- Άμεση Δράση
- Ναι, καλησπέρα.
- Γεια σας.
- Βρίσκομαι στο τμήμα των Αγίων Αναργύρων και χρειάζομαι κάποιον να μπορέσει να με πάει στο σπίτι μου, γιατί έξω από το σπίτι μου με περιμένει ο πρώην μου, ο οποίος έχει πολλά ψυχολογικά προβλήματα.
- Οπότε να στείλω στο σπίτι σας για τον πρώην σας;
- Ορίστε;
- Να στείλω περιπολικό στο σπίτι σας για τον πρώην;
- Οχι είμαι στο τμήμα και θέλω να πάω σπίτι και φοβάμαι να πάω μόνη μου. Τον είδα. Περιμένει έξω από την πόρτα.
- Ωραία, το περιπολικό δεν είναι ταξί. Θα στείλω άμα θέλετε στο σπίτι σας.
- Ωραία, στείλτε αν θέλετε στο σπίτι μου…
- Σε ποια οδό;
- Αριστοφάνους, Άγιοι Ανάργυροι. Σε πόση ώρα θα είναι εκεί;
- Δεν γνωρίζω σε πόση ώρα.
- Ωραία. Και εγώ τι πρέπει να κάνω; Να περιμένω στο τμήμα ή να ξεκινήσω να πηγαίνω προς το σπίτι;
- Του έχετε κάνει μήνυση;
- Οχι.
- Οπότε, λοιπόν, αυτός τι κάνει; Περιμένει για ποιον λόγο;
- Περιμένει για να με εκδικηθεί, δεν ξέρω. Να με χτυπήσει. Και χθες είχε έλθει και δεν το τραβήξαμε τόσο.
- Το όνομά σας;
- Γρίβα Κυριακή.
- Οπότε αναμένει έξωθεν της οικίας της ο πρώην σύντροφός της με σκοπό… να σας ασκήσει βία, έτσι;
- Ναι.
- Με σκοπό να της ασκήσει βία. Σε πόση ώρα θα είστε περίπου εκεί; Να γράφω; Θέλετε;
- Ε, δίπλα είμαι. Δίπλα είμαι. Σε 2 λεπτά θα είμαι εκεί εγώ.
- Βρίσκεται πλησίον. Βρίσκεστε στο αστυνομικό τμήμα να γράψω;
- Τώρα ναι, αλλά είμαι με αυτοκίνητο με έναν φίλο μου και θέλουμε να πάμε σπίτι.
- Βρίσκεται στο αστυνομικό τμήμα. Εεεε.. χάνομαι. Εχει έρθει εδώ.
- Ο πρώην;
- Ναι, είναι εδώ. Οπότε να το στείλω στο αστυνομικό τμήμα;
- Ναι… (κραυγές…).
Το διαβάσατε, το ακούσατε... Πώς νιώσατε;
Μια γυναίκα πηγαίνει στο aστυνομικό τμήμα, ζητώντας με κάποιο τρόπο προστασία διότι κινδυνεύει, της λένε εκεί ότι περιπολικό δεν θα της δώσουν και ότι πρέπει να πάρει τηλέφωνο την Άμεση Δράση, βγαίνει από το αστυνομικό τμήμα και παίρνει την Άμεση Δράση για να την μεταφέρουν με ασφάλεια στο σπίτι της και ακούει να της λένε «το περιπολικό δεν είναι ταξί», σπίτι να το φέρουμε, αλλά δεν γίνεται να έρθει να σας πάρει, τη σκοτώνουν λίγα μέτρα από το τμήμα, ο φρουρός στο τμήμα, ο οποίος μάλιστα, ήταν καταδικασμένος, είχε βρεθεί στη φυλακή και ήταν προς απόταξη για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, κάθεται και κοιτάζει.
Η δε συνομιλία της Κυριακής Γρίβα, που δεν ήταν άτυχη διότι ατυχία είναι να περπατάς στο δρόμο και να σκοντάψεις και να πέσεις ή να ξεκινάς να πας στη δουλειά σου και να χάσεις το λεωφορείο, με τον αστυνομικό της Άμεσης Δράσης είναι, αλήθεια, ένα από τα πιο τρομακτικά, τα πιο σοκαριστικά πράγματα που έχουμε ακούσει ποτέ και, ταυτόχρονα, άλλη μια απόδειξη του γραφειοκρατικού, του ανελλιπούς, του ανίκανου κράτους στο οποίο ζούμε, ενός συστήματος που νοσεί, που είναι σαθρό, που έχει σαπίσει από τις βάσεις του διότι εμείς το αφήσαμε να καταντήσει έτσι.
Ένας άνθρωπος ακούσει στην άλλη άκρη της γραμμής μια κυνηγημένη γυναίκα να του ζητά βοήθεια και σχεδόν την ειρωνευόταν.
'Ενας άνθρωπος έβλεπε μια γυναίκα σε απόγνωση να δολοφονείται μερικά μέτρα δίπλα του και δεν έτρεξε να την βοηθήσει.
Για άλλη μια φορά δεν ήταν η κακιά η ώρα, ήταν η κακιά η χώρα, όπως λέγαμε και μετά το έγκλημα των Τεμπών.
