Καταρχήν καλές γιορτές σε όλους. Στις οικογένειές σας και σε κάθε αγαπημένο σας πρόσωπο. Τι γιορτές δηλαδή, που μαύρα Χριστούγεννα θα (ξανά) περάσουμε εμείς οι Παναθηναϊκοί. Ούτε με το χιόνι δεν είδαμε άσπρη μέρα, μας μαύρισε ξανά η ζωή και η ψυχή. Τι να λέμε τώρα…
Γράφω πάντως αυτό το blog μπας και υπενθυμίσουμε κάποια πράγματα ώστε να μην χαθεί η μπάλα. Διότι η αμνησία μοιάζει να είναι βασικό μας χαρακτηριστικό, ακόμη και για άλλες, παλιότερες και άκρως πονεμένες εποχές, που δεν είναι της παρούσης να επανέλθουμε.
Διακρίνω που λέτε μια εντελώς λανθασμένη στόχευση και εξαγωγή συμπερασμάτων τον τελευταίο καιρό. Και αναφέρομαι στη γκρίνια και τη μουρμούρα, κατά βάση προερχόμενη και επηρεασμένη από 100% κατευθυνόμενα δημοσιεύματα, για τους παίκτες και τον προπονητή. Που δεν είναι άμοιροι ευθυνών, δεν είναι όμως ΤΟ ΘΕΜΑ. Τους βάζουν εσκεμμένα στο κάδρο για αποπροσανατολισμό από τον πραγματικό ένοχο για την σημερινή τραγική κατάσταση.
Καταρχήν, δεν χρειάζεται να πούμε ότι η εικόνα της ομάδας ΜΕΣΑ στο γήπεδο είναι απαράδεκτη και Παναθηναϊκά μη αποδεκτή. Νομίζω πως σε αυτό συμφωνούμε όλοι. Για να βοηθήσω λίγο τη σκέψη φυσικά και θα πω ότι ΥΠΟ ΚΑΝΟΝΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ και με τέτοια βαθμολογική συγκομιδή θα είχαμε αλλάξει ήδη 1-2 προπονητές, από μισό έως ολόκληρο το ρόστερ, θα είχε ισοπεδωθεί το Κορωπί και οι παίκτες δεν θα έβγαιναν από το σπίτι τους. Οκ; Γιατί κάπου εδώ θα πρέπει να αρχίσει και η προσγείωση στην πραγματικότητα. Βλέπετε για να πάψουν να υφίστανται οι κανονικές συνθήκες την εξ ολοκλήρου ευθύνη την έχει ο Γιάννης Αλαφούζος και οι παντελώς άσχετοι (Παναθηναϊκά και ποδοσφαιρικά) άνθρωποι που τον περιστοιχίζουν.
Τον τελευταίο καιρό λοιπόν έχουν βγει στη γύρα διάφορα «συμβόλαια» με στόχο κυρίως τον προπονητή και τους στενούς του συνεργάτες. Αυτός άλλωστε είναι και ο μόνος που αντιστέκεται και (τους) χαλάει το ΣΧΕΔΙΟ της οριστικής διάλυσης. Δεν προσέχουν όμως και το κάνουν πολύ άγαρμπα. Και δεν καταλαβαίνουν ότι χρησιμοποιώντας είτε καμένα φαντάσματα του παρελθόντος είτε άτομα μειωμένης αντίληψης, που στην κανονική ζωή πιθανότατα υπογράφουν με σταυρό, τους φεύγει βαλσαμωμένο πουλί από τα χέρια και πάνε τη μπάλα στο τμήμα για βόμβα, το μόνο που καταφέρνουν είναι να ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΟΥΝ τον προπονητή του Παναθηναϊκού στα μάτια κάθε υγιώς σκεπτόμενου φιλάθλου. Μισό λεπτό να βάλεις το μυαλό σου να δουλέψει και θα καταλάβεις. Δεν θα σου χρειαστεί περισσότερο.
