Η φωτογραφία από τον Νοέμβριο του 2011 είναι χαρακτηριστική. Είναι ο Βέλλιος μαζί με τον Μιραλάς, συμπαίκτες τότε στην Εβερτον. Είναι η περίοδος που ο Ηρακλής, ξεκινούσε το δικό του Γολγοθά, αγωνιζόμενος στη Γ’ Εθνική. Ο Βέλλιος, αν και χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, τότε, δεν κρύβει την αγάπη του για τον Ηρακλή και ποζάρει στη φωτογραφία, μαζί με τον Βέλγο επιθετικό κρατώντας στα χέρια του ένα εισιτήριο διαρκείας του Ηρακλή, θέλοντας να στείλει με τον τρόπο αυτό το δικό του μήνυμα. Τη δική του συμπαράσταση στον κόσμο του συλλόγου, που έβλεπε την αγαπημένη του ομάδα, να βολοδέρνει σε κατηγορίες άγνωστες γι’ αυτόν. 
Η κίνησή του αυτή ήταν μόνο μία από τις εκδηλώσεις λατρείας του νεαρού επιθετικού για τον Ηρακλή, καθώς όλα αυτά τα χρόνια όποτε έβρισκε την ευκαιρία εξέφραζε στις δηλώσεις του, την αγάπη του για την ομάδα που τον ανέδειξε. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις που έκανε στις 11 Δεκεμβρίου του 2011, στις 27 Νοεμβρίου του 2012, αλλά και στις 13 Ιανουαρίου του 2013. Τι είχε πει; «Για εμένα στην Ελλάδα υπάρχει μόνο ο Ηρακλής». 
Κάτι που το τήρησε στο ακέραιο, παρά το ενδιαφέρον πολλών ελληνικών συλλόγων όλα αυτά τα χρόνια. Επίσης, αρκετές ήταν οι φορές όλα αυτά τα χρόνια που όποτε του το επέτρεπαν οι αγωνιστικές του υποχρεώσεις έδινε το παρών στη Μίκρα και προπονούνταν μαζί με την υπόλοιπη ομάδα του Ηρακλή. Και πάλι η φωτογραφία είναι χαρακτηριστική. Είναι από την προπέρσινη περίοδο, όταν ακόμα προπονητής των "κυανόλευκων" ήταν ο Γκιγιέρμο Ογιος.
Το δέσιμο του Απόστολου με τον Ηρακλή, ξεκινάει από πολύ μικρή ηλικία. Αλλωστε, είχε προλάβει να του το "κολλήσει" πατέρας του Κώστας, παλαίμαχος άσος των "κυανόλευκων". Και μπορεί ο μικρός, τότε, Αποστόλης να μην πρόλαβε να τον δει αγωνιζόμενο, ωστόσο, από μικρή ηλικία πήγαινε στο γηπεδο, μαζί του για να παρακολουθήσει αγώνες του Ηρακλή.
Βήμα-βήμα, χρονιά με χρονιά, φανέρωνε πτυχές του ταλέντου του, μέχρι που το 2008 υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με τον Ηρακλή. Και πάλι η φωτογραφία είναι χαρακτηριστική. Είναι από τα γραφεία της Μίκρας, όταν ολόκληρη η ομάδα Νέων του Ηρακλή, υπέγραψε επαγγελματικά συμβόλαια, δείγμα της εξαιρετικής δουλειάς που γίνονταν στις ακαδημίες του συλλόγου. Στη παρακάτω φωτογραφία μεταξύ άλλων απεικονίζονται και οι Κατσικάς, Μοσχάκης, Βουτσιάς, Ψυχογιός, Καρλόπουλος, οι οποίοι έπαιξαν μετέπειτα στην πρώτη ομάδα του Ηρακλή, με τον Βέλλιο να είναι ο τέταρτος από αριστερά.
Φυσικά το δέσιμο της οικογένειας του Βέλλιου, με τον Ηρακλή, δεν σταματάει μόνο στον μπαμπά, Κώστα και τον Απόστολο, είναι πολύπλευρο, αφού το «παζλ, συμπληρώνει η αδερφή, Κλαίρη, η οποία αγωνίζεται επί σειρά ετών στη γυναικεία ομάδα βόλεϊ του Ηρακλή.
Η πρώτη φορά που ο Βέλλιος συστήνεται στο ευρύ κοινό της Ελλάδας είναι στις 7 Νοεμβρίου του 2009. Μαθητής Λυκείου είναι, τότε, όταν βάζει το πρώτο του γκολ με την πρώτη ομάδα του Ηρακλή. Ισοφαρίζει στο 90’ το γκολ του Μαρέσκα με το οποίο προηγείται ο Ολυμπιακός στο «Καραϊσκάκη» και διαμορφώνει το τελικό 1-1. Οι στιγμές; Δεν περιγράφονται για τον ίδιο.
