Ο ΑΡΗΣ κόντρα στον Απόλλωνα δεν κέρδισε απλά ένα ματς με εντυπωσιακό σκορ. Το πόσο...τελειωμένος είναι ο Απόλλωνας ας ρωτήσουν τον ΟΦΗ την προηγούμενη εβδομάδα ή την ΑΕΚ πριν 2 αγωνιστικές. Ο ΑΡΗΣ μπήκε στο γήπεδο και έπαιξε όπως έπρεπε να παίξει. Με νοοτροπία νικητή, με νοοτροπία που ο κόσμος του θέλει να βλέπει, με σοβαρή προσέγγιση, μαχητικότητα και έκανε το παιχνίδι εύκολο γιατί η διαφορά ανάμεσα στις 2 ομάδες είναι τεράστια.
Όπως τεράστια είναι και με την Λαμία και τον ΟΦΗ που έρχεται σε 2 εβδομάδες και με τον οποίο θα ασχοληθώ τότε πιο επισταμένα. Με την ομάδα της Κρήτης ο ΑΡΗΣ θα κλείσει ένα μεγάλο κύκλο και θα ανοίξει έναν άλλο. Ήδη όλοι αντιλαμβάνονται τις διαφορές. Καταλαβαίνουν πώς κάποιες ομάδες τα προηγούμενα χρόνια έφτασαν να...κοιτάνε τον ΑΡΗ στα μάτια. Να...παίζουν μαζί του, να τον...προσπερνάνε. Με Μάνταλούς, Καλογερόπουλους (και τον...απίθανο που ούτε το όνομά του δεν θυμάμαι σε εκείνο το ματς με τον ΟΦΗ) και αποφάσεις που κρατούσαν τον ΑΡΗ δέσμιο των λαθών του παρελθόντος. Ένας σύλλογος όμως όπως ο ΑΡΗΣ όταν βρεθεί και πάλι στον φυσικό του χώρο με πλάνο και κυρίως νοοτροπία ρίχνει τριάρες και πεντάρες σε αυτούς, που επειδή βρέθηκαν παροδικά δίπλα του νόμιζαν ότι θα μπορούσαν να το κάνουν για πάντα. Αυτούς που όταν τον βρήκαν...μπόσικο δεν τον σεβάστηκαν. Τώρα φυσικά πληρώνουν το τίμημα, ενώ η πορεία συγκεκριμένων ομάδων δείχνει και το τι συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια εκεί που... επιστρέφουν.
Τα σημειώνω και γιατί έρχεται το παιχνίδι με τον ΟΦΗ που για τον οπαδό του ΑΡΗ να ξέρετε άπαντες έχει ιδιαίτερη σημασία, όσο και αν φέτος φυσικά και έχουν ρίξει τους τόνους βρισκόμενοι 18 πόντους μακριά και ένα βήμα από την επιστροφή στην δεύτερη κατηγορία. Τα όσα ειπώθηκαν και γράφτηκαν τα τελευταία 4-5 χρόνια για τον ΑΡΗ κανείς δεν πρέπει να τα αμελεί. Όπως και την εμπλοκή συγκεκριμένων ομάδων στους υποβιβασμούς του ΑΡΗ με άμεσο ή έμμεσο τρόπο. Βέβαια ήθελα και Νίκο Παπαδόπουλο στον πάγκο (κόουτς τα έχω τα μηνύματα ακόμα 2 μέρες πριν την συμφωνία με τον ΟΦΗ), αλλά δεν πειράζει. Θα τα αναλύσουμε εκείνες τις μέρες πιο...διεξοδικά.
Σήμερα από το πρωί ένεκα ονομαστικής εορτής (Πρωτομάρτυρα Χρύσανθου βρε παιδιά), όλοι μου λένε για το δώρο το χθεσινό της πεντάρας. Προτιμώ παιδιά το δώρο να το πάρω στις 7 Ιουλίου που έχω γενέθλια. Αφού πρώτα γίνουν τα τελευταία 4-5 βήματα για φέτος και ο ΑΡΗΣ κατακτήσει την 4η θέση του βαθμολογικού πίνακα, πρέπει να υπάρξει η...συνέχεια το καλοκαίρι.
Πλέον δεν χρειάζονται μεγάλες αλλαγές. Χρειάζεται ΑΠΟΛΥΤΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ, σωστές κινήσεις και επένδυση πάνω στον εξαιρετικό κορμό που υπάρχει από φέτος.
Είναι φυσιολογικό να υπάρξουν 1-2 προσθαφαιρέσεις σε όσα προγραμματίζεις, αλλά ο ΑΡΗΣ έχει χτίσει ένα κορμό ικανό με 2-3 βασικές προσθήκες να αλλάξουν επίπεδο την ομάδα. Και αυτό δείχνει...εύκολο αν κρίνει κανείς ότι Καρυπίδης και Διαμαντόπουλος φέτος πέτυχαν το πολύ δύσκολο τόσο το καλοκαίρι, αλλά κυρίως τον Γενάρη που προστέθηκαν εξαιρετικοί παίκτες στην πιο δύσκολη χρονικά περιόδο.
Ο ΑΡΗΣ το καλοκαίρι απλά πρέπει να συνεχίσει την εξαιρετική δουλειά του τελευταίου διαστήματος, διορθώνοντας παράλληλα και συγκεκριμένα πράγματα και προβλήματα που είναι φυσιολογικό να υπάρχουν σε έναν τόσο ταλαιπωρημένο οργανισμό που την προσεχή Δευτέρα συμπληρώνει 105 χρόνια ζωής. Και για αυτό πέρα από τις απαιτήσεις όλων μας από την διοίκηση οφείλουμε και πολλαπλή στήριξη. Ένα μικρό δείγμα θεωρώ ότι θα το δούμε όλοι στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ που έχω την αίσθηση ότι θα έχει περισσότερο κόσμο ακόμα και από τα ντέρμπι...
ΥΓ1 Ευχαριστώ για τις ευχές...
ΥΓ2 Τεράστιος παράγοντας που ως αντίπαλος-ειδικά σε κάτι ματς όπως στο Λίντο- ήθελες να τον φας, αλλά πάντα ευχόσουν να έρθει ένας τέτοιος και στην δική σου ομάδα. Και δεν είναι μόνο τα χρήματα που διέθεσαν για τον αγαπημένο τους Παναθηναικό. Ήταν η τρέλα, η αγάπη, ο σεβασμός στον αγαπημένο τους σύλλογο. R.I.P. Θανάση Γιαννακόπουλε.
YΓ3 Χθες στο γήπεδο είχε κοντα στα 7500 εισιτήρια συν 4-5.000 παιδάκια με την δωρεάν είσοδο που επέτρεψε η ΠΑΕ. Πόσο μεγάλο κέρδος αλήθεια είχε ο ΑΡΗΣ το αναλογίζεται κανείς; Σειρά ο ΟΦΗ...
