάρουν σχεδόν ποτέ στο καλάθι! Κάνουν μόνιμα pick n pop και σε κάθε ευκαιρία σουτάρουν για τρεις πόντους (η ομάδα έχει 40.4% τρίποντο στην πρώτη φάση). Αμέσως μετά τα ανοίγματα των ψηλών μακριά από την ρακέτα αναλαμβάνουν δράση οι Λοτζέσκι και Βαν Ρόσομ (από 12 πόντους μέσο όρο έκαστος) οι οποίοι είναι σε θέση να εκτελέσουν από μακριά, να διεισδύσουν για να σκοράρουν ή, να πασάρουν!
Ένα άλλο μεγάλο πλεονέκτημα του Βελγίου είναι ότι από το 2013 και μετά έχει διατηρήσει τον ίδιο βασικό κορμό με παίκτες που γνωρίζονται καλά μεταξύ τους και έχουν αναπτύξει τρομερή χημεία και αξιοζήλευτο –ειδικά στην άμυνα- ομαδικό πνεύμα!
Όχι, οι Βέλγοι δεν είναι κάτι σαν τους …Γκόλντεν Στέϊτ Γουόριορς! Εχουν μια καλή περιφερειακή ομάδα, τα δίνουν όλα στην άμυνα, αλλά όταν δεν βάζουν αιφνιδιασμούς – γιατί ο αντίπαλος επιστρέφει γρήγορα και δεν δίνει ούτε λέι απ, ούτε ελεύθερα τρίποντα στα πρώτα 7 – 8 δευτερόλεπτα της κάθε κατοχής και στη συνέχεια δεν μπαίνουν τα σουτ – γιατί και πάλι η άμυνα φροντίζει να έχει πάντα ένα χέρι πάνω στην μπάλα – τότε δεν υπάρχει εναλλακτικό πλάνο!
Είναι ευτυχής συγκυρία για την Ελλάδα το γεγονός ότι Φώτης Κατσικάρης και οι παίκτες του γνωρίζουν από πρώτο χέρι το Βέλγιο, διότι οι δύο ομάδες είχαν παίξει φιλικό παιχνίδι στο ξεκίνημα της προετοιμασίας και μάλιστα η εθνική μας έχασε με σκορ 64-59!
Μπορεί να μην είναι τίποτα ίδιο σήμερα, αλλά οι Ελληνες διεθνείς ξέρουν ότι θα πρέπει να ματώσουν να πάρουν τη νίκη από ένα αντίπαλο που είναι δεδομένο ότι θα παλέψει μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο!
Το Βέλγιο πέρασε στους 16 με τρεις νίκες (με Εσθονία 84-55, Λιθουανία 76 – 74 και Ουκρανία 79 – 71) και δύο ήττες (Από Λετονία 67 – 78 και Τσεχία 64-66)
Σε ατομικό επίπεδο οι δύο πρώτοι σκόρερ του Βελγίου είναι οι γκαρντ Λοτζέσκι και Βαν Ρόσομ με 12 πόντους. Ακολουθεί ένας ακόμη γκαρντ, ο πολύ αθλητικός Ταμπού με 10.8 πόντους και ένας ψηλός που παίζει με πρόσωπο στο καλάθι, ο Ερβέλ με 9.2 πόντους. Ο Ερβέλ και ο Τούμπα είναι οι πρώτοι ριμπάουντερ του Βελγίου με 5.6 και τρία ριμπ. αντίστοιχα.
Ας δούμε και σχηματικά με ποιους τρόπους συνηθίζει να επιτίθεται η επόμενη αντίπαλος της Ελλάδας στο Ευρωμπάσκετ:
Α) Στο ανοικτό γήπεδο ακόμη και μετά από εύστοχος σουτ του αντιπάλου. Το Βέλγιο προσπαθεί να κάνει πολύ γρήγορη επαναφορά με τον Βαν Ρόσομ να ψάχνει τον Λοτζέσκι στα πλάγια και τον παίκτη του Ολυμπιακού να επιχειρεί να δημιουργήσει ρήγμα πριν οργανωθεί η αντίπαλη άμυνα.
Από την ίδια διάταξη και με την ίδια τακτική το Βέλγιο προσπαθεί να βρει ελεύθερα σουτ τριών πόντων στο τρανζίσιον και επιχειρώντας διεισδύσεις και βγάζοντας πάσες στην αδύνατη πλευρά της άμυνας
Ο κόουτς Καστέλς δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει έξυπνα σχήματα όπως αυτό στο σχεδιάγραμμα 3 όπου ο 1 και ο 3κάνουν μεταξύ τους σκριν πάνω στην μπάλα για να γίνει αλλαγή και ταυτόχρονα ο 5 κάνει σκριν μακριά από την μπάλα για να ελευθερώσει τον γκαρντ (2) της αδύνατης πλευράς και να του δώσει ένα ελεύθερο σουτ από την γραμμή του φάουλ!
Αν ο 2 δεν σκοράρει, τότε ο 3 με την βοήθεια του 5 ελευθερώνεται στα πλάγια ενώ ο 3 επιχειρεί διείσδυση για να παρασύρει την άμυνα πάνω του και να ψάξει τον ελεύθερο παίκτη
Η βασική, πάντως, ιδέα του Καστέλς στο παιχνίδι μισού γηπέδου στηρίζεται στα σκριν μακριά από την μπάλα όπως αυτό που κάνει ο 4 στον 3 στο σχήμα 5
Αμέσως μετά ο 5 κινείται με ταχύτητα από την αδύνατη πλευρά για να σκρινάρει τον αμυντικό του 3 και να κάνει Pick n Pop για να παρασύρει τον αντίπαλο ψηλό μακριά από το καλάθι. Αν ο αμυντικός Χ 5 δεν ακολουθήσει τότε ο Βέλγος σέντερ θα σουτάρει για τρεις πόντους ή αν η άμυνα κάνει περιστροφή πάνω του θα πασάρει για να βρει ένα ελεύθερο τρίποντο!
Αντί επιλόγου: Το Βέλγιο πρέπει να «φάει» πολύ μπασκετικό «ξύλο» για να ξεχάσει το πλάνο του στα αποδυτήρια, να λειτουργήσει συναισθηματικά και να χάσει την συγκέντρωση του. Επίσης η Ελλάδα δεν θα πρέπει να γίνει προβλέψιμη και να χτυπήσει μόνο μέσα στην ρακέτα, αλλά να παίξει ένα συνολικά καλό παιχνίδι με έμφαση στην άμυνα της και την ομαδικότητα στο δεύτερο μισό του γηπέδου! Τότε όχι μόνο θα προκριθούμε, αλλά και θα γίνει εύκολο το παιχνίδι…