Το τελευταίο του γκολ με τον Ηρακλή το πετυχαίνει στις 16 Ιανουαρίου 2011, στο παιχνίδι με τη Λάρισα. Ο Βέλλιος έχει ήδη ανεβάσει κατακόρυφα τις μετοχές του, ωστόσο τα πολλά προβλήματα που είχε τη σεζόν 2010-2011 ο Ηρακλής δεν επιτρέπουν ισχυρή διαπραγματευτική ικανότητα όταν έρχεται το ενδιαφέρον της Εβερτον. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, η αγγλική ομάδα να τον αποκτήσει δίνοντας στον Ηρακλή μόνο τα τροφεία (περίπου 150.000) για να τον εντάξει στο δυναμικό της.
Στην Εβερτον, ο Βέλλιος, συναντά ως προπονητή τον Ντέιβιντ Μόγες και έχει για συμπαίκτες παίκτες όπως π.χ. ο Φελαϊνί, o Χάουαρντ, ο Χέϊτινγκα, ο Αρτέτα, ο Αγιεγκμένι και ο Σαχά.
Κι όμως, δεν μένει εκεί, αφού σε ηλικία 18 ετών πραγματοποιεί το ντεμπούτο του στη Πρέμιερ Λιγκ, στο παιχνίδι που έγινε στις 2 Απριλίου του 2011, κόντρα στην Αστον Βίλα (2-2), όταν πέρασε ως αλλαγή στο 81’ στη θέση του Γάλλου, Σιλβέν Ντιστέν. Εκείνη την χρονιά έπαιξε σε άλλα δύο παιχνίδια, κόντρα σε Γουλβς και Μπλάγκμπερν.
Η επόμενη χρονιά είναι όμως «μαγική» για τον 19χρονο τότε, επιθετικό. Παίζει συνολικά σε 13 παιχνίδια και σκοράρει τρεις φορές. Το ρόδι σπάει στις 17 Σεπτεμβρίου του 2011, όταν στο 84’ έβαλε την ομάδα του μπροστά με 2-1 στο σκορ, στο τελικό 3-1 με τη Γουίγκαν, ενώ στις 15 Οκτωβρίου, σκόραρε στο «Σταμφορντ Μπριζ», στο παιχνίδι με τη Τσέλσι. Τελευταίο του γκολ αυτό κόντρα στη Μπόλτον, στις 26 Νοεμβρίου.
Τη σεζόν εκείνη μάλιστα, ψηφίστηκε ως ο πολυτιμότερος παίκτης της χρονιάς για την ομάδα του, σε μία άκρως τιμητική διάκριση για τον ίδιο, αν συνυπολογίσει κανείς πως ήταν μόλις 19 ετών.
Στην Εβερτον μένει για δύο ακόμα σεζόν. Η πορεία του δεν είναι ανάλογη και τον Ιανουάριο του 2014, πηγαίνει δανεικός στην Μπλάκπουλ. Και εκεί θα παίξει ελάχιστα όμως.
Εκείνο το καλοκαίρι ήταν το πρώτο έπειτα από πολλά χρόνια που ο Απόστολος Βέλλιος ήταν ελεύθερος να επιλέξει το νέο σταθμό της καριέρας του. Επιλέγει να πάει στο Βέλγιο και τη Λιρς. Θα μείνει εκεί για έξι μήνες και θα πετύχει ένα γκολ, αυτό κόντρα στη Σταντάρ Λιέγης. 
Φυσικά όλα αυτά τα χρόνια ο Βέλλιος αποτέλεσε και εκλεκτό μέλος των Εθνικών μας ομάδων, όντας μέλος της Νέων, αλλά και της Ελπίδων. Η φωτογραφία είναι από την Κατερίνη, από το παιχνίδι με την Τουρκία για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, όταν η Εθνική μας είχε κερδίσει με 2-1, αν και αγωνίζονταν με εννιά παίκτες. Στη φωτογραφία είναι ο Βέλλιος, με τον ομοσπονδιακό τεχνικό, Κώστα Τσάνα.
Τον Ιανουάριο, αφήνει το Βέλγιο για την μακρινή Δανία και τη Βέστσιελαντ. Με τη δανέζικη ομάδα έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Δανίας. Σκόραρε στον ημιτελικό με τη Σοντέρισκε, σκόραρε (14 Μαϊου) και στον τελικό με τον Κοπεγχάγη στις 14 Μαϊου. Η Κοπεγχάγη όμως πήρε το Κύπελλο στην παράταση.