Η… λεπτομέρεια που τους χαλάει όλο αυτό το πολύ ωραίο αφήγημα που έστησαν είναι ότι ο Ουζουνίδης δεν είναι χθεσινός στον Παναθηναϊκό. Αν ερχόταν φέτος, τον άφηναν να δουλέψει κανονικά και είχε αυτό το αποτέλεσμα, φυσικά και θα μπορούσαν να τον πιάνουν ακόμη και στο βρώμικο στόμα τους. Ο Ουζουνίδης ΕΧΕΙ ΚΡΙΘΕΙ. Και έχει κριθεί υπό κανονικές συνθήκες. Εκεί όπου κατάφερε να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα και να φτιάξει μια ομάδα που έπαιζε την καλύτερη μπάλα στην Ελλάδα και που ΜΕΣΑ στο γήπεδο τους κέρδιζε ΟΛΟΥΣ και στα ίσια. Αυτή που διέλυσε το καλοκαίρι ο Αλαφούζος και μόλις προσπάθησε να την ξαναφτιάξει ο Ουζουνίδης του τράβηξε και πάλι το χαλί κάτω από τα πόδια παρκάροντας σε… σίγουρα χέρια. Για να μην ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε δηλαδή.
Ακόμη και το κάζο της Λαμίας, που σαφώς και είναι από τις μεγαλύτερες ντροπές του συλλόγου, δεν είναι δυνατόν να κριθεί με τα ίδια επιχειρήματα του παρελθόντος, πρόσφατου ή και παλιότερου. Α και για να μην παρεξηγηθώ με πόνεσε μέχρι εκεί που δεν παίρνει η συντριβή, δεν έκλεισα μάτι όλη νύχτα και ντρεπόμουν και μόνο να μιλήσω για όσα είδα. Από την άλλη δεν περίμενα κιόλας ΣΕ ΑΥΤΟ το γήπεδο να μπουν μέσα σαν καμικάζι παίκτες που σε ένα μήνα πιθανότατα θα φύγουν και που δεν μεγάλωσαν με την αφίσα του Καλαφάτη στο δωμάτιό τους.
Το πρόβλημα όμως είναι ΑΛΛΟΥ. Όταν είσαι ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ από διοίκηση, όταν δεν έχεις μισό άνθρωπο με το ειδικό βάρος να πει στον Γραμμένο, στον Αρετόπουλο και δεν ξέρω εγώ σε ποιον άλλον «εμείς εδώ ΔΕΝ παίζουμε, αν έχετε αυτά που έχουν οι πραγματικοί άντρες στο παντελόνι τους τιμωρήστε μας και… θα τα πούμε» τι συζητάμε; Το ψάρι βρωμάει ΠΑΝΤΑ από το κεφάλι και με τη σημερινή διοίκηση του Παναθηναϊκού οι αντίπαλοι είτε δεν ασχολούνται, είτε όταν ασχοληθούν θα είναι για να γελάσουν.
Και φυσικά για όλο αυτό που συμβαίνει την ευθύνη την έχει ο Γιάννης Αλαφούζος. Δικές του επιλογές είναι όσοι έχουν απομείνει στα γραφεία (και στα… τηλέφωνα), δικοί του άνθρωποι σκάβουν καθημερινά το λάκκο του Ουζουνίδη και των συνεργατών του. Είτε μουρμουρίζοντας εντός της ΠΑΕ, είτε υπαγορεύοντας «σκίστε αυτόν και τον άλλον», σε διάφορα κατακάθια που έχουν κάνει και χειρότερα για να κωλώσουν σε κάτι που τους μοιάζει παιχνιδάκι . Και ακόμη κι αν υποθέσουμε πως δεν το ήξερε όλο αυτό και το έκαναν πίσω από την πλάτη του, το έμαθε. Και μέχρι τώρα δεν έκανε ΤΙΠΟΤΑ.
Θα επαναλάβω πως είναι δικαίωμά του να κουράστηκε, να βαρέθηκε, να φοβήθηκε, ακόμη και να συμβιβάστηκε. Όλα αυτά ισχύουν άλλωστε. Ούτε και κανείς θα του πει γιατί φεύγεις. Το θέμα όμως είναι ΠΩΣ φεύγεις. Ο Αλαφούζος στηρίχτηκε όσο στηρίχτηκε και για μένα ασχέτως αποτελέσματος καλώς υψώθηκε στην αρχή αυτή η ασπίδα, διότι παρέλαβε χάος. Και μέσα στην (ποδοσφαιρική) ασχετοσύνη του και την ξεροκεφαλιά του, το πάλευε όσο μπορούσε. Απαξ λοιπόν και επέλεξε να κάνει τα ίδια και χειρότερα με αυτόν που του έδωσε τις μετοχές δεν ευθύνονται όσοι τον βγάζουν στη σέντρα, άσχετα αν αρχικά τον στήριξαν όπως Παναθηναϊκά έπρεπε να κάνουν. Με τέτοια προδοτική στάση τους τελευταίους μήνες και τέτοιο περίγυρο που διατηρεί στα «πράγματα» και λίγα ακούει…