Στην Ελλάδα του 2024 ο πολίτης δεν μπορεί να εμπιστευτεί τίποτα και κανέναν για να τον προστατέψει. Όταν χρειαστεί περιπολικό θα του πουν ότι αυτό δεν είναι ταξί, όταν χρειαστεί ασθενοφόρο δεν θα υπάρχει και θα πεθάνει στην καρότσα ενός αγροτικού.
Στην αστυνομία, μάλλον, αντιλαμβάνονται τα περιπολικά ως ταξί που κάνουν θελήματα, και τους πολίτες που ζητούν τρομοκρατημένοι την προστασία της αστυνομίας ως τρακαδόρους που ψάχνουν τζάμπα ταξί. Έχουμε χάσει τον δρόμο μας ως κράτος. Είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνεται το κράτος τους πολίτες του.
Αν έλεγε η άτυχη κοπέλα ότι είναι η κόρη του τάδε πολιτικού η επιχειρηματία θα έτρεχαν αμέσως. Έτσι δεν είναι;
Ή αν έπρεπε να κυνηγήσουν έναν Ρομά που έφυγε από ένα βενζινάδικο χωρίς να πληρώσει είκοσι ευρώ, θα τον καταδίωκαν και θα τον σκότωναν αυτόν τον εγκληματία. Έτσι δεν είναι;
Αν έπρεπε να «επιβάλουν την τάξη« σε μια πορεία διαμαρτυρίας, δεν μένουν ταμπουρωμένοι στο φυλάκιο. Έτσι δεν είναι;
Θέλετε και άλλο για να αρχίσουν να τρέμουν τα χέρια σας από τα νεύρα; Η δολοφονία της Κυριακής Γρίβα, καταγράφηκε από επτά κάμερες που βρίσκονται στο σημείο. Η μόνη που δεν λειτουργούσε, ήταν αυτή του αστυνομικού τμήματος.
Η ουσία είναι μία. Οι πολίτες είμαστε μόνοι, υπάρχουμε μόνο για να πληρώνουμε φόρους και να νομιμοποιούμε το καθεστώς με την ψήφο μας. Υγεία; Μην μπλέξεις με δημόσια νοσοκομεία. Παιδεία; Φροντιστήρια και μετά εξωτερικό. Δημόσιες υποδομές; Υπό κατάρρευση. Τα πολιτικά κόμματα χρωστούν εκατομμύρια στις τράπεζες, αλλά εμείς χάνουμε τα σπίτια μας για μερικές χιλιάδες ευρώ.
Ζούμε καθαρά από σύμπτωση. Το διαπιστώνουμε ξανά. Τόσο αναποτελεσματικό, δυσκίνητο και ανεύθυνο κράτος δεν πρέπει να υπάρχει πουθενά αλλού. Καμία δικαιολογία για κανέναν.
«Δεν γίνεται να πέσει η κυβέρνηση για ένα κωλοτρένο» ακούσαμε πέρυσι. «Δεν γίνεται να κάνει τόσα ο πρωθυπουργός και να του το χαλάει μια δολοφονία μέσα στο αστυνομικό τμήμα» ακούσαμε φέτος. Να πάνε όλοι σπίτια τους, να ζήσουμε εμείς. Δεν γίνεται αλλιώς.
Το περιπολικό δεν είναι ταξί και η Ελλάδα δεν είναι κράτος. Τέλος!
Ή καλύτερα για το τέλος να πούμε για άλλη μια φορά, ότι η γυναικοκτονία είναι διεθνής όρος που έχει υιοθετηθεί από τον ΟΗΕ, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο όρος δεν αφορά την οποιαδήποτε δολοφονία μιας γυναίκας, αλλά δηλώνει τη δολοφονία γυναίκας επειδή είναι γυναίκα και αποτελεί το αποκορύφωμα μιας μορφής έμφυλης βίας. Δράστες, σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, κακοποιητικοί σύντροφοι ή συγγενείς που για χρόνια ασκούν βία στα θύματα.
Σύμφωνα με τις στατιστικές της ΕΕ, μία στις τρεις γυναίκες ηλικίας 15 ετών και άνω έχει υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία. Ωστόσο, δεν υπάρχουν πολλά άλλα διαθέσιμα στοιχεία, ιδίως για τις δολοφονίες. Κι αυτό γιατί, ενώ όλες οι χώρες της ΕΕ καταμετρούν, για παράδειγμα, ξεχωριστά τα τροχαία ατυχήματα και τους θανάτους, πολλές δεν καταμετρούν τις δολοφονίες λόγω φύλου.
Στην Ελλάδα, βάσει του άρθρου 299 Π.Κ. η ανθρωποκτονία από πρόθεση τιμωρείται. Η γυναικοκτονία, δηλαδή η με δόλο αφαίρεση της ζωής γυναικών επειδή είναι γυναίκες, δεν αναγνωρίζεται από τον νομοθέτη και δεν τιμωρείται βαρύτερα.
Δεν πάει άλλο!
Για την Κυριακή...
Για την Κωνσταντίνα...
Για την Ελένη...
Για τη Γαρυφαλλιά...
Για την Καρολάιν...
Για τη Γεωργία...
Για όλες...
